طرفداری | در میان پیش‌بینی‌های ابتدای سال 2024 کارشناسان و مفسران مشهور دنیای فوتبال، زمزمه‌هایی از قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان، تیم ملی انگلستان در یورو 2024 یا توپ طلای پسری انگلیسی به گوش می‌خورد.
فصل مشترک تمام اینها، بازیکنی است که پس از نمایش خیره‌کننده در سال 2023، حرکتی سریع را به سوی قله‌ی موفقیت در پیش گرفته. حتماً شما هم روی جود بلینگام حساب ویژه‌ای باز کرده‌اید. همان‌طور که جاناتان ویلسون، در شماره‌ی ژانویه 2024 مجله‌ی world soccer به سراغ او رفته. مطلب پیش رو، کاری مشترک از امیرحسین صدر و پرهام حمیدی است. مقدمه و ترجمه‌ی مطلب ویلسون راجع به بلینگام از امیرحسین صدر و تمرکز بر دو نکته‌ی کلیدی متن ویلسون از پرهام حمیدی. برای شروع سال جود بد نیست!
تقریباً روزی نیست در روزنامه‌ها و مجلات و سایت‌های فوتبال و صفحات شخصی در رسانه‌های مختلف، مطلبی درباره جود بلینگام انگلیسی نبینیم. تعاریف تمامی ندارد و هیچ‌کس غافل از اشاره به یکی از برجسته‌ترین پدیده‌های فوتبال مدرن امروز نیست، از جمله جاناتان ویلسون.
در شماره اخیر مجله‌ی «World Soccer ژانویه ۲۰۲۴» ویلسون در مطلب ماهیانه خود در این مجله قدیمی، از پتانسیل بلینگام در خط میانی انگلستان و نقش پراهمیت او در موفقیت تیم گرت ساوتگیت و انگلستان در رقابت‌های یورو ٢٠٢٤ سخن به میان آورده است و از نظر فنی بهترین جایگاه او را در تیم مستعد انگلیس بررسی کرده است.
ویلسون معتقد است:
بلینگام بازیکن کامل‌تری شده است و نقشی حیاتی در تیم برعهده دارد و عملاً می‌تواند مسیر را بازی را با گل‌های خود و خلق آن برای دیگر بازیکنان تغییر دهد.
این مطلب با عنوان «بلینگام می تواند یوفرا آرچر تیم ملی انگلستان باشد» چاپ شده است. مقایسه بلینگام با آرچر در مطلب ویلسون قابل اشاره است؛
یوفرا آرچر ناباورانه در ۲۱ می ۲۰۱۹، در ترکیب نهایی پانزده نفره انگلیس برای جام جهانی کریکت قرار گرفت. آرچر در تمام مسابقات انگلستان بازی کرد و با نمایش فوق‌العاده خود از دلایل قهرمانی انگلستان در طول تورنمنت جام جهانی کریکت بود. پس از جام جهانی، شورای بین‌المللی کریکت (ICC) آرچر ۲۳ ساله را به عنوان ستاره در حال ظهور دنیای کریکت معرفی کرد!
امیرحسین صدر
٢ ژانویه ٢٠٢٤
آماده سازی انگلستان برای یورو ٢٠٢٤ در تابستان، شباهت زیادی به پیش از جام جهانی کریکت ٢٠١٩ دارد.
پس از سال‌ها عملکرد ضعیف، و ارائه بازی‌هایی خام و معمولی در سطح جهان، انگلستان یکی از مدعیان کسب عنوان قهرمانی کریکت بود و درست زمانی که خوش‌باوری‌ها بیش از پیش شعله گرفته بود، ورای تصور همه، استعداد عجیب بازیکنی در تیمی با بازیکنان مستعد، سطح تیم را بیش از پیش افزایش داد. او یوفرا آرچر در تیم ملی کریکت بود، و اکنون جود بلینگام در تیم ملی فوتبال انگلستان چنین موقعیتی دارد
بازیکنانی با چنین کیفیتی موقعیت‌های زیادی برای مربیان تیم‌های ملی ایجاد می‌کنند، و در عین حال چالش‌های بزرگی به همراه می‌آورند. از زمانی که بلینگام به رئال مادرید پیوست و شروع به بازی در نقش‌های کلیدی‌تری کرد، مادرید فقط بهتر و بهتر شده است، طی نیم‌فصل گذشته، هفته‌ای نیست که او گل قابل توجهی به ثمر نرسانده باشد یا در نقش خود جریان بازی را تغییر نداده باشد.
او دیگر حلقه ارتباطی زیبای بروسیا دورتموند نیست، کسی که هوش تاکتیکی‌اش به این معنی است؛ می‌توان به او اعتماد کرد تا موقعیت خود را با توجه به شرایط بازی تنظیم کند. گاهی برای محافظت از دفاع به عمق می‌رود، و گاهی برای حمایت از حمله به جلو یورش می‌برد، و تمامی این ها، همیشه با نوعی سلاست و نرمی، و قدرت مهار شده با توانایی‌های فنی قابل‌توجه او همراه می‌شود.
بلینگام به چیزی بیشتر تبدیل شده است، یک تغییردهنده واقعی مسابقات که می‌تواند هر بازی را با گلزنی یا خلق آن کاملاً دگرگون کند. زمانی که مادرید در اوایل این فصل بارسلونا را شکست داد، یا تساوی انگلیس پس از عقب افتادن در خانه مقابل ایتالیا در دور مقدماتی یورو نمونه‌های بارز آن است.
رهبری برابر سزارها
نقش بلینگام در بازی برابر ایتالیا؛ به قلم پرهام حمیدی
ستاره انگلیسی زیرنظر گرت ساوتگیت، نقشی کلیدی و انکارنشدنی دارد. این هافبک خوش‌فکر در تاکتیکی بازی می‌کند که تیم را حول محور خود دارد.آگاهی محیطی از نکات بارز این بازیکن است. وقتی به گل مارکوس رشفورد برابر ایتالیا نگاه می‌کنیم، متوجه تاثیر بلینگام از ابتدا تا انتهای این حمله می‌شویم. بلینگام که خود با تکلی تماشایی، موفق شده بود تا توپ را از منطقه 5 (جلوی محوطه جریمه خودی) بگیرد، با سرعت به خط حمله پیوست تا به تعدد بازیکنان انگلیسی کمک کند.این بازیکن جلوتر از رشفورد قرار گرفت و وقتی تغییر جهت وینگر منچستریونایتد را دید، حرکتی مخالف او را شکل داد تا دستینی اودوجی را از مقابل رشفورد بردارد و این بازیکن با شلیکی تماشایی، دروازه جانلوئیجی دوناروما را باز کرد.
پس از گل دوم انگلیس توسط مارکوس رشفورد، ساوتگیت به کنترل بازی پرداخت. در این سیستم مارکوس رشفورد و فیل فودن به مرکز زمین می‌آمدند تا به حفظ مالکیت بازی و کنترل مرکز زمین کمک کنند. هری کین نیز که در تیم‌های باشگاهی خود (پیش‌تر تاتنهام و حالا بایرن مونیخ) به کمک در مرکز زمین مشهور است، به سمت دو وینگر تیم می‌رفت تا نقشی مهم در میانه میدان داشته باشد.جود بلینگام در خط حمله قرار می‌گرفت تا در راس حملات انگلیس قرار بگیرد و نفر اول توپ‌های بلند سیستم کلاسیک انگلیسی‌ها باشد و مستقیما از دفاع به حمله متصل می‌شدند.
ادامه مطلب از ویلسون
از این رو وسوسه ساختن تیم انگلستان حول او همیشه وجود دارد، چیزی که با مفاهیم مدرن فوتبال و فلسفه و سیستم‌های امروزی فوتبال مغایرت دارد.
این چیزی بود که در آخرین جام جهانی، آرژانتین با لیونل مسی انجام داد، اگرچه این تا حد زیادی به این دلیل بود که یک ملت و تیم گرد هم آمدند و تصمیم گرفتند، در نهایت، ضروری است همه چیز قربانی شود تا مسی عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد. البته بازیکنان زیادی به‌اندازه رودریگو دی پل برای "نقش محافظ" مناسب نخواهند بود و علاوه بر این، بلینگام هنوز مسی نیست.
حتی مسی هم در جام‌های جهانی قبلی مسی نبود. بازیکنی برخوردار از ظرفیتی قابل‌توجه که در مسابقاتی تا مرز محو شدن پیش می‌رفت و سپس ناگهان به عنصر تعیین‌کننده ایی تبدیل می‌شد. چیزی که در پایان برای شاید بهترین بازیکن تمام دوران ها کارساز بود، اگرچه این قهرمانی شامل شکست از عربستان سعودی و پیروزی در دو دیدار با ضربات پنالتی بود، و لزوماً نباید به‌عنوان الگویی برای دیگران قرار گیرد.
با توجه به ترکیب تیم مادرید، از نقطه نظر فوتبال، منطقی است بلینگام به عنوان هافبک نفوذی به کار خود ادامه دهد. مادرید با ادواردو کاماوینگا و اورلین شوآمنی، دو تن از بهترین هافبک‌های جوان و دفاعی جهان را در اختیار دارد. جفت ای ندو به اضافه بلینگام می‌توانند برای یک دهه بهترین خط هافبک سه‌گانه برتر جهان باشند.
سپس می‌توان فده والورده را در شکل ٤-٣-١-٢ به ترکیب اضافه کرد، آنچه کارلو آنچلوتی در این فصل ترجیح می‌دهد.
پرنورترین ستاره‌ی کهکشان برنابئو
نقش بلینگام در بازی برابر ایتالیا؛ به قلم پرهام حمیدی
این بازیکن در رئال مادرید، علاوه بر درخشش در گلزنی، بسیار موثر در سیستم ضدپرس و انتقال توپ کارلو آنجلوتی عمل می‌کند. ستاره شماره 5 رئال مادرید، نزدیک به دو هافبک دیگر رئال مادرید یعنی ادواردو کاماوینگا و تونی کروس بازی می‌کرد تا انتقال توپ از میانه زمین شکل بگیرد. کاماوینگا به عنوان یک فولبک چپ در میانه زمین حاضر شده بود (Inverted-FullBack)، نزدیک به بلینگام قرار می‌گرفت تا آزادی عملی را در اختیار این ستاره قرار دهد. این بازیکن که با رودریگو و وینیسیوس در خط حمله قرار می‌گرفت، پس از حضور در میانه زمین موجب جلوتر رفتن لوکا مودریچ می‌شود تا کاپیتان دوم رئال مادرید، جای او را در خط حمله پر کند.
هنگامی که انتقال بازی رئال مادرید به خوبی شکل می‌گیرد، بلینگام وظیفه دارد به خط حمله ملحق شود. پس از حضور نفر سوم (اغلب بلینگام) فاصله زیادی بین رودریگو و وینیسیوس رقم می‌خورد. در صحنه زیر اما پس از انتقال توپ از سمت راست به چپ، بلینگام در راستای بازیکن صاحب‌توپ حرکت کرد و به سمت چپ محوطه جریمه رفت تا وینیسیوس با اورلپ به کمک بلینگام بپردازد. چرا که رئال مادرید در دقایقی که از حریف عقب می‌افتد، با ۴ بازیکن به حمله می‌پردازد و رودریگو در کنار بلینگام در حمله قرار می‌گیرد تا فدریکو والورده در سمت راست خط حمله به وظایف خود بپردازد. هوش بالای بلینگام در بازی، موجب می‌شود تا رئال مادرید در برنامه‌های خود، یک قدم از حریف پیش بیفتد.
ادامه مطلب ویلسون
برای گرت ساوتگیت، وضعیت کمی متفاوت است، زیرا انگلیس قدرت حمله از جناحین را دارد. اگر ساوتگیت قرار باشد تیمی را حول بلینگام بسازد و یک خط میانی با دو دونده جلوتر از او قرار دهد، احتمالاً جایی برای هیچ یک از بوکایو ساکا، فیل فودن یا جک گریلیش در جناحین زمین نخواهد داشت.
احتمالاً می توان رحیم استرلینگ را برای بازی در کنار هری کین فراخواند، یا کول پالمر و یا آنتونی گوردون ایفای آن نقش مرکزی را به عهده بگیرند، اما با توجه به کمبود نسبی گزینه در عمق خط هافبک و گزینه های تهاجمی در كنار كین، تصمیم عجیبی به نظر می رسد.
احتمال بیشتری وجود دارد انگلستان با تركیب ٤-٣-٤ یا ٣-٢-٣-١ بازی کند؛ بلینگام از خط میانی به عنوان هافبک نفوذی به جلو حرکت کند تا به کین نزدیک شود، و در گوش های چپ و راست، دو نفر از این سه بازیکن قرار گیرند. مشکل این است چه کسی در کنار دکلان رایس در عمق خط میانی بازی می کند. این می تواند یک نگه دارنده یا پشتیبان باشد تا به رایس جواز نفوذ را صادر کند. و البته می‌تواند چهره خلاق‌تری باشد، و این نقش و جلوه رایس را در زمان حملات محدود می کند.
در حالت ایده‌آل، ساوتگیت احتمالاً کالوین فیلیپس را ترجیح می‌دهد، قبلاً با رایس به خوبی هماهنگ بوده و طیف وسیعی از پاس‌های مختلف را با سرعتی ارائه می‌دهد که با هیچ بازیکن دیگری در انگلیس قابل قیاس نیست. اما ظاهرا کیفیت و ارزش او، پپ گاردیولا را قانع نمی کند و هر چه زمان طولانی‌تری بدون بازی در ترکیب اصلی سیتی سپری شود، حضور او در یورو ۲۴ المان بعیدتر بنظر می رسد. احتمالاً ساوتگیت امیدوار است ترنت الکساندر-آرنولد یا ریکو لوئیس بتوانند خود را در خط میانی و نقش او تثبیت کنند.
یک احتمال دیگر نیز وجود دارد، اگرچه به طور همزمان انتقاد کسانی راه به همراه خواهد داشت که عمیقا معتقدند نقش بلینگام در پشت کین مقدس است و در عین حال تصویر محافظه کارانه ساوت گیت را نیز به چالش می کشد. این به معنای عقب کشاندن بلینگام به عنوان یک خالق در کنار رایس است، و استفاده از جیمز مدیسون، یا احتمالا فودن، به عنوان شماره ۱۰ تیم.
شاید این انتخاب در برابر تیم‌های ضعیف‌تر که در مقابل انگلیس در عقب دفاع می كنند مناسب باشد و یا زمانیكه تیم در جستجوی به ثمر رساندن گل در اواخر بازی است.
اما پیش فرض احتمالی بیشتر شبیه به نحوه انچه بلینگام برای مادرید انجام می دهد، خواهد بود؛ در واقع ٤-٢-٣-١ به جای ٤-٣-١-٢ و شاید در آن نقش جود بلینگام بتواند همان کاری را که آرچر برای کریکت انگلیس در سال ۲۰۱۹ انجام داد، برای فوتبال انگلستان انجام دهد.
