Adel masrourجوزپه برگومی اسطوره تک باشگاهی اینتر یکی از برترین مدافعان برتر قرن قبل :
نیمه نهایی جام جهانی 1990 مقابل آرژانتین بود. ترجیح می دادم آن بازی به جای ناپل، در رم برگزار می شد زیرا رم جو فوق العاده ای داشت.
دیگو مارادونا در زمین باورنکردنی بود و فراموش نکنیم در آن زمان، مدافعان حق داشتند بازیکن مهاجم را بزنند. مانند این روزها نبود که مهاجمان حمایت می شوند و نمی توانید آنها را لمس کنید. فوتبال تغییر کرده است. مارادونا وقتی لگد می خورد، هرگز چیزی نمی گفت. فقط بلند می شد و به بازی اش ادامه می داد.
با این حال، در آن استادیوم جو عجیبی بود و با جوی که در رم تجربه کرده بودیم، کاملا متفاوت بود. آن بازی، ملی بود و هواداران باید فقط ایتالیا را تشویق می کردند اما عجیب بود.
