اختصاصی طرفداری | هفتمین روز یورو 2024، بازی‌هایی تلنگرآمیز در خود داشت. صربستان که عملا تیم نیست و صرفا چند تک ستاره در تیمش دارد، به زحمت از حذف زودهنگام در بازی با اسلوونی جلوگیری کرد. انگلیس با نمایش ناامیدکننده‌اش نشان داد نگرانی‌ها در بازی با صربستان بی‌مورد نبوده و با چنین رویکردی نتیجه‌گیری محال است و اسپانیا با اسیر کردن تیمِ کم‌ظرفیت ایتالیا نشان داد چه فوتبال روان و قدرتمندی به نمایش بگذارد.
اسلوونی 1-1 صربستان؛ سنت گل دیرهنگام ادامه یافت!
امیرحسین صدر: فکر می‌کنم این عکس‌ها حال و هوای بازیکنان اسلوونی را خلاصه می‌کند. دل‌شکستگی مطلق.
در میان جشن‌های صربستان برای گل دیرهنگام دیگری که در این تورنمنت به سنتی تبدیل شده است، احساس می‌کردیم، عکس‌العمل و واکنش هواداران صرب، آنها را به دردسر خواهد انداخت. بطری‌های زیادی توسط هواداران آنها به سمت بازیکنان اسلوونی پرتاب شد. و واکنش خشم‌آلود یان اوبلاک دروازه‌بان اسلوونی و اتلتیکو مادرید کاملاً آشکار بود. حتی شراره‌های آتش نیز به داخل زمین پرتاب شد.
جالب است پیش از بازی، اتحادیه فوتبال صربستان تهدید کرده بود؛ اگر آلبانی و کرواسی به دلیل شعارهای ضد صربستان «بکش، بکش، صرب را بکش» توسط یوفا مجازات نشوند، یورو را ترک خواهد کرد. درحالی‌که به نظر می‌رسد با چنین ادعایی، خود صربستان پس از این بازی با مجازات انضباطی بیشتری روبرو خواهد شد.
دراین‌بین ناتاسا پیرک موزار، رئیس‌جمهور اسلوونی، از جمله افرادی بود که در مونیخ حضور داشت. او در کنار الکساندر چفرین، رئیس یوفا با پوشیدن لباس تیم ملی حمایت خود را نشان می‌داد. در مقابل برخی از هواداران صربستان کلاه‌های واترپلو در محل برگزاری مسابقه به سر کرده بودند! صربستان دو بار قهرمانی واترپلو مردان المپیک را به دست آورده است!
در زمین، ژان کارنیچنیک با گل دقیقه ۶۹ اسلوونی را در بهترین شرایط ممکن قرار می‌دهد. لذت و شور اسلوونی تمامی ندارد. اما لحظه باورنکردنی فرامی‌رسد، گویا کار صربستان هنوز تمام نشده است! آخرین کرنر صربستان در دقیقه ۹۵. همه برای صربستان از جمله دروازه‌بان آنها رایکوویچ به محوطه هجده‌قدم یورش برده‌اند اما این لوکا یوویچ است که سرش را به سمت توپ می‌برد و آن را به گوشه پایین سمت چپ دروازه می‌فرستد. او رسماً اعلام می‌کند؛ صربستان هنوز زنده است.
نتیجه نهایی با پایانی باورنکردنی در مونیخ. شاید دعای استویکوویچ مربی صرب بالاخره مستجاب شد. دوربین‌ها متوجه ماتیاژ کِک، سرمربی اسلوونی می‌شوند، به‌وضوح حال مناسبی ندارد. طبیعی بود و قابل درک؛ اسلوونی چند ثانیه، فقط چند ثانیه با اولین پیروزی خود در یورو فاصله داشت.
دانمارک 1-1 انگلیس؛ با اين وصف فوتبال هرگز به خانه نخواهد آمد!
امیرحسین صدر: قبل از شروع بازی، یک دقیقه سکوت به یاد گرهارد آگنر، دبیرکل سابق یوفا که در سن 80 سالگی درگذشت، در استادیوم حکم‌فرما شد!
پس از آن، با شروع بازی بار دیگر توقعات هیچ‌یک از ما برآورده نشد. اگرچه به لطف سرعت کایل واکر، هری کین به ٦٢ امین گل خود با پیراهن انگلیس دست یافت و انگلستان با یک گل از دانمارک پیش افتاد، اما حقیقتاً انگلستان حتی ضعیف‌تر از دیدار اول خود در برابر دانمارک ظاهر شد. بدون هیچ نقشه تاکتیکی مشخص و حرام کردن تمامی استعدادهای جوان خود که حیرت‌آور بود.
باید به ساوتگیت مربی انگلیس آفرین گفت، حتی بازیکنی در سطح بلینگام را به نقطه‌ای رساند که تا این حد خنثی در زمین ظاهر نشده بود. یکایک بازیکنان سه شیر حتی نیمی از ارزش‌های خود را به نمایش نگذاشتند. انگلیس در برابر دانمارک به‌راستی زار می‌زد و از سر و روی تیم نکبت می‌بارید. دوست و دشمن حیران مانده بود؛ آیا این انگلیسی است که از آن حرف می‌زدیم؟ شلخته، بی‌برنامه، ولنگ‌وباز!
ساوتگیت بار دیگر محافظه‌کارتر از همیشه عمل کرده است. به قولی یک مدافع در مقام مربی همیشه یک مدافع می‌ماند. یازده بازیکن اصلی، شامل سه مدافع راست و یک مدافع است و بازیکنان خلاق‌تر و بااستعدادتری روی نیمکت نشسته‌اند!
انگلیس از دانمارک دعوت رسمی کرد. پاس اشتباه هری کین. توپ به مورتن هولمند رسید و او تصمیم گرفت از فاصله دور شلیک کند و چه ضربه‌ای، توپ تیرک را شکست و به تور نشست. تاکنون در این یورو ١٣ گل از خارج از محوطه جریمه به ثمر رسیده است که در حال حاضر بیشتر از کل مرحله گروهی یورو ٢٠٢٠ با ١٢ گل است. گرت ساوتگیت تا نیمه دوم هیچ تغییری در تیم ایجاد نمی‌کند. بالاخره در دقیقه ٦٨ ساوتگیت جرئت می‌کند… ولی از کول پالمر خبری نیست! و تیم بی‌بند و بارتر از پیش ادامه می‌دهد.فقط در مقایسه با همه تیم‌های تورنمنت به‌جز اسکاتلند که بدترین تیم این دوره از مسابقات است چرا تیمی به‌اندازه انگلیس با این بازیکنان، در طول بازی این همه مدت را بدون توپ می‌گذراند.
افت بلینگام به لطف ساوتگیت را دیدیم
اگر بازی صربستان بیدارکننده نبود، اما نیمه دوم برابر دانمارک یک هشدار جدی برای انگلیس است. دانمارک برنامه و نقشه برای این بازی داشت و تیم بهتری بود. و بازیگری چون جود بلینگام بی‌هدف و بی‌منظور در اطراف زمین می‌چرخید؛ از معدود بازی‌های بد او که مایل بودی فریاد بزنی؛ سرت را بالا بگیر، نفس بکش، پاس بده و…
انگلستان فاقد تسلط، اعتمادبه‌نفس و انسجام بود، این تقریباً خلاصه آن چیزی است که باید گفت. فهمیدن اینکه انگلیس امروز چقدر فقیر بود نیازی به یک نابغه ندارد، اما هنوز باورش سخت است. هیچ‌چیزی دوستداران و طرفداران فوتبال را راضی نکرد! دانمارکی‌ها با یکدیگر می‌خواندند: «انگلیس، انگلیس، فوتبال هرگز به خانه نمی‌آید» مطمئناً در حال حاضر انگلیسی‌ها بهتر از هر کسی این را می‌دانند؛ فوتبال به خانه نخواهد رفت!
اسپانیا ۱-۰ ایتالیا؛ چرا شکنجه سفید؟
علیرضا نجاتی: شکنجه سفید، اصطلاحی است که شخص یا گروه شکنجه شونده از نظر جسمی آسیب نمی‌بینند بلکه روان عنصری است که آسیب می‌بیند و شکنجه‌شونده، با تخریب هویت و افکار روبه‌رو می‌شود. تیم گیج و سردرگم ایتالیا که از قضا سفید هم پوشیده بود، مقابل اسپانیا که فوتبالی مالکیت‌محور بازی کرد، نمایشش طوری بود که انگار تسلیم‌شدن در برابر سلطه حریف، سرنوشت تغییرناپذیر آن‌هاست.
ایتالیا نه‌تنها از نظر کیفیت فنی بازیکنان و آمادگی بدنی بلکه از نظر ذهنی هم فرسنگ‌ها با حریفش فاصله داشت و اگر شب خوب جیجو دوناروما نبود، ممکن بود انتقادها پس از یک تحقیر تاریخی، بی‌پرده‌تر و بُرنده‌تر باشد. اسپانیای دلافوئنته، فوتبال همیشگی‌اش را بازی کرد؛ حفظ مالکیت توپ با گردش سریع آن میان خطوط. غیر از این‌ها اسپانیا چندین‌بار نقشه غیرمتعارف سانتر از جناحین و شوت از راه دور را هم در دستور کار قرار داد که موقعیت‌های خوبی از این طریق ساخت. این نشان می‌دهد لاروخا می‌تواند فوتبال کاملی بازی کند.
فروپاشی ریکاردو کالافیوری جوان پس از گل‌به‌خودی ویرانگر
نیکو ویلیامزِ پویا و پرتحرک، بارها جووانی دی لورنتزو را به رقص وا داشت و هرکاری که دلش خواست با او انجام داد. بخش مهمی از حملات اسپانیا از جمله گل برتری، از همان جناح ویلیامز انجام شد و اسپالتی را باید از این بابت مورد عتاب قرار داد که نه دی لورنتزو را بیرون کشید و نه تغییری در جناح راست تیمش داد. خط حمله و هافبک ایتالیا عملا از کار افتاده بود زیرا اسپانیا با چنان شدت و سرعتی با توپ بازی کرد که ایتالیایی‌ها بعد از بازپس‌گیری توپ، شوکه می‌شدند و آن را فورا تقدیم حریف می‌کردند. اگر بازیکنانی کم کیفیت مثل برایان کریستانته که بعضا از یک کنترل توپ عاجز بود را فاکتور بگیریم، حتی خوب‌های آتزوری مثل فدریکو دیمارکو، فدریکو کیه زا و نیکولو بارلا هم نتوانستند خودشان را با ریتم سریع بازی اسپانیا وفق دهند و وقتی وضعیت بهترین‌های تیم این باشد، مشخص است یک فاجعه تمام‌عیار رخ داده؛ البته جانلوییجی دوناروما برای حفظ روحیه تیمش گفت این نمایش، فاجعه‌ای تمام‌عیار نبوده...
طبیعی است تیمی که نتواند در اصول اولیه بازی مثل کنترل توپ و تصمیم‌گیری درست بعد از صاحب شدن توپ، خوب عمل کند، در ترتیب دادن حمله روی دروازه حریف ناکام است و خبری از شوت‌زنی و تولید xG هم نخواهد بود. همان‌طور که پیش از تورنمنت مشخص بود، صعود از گروه برای ایتالیا می‌تواند نتیجه مثبتی باشد و مشخصا با این کیفیت فنی بازیکنان و مربی‌ای که راه درازی برای جا انداختن سبک بازی مد نظرش دارد، آتزوری از مدعیان یورو 2024 نخواهد بود. از سوی دیگر اسپانیا با دلافوئنته حالا یک مدعی پرامید به حساب می‌آید. در خط هافبک و حمله، در زمینه موقعیت‌سازی و پرس حریف، لاروخا وضعیت مساعدی دارد اما در خصوص نگرانی‌هایی که در خط دفاع این تیم مقابل کرواسی ایجاد شد، باید منتظر باشیم و ببینیم چه می‌شود زیرا ایتالیا در حد تیمی مثل گرجستان و قبرس، رقبای اسپانیا در مرحله مقدماتی نتوانست دروازه این تیم را تهدید کند.
