در حالی که به آغاز فصل 2024/25 لیگ برتر نگاه می کنیم، آخرین ریشه درخت مربیگری پپ گواردیولا آماده است تا وارد یکی از موشکافانه ترین مشاغل در فوتبال جهان شود. پس از جدایی مائوریسیو پوچتینو تنها پس از یک فصل، چلسی در جستجوی جانشین او بوده است و دلیل آن تمایل به یک سرمربی جوان و مترقی است که بتواند تاکتیکی متفاوت با سبک تاکتیکی "کهنه" آرژتینی را ارائه دهد. بنابراین، آبی ها انزو مارسکا را به عنوان مردی برای اصلاح آینده چلسی منصوب کرده اند و این مربی ایتالیایی در یک فصل موفق قهرمانی لیگ EFL را با لستر پشت سر گذاشت.
مارسکا در حالی که از مکتب گواردیولا می آید، سبک تاکتیکی خود را به عنوان یکی از بازی های موقعیت و تسلط مالکیت تثبیت کرده است. توانایی او در اصلاح کامل یک تیم سقوط کرده لستر قبل از سوق دادن آنها به صعود در اولین تلاش، مطمئناً او را در حفظ تعادل این تیم چلسی و کنار گذاشتن چهره های کلیدی آن در جایگاه خوبی قرار می دهد. جالب‌ترین جنبه این انتصاب باید سرعتی باشد که تیم فعلی چلسی می‌تواند با تاکتیک‌های ظریف و سفت و سخت او سازگار شود و انتظار می‌رود مارسکا از همان ابتدا تحت فشار سلسله مراتبی باشد. ناتوانی آنها در یافتن فرمول برنده تا پایان سال همان چیزی است که در نهایت به قیمت کار پوچتینو تمام شد.
این تجزیه و تحلیل تاکتیکی و گزارش پیشاهنگی نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم که مارسکا در فصل آینده با چلسی آماده شود، و تاکتیک‌های کلیدی را هم در زمان مالکیت و هم در زمان از دست دادن توپ مشخص می‌کند. تجزیه و تحلیل ما همچنین به بررسی تیم خطرناک چلسی خواهد پرداخت و هدف آن این است که بفهمیم کدام بازیکنان ممکن است قربانی شوند و چه کسانی می توانند به طور بالقوه برای حمایت از بازسازی مارسکا وارد شوند.
در فلسفه مالکیت توپ
با الهام گرفتن از سیستم های تاکتیکی خود در لستر، انتظار می رود چلسی در 4-3-3 روی کاغذ صف آرایی کند، با استفاده از یک پیوت که به دو بازیکن هشت تیم پیشرفته اجازه می دهد تا بین خطوط تعادل و ارتباط ایجاد کنند و به یک سوم نهایی حمله کنند. با این حال، در زمین، مارسکا یکی از مدافعان خطی خود را در نقش مدافع کناری معکوس به کار گرفته است، که از تک محور پشتیبانی می کند و ایده خود برای تسلط و کنترل بر یک سوم میانی را ترویج می کند.
این سپس بیشتر یک 3-2-5 را ایجاد می کند که ما شاهد استفاده از آن در بین مربیان مترقی مدرن هستیم. جالب خواهد بود که ببینیم مارسکا چگونه با این تصمیمات تاکتیکی در پیش فصل برخورد می کند، آیا او قصد دارد بلافاصله فلسفه های خود را القا کند یا برای جلوگیری از شروع ناامیدکننده، با یک چیدمان تاکتیکی آشناتر و اولیه به میدان خواهد آمد.
در تیمی مملو از مدافعان کناری، معرفی نقش وارونه توسط مارسکا مطمئناً باعث خوشحالی و تحقیر کسانی خواهد شد که برای پست اصلی رقابت می کنند. در فصول گذشته، تاکتیک‌های دفاع کناری چلسی برای بازیکنانی مانند بن چیلول و مالو گوستو مناسب بوده است، اما آیا آنها می‌توانند به سرعت با بازیکنانی که از قبل برای بازی بیشتر در داخل زمین مناسب‌تر بودند، سازگار شوند؟ تطبیق پذیری ریس جیمز او را در موقعیت خوبی قرار می دهد که مکرراً در ویگان مورد استفاده می شد و علاوه بر این اگر از او خواسته شود حضور تدافعی مطمئن تری ارائه دهد، به عنوان یک مدافع میانی سمت راست خوب عمل می کند.
بنابراین ما را به این موضوع سوق می‌دهد که می‌توانیم انتظار داشته باشیم که مدافع کناری وارونه چلسی از سمت چپ، با مارک کوکورلا و یان ماتسن در سال 2024 به این نقش بپیوندد. در لیگ قهرمانان اروپا ماتسن تل حدی در این نقش بازی میکرد اما ممکن است ماتسن از چلسی جدا شود و این امر باعث می‌شود که مارک کوکورلا نقش اصلی را برعهده بگیرد، زیرا ویژگی‌ها و ویژگی‌های لازم را در یک تجدید حیات اواخر زیر نظر پوچتینو در هنگام همکاری با موسس کایسیدو در خط میانی ایجاد کرد.
یکی از ویژگی‌های برجسته مارسکا این است که کناره های تیمش به دلیل غیرقابل‌پیش‌بینی بودن حرکت و توانایی یافتن خطوط عبوری، به‌طور باورنکردنی در برابر فشار مقاوم هستند. هنگامی که سه مدافع میانی در 3-2-5 داریم، اغلب می بینیم که دروازه بان برای ایجاد یک یار اضافی جلو میاید و برای مدت کوتاهی یک دفاع چهار نفره ایجاد می کند. این پس از آن به نقش کلیدی بازیساز می پیوندد که مطمئناً بحث داغی را بین دو هافبک 100 میلیون پوندی چلسی ایجاد می کند.
حتی با وجود اینکه کایسدو یک حضور دفاعی باثبات‌تری ارائه می‌دهد، ما پیشنهاد می‌کنیم که نگاه کردن به توزیع و پویایی انزو فرناندز، که در دیکته کردن بازی تحت مارسکا بیش از حد راحت است، دشوار خواهد بود. رومئو لاویا با موفقیت زیر نظر مارسکا در سطح جوانان، مشخصات جالبی برای آینده ارائه می دهد، اما بی تجربگی او از طریق مصدومیت نشان می دهد که او ممکن است فوراً نتواند تأثیر لازم را بگذارد.
خط حمله چلسی
هنگامی که تیم مارسکا به یک سوم میانی و پایانی صعود کرد، حرکت این دو هافبک پیشرفته بخش مهمی از موفقیت تهاجمی آنها است. در تیمی مملو از چرخش های از پیش تعیین شده و استحکام، آزادی و سیال بودن اعداد هشت چیزی است که باعث شد تا کایرنان دیوزبری هال، بازیکن کلیدی در سیستم مارسکا باشد.
بنابراین، انتظار اینکه کول پالمر آن موقعیت ها را بین خطوط بدست آورد و در مقایسه با یک نقش بسیار منزوی تر در جناح راست، از تسلط بر توپ لذت برد، کاملاً ظالمانه نیست. هنگامی که به یک شریک تاثیرگذار نگاه می کنید که می تواند در سراسر زمین پشتیبانی ارائه دهد، کانر گالاگر به دلیل طبیعت پرانرژی و مهارت کامل خود به عنوان یک انتخاب عالی برجسته می شود. مارسکا که به‌دلیل محدودیت‌های FFP به طور مداوم از استمفورد بریج دور شده بود، مطمئناً می‌توانست برای ایفای نقش به Caicedo تکیه کند، اما آیا گالاگر می‌تواند متقاعد شود که بماند؟
به طور مداوم از وینگرهای مارسکا خواسته شده است که به عرض بزنند و مالکیت خود را حفظ کنند و با حرکات انفجاری و توانایی دریبل زدن به دنبال ویرانگری باشند. به دلیل عدم وجود مدافعان کناری دائماً همپوشانی، تأکید بیشتری بر توانایی آنها برای موفقیت در سناریوهای یک به یک جدا شده ایجاد شده توسط توانایی مارسکا در خنثی کردن ساختار پرس حریف است.
هر دو نونی مادوکه و میخائیلو مودریک از مجوز دویدن در دفاع بهره مند خواهند شد و در هنگام نفوذ به محوطه جریمه به عنوان خروجی های خلاقانه کلیدی از کناره ها عمل خواهند کرد. توانایی رحیم استرلینگ در حرکت در محوطه جریمه و یافتن موقعیت‌های حمله کلیدی نیز برای مارسکا بسیار ارزشمند است و انتظار می‌رود که مرد انگلیسی برای جایگاه خود در جناح چپ بجنگد.
شماره 9 چلسی سال‌هاست که بحث داغی بوده است، اما مهاجم مارسکا باید یک حضور حمایتی برای کمک به باز کردن قفل دفاع در هنگام ساختن از عقب داشته باشد. حرکت عمیق تر جیمی واردی به لستر کمک کرد تا سناریوهای 5 در 4 را ایجاد کند و یک حضور اضافی در میانه میدان ارائه دهد، چیزی که به دلیل حضور فیزیکی و توانایی او در خلاقیت با ترکیبش، برای نیکلاس جکسون مناسب است.
مهاجم سنگالی یکی از بهترین ها در هر دو سمت زمین را نشان می دهد، زیرا او همچنین نشان داده است که در زمانی که وظیفه تیمش را در فضای بین مدافعان وسط برعهده دارد ، چقدر می تواند تأثیرگذار باشد و اجازه می دهد تا حرکات هجومی بدون مخالفت پشت سر او بیشتر شود. کریستین انکونکو که بخش زیادی از فصل را به دلیل مصدومیت از دست داد، همچنین مهارت خود را به عنوان یک 9 کاذب در لایپزیگ برجسته کرد و در انتخاب ترکیب یک معضل دشوار دیگر ایجاد کرد.
ساختار دفاعی
در مواقع از دست دادن توپ ، مارسکا به یک ساختار دفاعی مستحکم می بالد که می تواند پس از گم شدن توپ در انتقال، وارد عمل شود. ضد پرس سریع لستر ناشی از اصرار آنها برای ماندن در 3-2-5 زمانی بود که توپ از دست رفت، و مطمئن بودند که پنج چهره دفاعی آماده برای محافظت در برابر ضد حملات هستند. در واقع، مارسکا این واقعیت را ترویج می کند که تیمش باید با وجود از دست دادن توپ، حالت تهاجمی خود را حفظ کند، زیرا در صورت بازپس گیری سریع توپ، یک موج جدید برای حمله فراهم می کند.
هنگام پرسینگ در مرحله اولیه تجمع حریف، می‌بینیم که تیم‌های مارسکا ساختار پرسینگ 4-4-2 را در نظر گرفته‌اند و یکی از هافبک‌های میانی برای حمایت از مهاجم جلو می‌آید، که به دنبال قطع کردن خطوط عبور از مرکز برای اعمال فشار است. یکی از جناحین را پایین بیاور اگر چلسی به دنبال افزایش نفرات خود در یک سوم میانی باشد و این مانع اضافی نگهدارنده هافبک را در جلوی خط دفاعی اعمال کند، این می تواند به یک 4-1-4-1 تبدیل شود.
با این حال، همانطور که قبلاً پیشنهاد کردیم می‌توان انتظار داشت که انزو فرناندز این نقش را بازی کند، این زنگ خطری را در مورد توانایی او برای پیروزی در دوئل‌های هوایی ایجاد می‌کند که در نتیجه پرس زیاد چلسی و انکار توزیع کوتاه اتفاق می‌افتد.
این زمانی است که مارسکا به یکی از مدافعان مرکزی مسلط هوایی خود اجازه می دهد تا به جلو برود و به طور لحظه ای 3-1-1-4-1 ایجاد کند، و به مدافع مرکزی اجازه می دهد هر خطری را با تک محور تمرکز بر توزیع مجدد در هنگام پیروزی، برطرف کند. پشت توپ توسین آدارابیویو اولین بازیکنی بود که از دروازه چلسی عبور کرد، احتمالاً به این دلیل که مارسکا از میزان موفقیت 66.7 درصدی او در دوئل های هوایی و توانایی پوشش زمین در صورت افشای خط دفاعی بالای آنها قدردانی می کرد.
