۱) جعفر کاشانی
جعفر کاشانی متولد 11 اسفند 1322 در تهران، بازیکن فوتبال بود
بعنوان مدافع در فوتبال ایران و بخصوص پرسپولیس سالها افتخار آفرینی کرد. نکته جالب او کارمند وزارت امور خارجه هم بود.
شروع از چهارصد دستگاه
نام کاملش جعفر اشرف کاشانی می باشد که فوتبال را از تیم محلی خیز چهارصد دستگاه تهران شروع کرد سپس در تیم های آموزشگاهی بازی کرد
حرفه ای با شاهین
بصورت حرفه ای اما از سال 1342 که 20 ساله بود به دعوت عباس اکرامی بنیان گذار باشگاه شاهین به این تیم پیوست و در سال 1344 با این تیم قهرمان شد
ورود به پرسپولیس
در سال 1346 با اتمام فعالیت باشگاه شاهین او به همراه حسین کلانی و همایون بهزادی به تیم پرسپولیس پیوست و اولین بازی خود را در 16 فروردین 1347 انجام داد
این مدافع سال 1347 اولین بار به تیم ملی دعوت شد اما همیشه نیکمت نشین بود.
اواسط فصل فوتبالی ۴۴–۱۳۴۳ جعفر کاشانی برای اولین بار، به اردوی تیم ملی ایران نیز دعوت می‌شود اما همیشه بر روی نیمکت ذخیره‌ها جای می‌گیرد و هرگز فرصتی برای نشان دادن شایستگی‌هایش نمی‌یابد او خود در این رابطه چنین می‌گوید:
....... در تیم ملی من همیشه رزرو بودم و به من اجازه ورود به بازی را نمی‌دادند و می‌گفتند اگر می‌خواهی در تیم ملی بازی کنی باید عضو باشگاه دارایی شوی؛ ولی من همیشه روی رنگ پیراهن باشگاه و نام آن تعصب داشتم و دارم چگونه می‌توانستم؟ چاره‌ای نداشتم - باید صبر می‌کردم تا بالاخره نوبت نیز بمن برسد.
چهارمین دوره مسابقات جام ملتهای آسیا.به میزبانی تهران در استادیوم امجدیه برگزار می‌شود حال جعفر کاشانی بعد از سالها نیمکت نشینی یکی از مردان ثابت تیم ملی گردیده و از همان روز اول در قلب تیم ملی جایش را ثابت کرده تا دیدار برابر هنگ کنگ به اولین تجربه حضور ملی او نیز تبدیل گردد او در ۲۴ سالگی آنقدر پخته عمل می‌کند که تحسین همه کارشناسان را برمی‌انگیزد. در نهایت جعفر کاشانی با حضور در تمامی دیدارهای آن مسابقات اولین قهرمانی ملی ایران را بدست می‌آورد.
در پنجمین دوره مسابقات جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۷۲ که این دوره از بازی‌ها در به میزبانی کشور تایلند در شهر بانکوک برگزار می‌شد حضور پیدا کرد و برای دومین بار پیاپی قهرمانی آسیا را جشن گرفت قهرمانی بازیهای آسیایی آخرین افتخار جعفر کاشانی در تیم ملی ایران است بدین ترتیب شهریور ۱۳۵۳ او با ۳۸ بازی ملی و هفت سال حضور موفق خود پایان می‌دهد هفت سالی که در آن دو بار قهرمانی آسیا - یکبار صعود به المپیک و قهرمانی بازیهای آسیایی و چندین قهرمانی در تورنمنتهای مختلف (جام کوروش - جام ایران …) دیده می‌شود.
افتخارات ملی:
قهرمان جام ملتهای آسیا۱۳۴۷
عنوان سوم ارتش‌های جهان۱۳۴۸
قهرمام جام منطقه‌ای۱۳۴۹
قهرمان جام کوروش کبیر۱۳۵۰
صعود به المپیک مونیخ۱۳۵۱
قهرمان جام ملتهای آسیا۱۳۵۱
حضور در جام جهانی کوچک۱۳۵۱
حضور در المپیک مونیخ۱۳۵۱
قهرمان بازیهای آسیایی۱۳۵۳
۲) مجتبی محرمی
مجتبی محرمی ابتدا در شاهین بر سر زبان ها افتاد سپس در سال ۱۳۶۵به تیم نیروی زمینی رفت و در سال ۱۳۶۷ به پرسپولیس پیوست. او در ششم خرداد ۱۳۶۷ نخستین بازی ملی‌اش را برای تیم ملی در مقابل نپال و در اول دی‌ماه ۱۳۷۵ آخرین بازی ملی‌اش را در مقابل کویت انجام داد. او به همراه تیم ملی ایران یک بار قهرمان بازیهای آسیایی شد و در دوران ورزشی خود همیشه به عنوان بهترین چپ پای ایران و حتی آسیا شناخته می‌شد، در حالی که او راست پا بود.
پس از حوادث مسابقه با تیم ملی فوتبال ژاپن در جام ملتهای آسیا ۱۹۹۲ از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به دلیل حمله به داور به مدت یک سال از کلیه دیدارهای بین‌المللی و ملی محروم شد.
محرمی علاوه بر این که پر حاشیه بود در زمین فوتبال در بد برهه ای از فوتبال ایران بازی کرد. دورانی که در تیم ملی نتوانست افتخار چندانی ی دست آورد.
مقام سوم جام ملتهای آسیا ۱۹۸۸
قهرمان بازیهای آسیایی ۱۹۹۰
مقام سوم جام ملتهای آسیا ۱۹۹۶
از افتخارات او در تیم ملی است با ۳۷ بازی ملی و ۵ گل زده.
۳) آندرانیک اسکندریان
آندرانیک اسکندریان؛متولد ۹ دی ۱۳۳۰.
مانند اکثر ارامنه فوتبالیست از آرارات شروع کرد و سپس ب تاج پیوست.
اوج افتخار اسکندریان بعد از جام جهانی ۱۹۷۸ بود که تبدیل به بهترین لژیونر تاریخ ایران در زمان خودش شد و سالهای سال طول کشید رکورد او تکرار و شکسته بشه.
او به کاسموس امریکا تیمی که بزرگانی چون فرانتس بکن‌باوئر،پله،یوهان نیسکنس ،جیورجیو کیناجلیا و کارلوس آلبرتورا در اختیار داشت پیست و با پله، پریرا و بکن‌باوئر همبازی بوده است.
اسکندریان در جام جهانی ۱۹۷۸ در اولین جام‌جهانی تیم‌ملی ایران و همین‌طور جام‌ملت‌های آسیای ۱۹۷۸ و المپیک ۱۹۷۶ مونترال حضور داشت و سابقه ۵ سال حضور در تیم کاسموس نیویورک بود.
اسکندریان در ۲ بازی اول خود در جام جهانی کارت زرد گرفت و بازی با پرو را از دست داد.
سابقه بازی در المپیک نیز در کارنامه اسکندریان است.
اسکندریان ۲ پا و پای اصلی راست پا بود. همچنین قابلیت بازی در پست دفاع وسط را نیز داشت
در ۳۹ سالگی و در سال ۱۳۶۹ از فوتبال خداحافظی کرد و هم‌اکنون در شهر نیویورک، مشغول اداره دو فروشگاه بزرگ ورزشی است.
با ۲۹ بازی ملی؛افتخارات ملی او:
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۳۵۵ به همراه تیم ملی فوتبال ایران
حضور در المپیک مونترال ۱۳۵۵ به همراه تیم ملی فوتبال ایران
صعود به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ ۱۳۵۶ و به حضور در این جام به همراه تیم ملی فوتبال ایران.
به پست های قبل و شماره های ماندگار قبلی نگاه کنید.
مورد بعدی این بازیکنا امکان داره در چند بازی شماره دیگری پوشیده باشن خصوصا قدیمی ها ک زیاد شماره پیراهن عوض میکردن.
https://www.tarafdari.com/node/2294545 شماره های ماندگار ۲
https://www.tarafdari.com/node/2256091 شماره های ماندگار ۱
