اربابم آرتتااول این برد رو به همه ی آرسنالی های عزیز تبریک میگم بعد چند تا نکته
آرسنال بالاخره بعد از چند وقت آزار و اذیت توسط وستهم بالاخره به زانو دروردش اما ما تو بازی رفتم که باختیم زیاد بد نبودیم تفاوت اصلی این بازی و بازی رفت نبود پدیده ای به اسم زینچنکو بود که زحمت کل تیم رو یهو تو یه صحنه به فنا میداد
کیویور واقعا جواب اعتماد آرتتا رو داده
نکته ی بعدی دکلان رایس بود که بعد از گل نشون داد هنوز از یاد نبرده ریشش کجاست و برای من به عنوان کسی که زندگیش آرسناله اون صحنه ی خوشحالی نکردنش خیلی حس افتخار بیشتری داشت تو خوشحالی کردنش
واقعا سخت بود بعد از اون گل به اون قشنگی بتونی خودت رو کنترل کنی که واقعا از پس یه بازیکن با معرفت بر میومد
برخلاف یه خوشتیپ هلندی که بهش میگفتن قاتل شیک پوش که وقتی به آرسنال گل زد یه جوری عربده میکشید انگار نه انگار یه زمان کاپیتان این تیم بوده...
ولش کن اون دوران دیگه تموم شده . با اومدن کیویور به جای زینچنکو دیگه به یاری خدا دوران نوسان آرسنال هم تموم میشه از بازی با توپ فوق العاده رایا هم نمیشد گذشت که تو خیلی از موفقیت های بازی های اخیر آرسنال نقش داشته ولی زیاد ازش یاد نشد...
