ویکتور والدز اسطوره افسانه ای بارسلونا بدون تردید بهترین گلری بوده است که دنیای فوتبال به خود دیده است این مطلب را مینویسم زیرا در تمام آن سال ها ما رونالدو فنا خیلی از دستش زجر کشیدیم و فک میکنم مورد ظلم واقع شد به قول پپ گواردیولا نام بردن 3-3-4 بودن سیستم بارسلونا به جای 3-3-4-1 توهین به والدز هست زیرا او نه تنها وظایف گلری خود را به خوبی انجام میداد بلکه پایه ریز حملات تیم نیز بود و ایفای نقش مهمی در بازیسازی و حرکات تیمی داشت. او بارها با درخشش هایش در درون دروازه ناجی بارسلونا شد و در قهرمانی ها و موققیت های این تیم نقش بسزائی داشت، همچنین ویکتور رکورددار جایزه زامورا است.
والدز بسیار فرز بود و واکنش های سریعی داشت گاهی توپ هایی را سیو میکرد که تقریبا مهارشان غیر ممکن بود و بارسلونا را در زمانی که بازی از کنترلش خارج میشد و تیم حریف ضد حملات برق آسایی میزد در بازی نگه میداشت با این حال فقط کافی بود گاهی با کوچکترین اشتباه او را مقصر بدانند بالاخره بهترین بودن هم تاوانی دارد زیرا توقعات همه بالا می رود.
یکی از انتقاداتی که به والدز شد سوپرکاپ 2012 بود ماجرا از این قرار بود: در حالی که بارسلونا با نتیجه 3-1 از رئال مادرید جلو بود والدز اقدام به دریبل بازیکن تیم رقیب کرد اما دی ماریا توپ را گرفت و هر چقدر تلاش کرد نتوانست توپ را جمع کند و نهایتا رئال به گل دوم رسید من باید بگویم والدز خیلی تقصیری نداشت زیرا آن زمان در سیستم بارسلونا دروازه بان حق نداشت توپ را بلند شوت کند در نزدیکی خود هم بازیکنی را نیافت تا توپ را به او پاس بدهد بنابراین چاره ای جز دریبل کردن نداشت، همچنین در بازی برگشت نیز که رئال 2-1 برد, والدز 6 موقعیت خطرناک را مهار کرد و جلوی رخ دادن یک فاجعه رو گرفت یا نیمه نهایی لیگ قهرمانان فصل 2012/13 که بارسلونا در مجموع رفت و برگشت با نتیجه 7-0 از بایرن مونیخ شکست خورد در حالی که والدز روی گل ها مقصر نبود و چند بار دروازه تیم رو با مهار تک به تک های 100 درصد نجات داد و اگر او نبود احتمالا فاجعه فراتر میرفت مثال های بیشتری نیز وجود دارد که اگر همرو بخوام نام ببرم مقاله طولانی می شود.
در سال 2006 والدز در اوج آمادگی به سر میبرد و در لیگ قهرمانان اروپا (خصوصا در بازی فینال) عملکرد عالی داشت با این حال سرمربی تیم ملی اسپانیا با نامردی روی نام او خط قرمز کشید و از کاسیاس در جام جهانی 2006 استفاده کرد که پایه ریز آن گل های مسخره و شکست تحقیر آمیز مقابل فرانسه شد؛ بارها کاسیاس و نویر را تو سر والدز زدند با وجود آنکه این 2 بارها با اشتباهاتشان باعث دردسر تیم هایشان شدند از جمله سوتی های عجیب کاسیاس مقابل زاراگوسا و 2 گل مضحکی که دریافت کرد که موجب شکست 3-2 رئال مادرید در حساس ترین مقطع لالیگا فصل 2010/11 و عقب افتادن از کورس قهرمانی با بارسلونا شد و یا سوتی های وحشتناکش مقابل لیون یا گل هایی که از رونالدینیو و پدرو میخورد در حالی که فقط تماشاگر بود، عملکرد فاجعه بارش مقابل مایورکا در بازی که رئال مادرید 6 گل از مایورکا دریافت کرد یا اشتباهات سریالی اش در جام جهانی 2014 که باعث تحقیر اسپانیا شد یا نویر که دروازه بان سوم آلمان بود و خودکشی گلر اصلی آلمان و مصدومیت گلر دوم باعث شد دروازه بان اول آلمان در جام جهانی 2010 شود تا قبل از آن چه کسی نویر را میشناخت؟!
ضمن اینکه او نیز در دوران فوتبالش بارها سوتی های بدی داده است مانند خروج عجیبش و گلی که در بازی 5-2 شالکه و اینتر خورد یا 4 گل افتضاحی که در بازی 4-4 آلمان و سوئد خورد و جایگاهش در تیم ملی به خطر افتاد؛ با این حال کافی بود والدز کوچکترین اشتباهی کند تا هواداران بارسا به او لقب ویکتور سوتی، والدز سوتی و... بدهند.
از زمان ورود پپ گواردیولا به بارسلونا، والدز نقش پر رنگ تری پیدا کرد با سیستم گواردیولا او نقش مهمی در بازیسازی تیم ایفا میکرد و بسیاری از حملات تیم از او آغاز میشد او این مأموریت خود را به عالی ترین شکل ممکن انجام داد و سرمربی تیم نیز بارها به آن اعتراف کرد با این حال برخی افراد اعتقاد دارند بازی با پای والدز ضعیف بوده است در حالی اگر اینگونه بود با توجه به نقش کلیدی دروازه بان برای پخش کردن توپ ها و بازیسازی و شکستن پرس تیم حریف در آن سیستم ممکن بود بارها فاجعه رقم بخورد همچنین والدز بسیاری از ضد حملات تیم حریف و تک به تک هایی که با مهاجمان میشد را با پاهایش مهار میکرد
والدز بارها در حساس ترین بازی ها ناجی بارسلونا شد و برگ برنده تیم بود میتوان بازی با آرسنال در فینال لیگ قهرمانان 2006 را مثال زد که توپ های زیادی را سیو کرد و مهاجمان آرسنال را ناکام گذاشت (از جمله تک به تک هایی که از هانری گرفت) و راه قهرمانی بارسلونا رو هموار کرد یا نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2009 مقابل چلسی خصوصا در بازی برگشت به خوبی مقابل بازیکنان چلسی ایستادگی کرد و خصوصا مهار چند تک به تک مسلم دروگبا اختلاف رو همون 1 گل نگه داشت تا در دقایق پایانی بارسای ده نفره با گل اینیستا به فینال راه یابد و قهرمان شود، در نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2011 نیز در سانتیاگو برنابئو ویکتور با تعصب و درخشش خیره کننده خود دروازه تیم را بسته نگه داشت و بارسلونا با بِریس مسی برنده شد.
ویکتور عشق و علاقه ای بی حد و حصر به بارسلونا داشت و بسیار متعصب بود همیشه از جون مایه میگذاشت و حاضر بود برای بارسا سرش را جلوی توپ بگذارد نه تنها در درون دروازه تمام توان خود را میگذاشت بلکه مقابل قلدری های حریفان از جمله مورینیو و رونالدو می ایستاد اجازه نمیداد به بارسلونا و بازیکنان و مربی تیم توهین کنند و حساب کار را دستشان میداد، قدرت رهبری بالایی داشت و برای بارسلونا حاضر به انجام هر کاری بود: فریاد بکشد، دعوا کند و... جای خالی وی امروزه در فوتبال و درون دروازه بارسا حس میشود.
او از حق خوری های داوران بر علیه بارسلونا نیز اعتراض میکرد و از بازیکنان و هواداران دفاع میکرد از جمله بازی برگشت لالیگا فصل 2012/13 که داور در ثانیه های پایانی بازی از گرفتن پنالتی بارسلونا چشم پوشی کرد و منجر به شکست 2-1 در الکلاسیکو شد والدز با تعصبش به پیراهن مقدس بارسا به داور حمله کرد و با شجاعت مقابل این حق خوری ایستاد که منجر به محرومیت او از 4 بازی شد.
بدون هیچ تردیدی تا ابد ویکتور والدز در یاد و خاطره هواداران فوتبال از جمله بارسایی ها میماند او در قاب آن نسل طلایی و تکرار نشدنی بارسلونا حضور دارد و از بهترین های تاریخ ورزش است متاسفانه امروزه فوتبال فاقد بازیکنانی متعصب و غیور مانند والدز است و حیف که فوتبال او تلخ تمام شد
درحالی که در فصل 2013/14 بسیار آماده بود و در هر بازی فوق العاده بود متاسفانه در بازی با سلتاویگو به مصدومیت عجیب و طولانی مدتی دچار شد و دقیقا از همان جا بود که افت بارسلونا آغاز شد و در نهایت آن فصل بدون جام برای این تیم که در ابتدای فصل مدعی تمام جام ها بود تمام شد (البته اگه سوپرکاپ را حساب نکنیم که چندان اهمیتی ندارد همچنین والدز در آن بازی بود) و هواداران تازه قدر ویکتور را دانسته اند و جای خالی اش را حس کردند؛ اسپانیا نیز در جام جهانی 2014 نیز از حضور والدز محروم شد و موجب تحقیر این تیم در آن جام شد، در آن سال والدز آنقدر خوب بود که قطعا فیکس تیم ملی اسپانیا میشد اما آن مصدومیت عجیب این فرصت را از او گرفت متاسفانه از بارسلونا نیز رفت و در تیم های دیگر با او بدرفتاری شد؛ من اطمینان دارم هرگز به اندازه ای که لیاقتش رو داشت به حقش نرسید.
