همه چیز در زندگی با تصمیم شروع میشود. ما این بار تصمیممان برای سفر باز هم به جایی زیباست که هوای دلمان عوض شود؛ هوای روح و دل که عوض شود دیگر استرسی برایمان نمیماند،اگر هم بماند بسیار کم میشوند این استرسها. سفر هرچند کوتاه باشد استرسهایمان را میزداید و ذهنمان را تا مدتی تخلیه میکند. سفر آرامشی به ما میبخشد برای تصمیمهای بزرگتر.
اینبار سفرمان را شروع میکنیم برای جادهای که نزدیکمان است و دسترسی به آن راحت.
برای دیدن این روستای زیبا که هنوز جاهای بکر دارد با درهای چوبی و کلوندار باید از جاده فشم بگذریم و بعد از پشتسر گذاشتن این جاده زیبا که به سمت میگون میرود به خروجی راحتآباد میرسیم. روستایی که شاید نامش برازندهاش باشد؛ جایی راحت که سکوتش در این روزهای پرهیاهو و شلوغ برایمان لازم است.
پس راهمان را به سمت راحتآباد کج میکنیم و در پیچهایش گم میشویم. جایی که امامزادهای دارد برای اهالیاش که بسیار به آن معتقدند. درختانی زیبا که وقتی به بالاترین نقطهاش میرسیم برایمان قدعلم میکنند؛ درختانی که خانهها و ویلاهای رنگ و وارنگ را در آغوش کشیدهاند تا به ما منظرهای هدیه کنند که در کارتپستالها زیاد آن را دیدهایم. بعد از پشتسر گذاشتن ۲۰ دقیقه که کنجکاوی هر مسافری را برای ادامه راه برمیانگیزد، به دوراهی امامه و راحتآباد میرسیم.
ما اول راهمان را کج میکنیم که نظری به آنجا هم داشته باشیم و بعد به سمت راحتآباد میرویم. امامه هم زیباییهای خاص خودش را دارد؛ درهای قدیمی، درختانی کهن، ساکنانی که هنوز روستایی بودن خودشان را حفظ کردهاند، درختان میوه و سبدهایی که پر از همین میوههای فصل است و توسط ساکنان حمل میشود برای فروش. از کوچههای تنگ و باریکش میگذریم و خانههای کاهگلیاش را میبینیم و در آخر، عکسی به یادگار با درختان و کوچهها میاندازیم که یادمان نرود هنوز هم جاهایی به این زیبایی در نزدیکیمان هست و بعد به سمت راحتآباد میرویم.
در پیچهای راحتآباد صدای رودخانه به گوشمان میرسد؛ صدای آرامبخشی که ما انسانها هرگز از شنیدنش سیر نمیشویم. در وسط راه رستورانی هم برای گردشگران وجود دارد که بسیار به آب نزدیک است. تختهایی که دارد، انگار روی آب شناور است. سایهسار درختان همراه رودخانه و صدای زیباش در کنار آن تختها، ما را میکشاند به سمت زلالی آبی که باز هوای عکاسی را به سرمان میاندازد. حتی کمپینگ گردشگری هم در راحتآباد وجود دارد که زیرنظر میراثفرهنگی است.
راحتآباد با این که کوچک است و نزدیک، اما ساعاتی از روزمان را به خودش اختصاص میدهد. این سفر، هم کم هزینه است و هم دیدنی.
خوبی راه راحتآباد این است که به شما اجازه میدهد از فشم هم دیدن کنید، بعد به راحتآباد رفته و در ادامه راه در مسیر بازگشت سر از لواسان درآورید.
میدانم متعجب شدهاید، اما همه جالبی این سفر در همین است که ما مسیر راحتباد را که ادامه دادیم و وقتی روی بامش که کل راحتآباد را زیر پایمان داشت قرار گرفتیم و با دیدن این همه درخت و هوای پاک یکجا لذت بردیم، توانستیم همان راه را ادامه بدهیم و سر از لواسان در بیاوریم. خب شاید خیلیها دوست نداشته باشند راه آمده را برگردند و میخواهند مسیر جدید دیگری را ببینند، راحتآباد این امکان را به گردشگرانش داده است. اگر هم میخواهید از راه لواسان به راحتآباد بروید باید از خروجی کندعلیا و سفلی وارد شوید و در ادامه راه به راحتآباد و بعد به فشم برسید. مسیر دوطرفهای که هر دویش به روستای زیبای راحتآباد ختم میشود.
حیف است آخر هفته را در خانه بمانید و این جای دیدنی را از دست بدهید. درختان، هوای پاک، منظرههای بکر و زیبا، خانههایی که هنوز بعضیهایشان سنتی هستند و درهای چوبی و قدیمی دارند همه و همه مانند هدایایی هستند که از این سفر درونشهری نصیبتان میشود. آرامش و آسایش بعد از سفر هم که جای خود دارد. راحتآباد واقعا جایی است که شما راحتی و آسایش خیال را در آنجا مییابید.
با ما به راحتآباد بیایید؛ روستایی که دور نیست.
● کمی درباره راحتآباد
لواسان و فشم که هردویشان خروجیهایی دارند که به راحتآباد ختم میشود خود دو جای دیدنی و گردشگری در اطراف تهران به شمار میروند که بعد از طی مسافتی ۴۵ دقیقهای از تهران، دیدنشان برایتان میسر میشود.
اگر قصد ماندن در راحتآباد را دارید فضایی برای استراحت در کنار آب و جایی که بتوانید با خانواده خوش بگذرانید فراهم شده و در غیر این صورت میتوانید از رستورانهای بیشمار لواسان و فشم بهرهمند شوید. راحتآباد از این مزیت برخوردار است که دسترسی به هر دوی این جاهای دیدنی را برای شما میسر میکند.
راحتآباد از روستاهای قدیمی فشم به شمار میرود که با ویلاهای ساخته شده در آن به ما میفهماند تا چند سال دیگر به فضایی گردشگری تبدیل میشود.
پس تا راحتآباد هنوز کمی بکر است و فضای قدیمی خود را حفظ کرده به آنجا سفر کنید. مطمئن باشید از دیدن مناظر زیبای آن پشیمان نمیشوید.
بهاره سدیری