طرفداری | تا به حال در جریان تغییر خصوصیات ظاهری و فیزیکی بسیاری از مربیان فوتبال بوده‌اید. اتلتیک طی یک پژوهش به سراغ بررسی این شغل رفته است.
فصل 24-2023 فوتبال به سرعت به پایان خود نزدیک می‌شود و فشارها افزایش می‌یابد. در نیمه بالایی جدول لیگ برتر، منچسترسیتیِ پپ گواردیولا و آرسنالِ میکل آرتتا درگیر یک رقابت نفس‌گیر برای قهرمانی هستند؛ در انتهای جدول، راب ادواردز با تمام وجود در تلاش است تا رویای لوتون تاون برای ماندن در لیگ برتر را به قیمت قربانی کردن ناتینگهام فارست، زنده نگه دارد. در همین حال، در فوتبال پایه، مراحل پلی‌آف با تمام فراز و نشیب‌های احساسی‌اش در جریان است. روزهای فعلی، زمانی است که اعتبار مربیان را افزایش یا خدشه‌دار می‌کند. برای هواداران، مقطع فعلی جذاب است اما باید واهمه سرمربی‌های فوتبال را نیز درک کرد.
صحبت‌های یورگن کلوپ در ژانویه مبنی بر اینکه در پایان این فصل لیورپول را ترک خواهد کرد، گواهی بر فرساینده بودن این شغل است. کلوپ که ماه آینده 57 ساله می‌شود، گفت: «نمی‌توانم این کار را بارها و بارها انجام دهم.»در ماه فوریه، روی هاجسون پس از بیهوشی در تمرین کریستال پالاس، راهی بیمارستان شد. اگرچه چند روز بعد، سلامت مرد 76 ساله یکی از دلایل تصمیم باشگاه برای قطع همکاری نبود، اما نگرانی قابل درکی را در بین بازیکنان و کارکنان باشگاه ایجاد کرد. این موضوع فقط در مورد لیگ برتر نیست. اما هِیس، سرمربی تیم زنان چلسی که راهی ایالات متحده آمریکا می‌شود، هفته گذشته از شبکه‌های اجتماعی خارج شد. او سطح انتظار هوادران را «مسخره» خوانده و معتقد بود با مربیان مثل افرادی «بی‌ارزش و بی‌روح» رفتار می‌شود. ژاوی مربیگری را «بی‌رحمانه» خطاب کرد و پس از اعلام خبر جدایی از بارسلونا گفت:
این شغل شما را فرسوده می‌کند. در بارسلونا همیشه احساس می‌کنید مورد احترام قرار نمی‌گیرید، با شما بدرفتاری می‌شود. این شیوه باشگاه است. از نظر سلامت روان هم کار سختی است.
در آن زمان به نظر می‌رسید که ژاوی خسته و فرسوده شده است؛ با این حال، سه ماه بعد، او با یک چرخش منتظره اعلام کرد که در بارسلونا می‌ماند. شاید مربیگری برای سلامتی شما مضر باشد، اما ترک آن هم کار آسانی نیست. اگر به مدرکی برای درک اثرات شغل مربیگری نیاز داشته‌اید، کافی است عکس‌های مربیان را از اولین روز حضورشان در این شغل با وضعیت فعلی مقایسه کنید. خبری از ژست‌های روز معارفه و اولین عکس‌های کنفرانس خبری نیست. فرآیند پیر شدن انسان قطعا کارش را انجام می‌دهد، اما تغییرات ظاهری افزایش یافته است.
ریچی ولنز در ابتدای دوران مربیگری در سال 2017 (سمت چپ) در مقایسه با سمت راست که مربوط به سال 2024 است
ولنز در مورد تغییرات ظاهری خود می‌گوید:
می‌دانم دیوانه‌وار به نظر می‌رسد، اما دیگر نمی‌توانم ریش بگذارم. فقط دور دهانم کمی ته ریش دارم. دیگر روی گونه‌هایم رشد نمی‌کند. و این در چهار سال گذشته اتفاق افتاده است. همچنین موهای بالای سرم را از دست می‌دهم و کمی وزن اضافه کرده‌ام، چون دائما در رستوران‌های بین‌راهی هستم. همیشه در حال حرکت هستم، به تمرین می‌روم، بازی‌ها را عصرها تماشا می‌کنم، خیلی کم پیش می‌آید که بنشینم و یک وعده‌ی غذایی درست و حسابی بخورم.
کلوپ برای پایان لحظهشماری می‌کند
ریچی ولنز که در سال 2017 از فوتبال حرفه‌ای خداحافظی کرده بود، چند هفته پس از بازنشستگی، در سن 37 سالگی هدایت اولدهام را برعهده گرفت. او که در سال 2024، پنجمین تیمش - اورینت - را هدایت می‌کند، متوجه شده که فوتبال روی ظاهر فیزیکی او تاثیر گذاشته است. او در این مورد می‌گوید:
شب‌ها خیلی دندان‌هایم را به هم فشار می‌دهم. و گاهی اوقات صبح با لثه‌های خونین از خواب بیدار می‌شوم. فکر می‌کنم این به خاطر استرس است. با بالا رفتن تجربه یاد گرفته‌ام که با بسیاری از مسائل کنار بیایم و متوجه شده‌ام که نشانه‌های هشداردهنده‌ای وجود دارد. از هر مربی‌ای بپرسید، در برهه‌هایی دچار «مه مغزی» می‌شوند. لحظاتی به صفحه کامپیوتر خیره می‌شوند، بازی حریف را تماشا می‌کنند یا هر چیز دیگری، اما هیچ اطلاعاتی را دریافت نمی‌کنند. یا ممکن است سر میز شام خانوادگی حاضر باشند، اما واقعا آنجا نباشند.
ولنز به خاطر انرژی‌اش در کنار زمین مشهور است. اخیرا در یک مسابقه، شوخی یکی از هواداران را شنیده است: «این ریچی ولنز لعنتی سکته خواهد کرد». شوخی جالبی نبود اما باید بدانید سرمربی سابق اورینت، جاستین ادینبور، در سال 2019 به دلیل ایست قلبی درگذشت.
تست‌های پزشکی برای سرمربیان فوتبال
در حال حاضر، اورینت در ابتدای هر فصل برای بازیکنان و کادر مدیریتی، غربالگری قلب را انجام می‌دهد. ولنز همچنین به معاینات بهداشتی اتحادیه مربیان فوتبال دسترسی دارد، اما اعتراف می‌کند که سال گذشته این کار را انجام نداده است. او قول می دهد: «حتما امسال انجامش خواهم داد». اتحادیه مربیان طرح «Fit To Manage» را به مرحله اجرا در آورده که در آن مربیان معاینه فیزیکی و آزمایش خون، تست‌های خاص مرتبط با سن و جنس و مشاوره با یک پزشک عمومی خصوصی را دریافت می‌کنند.
دکتر داگمور، نقش اول این طرح، در سال 2011 متوجه وخامت اوضاع سرمربیان فوتبال شد. او آزمایشی را روی سم آلاردایس، سرمربی وقت بولتون و دیو بَسِت، سرمربی لسترسیتی انجام داد. این دو نفر در یک مسابقه بین دو تیمشان به الکتروکاردیوگرام و فشارسنج متصل شدند و نتایج، داگمور را شوکه کرد. او در این مورد می‌گوید:
ما قبل از بازی، بین دو نیمه و بعد از بازی نمونه خون آنها را گرفتیم و متوجه شدیم که فشار فیزیولوژیکی تماشای بازی بیشتر از خستگی ناشی از حرکت شدید است. دیدن تغییرات ریتم در نوار قلب آنها در طول بازی کاملا تکان‌دهنده بود. من دکترای پزشکی قلب و عروق دارم و سال‌های گذشته را صرف مدیریت بزرگترین مرکز توانبخشی قلبی در تورنتو کرده بودم. هر روز هفته با بیماران پرخطر سر و کار داشتم، اما از کل سناریو کاملا شوکه شدم.
آلردایس جنب و جوش زیادی در کنار زمین داشت
طی مسابقه‌ای که 2-2 تمام شد، بولتون پس از مشاهده سه کارت قرمز در بازی، در دقیقه 93 گلزنی کرد. ضربان قلب سم آلردایس به 160 و فشار خون او به 19 افزایش یافت. در پایان بازی، سرمربی انگلیسی دچار اختلال ریتم قلب شده بود. دیو بست در مورد استرس و اضظراب فوتبال می‌گوید:
یکی از بزرگترین مشکلات رسانه‌ها هستند. آنها در مورد اخراج مربیان یا «فقط یک بازی دیگر فرصت داری» صحبت می‌کنند. آنها اهمیتی به استرسی که روی سرمربی، خانواده و دوستانش می‌گذارند قائل نیستند. آنها آن را به یک بازی مرگ و زندگی تبدیل می‌کنند.
پناه به ورزش، روان‌شناس و قهوه
تونی پولیس که پس از 30 سال در سال 2023 بازنشست شد، معقتد است مربیان باید درک کنند که مسئولیت سنگینی دارند. پولیس در طول دوران حرفه‌ای جزو اولین نفراتی بود که وارد زمین تمرین می‌شد. نه برای اینکه پشت میز بنشیند و کارهای مختلف را شروع کند، بلکه برای اینکه قبل از شروع تمرین به باشگاه بدنسازی برود و ورزش کند. حتی در روز مسابقه، او اغلب به سراغ دویدن یا دوچرخه‌سواری می‌رفت تا از استرس رها شود. او در این مورد می‌گوید:
احساس می‌کردم که با حفظ سطح خاصی از آمادگی جسمانی، می‌توانم با تمام آن استرس کنار بیایم. این کار بسیاری از عوارض جانبی استرس را از بین می‌برد.
توماس فرانک در برنتفورد اغلب با روان‌شناس باشگاه و سگ او قدم می‌زند. او به جای صحبت جدی با مدیر زنبورها، ترجیح می‌دهد با یک فنجان قهوه، گپ بزند. وقتی کمپ تمرینی برنتفورد در سال 2022 ارتقا یافت، سرمربیان این باشگاه مانند هم‌تایان خود در لیورپول، ورزش پدل را انجام می‌دهند.
فرانک اگر در اکتبر امسال همچنان در جایگاه خود باقی بماند، ششمین سالگرد هدایت زنبورها را جشن می‌گیرد. او در این مدت با انتقادهای فراوانی روبرو بوده است. فرانک پس از ارتقا از نقش دستیاری در اکتبر ۲۰۱۸، هشت بازی اول خود را باخت و برنتفورد از فوریه تا آوریل این فصل نیز، بدون برد ماند تا ترس از سقوط ایجاد شود. دو روش مرد دانمارکی برای کنار آمدن با این فشار، دویدن یا تماشای یک سریال جدید با همسرش نانّا است. فرانک می گوید:
مهم این است که هر روز ثبات داشته باشید. من روال کاری خودم را دارم و وقتی به خانه می‌روم، به ورزش و استراحت نیاز دارم. چیزهای مهم‌تری از فوتبال در زندگی وجود دارد، بنابراین سعی می‌کنم این دیدگاه را به خودم بدهم. مشکل اینجاست که گاهی اوقات در چرخ و فلک گرفتار می‌شوید و تنها به انتخاب بازیکنان، مصدومیت‌ها و آماده‌سازی فکر می‌کنید. باید خودتان را از این چرخه بیرون بکشید.
آیا فوتبال برای سلامت فیزیکی و روانی مضر است؟
از زمانی که ریچی ولنز در 16 سالگی مدرسه را ترک کرد، فوتبال تنها دنیای او بوده است. او در 27 سال گذشته تنها به مدت سه ماه از دنیای فوتبال دور بوده است. او با نگاه به آینده، خود را باز هم در این ورزش می‌بیند:
همه در زندگی نگرانی‌هایی دارند. من همچنین بسیار خوش‌شانس هستم که بخش بزرگی از روزم را در فضای باز با جوانانی می‌گذرانم که می‌خواهند پیشرفت کنند و کاری را انجام می‌دهیم که دوستش داریم. آخر هفته‌ها، از بودن در مقابل جمعیت‌های زیاد لذت می‌برم، سعی می‌کنم هواداران را سرگرم کنم و به آنها بهترین لحظه هفته را هدیه بدهم. و برای این کار حقوق خوبی هم دریافت می‌کنیم.
ما باید درک کنیم که در هر شغلی، اگر از آن لذت نبرید، می‌تواند در درازمدت برای سلامتی شما استرس و عوارض داشته باشد.
دکتر هریس در مورد استرس و اضطراب گفته است:
وقتی استرس دارید، گاهی اوقات احساس آسیب‌پذیری زیادی می‌کنید و دسترسی به چیزهایی که در دسترس هستند برایتان دشوار است. مهم نیست که شما یک وکیل یا معلم یا هر چیز دیگری باشید. شما وارد این طرز فکر می‌شوید که باید بتوانید همه کارها را انجام دهید. و هیچکس نمی‌تواند همه کارها را انجام دهد.
حتی کلوپ هم نمی‌تواند. او در ژانویه برای توضیح تصمیم جدایی‌اش از لیورپول اعتراف کرد: «چطور بگویم، دیگر انرژی ندارم». شجاعانه؟ شاید. صداقت تحسین‌برانگیز؟ قطعا. و امیدواریم این باعث شود که برای دیگران که ممکن است احساس مشابهی داشته باشند، اوضاع کمی آسان‌تر شود تا از کلوپ پیروی کنند و در صورت نیاز و زمان مناسب، کنار بکشند.
بخشی از پژوهش سارا شپرد و جی هریس برای اتلتیک
