طرفداری | با آن موهای طلایی رنگ، صورت کشیده و قد و قامت بلند، به طور کامل تعریف یک قهرمان خاطره‌انگیز و خاطره‌ی از است. تصویرش با آن لباس بی‌همتای آلمان 1990 خاطرات یک نسل را زنده می‌کند و حرکات و شمایل و گل‌ها و حرفهایش تعریف یک دوران فوتبال برای ماست. مگر می‌شود کلینزمان جایی باشد و افکار تو را به‌سوی خاطرات گسیل ندهد... بازی دیشب کره جنوبی و عربستان به طرز غریبی خاطرات نخستین تجربه‌ی مربیگری کلینزمان در آوردگاه بزرگ را زنده می‌کند. شباهت‌ها، داستان‌ها و ماجراها. کره - عربستان 2024، یا آلمان آرژانتین 2006؟
تساوی 1-1
تیم کلینزمان عقب افتاده و برای جبران گل تلاش می‌کند. جان می‌کند. توپ‌ها از هوا و زمین روی دروازه‌ی حریف. با هر ارسال بازیکنان کره، خاطرات بازی برلین برابر آرژانتین برایت تازه می‌شود. بازی آلمان - آرژانتین. برلین.
سال‌های سال از آخرین پیروزی آلمان برابر یکی از غول‌های دنیای فوتبال در تورنمنت‌های بزرگ می‌گذرد و با گل آیالا، این یکی نیز در حال از دست رفتن است. سه تعویض همیشگی کلینزمان انجام شده و مردان ذخیره، سیمای تیم را هجومی می‌کنند. اودونکور، پیستون دونده، تیم بوروفسکی، هافبک هجومی و الیور نویول در زمین. سرانجام، بالاک توپ را روی سر بوروفسکی ارسال می‌کند و هافبک بلندقامت برمن، با ضربه‌ی سر پاس توپ را روی سر میرو کلوزه می‌فرستد. ارسال، ضربه سر، 1-1.... بی‌شباهت به گل تساوی کره‌ای‌ها نبود.
2- شیرجه
خبری از دروازه‌بان اول تیم نیست!
کیم سونگ جیو، دروازه‌بان اول و باتجربه کره‌ای‌ها مطابق انتظارات در بازی اول کره برابر بحرین درون دروازه می‌ایستد. اما و پس از آن بازی، مصدومیت سرنوشت را تغییر می‌دهد. کیم ترکیب تیم را ترک می‌کند و چو هیون وو گلر دوم کره، انتخاب کلینزی برای ادامه‌ی بازی هاست.
پس از دو بازی دور گروهی و دریافت 5 گل از اردن و مالزی، تیغ انتقادات به سوی کلینزی روانه می‌شود و رسانه‌ها و محافل فوتبالی کره بی محابا به او می‌تازند. درست تا پایان دقیقه 120 بازی دیشب، آغاز ضربات پنالتی و شیرجه های معرکه چوی جوان برابر مردان عربستان و در مصاف با احمد الکسار، کاپیتان و دروازه‌بان سعودی که بارها و بارها در جریان بازی ناجی جان تیم خود شده.
انتخاب کلینزی دو پنالتی را مهار می‌کند تا روبرتو مانچینی پیش از نواخته شدن آخرین ضربه استادیوم را ترک کند. و احتمالا منتقدان کلینزی و گلر جوان کره جنوبی... بله، او هنوز هم به انتخاب خود ایمان دارد.
فصل 2005/06 لیگ قهرمانان، در کنار جادوی رونالدینیو، درخشش کاکا و تیری آنری، ظهور رونی و رونالدو و... علت دیگری برای ماندگار در تاریخ نیز دارد. رقابت پایاپای دو دروازه‌بان درجه یک آلمانی در بایرن مونیخ و آرسنال در مراحل مختلف بازی‌ها. علیرغم کاپیتانی اولی کان و امپراتوری بی چون چرای او در تورنمنت قبلی، کلینزی همه چیز را به عهده‌ی آنالیزورها و عملکرد فارغ از گذشته‌ی گزینه‌های خود می‌گذارد.
این ینس لمن است که در بازی نیمه‌نهایی، حرف آخر را می‌زند. در جهنم زردرنگ ال مادریگال، برابر ریکلمه و در پنالتی مرگ و زندگی در دقیقه 90 بازی. با مهار آن پنالتی و رساندن گانرز به فینال پاریس، کلینزمان انتخاب خود را نهایی می‌کند. لمن جانشین اولی کان در تورنمنت نهایی است. انتخابی که به مذاق بسیاری، از جمله سازندگان یک پل هوایی غول‌آسا با طرح شیرجه‌ی اولیور کان، خوش نمی‌آید. انتخاب کلینزی و نیمکت نشینی کان، در بازی برابر آرژانتین به سختی به چالش کشیده می‌شود. پس از پایان 120 دقیقه. هنگام ضربات پنالتی و جایی که ینس لمن، کار آرژانتینی‌ها را با شیرجه‌های معرکه خود یکسره می‌کند. بله انتخاب...
3- جشن
سرد. ماشینی. مکانیکی. پس از قهرمانی یورو 96 فوتبال آلمان بیش از هر زمانی به روی منفی و وجه بد «فوتبال ماشینی» شهرت می‌یابد. مردانی با صورت‌های یخ زده، سرد، بدون تکنیک و هنر زیبا بازی کردن و سالخورده که بی‌هیچ دلیلی همیشه پیروز هستند.
الیور نویویل، تیر خلاص پاراگوئه را شلیک می‌کند، دو ضربه‌ی سر میشائیل بالاک و شیرجه‌های اولی کان برای رسیدن به فینال جام جهانی 2002 کافی است و بازیکنانی چون کوین کورانی، فابین ارنست و جرالد آساموا می‌توانند عضوی از تیم ملی آلمان باشند و الیور بیرهوف و لوتار ماتئوس به‌خاطر اینکه سیستم فوتبال آلمان نتوانسته جانشینی برای آنها بیابد تا سنین بالا همچنان از گزینه‌های اصلی تیم ملی آلمان هستند.
در چنین اتمسفری است که یورگن کلینزمان، وارد می‌شود. در دورانی که نام تئوریسین‌هایی چون اتو ریهگل و کریستف دام برای مانشافت مطرح است، کلینزمان بدون هیچ سابقه‌ی مربیگری به‌عنوان نهمین سرمربی تاریخ دی اف بی انتخاب می‌شود.
مردی محبوب، سرشار از انرژی و کاریزمای بی پایان برای طرفداران. خیلی زود تماشای یورگن کلینزمان روی نیمکت تیم آلمان در کنار تیم زبده‌ی مربیگری اطراف او، بیرهوف، کوپکه و یواخیم لوو به بخشی از علایق طرفداران آلمان در جام جهانی 2006 بدل می‌شود.
شادمانی کلینزمان، کنار زمین، بارقه‌های از شادی‌های این عصر یورگن کلوپ را دارد و بالا دادن آستین‌ها و درآوردن کت و.... همگی جایی برای او در قلب طرفداران باز می‌کند. پس از گل تساوی برابر آرژانتین و با نواخته شدن هر پنالتی موفق آلمان‌ها، همه در انتظار چرخش دوربین هستند. در انتظار مردی که مثل هر کدام از ما، قرار است به آسمان بپرد. درست مثل بازی دیشب. حرص خوردن‌ها، به درودیوار زدن‌ها پس از هر موقعیت از دست رفته و سرانجام طعم شیرین پیروزی...
