طرفداری | اتلتیکو مادرید فعالترین تیم بازار تابستانی 2024 بوده است. خرید ستارگانی مثل خولیان آلوارز و کانر گلگر، باعث شده مثل سالهای گذشته شانس قهرمانی لالیگا برای روخی بلانکوس در نظر گرفته شود.
پول زیادی که اتلتیکو مادرید برای خرید خولیان آلوارز از منچسترسیتی قرار است هزینه شود، به چند شکل تعبیر شده است. از یک طرف، این معامله بزرگ میزان جاهطلبی اتلتیکو مادرید را نشان میدهد. آنها پیشتر با خرید الکساندر سورلوت و رابین لو نورمان هم توجهات را جلب کرده بود و کانر گلگر نیز خرید بعدی آنها خواهد بود.
از طرف دیگر، هزینه انتقال آلوارز که گفته میشود تا 95 میلیون یورو خواهد رسید، نشانه واضحی از این است که اتلتیکو حس میکند از رقابت با رئال مادرید و بارسلونا و در سطح اروپا حسابی جا مانده است. البته شاید هم اضافه شدن تیمهایی مثل اتلتیک بیلبائو، رئال سوسیداد و ژیرونا به جمع مدعیان چراغخاموش لالیگا، چیزی است که اتلتیکو را نگرانتر از گذشته کرده است.
این نخستین فرصت اتلتیکو مادرید طی سالهای گذشته بود تا جاهطلبی خود را به نمایش بگذارد. برخی از پردرآمدترین بازیکنان باشگاه از جمله آلوارو موراتا، سائول نیگز، ممفیس دیپای، ماریو هرموسو و استفان ساویچ جدا شدند. غیر از دستمزدهای آزاد شده، اتلتیکو بابت جدایی برخی از این بازیکنان هم پول دریافت کرد. پول فروشهای پیشین بازیکنانی مثل رنان لودی، ماتئوس کونیا و یانیک کاراسکو به حساب بانکی این باشگاه هم واریز شده است. انتقال سامو اومورودیون به چلسی نیز تمام شده است و احتمالا ژوائو فلیکس نیز طی 20 روز آتی به تیم دیگری منتقل خواهد شد.
این یک تکامل نیست؛ انقلاب است و احتمالا اولین انقلاب اتلتیکو از زمان حضور دیگو سیمئونه در 2011 بهشمار میرود. در سال 2019، اتلتیکو مادرید پس از فروش آنتوان گریزمان به بارسلونا، رودری به منچسترسیتی و لوکا هرناندز به بایرن مونیخ، ترکیبش را نوسازی کرد اما پس از آن، گردش مالی باشگاه واکنشپذیر بوده است. این یک روال طبیعی است که وقتی غولهای بزرگ سراغ بازیکنی بروند، تیم او مجبور به فروش شود.
اولین خرید اتلتیکو مادرید در تابستان 2024، رابین لونورمان، یکی از باثباتترین مدافعان لالیگا است؛ کسی که در دوران اوجش بهسر میبرد و بهتازگی موفقیت یورو 2024 را در کارنامهاش ثبت کرده است. آنها همچنین الکساندر سورلوت، دومین گلزن برتر فصل 24-2023 لالیگا را خریدند. توافق با چلسی برای خرید کانر گلگر به دست آمده و پیشنهادی به منچسترسیتی دادند که آنها نتوانند ردش کنند تا سوالها و تردیدها درباره حل مشکل خط حمله اتلتیکو مادرید در سالهای گذشته، برطرف شود.
ترکیب پابهسن گذاشته
میانگین سنی اتلتیکو مادرید طی سالهای گذشته در کانون توجهات و یک مشکل بوده است؛ مشکلی که با گذشت سالها، بدتر هم میشود. در فصل گذشته لالیگا، فقط یک بازیکن ترکیب اتلتیکو مادرید 24 سال یا پایینتر داشت که موفق شد در بیش از 50% از بازیهای فصل لالیگا به میدان برود و نام این بازیکن ساموئل لینو است. اتلتیکو مادرید با میانگین سنی 29 سال و 232 روز، دومین ترکیب ابتدایی مسن لالیگا پس از رایو وایکانو را در بازیهای لالیگا داشت.
رکورد جالبتوجه سیمئونه در رساندن اتلتیکو مادرید به لیگ قهرمانان اروپا در تکتک فصلهایی که سرمربی این تیم بوده، انتظارات را بهقدری بالا برده که انجام ریسکهای بزرگ را میتوان غیرقابلتحمل تلقی کرد. وقتی کسی روی لبه پرتگاه ایستاده باشد و چیزی غیر از هوا و آب یخِ رده پنجم و لیگ اروپا وجود نداشته باشد، بنابراین انجام یک حرکت نمادین مثل اعطای فرصت دقایق بازی زیاد به بازیکن جوان، کاری عقلانی بهنظر نمیرسد. این موضوعی است که باعث شد اتلتیکو مادرید طی سالهای گذشته در معاملههای نقلوانتقالاتی، بیتفاوت شود.
خولیان آلوارز چه نقشی خواهد داشت؟
اتلتیکو مادرید در بازیهای دوستانه اخیرش، سیستم 3-4-3 را در مالکیت امتحان کرد و این معنادار بهنظر میرسد چون سیمئونه میخواهد رویکرد مالکیتمحور و پویای فوتبال را ادامه دهد.
بهدنبال از دست دادن لوکا هرناندز، سیمئونه نتوانست مدافع چپی پیدا کند که همچون این مدافع فرانسوی بتواند در حمله و دفاع، متعادل باشد. او بالاخره پذیرفت که سیستم 2-3-5 با فولبکهای تهاجمی را مورد استفاده قرار دهد. در این سیستم، آنتوان گریزمان عقب میآید تا بهعنوان هافبک چهارم ایفای نقش کند.
چنین رویکردی میتواند مهاجم نوک را در فضاهای محدود ایزوله کرده و بار بزرگی روی دوش گریزمان در زمینه ساختن ارتباط بازی، ایجاد موقعیت و گل کردن آنها بگذارد؛ همه اینها در حالی است که او باید حواسش به وظایف دفاعیاش هم باشد. بازی کردن با آلوارز به این معنا است مهاجمی در تیم وجود دارد که نیازی ندارد تا از نظر دفاعی تطبیق یابد. او میتواند در همه جای خط حمله، حتی بهعنوان یک هافبک تهاجمی ایفای نقش کند و در عین حال، مهاجم نوک هم باشد.
هر بازیکنی نمیتواند «بازیکن دیگو سیمئونه» باشد و الچولو قرار نیست برای خوشامد بازیکن تهاجمیاش، استحکام دفاعی تیمش را فدا کند. از شانس خوب آلوارز، او از نظر ذاتی شبیه آنتوان گریزمان است و هر دوی آنها از نظر تهاجمی مستعد و بسیار سختکوش هستند.
این مهاجم آرژانتینی یک تهدید سهجانبه بهشمار میرود چون میتواند موقعیت بسازد، گل بزند و بدون توپ هم مشارکتی موفق داشته باشد. بسیاری از بازیکنانی که در سالهای اخیر به اتلتیکو مادرید آمدند، معمولا یکی یا دوتا از این ویژگیها را داشتند و نتوانستند زیر نظر سیمئونه موفق باشند. آلوارز یک پکیج کامل است و چنین بازیکنی میتواند اثبات کند که ارزش انتقالی گرانقیمت را دارد. با حضور آلوارز، سورلوت که 23 گل در فصل گذشته زد و گریزمانِ اثبات شده، اتلتیکو مادرید میتواند یکی از برترین خطوط حمله اروپا را داشته باشد.
اتلتیکو مادرید جدید چه شکلی خواهد بود؟
رابین لونورمان، مدافع جدید اتلتیکو مادرید قرار است کنار اکسل ویتسل، کسی که 2784 دقیقه برای تیمش در لیگ بازی کرد و بیشترین دقایق بازی میان بازیکنان را ثبت کرد، بازی کند. اگرچه اتلتیکو، ساویچ و هرموسو، دو مدافعی که پس از ویتسل بیشترین دقایق بازی را داشتند را از دست داده است و هنوز جانشینی برای آنها نگرفته است.
سزار آزپیلیکوئتا و خوزه خیمنز برای به دست آوردن جایگاه و دقایق بازی مناسب خواهند جنگید و ایلیاس کوستیس، محصول آکادمی اتلتیکو که در سمت چپ دفاع میانی بازی میکند، در پیشفصل به کار گرفته شده و احتمالا عضوی از تیم اصلی خواهد بود. اگرچه احتمالا اتلتیکو مادرید یک مدافع دیگر خواهد خرید؛ آیمریک لاپورت و داوید هانتسکو از فاینورد نامشان بهعنوان جانشین هرموسو مطرح شده است.
کوکه 32 ساله بیش از یک دهه است که قلب خط هافبک اتلتیکو مادرید است. او پرس را سازماندهی میکند و ریتم بازی کنترل میکند؛ اگرچه در اتلتیکوی جدید، ممکن است او جایش را به بازیکنانی پویاتر مثل رودریگو دی پل، باریوس، گلگر و شاید توماس لمار بدهد. هیچکس نمیتواند بازی را مثل کوکه کنترل کند اگرچه سیمئونه ترجیح میدهد برای کمک به کاپیتان تیمش، محور دوگانه در خط هافبک تشکیل دهد و سیستم 3-4-3 میتواند این مشکل را حل کند.
وینگبکها میتوانند ساموئل لینو که انتظار میرود این فصل بدرخشد و مارکوس یورنتهای که از ناول مولینا پیشی گرفته، باشند. در خط حمله، انتظار میرود گریزمان، سورلوت و آلوارز با توجه به ویژگیهای ترکیب تیم حریف، گزینههای اصلی تیم سیمئونه باشند. آلوارز و سورلوت بازیکنانی هستند که سیمئونه پیشتر مشابه آنها را نداشته و این تهدید تهاجمی میتواند دهانش را آب بیندازد.
آخرین باری که اتلتیکو مادرید قهرمان لالیگا شد، فصل کرونازدهی 21-2020 بود. آنها در اولین بازی، 6-1 توانستند گرانادا را با بریس لوئیس سوارز تعویضی شکست دهند. از شروع آن فصل، یک احساس متفاوتی نسبت به اتلتیکو مادرید وجود داشت. روخی بلانکوس 9 روز بعد در اولین بازیاش در لالیگا مهمان ویارئال خواهد بود و امسال هم چیزهای متفاوتی درباره اتلتی احساس میشود.
اتلتیکو مادریدِ جاهطلب در این تابستان روی جوانان تمرکز کرده است. بازیکنان جدید، جوان هستند و خروجیها، مسن. بهنظر میرسد آنها فهمیدهاند که نمیتوانند تا همیشه در برزخ زندگی کنند. شاید این تغییرات جواب ندهد اما اگر خلافش اتفاق بیفتد، میتوانیم شاهد چیزهایی جذاب و دیدنی باشیم.
یادداشت رابی دان برای وبسایت The Analyst