|
پروردگار زمین و آسمان را سپاس و سپاس و سپاس
به نام رعد و برق و دریا آسمون نیلگون و معرفت ابرها
امروز با هم می‌خواهیم مروری داشته باشیم بر پنج تک تیرانداز برتر تاریخ، ۵ نفری که می‌توان گفت به معنای واقعی روح بودند. جانشان را در هر حالتی به خطر می‌انداختند و می‌جنگیدند.
اما آنچه ما در کشور به عنوان تک تیرانداز می‌شناسیم شامل دو بخش است.
۱- مارکسمن
۲- اسنایپر
مارکسمن یعنی عضوی از یک دسته پیاده که به سلاحی نیمه اتوماتیک با طول لوله بیشتر و تجهیزات اپتیکی (دوربین، لنز، زوم و...) بهتر نسبت به سایرین است. این نوع از تک تیراندازها، توانایی‌هایی مثل سرکوب دشمن نشان می‌دهند.
اما نوع دوم، اسنایپرها
آنها حرفه و تخصص بیشتری در به هدف نشاندن تیرها، هر چند با سلاح ضعیف‌تر دارند. برخلاف مارکسمن‌ها، آنها سلاح‌های سبک‌تر و اهداف مهمی مثل حفاظت یا ترور یک شخص خاص دارند.
در ذیل شروع به بررسی می‌کنیم:
شماره ۵- گروهبان نورمن هیچکاک( ایالات متحده آمریکا) (اسنایپر)
او انسان عجیبی نیست و تعداد شلیک موفق زیادی هم نداشته! تنها با ۹۳ کشته قطعی ( اصابت تیر به مغز، قلب، ریه یا اندام‌های حیاتی که آسیب به آنها فوراً منجر به مرگ میشود) در این رتبه جای دارد.
نورمن در زمان جنگ ویتنام توانسته بود با یک سلاح ام ۲ هدفی را در فاصله حدودی ۲۲۰۰ متری بزند. ارزش کار وقتی بیشتر میشود که بدانید او روی قایق شناور بوده! او توانسته جز ۵ تیراندازبرتر تاریخ از لحاظ فاصله باشد.
شماره ۴ - سیمو هایها(فنلاند)(مارکسمن) و (اسنایپر)
_lo76.jpeg)
به او لقب مرگ سفید می‌دادند؛ به دلیل اینکه او همیشه لباس سفید می‌پوشید، تا در هوای برفی و دمای همیشه زیر صفر در کمین باشد. او حدود ۲۰۰ کشته قطعی با سلاح‌های نیمه خودکار (مارکسمنینگ) و ۵۰۵ نفر با سلاح مویسن ناگانت (اسنایپینگ) دارد. سلاح او دوربین نداشت و او از طریق یک شکاف آهنی هدف را می‌دید.
شماره‌ی ۳ - سرجوخه راب فورلانگ ( کانادا)(مارکسمن)
_0bnk.jpg)
او را به علت رکوردش در ثبت دورترین فاصله برای کشتن یک نفر، میشناسند (۲۴۳۰ متر)
اما داستان چه بود؟
در دره شاهی افغانستان ، سه نفر از تروریست های القاعده، با ماشین در حال حرکت بودند. راب آنها را با سلاح پیشرفته‌ی کالیبر پنجاه مک میلان، هدف گرفت و شروع به شلیک کرد. اولین تیر با فاصله‌ی نه چندان زیاد خطا رفت. دومین تیر به کوله پشتی و سومین تیر به سر هدف اصابت نمود
سرعت خروج گلوله از سلاح ۸۲۳ متر بر ثانیه است. یعنی او از حدود چهار ثانیه قبل پیش‌بینی می‌کرد رقیبش به کجا می‌رسد.
شماره‌ی۲- واسیلی زایتسف ( ارتش سرخ شوروی) (مارکسمن)
_37g.jpg)
زایتسف در یکی از استراتژیک ترین نبردها شرکت کرد. استالینگراد! در مدت کوتاه این نبرد او ۲۲۵ نفر از بیش از ۴۰۰ هدفش را کشت( کشته قطعی) او رکورد ۵۰۵ کشته‌ی قطعی و آنی را در طول عمرش ثبت کرده .
ارزش این شلیک‌ها زمانی بیشتر میشود که بدانیم او با همین سلاح استاندارد موسین ناگانت یازده تک تیرانداز آلمانی را نیز هدف قرار داده است. اکثر اهداف وی حدود هزار متر با او فاصله داشتند.
شماره یک- عبدالرسول زرین (اسنایپر)
انتخاب بین او و زایتسف در این رتبه برایم بسیار طاقت فرسا بود. اما خود را به عنوان یک شخص خارجی قرار داده تا بدون تعصب نظر بدهم.
اما مجددا کسی به جز قناس الایرانی( تک تیرانداز ایرانی) یا همان گردان تک نفره به ذهنم نرسید. دلایل بنده برای انتخاب وی بسیار زیاد بود.
به طور مثال او با سلاح بسیار ساده SVD، که در سال ۱۹۵۸ (حدود بیست و پنج سال پیش از جنگ تحمیلی) مورد استفاده بود، تیراندازی می‌کرد. او در یک عملیات به تنهایی و با شلیک‌های منحصر به فردش یک تپه مهم نظامی را حفظ کرد.
در دفترچه یادداشت‌های وی تعداد کشته‌هایش بیش از دوهزار نفر نام برده شده، هرچند آمارهای رسمی خیلی از کشته شدگان توسط صیاد خمینی درست نیستند. اما این آمارهای کلیدی حدود ۷۰۰ کشته‌ی قطعی را نشان می‌دهد. حتی اگر این ۷۰۰ نفر هم درست بوده باشد، تا به حال هیچ کس نتوانسته حتی به کانال ششصد تا وارد شده و به وی نزدیک شود او حتی توسط بیست تک تیرانداز ماهر مورد حمله قرار گرفت. که هر بیست نفر را که از کشورهای غیر از عراق بودند مورد هدف قرار داد.
کامبیز دیرباز در نقش عبدالرسول زرین
اما مهمترین نکته راجع به وی این است که او توسط هیچکس کشته نشد، هیچگاه مکانش لو نرفت و جایگاهش را از دست نداد! او توسط توپخانه بعثی‌ها کشته شد. ( هرچند با نیرنگ‌های فراوان) عراقی‌ها تمام پادگان خودی را زیر آتش گرفتند اما باز هم مکان دقیق وی را نزدند و او با اصابت ترکش‌های سخت شهید شد.
پس از شهادت او به درجه سرداری رسید.مزار وی در گلزار شهدای اصفهان قرار دارد
|
