اختصاصی طرفداری - در روز دوم یورو 2024، تیمهای اسپانیا، سوئیس و ایتالیا حریفان خود را شکست دادند.
اسپانیا ٣-0 کرواسی
برلین پایتخت آلمان به آرامی بیدار شد. در مونیخ هنوز کمی گرد و خاک از تخریب شب قبل اسکاتلند باقی مانده بود. اما وقتی برلین به طور کمال چشمان خود را گشود، تمامی شهر مملو از هواداران کرواسی بود. ٥٠ هزار نفر در همه چیز قرمز و سفیدپوش شطرنج پوش معنای جدیدی به شهر غول پیکر آلمان و ایستگاه کنترل چارلی در دوران گذشته داده بودند. در برابر هر ١٠ هوادار کرواسی فقط یک طرفدار اسپانیایی قرار می گرفت. غوغایی در پیش بود!
اما با آغاز نبرد، مردان کرواسی به تیم مقاومت ناپذیر لوئیس دلا فوئنته برخورد کردند که در ٤٥ دقیقه اول با سه گل آلوارو موراتا، فابیان رویز و دنی کارواخال، آن ها را کیش و مات کرد. کروات ها که در تورنمنت های جهانی و اروپایی موفقیت های زیادی طی سال های اخیر به دست آورده اند، به گونه ای شکست خوردند که گویی راه بازگشتی برای آن ها متصور نیست.
تیم زلاتکو دالیچ به راحتی توسط اسپانیایی ها با تعادلی دلپذیر از وسط به دو نیم برش خورد. هنر فنی و شجاعت معمول برای پاس های ساده و پیچیده، اما با تهدید دائمی و مستقیم. شاید بعد از ١٣٧ بازی بین المللی، اسپانیا کمتر از حریف خود پاس در طول بازی ارسال کرد ولی برای نسل جدید فوتبال این کشور این اهمیتی ندارد. آخرین باری که آن ها مالکیت توپ را از دست دادند اما به موفقیت دست یافتند فینال یورو ٢٠٠٨ بود. آن ها آلمان را شکست دادند تا موفق‌ترین دورانشان را با بهترین نسل خود آغاز کنند.
اما این بار هیچ کس از وین باقی نمانده بود. لامینه یامال، جوان ترین فوتبالیستی شد که این رقابت ها در تاریخ خود دیده است؛ یک نوجوان ١٦ سال و ٣٣٨ روزه که در آن زمان حتی یک سال هم نداشت! آن ها کرواسی را ٣-٠ شکست دادند، این یک شروع جدید بود، یک نسل جدید.
برای کرواسی که سه هافبکش، لوکا مودریچ، مارسلو بروزوویچ و متئو کواچیچ روی هم ٩٩ سال و ٣٧٥ روز سن دارند، این برای سومین یورو متوالی بود که به مصاف اسپانیا می رفتند. اما این شکست، یک ضربه بزرگ و جدی بود.
سوئیس ٣-1 مجارستان
در این نبرد دو تیمی به مصاف هم رفتند که به عنوان برندگان غیرمترقبه یا Dark horse یورو ٢٤ محسوب می شدند. هر دو می‌دانستند پس از شکست اسکاتلند در برابر آلمان، یک برد آن ها را در موقعیت قدرتمندی قرار می‌دهد. مجارستان در فرم عالی وارد مسابقات شد، در رقابت های مقدماتی شکست نخورده بود و دومینیک سوبوسلای از لیورپول در ٢٣ سالگی به جوانترین کاپیتان تاریخ مسابقات جام ملتهای اروپا تبدیل شد!
در حالی که ژاکا، کاپیتان سوئیس بعد از تصاحب لیگ و جام حذفی با بایرلورکوزن در آلمان یه یورو آمده بود. سوئیس با خدمه ای چون یان سومر، مانوئل آکانجی و فابیان شار برگ های برنده ای در دست داشت.
اما نوبت کوادوو دوآ بازیکن متولد لندن بود تا سناریوی رویایی خود را بنویسد. مورات یاکین، سرمربی تحت فشار سوئیس، این بازیکن ٢٧ ساله را تنها با ٤٥ دقیقه تجربه بین المللی در خط مقدم سوئیس قرار داد و او هم در عرض ١٢ دقیقه اولین گل بین المللی خود را به ثمر رساند.
سوئیس به لطف گلهای میشل ایبیشر و بریل امبولو برنده شایسته میدان بود و احتمالا به همراه آلمان به مرحله بعدی صعود خواهد کرد. سه سال پیش، سوئیس فرانسه را قبل از باخت به اسپانیا در یک چهارم نهایی شکست داده بود. آن ها روز چهارشنبه بازخواهند گشت و خوب می دانند برد مقابل اسکاتلند، جواز حضور در مرحله یک هشتم نهایی را تضمین می کند.
ژاکا گفت از فقیر بودن اسکاتلند در جمعه شب شگفت زده شده بود و انتظار دارد تیم استیو کلارک به طور حتم واکنش نشان دهد. اسکاتیش ها خوب می دانند شکست به منزله پایان مسابقات برای آن ها خواهد بود.
ایتالیا ٢-1 آلبانی
احتمالا خیلی ها موفق به دیدن گل اول بازی نشدند. شروعی دیوانه وار برای یک بازی در یورو بود. آغازی كوبنده و سریع. ثانیه ٢٣، سریعترین گل تاریخ یورو!
این زمانی بود که فدریکو دی مارکو پرتاب اوت فاجعه باری انجام داد و ندیم بایرامی با قاطعیت و زیبایی هرچه تمام تر (بازیکن ساسولو در سری B ایتالیا) سریعترین گل تاریخ این مسابقات را به ثمر رساند. آلبانی یک ایتالیا صفر.
برای لحظات زودگذر زمان، همان ثانیه ها چه واقعه باشکوهی بود. باشکوه برای جمعیت عظیم آلبانیایی در استادیوم، در شهر دورتموند و در كشور آلبانی. و باشکوه برای بایرامی، تنها مردی از ملت خود شد که در یکی از این گردهمایی های بزرگ گلزنی می كرد. و باشكوه بود برای کسانی که از دیدن سقوط یك هیولای غول‌پیکر لذت می‌برند!
اما اعتبار ایتالیا از دست نرفت. آن ها با كنترل و تمركز بی آن كه مرتكب اشتباه شوند، بازگشتی سریع داشتند. بماند كه نتیجه بازی می توانست ٢-٢ به پایان برسد! ١٠ دقیقه بعد، ایتالیا با آلساندرو باستونی به تساوی رسید و اندکی بعد نیکولو بارلا گل دوم را زد. ایتالیا سكان بازی را در دست گرفته بود و در این بین ضربات بارلا و برش ها و حركات فدریکو کیه زا، دوست داشتنی بود.
اگر مردان لاجوردی پوش از شانس‌هایشان استفاده می‌کردند، نتیجه بازی با چهار یا پنج گل پایان می یافت. شاید به همین دلیل است انتظارات در مورد تیم جوان و در حال انتقال و تغییر لوچانو اسپالتی بسیار بالا نیست. زیرا عدم موفقیت آن ها در تبدیل موقعیت های مسلم خود به گل به یک مشكل آشکار تبدیل شده است.
گزارش های محلی حاکی از آن بود ٥٠.٠٠٠ نفر از جمعیت ٢.٨ میلیون نفری آلبانی برای این دیدار به دورتموند سفر كرده بودند و به تعداد قابل توجهی از هموطنان خود که به طور دائم به آلمان نقل مکان کرده اند، پیوسته اند. همگی شهر را تسخیر كرده بودند. با شروع بازی، سكوهای مشهور بخش جنوبی دورتموند، معروف به دیوار زرد، كاملا قرمز به نظر می رسید.
آن ها به یک مهمانی بزرگ آمده بودند و در آغاز ناباورانه بازی، شاهد لحظه تاریخ سازی شدند. برای ایتالیا فرصت های بیشتری بعد از استراحت در نیمه دوم از دست رفت. اما آلبانی تنها با یک ضربه به دروازه نتوانست از سخاوت ایتالیایی ها استفاده کند. با وجود تمام تلاش‌ها، با همه حمایت تماشاگرانشان، شکاف بزرگ بین خط دفاع و هافبک، و خط هافبک و حمله آن ها، به این معنی بود که هر تلاش آلبانی برای پرس با مقابله و پاس های سریع و ساده ایتالیایی‌ها بین خطوط مقابله می‌شد.
زمانی که آلبانی شانسی داشت و آن ها می‌توانستند بازی را همان طور که شروع کرده بودند به پایان برسانند، ری مانای در مواجهه با دوناروما ناموفق بود و دروازه بان ایتالیایی توپ را با لمسی میلیمتری به بیرون فرستاد. اگر این توپ گل شده بود، ایتالیا به جای هشداری صرف در پایان درس بسیار سختی گرفته بود. این بار به خیر گذشت!
