LONELY LOVELORNنیگا کن داداش بستگی به دیدگاه خودت داره،
یکی میبینی اصلاً درس نمیخونه و از همون اول بسم الله میره تو کار یادگیری یه شغل و فن و یا راه و چاه بیزنس رو یاد میگیره و همه جوره تو زندگیش پیشرفت می‌کنه و ثروتمند هم میشه، یکی هم چون علاقه به درس و دانشگاه و علم داره میره مثلاً ۲۰ سال از عمرش رو میزاره روش و میبینی دکتر متخصص شد و یا یه وکیل بزرگ شد یا دکترای الکترونیک و یا کامپیوتر میگیره و خودش آروم آروم تو زمینه تولید یه برند صاحب تولیدی و معروف میشه و قطعاً کلی پولدار و انسان خوشبختی هم میشه، یکی هم هست باری به هر جهت و بدون داشتن هدف واضح و مشخص و تعریف شده ای و فقط با اصرار خانواده درس میخونه و در نهایت دو دهه از عمرش پای درس و دانشگاه میره و به هیچی و هیچ‌جا هم نمیرسه، یا یکی استعداد درس خوندن رو داره ولی درس رو ول می‌کنه و میره دنبال شغل آزاد و یادگیری یه فن و حرفه، ولی در نهایت موفق نمیشه و تو بهترین حالت می‌تونه یه پول بخور نمیری دربیاره،
در کل بستکی به اراده، خود شناسی و نیت و نوع استعداد و پشتیبانی روحی روانی و مالی خانواده ت داره،
مثلاً یکی هست که میگه من فوق‌العاده به جراحی قلب علاقه دارم و طبق شناختی که از خودش داره عاشق این رشته هست و استعداد خوبی هم توش داره، خب این آدم اگه شده گدایی هم بکنه باید حتماً بره دانشگاه تا متخصص قلب بشه، چون علاقه و پیشرفت و آرامشش تو این رشته س، برعکس یکی هیچ علاقه ای به درس و مدرسه و دانشگاه نداره و دوست داره شغل آزاد داشته باشه، اون باید از همون مقطع ابتدایی ترک تحصیل کنه و بره دنبال شاگردی و یادگیری اون شغلی که دوست داره، چون موفقیت و آرامش و پیشرفتش تو این زمینه هست،
خلاصه به نظر من اولین قدم تو این زمینه خودشناسی هست،
اینکه بدونی به چی استعداد و علاقه داری و آیا تو اون زمینه حمایت خانواده و اطرافیان رو هم داری یا نه، الکی رو احساسات و شور و شوق جوونی دست به یه انتخابی نزنی که بعد بمونی توش، همه جوانب رو با آرامش و احتیاط و به خوبی اول بسنج و بعد تصمیمت رو بگیر،
داداش تجربه و اطلاعاتی که من داشتم در رابطه با سوالت همین بود، امیدوارم کمکی بهت شده باشه،
خدانگهدار،،،،،
