این که برنتفورد از همین حالا جایگزین ایوان تونی را به خدمت گرفته است، جای تعجب ندارد. هنوز فاصله زیادی با بازار نقل و انتقالات تابستانی داریم ولی برنتفورد در ابتدای این هفته اعلام کرد که با شکستن رکورد نقل و انتقالاتش، ایگور تیاگو مهاجم بروخه بلژیک را در ازای رقمی حدود ۳۰ میلیون پوند خریداری کرده است.
طرفداری | برنتفورد استاد چنین اقداماتی است. آن‌ها در تیم ساختن، پیدا کردن جایگزین و برنامه‌ریزی بلند مدت، تبحر دارند. تونی احتمالا تابستان ۲۰۲۴ زمانی که تنها یک سال از قراردادش باقی مانده است، از این تیم جدا خواهد شد و بنابراین برنتفورد تصمیم گرفت تا از همین حالا برای جایگزینی او اقدام کند. وقتی همین حالا می‌توان به این موضوع رسیدگی کرد، چرا باید منتظر باز شدن بازار ماند و این فرایند را به تاخیر انداخت؟
برنتفورد همیشه به فکر آینده است. به هر حال، همین گونه بود که آن‌ها توانستند در لیگ برتر جا بیافتند. بنابراین با قطعیتی نزدیک به یقین می‌توان گفت که آن‌ها همچنین برای روزی که مجبور به وداع با یکی دیگر از عناصر کلیدی تاریخ معاصر خود باشند، برنامه دارند. آن فرد کسی نیز جز توماس فرانک، سرمربی ۵۰ ساله و دانمارکی تیم.
مربیگری فرانک در تیمی دیگر؟ حتی فکر کردن به این موضوع، به شدت هواداران باشگاه را ناراحت می‌کند. اما هیچ مربی‌ای تا ابد دوام نمی‌آورد و فرانک ۵۰ ساله هم آمال و آرزوهای خودش را دارد. بیش از پنج سال است که اهداف او و برنتفورد در یک راستا بوده‌اند ولی بالاخره در یک نقطه، راه آن‌ها از هم جدا می‌شود. این طبیعت فوتبال است.
گفته می‌شود توماس فرانک یکی از گزینه‌های جانشینی یورگن کلوپ در لیورپول است
این آخر هفته، فرانک پذیرای لیورپولِ یورگن کلوپ در ورزشگاه جی تک کامیونیتی خواهد بود. تنها زمان مشخص خواهد کرد که آیا سرمربی زنبورها هم در فهرست گزینه‌های جایگزینی یورگن کلوپ حضور خواهد داشت یا خیر اما واضح است که این سرمربی دانمارکی، نامی برای خودش در دنیای فوتبال دست و پا کرده است. اگر این تابستان لیورپول سراغ او نیاید، بدون شک یک باشگاه دیگر به زودی سراغ او را خواهد گرفت.
با در نظر گرفتن عملکرد فرانک در برنتفورد، می‌توان او را نامزد تصدی مشاغل رده بالا در نظر گرفت. شاید بینندگان خارجی، برنتفورد را «باشگاهی کوچک» بپندارند ولی چنین برداشتی کاملا دور از واقعیت بوده و اهانتی بزرگ نسبت به زحمات فرانک در باشگاهی است که زمان روی کار آمدن او در سال ۲۰۱۸، در رده هفتم چمپیونشیپ حضور داشت.
از جنبه تاکتیکی، او برنتفورد را به یکی از منعطف‌ترین و سازگار شونده‌ترین تیم‌های لیگ برتر تبدیل کرد. تیم‌های کمی هستند که بتوانند به خوبی برنتفورد، سبک‌شان را تغییر دهند و به جای تکیه بر یک الگوی مشخص، با عوض کردن شیوه بازی خود، حریفان را آزار بدهند.
برای آن‌هایی که شاید فرانک را به عدم ارائه فوتبالی به اندازه کافی جذاب و تهاجمی در سطح اول لیگ برتر متهم می‌کنند نیز باید گفت: برنتفورد با تکیه به فوتبالی جذاب و تهاجمی، خودش را به لیگ برتر رساند. چنین رویکردی باب میل فرانک است که از دوران با شکوه آژاکس و بارسلونا الهام گرفته است.
برنتفورد در هر دو فصل کاملی که تحت هدایت فرانک در چمپیونشیپ سپری کرد، بیشترین گل زده در آن مسابقات را داشت. آن‌ها در آن سال‌ها میانگین ۵۷ درصد مالکیت توپ و میانگین ۱۴ شوت به سمت دروازه حریفان به ازای هر مسابقه را داشتند. فوتبالی که تیم فرانک بازی می‌کرد، تهاجمی، مقتدرانه و فنی بود. همان فوتبالی که حالا تمامی باشگاه‌های بزرگ لیگ به دنبال پیاده کردن آن هستند.
اما فرانک آنقدر کوته بین نبود که بخواهد در لیگ برتر هم چنین رویکردی را اتخاذ کند. او پس از صعود تیمش به لیگ برتر، با اطلاع از مأموریت دشواری که در پیش داشت، تیمی ساخت که تمرکزش را اساسا روی خوب دفاع کردن، دوندگی زیاد و بهره بردن از ضربات شروع مجدد قرار داد. این شیوه جواب داد. برنتفورد از نام خود فراتر رفته و بارها صورت «بیگ سیکس» را زخمی کرده است.
برنتفوردِ فرانک، در سالیان اخیر حریفی ناخواستنی برای بزرگان بوده است
فرانک در چمپیونشیپ نشان داد که می‌تواند خط حمله‌ای مهیج را شکل دهد. او در لیگ برتر نشان داد که همچنین قادر است خط دفاعی سرسخت بسازد. چند مربی سراغ دارید که توانسته باشند با این سطح از موفقیت، در هر دو زمینه خودشان را اثبات کنند؟ قطعا عده زیادی نیستند.
از این گذشته، فرانک بازیکنانش را به بازیکنان بهتری تبدیل می‌کند. زمانی که فرانک به تونی زنگ زد و به او قول داد که کاری می‌کند تا در چمپیونشیپ به رکورد ۲۵ گل زده برسد، این بازیکن برای پیتربرو یونایتد در لیگ یک بازی می‌کرد (البته او اشتباه کرد؛ تونی فصل بعد توانست ۳۱ گل بزند).
اولی واتکینز، سعید بن رحمه، داوید رایا و ازری کونسا نیز دیگر بازیکنانی هستند که زیر نظر فرانک به سطوح بالاتر رسیدند. این پیشرفت صرفا جنبه تاکتیکی نداشته و جوانب احساسی و روانی را هم شامل می‌شود.
خارج از زمین، فرانک یک فرد رو راست و صادق است. او مورد احترام است و می‌تواند با انتظارات زیادی که در باشگاه‌های بزرگ از حیث مواجهه با رسانه و تبلیغات وجود دارد، کنار بیاید. او همچنین با هواداران در ارتباط است. این را در قدم زدن او دور زمین برای به وجد آوردن هواداران برنتفورد پیش از نیمه نهایی پلی آف سال ۲۰۲۱ دیدیم که نشان از پیوند عمیقی داشت که فرانک با هواداران زنبورها شکل داده است.
شاید بزرگ‌ترین پرسش، جایگاه کلی او در سیستم برنتفورد باشد. برنتفورد با رویکرد خاص خود مبتنی بر داده‌های آماری آنقدر موفق بوده است که منصفانه خواهد بود اگر بپرسیم آیا فرانک در خارج از آن محیط هم می‌تواند همان مربی قبل باشد. البته تنها یک راه برای یافتن پاسخ این پرسش وجود دارد و حتی متعصب‌ترین هواداران برنتفورد هم این را انکار نمی‌کنند که فرانک لایق این است که روزی فرصت کار کردن در بالاترین سطح را داشته باشد.
به قلم سم دین برای وبسایت تلگراف
