طرفداری |
"شاعران زیادی در دنیای فوتبال وجود دارند، آنها مایلند تیمشان فوتبال زیبایی بازی کند، اما شاعران همیشه مدال و جامی تصاحب نمی کنند"
تصمیم با ماست، فوتبالی زیبا و تماشایی که شاید پایان خوشایندی هم نداشته باشد یا فوتبالی که "نتیجه" در ان حرف اول را می زند، و جام ها و مدال ها گواه ان است.
طرفداران و مخالفان مربی معروفی چون "خوزه مورینیو" عمدتا به دو دسته تقسیم می شوند. مخالفانی که از سبک فوتبال او منزجر هستند و هوادرانی که موفقیت را به هر قیمتی مغتنم می شمارند.
قضاوت با شماست. و انتخاب به نگاه شما باز می گردد. حتی اگر مثل خیلی ها او را کاریکاتوری در نقش مربی ببینید، یا او را همچنان در میان لیست بهترین مربیان جهان قرار دهید.
شکی نیست موفقیت او با پورتو، ٢٠ سال پیش از این، چنانچه خود پس از پیوستن به چلسی مدعی شد؛ دنیای فوتبال با "مربی خاص" و متفاوتی از نظر شخصیت و سبک و سیاق اشنا شد. دوران حضور اولیه او در چلسی و حضور دائمی او در رسانه ها صفحات ورزشی را خواندنی تر از پیش کرده بود. دورانی که بزرگتر و پرحرف تر از هر ستاره ایی بود. تعارفی نداشت و دوست و دشمن خود را نشانه می گرفت. با شخصیت بسیار منحصر به فرد در اغاز شهرت برای بسیاری از مردم و فوتبالدوستان جذابتی بی چون و چرا داشت.
اما خیلی زود، شخصیت، گفتار و رویکرد نتیجهگرایانه و تدافعی او خیلی از هوادران فوتبال را پس زد. "مربی دفاعی" یا "پارک اتوبوس" وارد فولکلور فوتبالی ها شد.
برای این نوع هواداران، پپ گواردیولا، آرسن ونگر، حتی مائوریسیو پوچتینو و اساساً هر مربی که فوتبال زیباتر و تهاجمی تر را عرضه می کند و سعی در ترویج و رشد جوانان دارد مورد احترام بیشتری است. مورینیو این را می داند ولی پشیزی برایش اهمیت ندارد.
برای هواداران نتیجه گرا و تشنه عناوین جریان کاملا متفاوت است. هرگونه مربی که نتیجه خوب بگیرد مورد قبول است. این دسته از طرفداران از آنجایی که مورینیو نتیجه می گیرد با او مانند یک قهرمان رفتار می کنند. هوادرانی که فلسفه و راه و رسم فوتبال او را تحسین می کنند، و باور دارند فوتبال بدون نتیجه هیچ معنایی ندارد.
انتخاب با شماست، اما در هر سویی که قرار دارید، خوره مورینیو بدون هیچ بحثی از بزرگترین و بحث برانگیزترین مربیان تاریخ معاصر فوتبال است.
اشاره به مورینیو که در حال حاضر مربیگری تیم رم ایتالیا را بر عهده دارد بخاطر گوش سپاردن به پادکست واقعا شنیدنی "اُبی وان Obi One podcast" است که توسط بابی آلتوف و میکل جان اُبی، بازیکن سابق چلسی و نیجریه، میزبانی می شود و بیش از ٨٠ میلیون دنبالگر و هواخواه دارد.
![](https://ts16.tarafdari.com/users/user810587/2023/12/19/snapinsta.app_412217715_17864632746050554_3360390292336254743_n_1080.jpg)
در مطلب پیش رو فرازهایی از صحبت های مرد پرتقالی را می خوانید كه از چلسی، منچستر یونایتد، لیورپول، دیبروینه و صلاح و تاتنهام و…، صحبت می كند. دیروز دوست محترم علی آقااحمدی بطور خلاصه به دو بخش این پادكست اشاره داشته است.
علاقمندان می توانند برای شنیدن خاطره بازی های مورینیو، ان را بطور كامل در اوبی پادكست یا یوتیوب و دیگر رسانه ها دنبال كنند.
امیرحسین صدر
١٨ دسامبر ٢٠٢٣
تغییر لیگ برتر پس از بازگشت به انگلستان
مورینیو با نگاه به سالهای حضورش در منچستر اعتقاد دارد، چگونه زمانه و اوضاع بین اولین دوره او در چلسی و سالهای آخر در لیگ برتر تغییر کرده است.
مورینیو با بیان اینکه چگونه زمان از اولین حضورش در انگلیس شرایط کاملا تغییر کرده بود، اشاره کرد؛
زمانی که در چلسی بودم، در نیمه اول بازیکنی را عوض کردم. با این تعویض، متهم به زورگویی شدم. در حال حاضر، مربیان باید احساسات بازیکنان را هنگام تصمیم گیری و تغییرات تاکتیکی در نظر بگیرند.
در چلسی، من نمانیا ماتیچ را تنها پس از ٢٨ دقیقه در استمفوردبریج مقابل ساوتهمپتون در اکتبر ٢٠١٥ از زمین بیرون کشیدم.
ماتیچ روی نیمکت بود. من او را در دقیقه ٤٥ در تیم قرار دادم، و سپس او را در دقیقه ٧٠ تعویض کردم. این آموزش است، این مربیگری است. باید برای برنده شدن هر کاری کرد. مجبور بودم تغییر ایجاد کنم.
من به ان دوران میخندم، اما اکنون دوره متفاوتی است. در حالیکه خودم پدر هستم، اما در این روزگار باید رفتاری متفاوت با رفتاری که پدرم با من داشت، نسبت به فرزندانم داشته باشم. شما باید مطابق با شرایط دنیا تغییر کنید.'
"من قبلاً به این بچه ها چیزهای خیلی بدی می گفتم!، ولی یک روز، اشتباها ساق پایم به میز ماساژ برخورد کرد، درد زیادی داشتم. می خواستم گریه کنم اما بچه ها به من نگاه می کردند. مجبور شدم انگشتم را گاز بگیرم در حالی که فکر می کردم "ساق پام شکسته!"
جالب اینجاست، در همین هفته مورینیو که اکنون سرمربی رم در سری آ است، تنها پس از ١٨ دقیقه، رناتو سانچز، بازیکنان تعویضی در نیمه دوم را باردیگر از زمین بیرون کشید.
علیرغم اینکه ماتیچ در ان دوران اعلام کرد به علت مصدومیت از زمین بیرون رفته است، ولی بعدها خیلی حرفه ایی و واقع بینانه به جریان نگاه کرد:
صادقانه بگویم از اینکه در این وضع قرار گرفتن احساس وحشتناکی داشتم. اول از همه مرد هستم ولی در آن لحظه حالم بد بود. اما واکنشی نشان ندادم و حرفه ای ماندم. معمولا برخی از بازیکنان به چنین چیزی واکنش نشان می دهند و مشکلاتی ایجاد می کنند، اما همانطور که دیدید واکنشی نشان ندادم و به مربی و باشگاه و تیمم احترام گذاشتم. خیلی سخت بود. شما باید بازی کنید و ببینید چه حسی دارد
مصمم در متوقف کردن لیورپول
در بخشی از پادکست مورینیو از سال ٢٠١٤ و فروپاشی رویای قهرمانی لیورپول و پیروزی چلسی صحبت می کند.
در پایان فصل ١٤-٢٠١٣ بنظر می رسید لیورپول به خشکسالی قهرمانی ٢٤ ساله خود پایان دهد، اما بعد از یازده پیروزی پیاپی، تیم برندن راجرز در دیدارهای پایانی فصل در مقابل چلسی ١-٠ شکست خورد و سپس با کریستال پالاس ٣-٣ مساوی کرد و عنوان قهرمانی لیگ برتر به منچسترسیتی رسید. اولین گل مهم چلسی پس از لیز خوردن دردناک استیون جرارد، کاپیتان لیورپول بدست آمد و متعاقب ان "دمبا با" مهاجم آبیها دروازه لیورپول را فتح کرد.
مورینیو مصمم بود رویای قهرمانی لیورپول در سال 2014 را متوقف کند!
ربطی به برندان (راجرز) نداشت. در بسیاری از لحظاتی که شوخی می کردیم، برندان را "مرد خاص شماره ٢" صدا می کردیم. ما رابطه بسیار خوبی داشتیم.
اتفاقی که افتاد این بود؛ ما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان بودیم. با اتلتیکو مادرید ٠-٠ مساوی کردیم و در بازی برگشت در خانه بازی می کردیم. و بازی مقابل لیورپول برای ما معنایی نداشت ما می دونستیم مطمئنا دوم یا سوم خواهیم شد.
من میخواستم جمعه شب یا شنبه با لیورپول بازی کنیم. اما لیگ برتر به خواسته ما توجهی نکرد. گریه کردیم، التماس کردیم، شاکی بودیم. اما آنها میگفتند به خاطر تماشاگران، به خاطر اسکای و پخش تلویزیونی، به خاطر نمیدانم چی، با خواسته ما موافقت نشد.
برای ما، رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا اهمیت داشت. ولی من نمی تونستم با تیم زیر ١٨ ساله هامون با لیورپول بازی کنم. برای منچسترسیتی عادلانه نبود که حتی با تیم دوم خود به انفیلد بریم، قصد داشتیم همه چیز را به روش درستی انجام دهیم
صلاح و دی بروینه؛ "صبر نداشتند"
مورینیو در باره دو تن از بهترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر، دی بروین از منچسترسیتی و صلاح از لیورپول بسیار سرزنش شده است. اما مورینیو مدعی است این دو بازیکن در استمفوردبریج صبر نداشتند، می خواستند برای بازی بیشتر و قرارگرفتن در ترکیب اصلی، تیم را ترک کنند.
صادقانه بگویم، آنها رفتند چون می خواستند. آنها رفتند چون نمیخواستند منتظر بمانند. تاریخ ثابت کرد گزینه و انتخاب هر دو خوب بوده است، در دوران حرفهای به استانداردهای بالایی رسیدهاند، اما گاهی اوقات جوانان چنین تصمیماتی میگیرند، برای اینکه صبر کافی ندارتد، یا حوصله انتظار ندارند تا لحظه مناسب فرا برسد. از اینرو گاهی اوقات حرفه آنها در مسیر اشتباه قرار می گیرد.
ستارههای بی چون و چرای امروز لیگ برتر، هر دو شاگردان مورینیو بودند!
مورینیو اضافه کرد؛ چگونه ١٠ سال پیش برای آوردن صلاح به چلسی "جنگ" کرد و هرگزقصد رهایی این مهاجم را نداشته است.
وقتی مردم می گویند من صلاح را رها کردم، دقیقا برعکس است. من صلاح را خریدم. من بودم که گفتم آن پسر را بخرید. او از بازل قصد داشت به لیورپول برود، من دعوا کردم، جنگ کردم، تا او را به چلسی بیاورم. سپس قسمتی فرا می رسد که برای اینکه بازیکن چلسی شوید، باید عملکرد خیلی خوبی داشته باشید یا باید منتظر بمانید. نمی خواست صبر کند، می خواست به صورت قرضی هم که شده به تیم دیگری برود. و سپس چلسی، در موقعیتی خاص، تصمیم به فروش گرفت. او به فیورنتینا و رم رفت، فروش او تصمیم من نبود. من دائما میگفتم اگر او احساس میکند باید در هر دقیقه از هر مسابقه ایی بازی کند، به او اجازه دهید به صورت قرضی برود
در همین حال، دی بروین در طول دو فصل حضورش در چلسی فقط ٩ بازی برای ابی پوشان لندن انجام داد، یک فصل را به صورت قرضی در وردربرمن گذراند و در سال ٢٠١٤ به وولفسبورگ پیوست. پس از تنها یک فصل حضور در بوندسلیگا، منچسترسیتی این بازیکن بلژیکی را با قیمت ٥٥ میلیون پوند از ان خود کرد. دومین انتقال گرانقیمت بریتانیا در تاریخ در آن زمان پس از خرید دی ماریا توسط منچستریونایتد.
مورینیو با مقایسه جدایی صلاح با دی بروین ادامه داد؛
شرایط کوین، خیلی شبیه صلاح بود. ما به پیش فصل به آسیا رفتیم. به اندونزی، تایلند و کوین قرار بود بطور قرضی به یک تیم آلمانی برود"
تاتنهام و قفسه خالی جام ها
در این پادکست، مورینیو، دنیل لوی و اتاق خالی جام های تاتنهام را مورد هدف قرار می دهد. و اخراج خود، تنها دو روز قبل از فینال جام حذفی را زیر علامت سوال می برد. او اعتراف می کند این تصمیم هنوز هم برای او خوشایند نیست.
"مسخره ترین آنها، باشگاهی بود با اتاق خالی افتخارات، من را دو روز قبل از فینال اخراج می کند. این همان چیزی بود که come on..
تاتنهام ٥٠ سال است هرگز قهرمان نشده است. یادم نیست، دو روز مانده به فینال اجازه نداری در ومبلی باشی. این بوی خوبی ندارد"
آخرین جام مهم تاتنهام در سال ٢٠٠٨ به دست آمد، جایی که آنها تحت هدایت خوانده راموس قهرمان لیگ کاپ شدند.
![](https://ts16.tarafdari.com/users/user810587/2023/12/18/0_gettyimages-1198916261.jpg)
مورینیو در ٥٨ بازی لیگ با تاتنهام ٢٧ برد، ١٤ تساوی و ١٧ شکست به دست آورد. و در تابستان ٢٠٢١ به رم پیوست. مورینیو قبلاً اعتراف کرده بود که "رابطه نزدیکی با تاتنهام" ندارد و رابطه او با این باشگاه پس از جدایی او کاملا از بین رفته است.
سرمربی پرتغالی پس از کسب عناوین با چلسی، منچستریونایتد، رئال مادرید و اینترمیلان، اعتراف کرد که با وجود رکورد عالی کسب عنوان قهرمانی در ومبلی، از اخراج غیرمنتظره از پست خود در تاتنهام گیج شده بود.
برنامه ای داشتم اما گاهی اوقات برنامه های شما نتیجه نمی دهد. اما واقعیت این است؛ هر بار که با چلسی به ومبلی رفتم برنده شدم. من سه بار با منچستریونایتد به آنجا رفتم، و دو بار به پیروزی رسیدم. اما در تاتنهام دو روز پیش از فینال از کار اخراج شدم
شانس قهرمانی در فصل ٢٤-٢٠٢٣
مورینیو شانس آرسنال برای اولین قهرمانی از سال ٢٠٠٤ را دقیقاً صفر ارزیابی کرد. او در پاسخ به این سوال که چه تیمی لیگ را خواهد برد بعد از مکثی طولانی گفت:
من سیتی ٥١ درصد و لیورپول ٤٩ درصد.
اما وقتی با نام ارسنال به چالش کشیده شد؛ با صورتی کشده با "نه Naah” بلندی پاسخ داد که باعث شد میکل غرق خنده شود.
سپس مورینیو اعتراف کرد؛
بدش نمیآید ببینم که آرسنال به انتظار دو دهه قهرمانیاش در لیگ پایان دهد. راستش، جدا از رقابت، من دوست دارم آنها برنده شوند. البته، چلسی و منچستریونایتد در رقابت نیستند ولی از بین این سه، خوشحال میشوم آرسنال این کار را انجام دهد. من واقعا خوشحال خواهم شد که طلسم را بشکنند ولی وقتی مسابقات اوج می گیرد من سیتی با "دو تیم" (یکی در زمین و یکی روی نیمکت) بیشترین شانس را دارد.
ادامه دارد…
هنوز به تمامی پادکست گوش نداده ام، اما مورینیو از خیلی چیزها می گوید، از منچستریونایتد و هشداری که او در سال ٢٠١٦ داده بود، از بازیکنان و کادری که به اندازه کافی خوب نیستند در حالیکه چهار بازیکن از ان دوران هنوز در ترکیب اریک تن هاخ باقی مانده اند.
فرقی نمی کند طرفدار یا مخالف مورینیو، ولی اگر خاطره باز هستید حتما سَری به پادکست Obi نگاهی بیندازد. شک ندارم خاطرات دیروز و امروز شما را قلقلکی خواهد داد. اما حرص و لذت آن با خودتون!، خوزه است دیگه!