آدولفا عرفان کلا بحثش جداست.
توی ادبیات چون خیلی از ابیات با عرفان آمیخته شده درکش مشکله. همین منصور حلاج که اسمش توی مقاله بود، به خاطر این‌که می‌گفت من خدام اعدام شد.
در صورتی که منظورش این نبوده که واقعا خداست بلکه بر این باور بوده که روح من از آن خداست و من از نفس خدام پس تکه‌ای از خدام.
عرفان از درک علمای دین خارجه و اینجور مقاله‌ها هم اعتبار درستی ندارن، چون دنیای اشعار آمیخته با عرفان پیچیده‌ست و متاسفانه فقط ظاهر قضیه رو دیدن.
