ارلینگ هالند در اولین سفر خود در خاک بریتانیا لیگ برتر را به سخره گرفته است در حالی که کیلیان امباپه همچنان در باشگاه و کشور تسلط دارد. با این حال، علی‌رغم تلاش‌های آنها، موفقیت مستمر و بی‌وقفه لیونل مسی، نام او را در سن 35 سالگی در قاب نگه می‌دارد.
10. سادیو مانه (بایرن مونیخ)
در گذشته، دور شدن مانه از لیورپول واقعاً یک تغییر خیره کننده در سطوح مختلف بود. در آن زمان، این یک معامله بزرگ بود، اما بسیاری انتظار داشتند که افرادی مانند لوئیس دیاز و داروین نونز، شکاف‌های باقی مانده از رفتن او را پر کنند. این دو بازیکن بد نیست که نتوانسته اند این کار را انجام دهند.
فوق ستاره سنگالی از زیر سایه محمد صلاح برای بایرن مونیخ جدا شد و استعداد خود را در محیطی کاملاً جدید به اثبات رسانده است، هرچند که به دلیل مصدومیتی که باعث شد او در بیشتر فصل زمستان از میادین محروم شود، کم شده است.
تطبیق پذیری مانه در جلو، او را از صلاح در تفکر ما جلوتر می‌کند. او دوست دارد از داخل برش دهد و به بیرون برود، او یک تمام کننده عالی با پاهایش است و با وجود هیکل نسبتاً کوچکش یک تهدید قابل توجه در هوا است. مانه یک چاقوی ارتش سوئیس است که می تواند دفاع را به هر روشی از بین ببرد.
9. نیمار (PSG)
دیدن اینکه چگونه میراث نیمار در طول سال‌های آینده با ورود حرفه‌ای او به دوران گرگ و میش تکامل می‌یابد، جذاب خواهد بود. او تمام جام‌ها و گوشه‌ای از یوتیوب را به پاهای تندش اختصاص داده است، اما همچنان احساس می‌کند نیمار می‌توانست بیش از یکی از بازیکنان برتر باشد.
با گفتن این موضوع، نیمار در چند وقت اخیر نشانه هایی از تکامل را نشان داده است. او در جام جهانی بیشتر در قلب خط میانی برزیل قرار گرفت و احتمالاً در یک فصل بهترین عملکرد شخصی خود را برای پاس گل در تمام رقابت‌ها خواهد داشت.
ما باید توانایی نیمار را بر اساس آنچه که نشان داده است قضاوت کنیم، نه بر اساس آنچه که ممکن است تبدیل شود. ناامیدی های آزاردهنده همیشه در اطراف او می چرخد، اما این نباید خیلی از یک فوتبالیست عالی که قادر به باز کردن هر دفاعی در هر روز است، کم کند.
8. لوکا مودریچ (رئال مادرید)
بی سن، بی زمان، با شکوه. مودریچ هرگز پیر نمی‌شود و بازنشسته نمی‌شود - ما به سادگی این را باور نمی‌کنیم. ما 20 سال از اولین بازی حرفه ای مودریچ با زرینسکی موستار در لیگ برتر بوسنی می گذرد، بیش از 800 بازی از دوران حرفه ای او می گذرد، و هنوز تعداد کمی از بازیکنان وجود دارند که بیشتر به آنها اعتماد کنید تا رشته هافبک را بکشند.
مودریچ شخصیت ابریشم است. او هرگز آشفته به نظر نمی رسد یا بیش از حد تلاش می کند، او یکدست است. یک لمس ماهرانه، یک قطره کوچک از شانه برای خرید فضا، یک پاس غیرقابل توقف هنرمندانه طراحی شده برای شکاف از میان خطوط. همه ما آن را دیده‌ایم، حریفانی که او با آنها روبروست همگی قبلاً آن را دیده‌اند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند کاری در مورد آن انجام دهد.
این بازیکن 37 ساله باید در حال افول باشد، او باید پاهایش را از دست بدهد و غیرقابل پیش بینی بودن باید در حال خزیدن باشد، اما مدیریت مادرید بر دقایق او عالی بوده است. او برای آن شب های عظیم لیگ قهرمانان آماده و سرحال خواهد بود. و او فقط به اجرای برنامه تا زمانی که پرده‌هایش برود ادامه خواهد داد.
7. روبرت لواندوفسکی (بارسلونا)
اهداف، اهداف، اهداف. لواندوفسکی در یک دهه نه‌های کاذب، در فورواردها و چیزهای وارونه، پرچم مهاجمان طبیعی را به اهتزاز درآورده است.
از بسیاری جهات، لواندوفسکی یک موجود بی معنی است. او می داند که توپ کجا خواهد رفت، او موقعیت هایی را که باید در آن قرار بگیرد و چه زمانی باید آنجا باشد، می داند، او تمام اندازه های چارچوب دروازه را می داند و از هر اینچ آن برای موج زدن تور استفاده می کند. اگر در شرایط تک به تک در فوتبال جهان، توپ به دست یک بازیکن بیفتد، لواندوفسکی هم محتمل ترین بازیکنی است که در آن موقعیت قرار می گیرد و هم مردی که دوست دارید آنجا باشید.
لواندوفسکی در ساخت حملات و ایجاد موقعیت بسیار توانا است، اما حرکت و آگاهی او به عنوان هدفی که دیگران پیدا کنند، به این معناست که او در بی‌رحمانه‌ترین حالت خود در بالای زمین می‌چرخد.
6. هری کین (تاتنهام)
رازآلود بودن نسبی لیگ های خارجی اغلب می تواند شهرت یک بازیکن را افزایش دهد، زیرا ما از نکات برجسته آنها تغذیه می کنیم و به ندرت شاهد 4/10 آنها هستیم، روزهایی که ترجیح می دهند فراموش نکنند، غیبت ها و شکست هایشان. لیگ برتر، با تمام شکوه و عظمت قبیله‌ای خود، اغلب جایی نیست که طرفداران رقیب بتوانند استعدادهای کلاس جهانی را با دیدن آن قدردانی کنند. مطمئناً ما فقط با هری کین آنجا هستیم؟
آمارهای پایان فصل کین در حدود 30 گل ثابت باقی می‌ماند، با تعداد زیادی پاس گل و کمک‌های بی‌شمار که او را بالاتر از هر مهاجم دیگری در جهان قرار می‌دهد.
تمام کردن او مثال زدنی است، موقعیت او برای انطباق با کمبود سرعت در رتبه دوم قرار دارد، اگرچه نقطه فروش منحصر به فرد او توانایی بازی سازی عجیب او است، برای انتخاب پاس از عمق، زدن صلیب به داخل، بازی نه. نقش های 10.10 و 9 را به طور همزمان و موثر ایفا می کند و او به همه اینها در تیمی دست یافته است که با بیشترین احترام، به سادگی در سطح او نیست و به ندرت نزدیک به استاندارد او بوده است. دوران پس از کین یک کابوس نزدیک برای تاتنهام است.
5. ارلینگ هالند (من سیتی)
با تکیه بر این نکته در مورد نمایش بیش از حد لیگ برتر که اغلب منجر به قضاوت شدیدتر بازیکنان می شود، ارلینگ هالند را به شما معرفی می کنیم. در هر هفته، می‌توانید برای هالند جستجو کنید و یک کارشناس را کشف کنید که ادعا می‌کند می‌تواند کارهای بیشتری انجام دهد یا به درستی استفاده نمی‌شود.
به سادگی، هالند غیرعادی را عادی کرده است. مسلماً تنها نقص هالند در سال 2022/23 این بود که از همان ابتدا میله را به طرز غیرقابل عبوری بالا قرار داد. بین شروع فصل تا پایان سال 2022، هالند تنها در 15 بازی لیگ برتر 22 بار موفق به گلزنی شد. برای شرایط، این مجموع کفش طلا را در هفت فصل لیگ برتر می برد.
فیزیک بدنی او بی رقیب است، توانایی تمام کردن او - از جمله پایان بداهه و غریزی به هر وسیله لازم - خیره کننده است و او به سرعتی می بالد که کمتر کسی در لیگ برتر می تواند به آن برسد. بهترین تکه؟ به احتمال زیاد هنوز هالند را در اوج کامل خود نخواهیم دید. چند سال آینده باید انفجاری باشد.
4. کریم بنزما (الاتحاد)
وسوسه انگیز است که بگوییم کریم بنزما تابستان نهایی هند را سپری می کند، اما در واقعیت، او به سادگی همان کاری را انجام می دهد که همیشه انجام داده است: هدایت خط، گل زدن، بردن جام ها، تکرار.
تمام آنچه رئال مادرید در 14 سال گذشته به دست آورده زیر نظر بنزما به دست آمده است. همیشه با او محترمانه رفتار نشده است، رئال مادرید در دهه گذشته سعی کرده است که او را با مهاجمان زیادی جایگزین کند، اما هیچ کس نتوانسته است مانند او نقش شماره 9 را ایفا کند.
بنزما در 90 دقیقه کارهای کثیف قابل توجهی را پشت سر می گذارد. او عمیقاً حفاری می کند و به عنوان رویای عریض/درون رو به جلو عمل می کند، نقطه محوری نهایی برای ایجاد حملات در اطراف. بنزما از بازی با پشت به دروازه خوشحال است و این اغلب برای حریفان به همان اندازه خطرناک است که مستقیماً روی آنها ضربه می زند. یک "یک" را بازی کنید، یک تیراندازی کنید و همیشه "دو" را دریافت خواهید کرد. او یک مهاجم تمام عیار است در نهایت ستایشی را که بازیش شایسته آن است دریافت می کند.
3. کوین دی بروین (من سیتی)
کوین دی بروین فصل نسبتا ضعیفی را پشت سر می گذارد... و هنوز تا ماه مارس 18 گل در تمام رقابت ها به ثمر رسانده است. منصفانه است که بگوییم این بلژیکی مانند گذشته بر نمایشگرهای ما تسلط نداشته است، اما مانند هالند، دستاوردهای خارق العاده ای به نظر می رسد، خوب، معمولی است.
این نباید از توانایی فنی دی بروین کم کند. او می تواند بهترین ارسال کننده توپ در تاریخ لیگ برتر باشد، در حالی که بینش و تمایل او به یک پاس شکافنده دفاعی با اثربخشی ترسناک در چندین موقعیت ترکیب می شود.
یکی از بهترین جنبه های دی بروین این است که او با تمام تزئینات همراه است. او یک ضربه زننده کشنده است، او به طور غیرمنتظره ای فیزیکی است و واقعاً سریع است. بدون این چیزها، KDB یک بازیکن برتر و برتر باقی می ماند، اما با آنها در اختیار او، او یک جعبه چند لایه ترفند است.
2. کیلیان امباپه (PSG)
امباپه یک ستاره بزرگ است که در جام جهانی ساخته شده است. با توجه به اهمیت لیگ قهرمانان و لیگ برتر، این یک روش قدیمی برای دستیابی به عظمت است، اما قهرمانی های بین المللی امباپه توانایی و ذهنیت او را فراتر از هر شک منطقی ثابت می کند.
مانند نیمار، مانند بسیاری از افراد قبلی، او لیگ 1 را به سخره گرفته است، اما فرم او در صحنه جهانی، هم برای باشگاه و هم برای تیم ملی، او را در جلو قرار می دهد. هت تریک او در فینال جام جهانی به عنوان اسطوره ها شناخته می شود - یک عملکرد بزرگ از یک بازیکن بزرگ.
امباپه اغلب به عنوان یک شخصیت صابونی دراماتیک در روان درام بین پاری سن ژرمن و رئال مادرید به تصویر کشیده می شود، بخش بزرگی از ذهن او معطوف به سیاست خارج از زمین است، اما شخصیتی که در طول جام جهانی نشان داد، ذهنیت و عزم پولادین او برای تیمش را با لگد زدن و فریاد زدن به سوی جام، او را یک درجه دیگر از نردبان بالا برده است.
او یکی از سریع‌ترین فوتبالیست‌هایی است که تا به حال دیده‌ایم که در زمین بازی کند، با طیف وسیعی از شوت‌ها که شبیه هیچ‌کدام نیست. او می تواند در حال دویدن به توپ ضربه بزند یا با قدرتی فوق العاده از یک شروع مرده، می تواند شوت های ظریفی به گوشه ها بزند و توپ را در ارتفاع بالا و بالا آمدن در سقف تور سوراخ کند. اگر امباپه توپ را در نیمه شما داشته باشد، در امان نیستید.
1. لیونل مسی (اینتر میامی)
برای اولین بار در بیش از یک دهه، ما صادقانه باید در مورد انتخاب شماره 1 خود فکر می کردیم، اما با روحیه VAR، هیچ دلیل روشن و واضحی برای حذف مسی از قله پیدا نکردیم.
نمی توان انکار کرد که مسی تکامل یافته است. او کسری از سرعت تاول زده خود را از دست داده است، اما هوش و دستکاری او در فوتبال به این معنی است که کنترل او بر نتایج بازی ها مانند همیشه قوی است. او یک تریر همه کاره نیست، او با کارهای کثیف زیاد وارد میدان نمی شود، اما حساب کردن آن در مقابل او به معنای از دست دادن اصل موضوع است.
مسی همچنان به تسلط خود در بازی ها – هم به صورت ظریف و هم آشکار – برای باشگاه و کشور ادامه می دهد. بازی های او مستقیماً الهام بخش آرژانتین برای کسب جام های کوپا آمریکا و جام جهانی شد، در حالی که فرم غنی او در لیگ قهرمانان اروپا از بارسلونا به پاریس رسیده است.
او تا اینجای فصل به راحتی در هر دو گل و پاس گل برای پی اس جی دو رقمی می نشیند، حتی با وجود امباپه و نیمار که اطراف یک منطقه را بو می کنند، و در بزرگترین موقعیت ها برنده بازی باقی می ماند.
دوران مسی در اوج به زودی به پایان خواهد رسید، اما در حال حاضر، نمی‌توانیم توجیهی برای کنار گذاشتن بازیکنی با چنین استعداد، چنین نفوذ و تأثیرگذاری، با چنین موفقیت‌های اخیر و سوخت باقی مانده در مخزن پیدا کنیم. جادوگر سلطنت می کند.
بهترین بازیکن فوتبال جهان کیست؟
لیونل مسی همچنان پادشاه بلامنازع دنیای فوتبال است، هرچند احمقانه است که با بزرگتر شدن او ابرویی را بالا نبریم.
او به عنوان یک استعداد فردی و بر اساس تقریباً دو دهه داده های سرد و عینی و جادوی گرم و غیرقابل سنجش، بهترین است. نه تنها بهترین در حال حاضر، بلکه بهترین تمام دوران.
آیا با لیست ما موافقید؟ نظراتتون رو در پایین این پست با ما در میان بگذارید.
