اگر بخواهید به کشوری برای سفر بروید، احتمالاً کشور اسپانیا یکی از گزینه‌ها خواهد بود. این کشور پر از جزایر زیبا و مناطق گردشگری است. یکی از این مناطق شهری به نام سانتکرو تنه‌ریف واقع در جزایر قناری است. تنه‌ریف یکی از مهم‌ترین مقصدهای گردشگری اسپانیا با پنج میلیون بازدید کننده در سال است و بزرگترین و پر جمعیت ترین جزیره از هشت جزیره قناری است. مرکز آن تحت سلطه پارک ملی تیده است که کوه تیده، سومین آتشفشان بزرگ جهان در آن قرار دارد. در سال ۲۰۱۹ جمعیت این شهر چیزی کمتر از یک میلیون نفر بود و حدود یک سوم از آنها فقط در دو شهر در اطراف جزیره زندگی می‌کردند: سانتکرو تنه‌ریف و سن کریستوبال د لا لاگونا که هر دو در منطقه شمال شرقی جزیره قرار دارند. در شهر سانتکرو تنه‌ریف می‌توان تیم فوتبال اصلی جزیره را، کلاب دیپورتیوو تنه‌ریفه یافت. این تیم در سال ۱۹۱۲ تاسیس شد و بیشتر وقت خود را صرف بازی در دسته دوم کرده است.
اگرچه این تیم در اکثر مواقع در دسته دوم قرار داشته، اما زمانی بین سال های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۹ به مدت ده فصل در لالیگا حضور داشت. به علت کسب نتایج ضعیف و نامطلوب به دسته پایین تر سقوط کرد و دوباره توانست در سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۹، به لالیگا بازگردد اما در هر دو شرایط بلافاصله سقوط کرد. این تیم در دو فصل ۱۹۹۲/۹۳ و ۱۹۹۵/۹۶ توانست در رتبه پنجم جدول قرار بگیرد و جواز حضور در جام یوفا (لیگ اروپا) بگیرد. در جام یوفا 1993/94 آنها توانستند به مرحله حذفی و یک هشتم نهایی برسند اما تقابل با تیمی همچون یوونتوس پر از ستاره، باعث حذف این تیم شگفتی ساز شد. اما در فصل ۱۹۹۶/۹۷، تنه‌ریفه پا از شگفتی فراتر گذاشت و توانست با حذف لاتزیو و فاینورد در مراحل یک هشتم نهایی و یک چهارم نهایی، به نیمه نهایی صعود کند. اینبار تیم شگفتی ساز نتوانست به رویا پردازی خود ادامه دهد و با قبول شکست مقابل شالکه از رسیدن به مرحله نهایی جام یوفا باز ماند. در مجموع همچین دستاوری برای تیم کوچکی همچون تنه‌ریفه بسیار باشکوه بود. اما اگر بخواهید از هواداران فوتبال اسپانیا بپرسید که چه خاطراتی از تنه‌ریفه دارند، احتمالاً نه مسابقات جام یوفا 1996/97 است و نه دو مقام پنجمی. جواب این سوال در اصل نزد هواداران دو تیم بارسلونا و رئال مادرید است. هواداران بارسلونا، در پاسخ به این سوال یک بطری ریوخا را باز می کنند، تاپاس ( به انواع خوراک‌های کوچک حاضری گفته می‌شود که می‌توانند به عنوان مزه در کنار نوشیدنی صرف شوند) برای شما سرو می کنند و یک شب زیبا را با شما سپری می کنند. اما هواداران رئال مادرید، برای شما یک چهره درهم ریخته و حالتی برای تهاجم به سوی شما سرو می‌کنند. در هر صورت تنه‌ریفه، احساسات هر دو تیم را برمی انگیزد.
پس چرا چنین واکنش احساسی قوی در مورد تیم کوچکی که به ندرت در لالیگا حضور داشته است و هرگز نتوانسته بالاتر از رتبه پنجم کسب کند، وجود دارد؟ دلیل آن را می توان در فصل ۱۹۹۱/۹۲ پیدا کرد. قبل از فصل 1990/91، رئال مادرید به مدت پنج سال پیاپی قهرمان اسپانیا بود و در اواخر دهه ۸۰ تسلط مقتدرانه‌ای داشت. دسته کرکس‌ها که شامل امیلیو بوتراگوئنو، میشل، مانوئل سانچیز، مارتین وازکز و پاردزا، ترس را بر پیکره هر تیمی می‌انداخت. این تیم قهرمان در کنار آث میلان از گولیت، فان باستن و رایکارد، دو تیم برتر اروپا در آن زمان بودند. در همین حال، بارسلونا زیر سایه رئال مادرید رنج می برد و در سه فصل از پنج فصل رویایی تیم مادریدی، در جایگاه دوم قرار گرفت. قرار گیری در رتبه دوم و کسب چند جام بد نبود، اما بارسلونا به یک تغییر اساسی نیاز داشت. تغییری که شرایط را از این رو به اون کند. با این حساب، شروع فصل 1988/89 برای بارسلونا با یک تغییر اساسی همراه بود: آوردن یوهان کرایف به عنوان سرمربی جدید.
اسطوره باشگاه آژاکس و بارسلونا در ابتدا کار راحتی نداشت. انتقادات زیاد بود، شک‌وتردید فراوانی وجود داشت اما رفته رفته معلوم شد این انتخاب درست است. فصل اول کرایف با قرار گیری در رتبه دوم شروع شد اما کرایف بارسلونا در حال شکل گرفتن بود. فصل بعد سرمربی هلندی با جذب بازیکنانی مانند رونالد کومان و پپ گواردیولای جوان، آنها سوم شدند. با شروع فصل 1990/91، تیم شروع به شکل دادن به شیوه بازی او کرد و این امیدها را برانگیخت که در نهایت می‌توان به پایان دوره پنج ساله رئال مادرید رسید. شروع فصل جدید شاهد ورود بازیکنان کلیدی و جدید به نیوکمپ بود. هریستو استویچکوف. این بلغاری تندخو به سرعت تبدیل به یکی از محبوب ترین‌ها در بین هواداران بارسا شد. 14 گل او در لالیگا باعث شد تا بارسلونا در نهایت قهرمان شود. بارسلونا در 25 بازی از 38 بازی خود در آن فصل توانست به پیروزی برسد و 5 برد بیشتر از رئال مادرید، دوباره قدرت خود را به همگان نشان داد.
در همین حال تنه‌ریفه با 35 امتیاز در رده چهاردهم ایستاد و تنها دو امتیاز بالاتر از منطقه سقوط قرار گرفت. ظهور تیم رویایی کرایف شروع شد. با ورود به فصل 1991/92، بارسلونا به دنبال پایان دادن قدرت رئال مادرید بود. رئال مادرید روبرت پروسینچکی و لوئیز انریکه را به خدمت گرفت تا چالش خود را با جذب بازیکنان جدید، تقویت کند. بارسلونا در اوایل کار مشکل داشت و سه بازی از پنج بازی اول خود را باخت، در حالی که رئال مادرید با سرعتی دیوانه‌وار شروع کرد و هر پنج بازی را برد. تا پایان هفته سیزدهم، رئال شکست نخورده بود و سرعت خوبی داشت و 12 بازی از 13 بازی خود را برد. تنها بازی که رئال نتوانست پیروز شود مقابل بارسا با تساوی ۱-۱ بود. در همین حال مدافع عنوان قهرمانی دیگر به سلطه پیاپی رئال مادرید پایان داده بود اما در این مرحله تنها هفت بازی را برده بود، به این معنی که با شروع ماه دسامبر با هشت امتیاز قابل توجه از رئال مادرید عقب افتادند. اما در این لحظه همه چیز عوض شد. در 13 بازی بعدی، رئال شروع به لغزش کرد. با کسب پنج باخت، چهار تساوی و تنها چهار برد فرم مطلوب رئال مادرید به شکل شوکه کننده کاملاً به هم ریخت. بارسلونا شروع به پیشرفت کرده بود و در همان 13 بازی فقط یک بار شکست خورد. با پایان یافتن ماه مارس، ریکاوری آبی اناری ها باعث شد که آنها هشت امتیاز اختلاف را جبران کنند تا 12 بازی باقی مانده با رئال مادرید رقابت شانه به شانه‌ای داشته باشند. در ماه آپریل، تنه‌ریف در خانه با بارسلونا بازی کرد و با دو گل خوان پیزی، پیروزی شگفت‌انگیز 2-1 را به دست آورد. این پیروزی به این معنا بود که رئال مادرید با یک امتیاز بیشتر از بارسا تا هفته پایانی همچنان صدرنشین باشد. اما آخرین بازی فصل. به علت حساسیت و رقابت نزدیک در امتیازات، بازی های نهایی دو تیم در تاریخ 6 ژوئن برگزار شد. بارسلونا در یک بازی خانگی مقابل اتلتیکو بیلبائو قرار گرفت. شیر‌ها درست بالای منطقه سقوط قرار داشتند. رئال مادرید با مربیگری خورخه والدانو باید به مصاف تنه‌ریفه که در خطر کشیده شدن به پلی آف سقوط کنندگان قرار داشت، می‌رفت.
روی کاغذ بارسلونا کار راحت تری داشت، اما آنها باید یک امتیاز بیشتر از رئال مادرید کسب می‌کردند تا دوباره قهرمانی را به دست آورند. تنها پس از هشت دقیقه، فرناندو هیرو با ضربه سر رئال مادرید را به برتری رساند. حالا مادریدی‌ها با آرامش بیشتری بازی می‌کنند. اوضاع برای تنه‌ریفه از بد به بدتر شدن ادامه یافت؛ زیرا آنها مجبور شدند دروازه بان اصلی خود را پس از 24 دقیقه به دلیل مصدومیت تعویض کنند. دروازه‌بان تعویضی، مانولو، تنها 4 دقیقه در زمین بود که رئال در فاصله 30 متری صاحب یک ضربه ایستگاهی شد. گئورگی هاجی با ضربه‌ای توانست دروازه مانولو را باز کند. رئال 2-0 پیش بود و گام بلندی به سوی قهرمانی گرفته بود. در دقیقه 36، اولین تکان های تغییر رخ داد. کیکه استبارانز بازیکن تنه‌ریفه به داخل محوطه جریمه رئال مادرید زد و با یک ضربه نرم توپ را به گوشه دروازه رئال وارد کرد. در همان لحظه، بارسلونا با ضربه سر استویچکوف در بازی خود پیش افتاد. اکنون زمان تغییرات فرا رسیده. سپس در دقیقه 49، استویچکوف اختلاف را به دو گل رساند. اکنون مشخص بود که بارسلونا در بازی خود پیروز خواهد شد. بارسا فقط به یک تساوی رئال نیاز داشت. بنابراین اکنون همه نگاه ها به معجزه تنه‌ریفه دوخته شده بود.
بارسلونا در حال انجام وظیفه خود بود اما به گل دوم تنه‌ریفه در جزایر قناری نیاز داشت. با بازگشت پوشش تلویزیونی به تنه‌ریفه، رئال بلافاصله به زدن گل سوم نزدیک شده بود اما به دلیل آفساید هواداران بارسلونا اجازه داشتند دوباره نفسی بکشند. در دقیقه ۶۳، تنه‌ریفه دست به تغییر زد و پیر را به جای برخس وارد زمین کرد. در 20 دقیقه مانده به پایان بازی، رئال مادرید همچنان برتری خود را حفظ کرده بود. سپس یک لحظه کلیدی رخ داد. یک تکل بد موقع توسط فرانسیسکو ویارویا باعث شد تا رئال ده نفره شود. در صحنه آهسته، سخت بود که ببینیم آیا ویارویا واقعاً مستحق کارت قرمزه بوده یا نه؟ استرس هواداران رئال مادرید لحظه به لحظه بیشتر می شد. حالا دیگر رئال به لاک دفاعی فرو رفته؛ زیرا تنه‌ریفه بوی خون می داد. بازیکنان رئال برای اتلاف وقت به خطاهای بیهوده متوسل شدند. هاجی برای تقویت خط دفاعی تعویض شد. او از این تعویض عصبانی بود. تنه‌ریفه برای زدن گل فشار می‌آورد، اما در دقیقه 73، رئال صاحب یک موقعیت تک به تک شد. بوتراگوئنو در مقابل مانولو قرار گرقت. اما مانولو برنده این جنگ بود و ضربه مهاجم رئال را دفع کرد. یک فرصت ارزشمند برای برتری دو گل به هدر رفته بود. باز هم تنه‌ریفه در حال انجام شگفتی بود. فیلیپه به داخل محوطه زد و سانتر کم ارتفاع او توسط ریکاردو روچا، هافبک وسط برزیلی رئال مادرید بر خورد کرد و وارد دروازه شد. رئال اکنون فقط ۱۳ دقیقه فرصت داشت تا نتیجه را عوض کند. بازیکنان رئال مادرید توپ را به وسط زمین آورند تا بازی را از سر بگیرند. در حالی که بازیکنان رئال در پی حمله به سوی دروازه حریف بودند، مدافعان تنه‌ریفه توپ ارسالی کهکشانی‌ها را دور کردند. در ادامه بازیکنان تنه‌ریفه برای گرفتن توپ سمت آن هجوم بردند. بویو دروازه‌بان رئال کمی از خط دروازه فاصله داشت و به جلو آمده بود. در همین حین مدافع رئال برای جلوگیری از توپ گیری بازیکن تنه‌ریفه با پاسی محکم توپ را به سوی بویو فرستاد. چون سرعت پاس زیاد بود و بویو به جلو آمده با پرشی بلند جلوی وارد شدن توپ به دروازه را گرفت اما توپ برگشتی به سوی پیر آمد و او با شلیکی محکم دروازه رئال را برای بار سوم گشود.
نشانه هیاهو. پوشش تلویزیونی مسابقه مانده کدام یک را نشان دهد: جشن هواداران بارسا در نیوکمپ یا بازگشت شگفتی ساز تنه‌ریفه. سرمربی رئال به ساعت خود نگاه می‌کرد. مانده بود چه کند. تیمش به دو گل نیاز داشت. ده نفره شده بود. دشمن بازی را برده و تو به گل نیاز داری. اما قرار نبود اتفاقی رخ دهد. زننده گل پیروزی بخش تنه‌ریفه، پیر، با دریافت کارت قرمز در دقیقه ۹۰ از زمین خارج شد اما چیزی عوض نشد. با وجود اینکه بازی رئال هنوز ادامه دارد، پوشش تلویزیونی بازی بارسا - بیلبائو، برای مصاحبه با کرایف در زمین رفت. بالاخره بعد از پنج دقیقه توقف، همه چیز تمام شد. بارسلونا دومین قهرمانی متوالی خود را تحت رهبری کرایف به دست آورد. این پیروزی تنه‌ریفه مقابل رئال مادرید باعث شد تا دوباره بارسا به عنوان تیمی قدرتمند در جهان با ساخت یوهان کرایف معرفی شود.
