چند ماه دیگر کوپا آمه‌ریکای ۲۰۲۴ شروع می‌شود و تیم باانگیزه دوریوال جونیور باید برای قهرمانی در این رقابت‌ها با تیم قهرمان جهان لیونل اسکالونی و تیم جذاب مارچلو بیلسا رقابت کند... تیمی که غرق در گذشته ای زیبا و آینده ای پریشان است...
تیمی پر از اسطوره
تصور شما از پله چیست، یک پسر فقیر که برتری مطلق سفید‌ها بر سیاهان را به بطالت کشاند یا یک فرد موقر اتوکشیده؟ نماد انسانیت یا یک سیاسی که همواره همراه زپ بلاتر بود؟ به هر حال امروز بیش از یک سال از مرگ شاه می‌گذرد؟ فوتبال دنیا دیگر شاه ندارد... البته که خاطرات پله هیچ‌گاه نمی‌میرند. نمی‌دانم که شما به عنوان خواننده این متن چه اندازه به طلسم و نفرین اعتقاد دارید، اما با رفتن پله اوضاع فوتبال برزیل روز به روز بیشتر به قهقرا رفت. برزیل در سال 2023 بعد از گذشت بیشتر از دو دهه برای اولین بار به اوروگوئه باخت. آنها در این سال همواره مقابل مسی و یارانش در تیم ملی آرژانتین شکست خوردند که یکی از بدترین رکورد‌های تاریخ تیم ملی برزیل در تقابل های خود با آرژانتین است، نیمار جونیور نیز به دلیل مصدومیت قطعا مسابقات کوپا آمریکا 2024 را از دست داد. شکست تیم ملی برزیل برابر کلمبیا در شب درخشش لوییز دیازی که تازه پدرش از چنگال آدم ربایان آزاد شده بود نیز از آن دست فاجعه‌ها بود... برزیل حالا در خطر عدم حضور در جام‌جهانی قرار دارد و باید منتظر ماند و دید تا عملکرد آنها با مربی جدیدشان چگونه است؟ خب. از حرف اصلی منحرف شدیم، پله را باید بالاتر از محمدعلی کلی مهم‌ترین ورزشکار سیاه پوست تاریخ بدانیم، اما صرفاً این رنگ پوست نیست که پله را از دیگر ستاره‌های آسمان فوتبال متمایز کرده است... شاید روزی که استعدادیاب سانتوس برزیل خطاب به مسئولان باشگاه با صدای رسا اعلام کرد که یک نابغه برای سانتوس پیدا کرده است اکثر مسئولین باشگاه این جمله را غلو می‌شمردند، اما سرانجام وقتی که پله از دنیای فوتبال خداحافظی کرد همه دنیا این موضوع را می‌دانستند:
پله یک نابغه است.
بعد از خداحافظی پله از مستطیل سبز معلوم شد که استعدادیاب سانتوس نه تنها حرف دروغ نمی‌گفته است، بلکه بیراه نیست که بگوییم او بهترین بازیکن تاریخ فوتبال را کشف کرده بود. پله تبدیل به بزرگ‌ترین بازیکن وقت فوتبال دنیا شد، بالاتر از امثال قیصر فوتبال آلمان که بعد از نابودی آلمان نازی تبدیل به قهرمان مردم شکست خورده شد، چارلتونی که شاید نقطه عطف تاریخ منچستریونایتد باشد و کرایوف، همان اسطوره بارسلونا که جادوهایش با توپ فوتبال زبانزد است. از رکورد آقای گلی پله و زدن بیش از ۱۰۰۰ گل رسمی و غیررسمی که بگذریم به رکورد‌های دیگری نیز می‌رسیم که شاید در تاریخ تکرار نشوند. در تمام ادوار برگزار شده مسابقات ژول ریمه و جام‌جهانی فوتبال تنها 21 بازیکن بیش از یک بار قهرمان جام جهانی شده اند و در میان آن ها نام 16 برزیلی، 4 ایتالیایی و یک آرژانتینی دیده می شود و پله به عنوان بازیکن و ماریو زاگالو به عنوان هم مربی و هم بازیکن در این زمینه رکورددار هستند. پله همچنین جوان‌ترین گلزن تاریخ جام‌جهانی فوتبال است که با تنها ۱۷ سال سن موفق به گل‌زنی برابر سوئد در جام‌جهانی ۱۹۵۸ شد، او همچنین با ۹۴ هتریک بهترین رکورد را در این زمینه در اختیار دارد، پس بیخود نبود که به او لقب پله دادند، واژه ای که در زبان عبری به معنای معجزه است و چه معجزه ای بهتر از بازیکنی همانند پله؟
پله و ستاره‌های هم عصر خود
پله و مارادونا
در بالا به بعضی بازیکنان هم عصر پله که در میان مردم خود جایگاهی همانند پله دارند اشاره کردیم، حالا بد نیست رویارویی‌های این ستاره‌ها را مرور کنیم: پله و چارلتون در جام‌جهانی ۱۹۵۸ همراه با تیم‌های ملی خود در یک گروه قرار گرفتند، البته که این تقابل کیلومترها با یک انگلیس - برزیل واقعی فاصله داشت تیم ملی انگلیس در شرایطی پای به رقابت‌ها گذاشت که از شرایط مطلوبی بهره نمی‌برد و تعدادی از بازیکنان تاثیرگذارش را به دلیل سقوط هواپیمای منچستریونایتد تر آسمان مونیخ از دست داده بود، به همین دلیل بازی سر بابی و پادشاه در آن جام اصلا قابل مقایسه نبود و همین هم شد که در انتهای جام نام مهاجم ناشناخته تیم ملی برزیل سر زبان‌ها افتاد. اما خب این آخرین پرده از نمایش مشترک سربابی و ادسون یا همان پله نبود، در آخرین جام‌جهانی این دو ستاره، یعنی جام‌جهانی ۱۹۷۰ نیز یک تقابل بین این دو ستاره رقم خورد، سرانجام و پس از یک بازی مهیج اما بدون گل گل جرزینیو که به وسیله پاس گل پله به ثبت رسید، انگلیس را مغلوب تیم خوب ماریو زاگالو کرد تا برزیل با قهرمانی در این رقابت‌ها پایان باشکوهی برای پله رقم بزند و پله رکورددار قهرمانی در جام‌جهانی به عنوان بازیکن شود. اما این تنها قابی نبود که از پله و یکی از ستارگان هم عصر خود ثبت شد، سال‌های آخر فوتبال پله و حضور در نیویورک کاسموس آمریکا و بازی در کنار بکن بائر قطعا یکی از خاطره انگیزترین اتفاقات زندگی فوتبالی پله است. حضوری که شاید برای آن در این دوره باید بازیکنانی همانند مسی و رونالدو با هم هم‌بازی می‌شدند.
دوریوال جونیور، قهرمانی ژنده پوش
دوریوال جونیور پس از صرف ۲۲ سال مربی‌گری در سری آ برزیل و باشگاه‌هایی مانند فلامینگو، سانتوس، سائوپائولو و کروزیرو سکان هدایت پرافتخارترین تیم ملی دنیا، یعنی برزيل را در دست گرفته است، مربی ۶۱ ساله برزیلی حالا و در مصاحبه با گاردین از انگیزه‌های خود برای قبول سرمربی‌گری تیم ملی برزیل صحبت کرده است:
- اول از همه به ما بگویید که سرمربی‌گری در تیم ملی برزیل چه حسی دارد؟
خب، اگر بخواهم حقیقت را بگویم باید بگویم که توصیف شغل جدیدم برای من بسیار سخت است. من برای رسیدن به جایگاه کنونی خودم یعنی سرمربی‌گری تیم ملی فوتبال برزیل سخت تلاش کرده ام و همواره در طول دوران مربی‌گری خودم به دنبال رسیدن به این جایگاه بوده ام.
- چرا تیم ملی ( برزیل ) همچین جایگاهی را در زندگی شما و دیگر برزیلی‌ها دارد؟
بگذارید راجع به خودم صحبت کنم. من همیشه طرفدار تیم ملی بوده ام و هستم، مسلما همه برزیلی‌ها برای امثال زاگالو، کارلوس آلبرتو، دونگا، امرسون لئو و... احترام ویژه ای قائل هستند و من هم از این قائده مستثنی نیستم. اما الان بین تیم ملی و هواداران فاصله بسیار زیادی افتاده است و ما باید این فاصله را کمتر کنیم. ما به هواداران و انرژی که آنها به ما می‌دهند نیازی ویژه داریم...
برزیل تا به الان در مرحله مقدماتی جام جهانی عملکرد خوبی نداشته است، آنها با ونزوئلا مساوی کرده‌اند و به کلمبیا، اوروگوئه و آرژانتین باخته‌اند حالا جونیور سعی در نجات این تیم دارد...
- برزیل از شش بازی خود در مقدماتی جام‌جهانی تنها در سه بازی پیروز شده است، به نظر شما قطع ارتباط بین هواداران و بازیکنان با این موضوع ارتباط دارد؟
نه، من فکر می‌کنم که این اتفاق حاصل برخی از موضوعاتی است که در این سال‌ها حول تیم ملی برزیل اتفاق افتاده است و نتایج به تنهایی نمی‌تواند باعث شود که رابطه هواداران و بازیکنان کمرنگ شود.
هواداران تیم ملی برزیل
به عنوان مثال از نظر من اکثر بازیکنان لژیونر برزیلی تعصبی که باید و شاید را روی تیم ملی ندارند و این اصلا چیز خوبی نیست
- اولین بازی شما در فیفادی آینده مقابل تیم ملی انگلیس است، تیمی که بازیکنانی مانند جود بلینگام، هری کین، فیل فودن و دکلان رایس را دارد، نظر شما راجع به این تیم چیست؟
انگلیس تیمی است که پتانسیل بالایی دارد، همچنین سرمربی این تیم، گرت ساوتگیت شناخت کاملی از تیمش دارد و اکثر بازیکنان این تیم در لیگ برتر انگلیس که یکی از رقابتی‌ترین لیگ‌های جهان است بازی می‌کنند. از نظر من تقابل بین آنها و ما تقابلی جذاب خواهد شد.
- امروزه بحث اصلی این است که سلسائو دیگر ستاره ای ندارد و تیمی مورد احترام نیست، آیا از نظر شما این درست است؟
نه، تیم ملی برزیل در تمام دنیا تیمی مورد احترام است و من بارها و بارها این موضوع را از مربی‌ها و بازیکنان مختلف شنیده ام. اما درباره اینکه می‌گویند سلسائو دیگر ستاره خاصی ندارد باید بگویم که ما بازیکنان مستعد و خوبی داریم و کماکان یکی از پرستاره ترین تیم‌های جهانیم...
