طرفداری | با کسب توپ طلا توسط رودری، دیدگاههای مختلفی پیرامون او وجود دارد اما جایزه او میتواند توجهها به قهرمانهای قدرنادیده را بالا ببرد.
توپ طلای فوتبال حتی از نگاه اعضای باشگاه منچسترسیتی، جایزهای بود که به بازیکنان تیمهای دیگر و آنهایی با سبک بازی متفاوت تعلق میگرفت. اما پیروزی رودری این تصور را تغییر داده است. این هافبک ماهر، شایسته دریافت این جایزه است و آمارهای فوقالعادهای نیز برای اثبات آن دارد. در مصاحبه ابتدای سال پپ گواردیولا هم مشخص بود که او انتظار چنین چیزی را نداشت:
اگر یک هافبک تدافعی هم مانند کوین دی بروین و ارلینگ هالند مورد توجه قرار بگیرد، با مشکل بزرگی مواجه خواهیم شد. هافبک هولدینگ هرگز نباید در کانون توجه قرار بگیرد. او باید در خدمت تیم بوده و انتظار دیده شدن را نداشته باشد. رودری نباید انتظار تشویق و تحسین را داشته باشد. بدون او، ما نمیتوانیم به این موفقیتها دست پیدا کنیم، اما توجهها باید به سمت بازیکنان دیگری جلب شود.
گفتوگوی اسکای با برناردو سیلوا در تابستان گذشته هم در یادها مانده است. او که نمونهی کامل یک بازیکن در خدمت تیم است، به بیاهمیت بودن این جوایز فردی اشاره کرد. خلاف آرزوی بزرگ ترنت الکساندر آرنولد برای بردن توپ طلا، سیلوا چنین نگاهی ندارد. هافبک پرتغالی به اسکای گفت:
من به این جوایز همان مقدار اهمیتی را میدهم که شایستهی آنهاست. ما یک ورزش جمعی انجام میدهیم، اما جوایز فردی همیشه به مهاجمان میرسد، چون آنها آخرین لمس توپ را دارند. اما اگر درکی از فوتبال داشته باشید، افراد درون بازی، چه بازیکن و چه مربی، میدانند که داشتن یک دروازهبان، مدافع، هافبک و مهاجم تمامعیار چهقدر مهم است، نه فقط یک مهاجم. مهاجمان به تنهایی قهرمانی کسب نمیکنند. به تیمهایی که قهرمانی کسب میکنند نگاه کنید. پایه و اساس آنها از یک دفاع بسیار خوب میآید. اگر خوب دفاع کنید، بهتر حمله خواهید کرد. بنابراین وقتی به جوایز فردی نگاه میکنم و میبینم که فقط کسانی که گل میزنند برنده میشوند، احساس میکنم که این عنوان نمایندهی خوبی از ورزش ما نیست.
و حالا ما به رودری رسیدهایم. فاتح جایزه توپ طلای سال 2024. در حقیقت ماجرا، رودری دو فصل قبل عملکرد حتی بهتری داشت و نقش مهمی در سهگانهی تاریخی منچسترسیتی و گل پیروزی در فینال لیگ قهرمانان اروپا ایفا کرد. با این حال، قهرمانی اسپانیا در یورو 2024 همهچیز را تغییر داد. با انتخاب رودری به عنوان بهترین بازیکن یورو، این احساس وجود دارد که او مغز متفکر بازیهای برتر باشگاهی و ملی شده است. اگرچه گلها همچنان جذاب هستند اما درخشش رودری را نمیتوان نادیده گرفت.
تصور کنید منچسترسیتی مالکیت توپ را در اختیار دارد و رودری را میبینید که توپ را به چپ و راست پخش میکند. توپ به ندرت از پای او فاصله میگیرد. فصل گذشته او چهار هزار بار توپ را لمس کرد که یک رکورد بود. استفاده ریتمیک او از توپ، فوتبال را ساده نشان میدهد. اما اینطور نیست. او پاسها را تحت فشار شدیدی دریافت میکند که بازیکنان معمولی حتی تصور نمیکنند بتوانند کاری با آن انجام دهند. او از مارک حریفش خارج میشود، یک شانه انداخته و راه میافتد.
بازیکن |
تعداد پاس سالم در زمین حریف |
رودری |
2122 |
پاسکال گروس |
1314 |
مارتین اودگارد |
1166 |
دکلان رایس |
1165 |
روبن دیاز |
1144 |
کایل واکر |
1126 |
فیل فودن |
1124 |
برناردو سیلوا |
1117 |
مانوئل آکانجی |
1064 |
برونو فرناندز |
1036 |
الکسیس مک آلیستر |
1024 |
برونو گیمارش |
1021 |
امروزه برای همه چیز در فوتبال آمار و ارقام وجود دارد و برخی از آنها به بیان آنچه چشم میبیند کمک میکنند. فصل گذشته 2068 پاس رودری تحت فشار صورت گرفت، نفر دوم 500 پاس با او فاصله دارد. او در فضاهای تنگ کارش را انجام میدهد. با این حال، او به ندرت توپ را از دست میدهد. دادههای ردیابی به ما اجازه میدهند دشواری پاسهای بازیکنان را بر اساس موقعیت حریفشان محاسبه کنیم. ممکن است به نظر برسد که پاسهای رودری ساده هستند، اما بسیاری از آنها باید منجر به از دست دادن مالکیت میشدند. در عوض، دادهها به ما میگویند که از بین 119 بازیکنی که بیش از هزار پاس در فصل گذشته لیگ برتر به مقصد رساندهاند، هافبک اسپانیایی نسبت به آن چه که انتظار میرفت، درصد پاس صحیح بیشتری داشته است (6.79%).
پاسهای او جسورانهتر از آن چیزی است که به نظر میرسد. رودری در بین پنج بازیکن برتر فوتبال انگلیس در زمینه پاسهای خطشکن قرار داشت. در کنار بازیسازانی مانند مارتین اودگارد و ریسکپذیرانی مثل برونو فرناندز، رودری نیز به دنبال ایجاد موقعیتهای خطرناک بود. او نسبت به سایرین، در یک بُعد اضافی کار میکند. تعداد پاسهای چیپ او بسیار بیشتر از هر بازیکن دیگری است که ممکن است صرفا یک ویژگی سبک بازی به نظر برسد، اما به روش خود نشاندهنده توانایی اوست. رودری میتواند بین خطوط یا از روی خطوط دفاعی حریف پاس ارسال کند. او همه فن حریف است.
برای کسانی که آمارهای چشمگیرتر را ترجیح میدهند، باید گفت که هافبک گواردیولا در فصل قهرمانی منچسترسیتی در لیگ برتر، 8 گل و 9 پاس گل نیز به ثبت رساند. تنها پنج بازیکن به طور همزمان در این دو فاکتور عملکرد بهتری داشتند و همه آنها مهاجم بودند. البته، هافبک 27 ساله چیز بیشتری برای ارائه دارد. او بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ برتر توپ را در میانه میدان تصاحب کرد و این توانایی او در خنثی کردن ضد حملات، علت نگرانی گواردیولا در مورد مصدومیت ACL رودری را توضیح میدهد.
گواردیولا گفته بود:
داخل منچسترسیتی، همه از جمله همتیمیهایش میدانند رودری چهقدر مهم و تعیینکننده است. او برای ما فوقالعاده مهم است. با او، ما تیم بهتری هستیم. بدون شک. تعداد کارهایی که رودری انجام میدهد، او را در حال حاضر غیرقابل جایگزین میکند.
برای مدتی اینطور به نظر میرسید. در شش بازی که سیتیزنها فصل گذشته بدون رودری مقابل تیمهای لیگ برتری انجام دادند، به جز لوتون تاون، مقابل همه شکست خوردند. آنها در 49 بازی با او شکستناپذیر بودند تا اینکه در فینال افای کاپ از کسب دوگانه داخلی ناکام ماندند. سپس آن تابستان ویژه با اسپانیا فرا رسید؛ با این حال، جایزه توپ طلای رودری تلخ و شیرین است چون زمانی به دست آمده که او مصدوم است. در بازی برابر اینتر در سپتامبر، بنری در ورزشگاه اتحاد به نمایش درآمد که روی آن نوشته شده بود: «آیا میتوانیم در مورد رودری صحبت کنیم؟» چهار روز بعد، او رباط پاره کرد. اما اکنون دوباره در کانون توجه قرار دارد. مربی و همتیمیهای او میتوانند لبخند بزنند، زیرا هافبک دفاعی که قرار است در سایهها عمل کند، جایزهای را دریافت میکند که ظاهرا برای بازیکنان پرآوازه رزرو شده است. بالاخره، دنیای فوتبال در مورد رودری صحبت میکند.
به قلم آدام بیت از اسکای اسپورتس