طرفداری | آنتونیو مانیکونه (Antonio Manicone) متولد 27 اکتبر 1966 در شهر میلانوی ایتالیا است. مانیکونه در دوران فوتبال خود، در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد. او از سال 1986، در تیم جوانان اینترمیلان، فوتبال خود را شروع کرد و تا سال 1986، در این باشگاه عضویت داشت. باشگاه لیکاتا در سری سی ایتالیا، اولین باشگاه او در سطح بزرگسالان بود. او بعد از یک فصل بازی در لیکاتا، به پالرمو پیوست و دو فصل در این باشگاه حضور داشت. او سپس توسط زدنیک زمن، به فوجیا پیوست و توانست به سری‌ب ایتالیا صعود کند.
اودینزه در سال 1991، مانیکونه را به ترکیب خود اضافه کرد و موفق شد با حضور فیکس این بازیکن در تیم خود، به سری‌آ صعود کند. مانیکونه در 34 مسابقه برای اودینزه بازی کرد و توانست با رده چهارم سری‌ب، برای اولین بار به سری‌آ صعود کند. مانیکونه در فصل 93-1992، در اولین مسابقه سری‌آ، به مصاف باشگاه سابقش در رده جوانان، اینتر رفت و با بازی خوب خود، یکی از عوامل مهم پیروزی 2-1 اودینزه در این مسابقه بود. او به مدت 9 هفته در اودینزه بازی کرد و یک پاس گل را ثبت کرد تا درنهایت از هفته دهم سری‌آ، به اینترمیلان برگردد. او در ادامه فصل با پیراهن اینتر، در 20 مسابقه به میدان رفت و در بازی برابر آتالانتا، با یک شوت، دروازه این باشگاه را باز کرد و اولین گلش را در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا به ثبت رساند.
22 سپتامبر 1993، مانیکونه برای نخستین بار به تیم ملی ایتالیا دعوت شد. ایتالیا در این تاریخ، در چهارچوب رقابت‌های انتخابی جام جهانی 1994 در قاره اروپا، به مصاف تیم ملی استونی در تالین، پایتخت این کشور رفته بود. مانیکونه در ترکیب ثابت کشورش قرار گرفت و درنهایت، ایتالیا با نتیجه 3-0 پیروز این مسابقه شد. این بازی، تنها بازی ملی مانیکونه با پیراهن کشورش بوده است. او بعد از تجربه اولین بازی ملی، آماده دومین فصل حضورش در اینتر شد. او در این فصل در 31 مسابقه سری‌آ به میدان رفت و در تورنمنت جام یوفا نیز به همراه اینتر، به قهرمانی رسید. مانیکونه در جام یوفا، 9 بازی در ترکیب اینتر حضور داشت و به آمار یک گل و دو پاس گل رسید و یکی از بازیکنان ثابت تیمش در این قهرمانی اروپایی بود. اینتر برای قهرمانی در جام یوفای 94-1993، رقبایی مثل راپیدبخارست رومانی، آپولون قبرس، نورویچ سیتی، دورتموند و کالیاری را حذف کرد و در دو دیدار رفت و برگشت در فینال، باشگاه کاسینو سالزبورگ اتریش را با دو پیروزی یک بر صفر شکست داد.
او بعد از نیمکت‌نشینی در شش ماه اول فصل 95-1994، در نقل و انتقالات زمستانی با قراردادی قرضی به جنوا پیوست. بعد از 28 بازی برای جنوا، مانیکونه به اینتر بازگشت و یک فصل دیگر در این باشگاه حضور داشت. 10 بازی در فصل 96-1995، آمار مانیکونه در آخرین فصل حضورش در اینتر بود. او در اینتر با مربیانی مثل اسوالدو باینولی، جان پیرو مارینی، اوتاویو بیانچی، لوئیس سوارز و روی هاجسون کار کرد. مقصد بعدی مانیکونه، باشگاه پروجا بود. او در اولین فصل حضورش در این باشگاه، به سری‌ب سقوط کرد اما در این تیم باقی ماند و به صعود مجدد آنها کمک کرد. مانیکونه سپس در کوچنزا، لِکو و پروپاتریا در سری‌ب و سری‌سی ایتالیا بازی کرد و در سال 2003، بازنشست شد.
بعد از بازنشستگی، مانیکونه روی به مربیگری آورد و مدرک یوفا پرولایسنس خود را دریافت کرد. او مربیگری را نیز در اینترمیلان شروع کرد و ابتدا دستیار دنیله برنازانی در تیم زیر 19 ساله‌های این باشگاه شد و سپس به عنوان سرمربی در رده نونهالان و زیر 17 ساله‌های اینتر فعالیت کرد. بعد از دستیاری فولیویو پیا و وینچنزو اسپوسیتو در زیر 19 ساله‌های اینتر، مانیکونه به کادرفنی ولادیمیر پتکوویچ در لاتزیو اضافه شد و به یکی از دستیاران همیشگی او تبدیل شد. مانیکونه بعد از لاتزیو، در تیم ملی سوئیس و باشگاه بوردو نیز پتکوویچ را همراهی کرد و حال عضوی از کادرفنی تیم ملی ایران است.
