در دقیقه 87 فینال جام جهانی 2022، داور آقای مارسینیاک به دلیل دایو زدن به مارکوس تورام کارت زرد نشان داد. جدای از چشمان تیزبین داور، این لحظه لحظه خاصی برای بینندگان بود زیرا دوربین ها بلافاصله لیلیان تورام، پدر مارکوس تورام را شکار کردند که در جایگاه لبخند تلخی به لب داشت. اگر اقبال فرانسه در ضربات پنالتی به گونه ای دیگر رقم میخورد، تورام ها می توانستند اولین زوج پدر پسری لقب بگیرند که فاتح جام جهانی شده اند.
در این مطلب خلاصه ای از حضور سلسله پدر پسری در جام جهانی آورده شده است.
آغاز کننده این لیست لوئیس پزو و ماریو پزو از مکزیک هستند. لوئیس در جام جهانی 1930 به عنوان مهاجم و ماریو در جام جهانی 1970 به عنوان مدافع برای مکزیک به میدان رفته اند. به دنبال آنها لوئیس رگوئیرو و فرزندش لوئیس رگوئیرو جونیور قرار گرفته اند. لوئیس رگوئیرو پاگولا ملقب به کورسو، به عنوان مهاجم برای رئال مادرید بازی می کرد و بازیکن تیم ملی اسپانیا در جام جهانی 1934 بود. اما پسرش لوئیس جونیور در خط هافبک مکزیک در جام جهانی 1966 حضور داشت. دیگر زوج مکزیکی-اسپانیایی لیست، مارتی ونتورلا و خوزه ونتورلا است. مارتی در جام جهانی 1934 برای اسپانیا بازی کرد، در حالی که خوزه در سال 1970 نماینده مکزیک در جام جهانی بود.
بازیکن پدر دیگری که در جام جهانی 1934 در فهرست داریم، راجر ریو است. هافبک فرانسوی که پسرش پاتریس در جام جهانی 1978 در قلب دفاع لوس بلوس حضور داشت. در آخرین جام جهانی قبل از جنگ جهانی دوم، دومینگوس داگویا (با لقب ادمیر) چهار بازی در خط دفاع انجام داد. همین لقب برای پسرش هم در نظر گرفته شد (به معنی خداوند) که بر خلاف پدر، به بازی سازی فوق العاده تبدیل شد و در میان هواداران پالمیراس بسیار محبوب و قابل احترام است.
در دوره پس از جنگ نام های شناخته شده تری مشاهده میکنیم و لیست را با یک خانواده واقعی سلطنتی در فوتبال ادامه میدهیم یعنی مالدینی ها. پدر، چزاره یک مدافع عالی بود و با میلان 4 عنوان قهرمانی سری آ و یک لیگ قهرمانان را به دست آورد. او کاپیتان آتزوری در جام جهانی 1962 بود. پسر او فراتر از پدر عمل کرد و تمام دوران حرفه ای خود را در میلان گذراند. پائولو همراه میلان 5 بار فاتح لیگ فهرمانان اروپا شد و 7 عنوان فهرمانی سری آ کسب کرد. او به همراه تیم ملی فوتبالایتالیا در چهار دوره جام جهانی شرکت کرد و قبل از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی 2006 از بازی های ملی خداحافظی کرد. پسرش دنیل این شانس را دارد تا به عنوان سومین مالدینی در جام جهانی حضور داشته باشد.
بازیکن بعدی این لیست دیگو فورلان است. پدر یک مدافع بود که تمام دوران حرفه ای خود را در آمریکای لاتین گذراند و در دوره های 1966 و 1974 بازیکن تیم ملی اروگوئه بود. دیگو هم در دوره های 2002 و 2010 (مدال برنز) و 2014 به عنوان مهاجم برای اروگوئه به میدان رفت. زوج بعدی که مانند خانواده مالدینی، هر دو لیگ قهرمانان را در کارنامه دارند، خانواده سانچیس (سانچز مارتینز) هستند. در جام جهانی 1966 مانوئل در تیم ملی اسپانیا بود، در حالی که پسرش مانولو در مسابقات 1990 بازی کرد.
حالا نوبت به معرفی زوج دروازبان می رسد. میگل رینا به عنوان دروازبان اسپانیا فقط در جام جهانی 1966 حضور داشت، اما پسرش دوران حرفه ای طولانی تری داشت و از سال 2006 تا 2018 لاروخا را همراهی کرد که حاصل آن قهرمانی در جام جهانی 2010 به همراه ماتادورها بود. یوری ژورکائف در دو جام جهانی برای فرانسه بازی کرد (1998 و 2002) و پدرش ژان در دوره 1966 حضور داشت.
هم تیمی پپه رینا در تیم قهرمان 2010 ژابی آلونسو بود که یکی از ارکان قهرمانی ماتادورها در آن دوره بود. ژابی در جام جهانی 2006، 2010 و 2014 حضور داشت. پدرش میگل آنخل آلونسو تنها در تورنومنت 1982 برای اسپانیا بازی کرد.
اکنون مانند تورام ها به گزینه های جدیدتری میرسیم، مانند خانواده بلیند. دنی در دو تورنومنت 1990 و 1994 برای هلند به میدان رفت، در حالی که دیلی در دوره های 2014 و 2022 پیراهن نارنجی هلندی ها را بر تن کرد. با وجود درخشش تیاگو آلکانترا در جام جهانی 2018، رویای پدر و پسری که هردو حام را بالای سر برده اند محقق نشد. هرچند که پدرش، مازینهو عضو تیم ملی برزیل در قهرمانی جام جهانی 1994 بود. پوشیدن شماره یک تیم ملی دانمارک توسط اشمایکل ها نزدیک به ربع قرن است. مایکل همراه با دانمارک در جام جهانی 1998 حضور داشت و کسپر در دو دوره 2018 و 2022 سنگربان وایکینگ ها بود.
دو جفت بازیکن با نام های یکسان که نماینده چکسلواکی برای پدران و اسلواکی برای پسران هستند: یان کوزاک (چکسلواکی 1982) یان کوزاک (اسلواکی 2010) و ولادیمیر وایس (چکسلواکی1990) و ولادیمیر وایس (اسلواکی2010)
همچنین خاویر بالکازار (برای مکزیک1954) پدرزن خاویر چیچاریتو هرناندز (1986) و پدربزرگ خاویر چیچاریتو هرناندر (2010 و 2014 و 2018) است.
لونت لوپسکو (رومانی 1970) و نیکولای لوپسکو (رومانی 1990/94)
گرنت فرهین (بلژیک 1970) و جان فرهین (بلژیک 1998/2002)
خولیو مونترو کاستیو (اروگوئه 1970/74) و پائولو مونترو (اروگوئه 2002)
ایلیا پتکوویچ (یوگوسلاوی 1974) و دوشان پتکوویچ (صربستان و مونتنگرو 2006)
روی اندریون (سوئد 1978) و پاتریک اندرسون (سوئد 1994/2002)
روی اندرسون (سوئد 1978) و دانیل اندرسون (1994/2002)
آندرس لیندورت (سوئد 1978) و توبیاس لیندورت (سوئد 2002/06)
ایزبیوژ اسمولارک (لهستان 1982/86) و لوریمرز اسمولارک (لهستان 2006)
چا دو ری (کره جنوبی 1986) و چا بوم کون (کره جنوبی 2002/10)
الکساندر گیماریس (کاستاریکا 1990) و سلسو بورخس (کاستاریکا 2014)
ترکیب یازده نفره پدر پسری در تاریخ جام جهانی:
