در تاریخ 9 ام ماه می سال 1945 میلادی یکی از برترین مربیان تاریخ فوتبال به دنیا امد.هاینکس در تاریخ ۹ مه سال ۱۹۴۵ در شهر مونشن‌گلادباخ متولد شد. وی دوران جوانی برای تیمهای باشگاهی بورسیامونشن‌گلادباخ و هانوفر به میدان رفت. همچنین ۳۹ مرتبه برای تیم ملی آلمان به میدان رفت که ۱۴ گل نیز زد. سرانجام یوپ هاینکس در سال 1978 و پس از زدن 220 گل، تنها در بازی های بوندسلیگا که از این حیث در مقام سوم برترین گلزنان تاریخ بوندسلیگا قرار میگیرد،ازفوتبال خداحافظی کرد
پرده اول:هاینکس ابندا مدتی در بروسیامونشن گلادباخ به عنوان دستیار به فعالیت پرداخت ومدتی بعد به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد ودرحدود 8 سال دراین سمت باقی ماند.تلخ ترین خاطره هاینکس در این دوره احتمالا به رویارویی با رئال در جام یوفا فصل 85-86 بازمی گردد. جایی که بازی رفت با برد پرگل وخیره کننده پنج بریک به سود شاگردان هاینکس به اتمام رسید.اما بازی برگشت کامبک رئال همه را غافلگیر کرد ورئال با برد چهاربرصفر وبه لطف قانون گل زده در خانه ی حریف موفق به گذشتن از سد شاگردان شایسته ی یوپ بزرگ شدند. بزرگترین میراث او در آن سال ها را می تواند معرفی ستاره ای به نام لوتار ماتئوس دانست؛ کاپیتان سابق ژرمن ها که در جام جهانی 1990 قلب تیم بکن باوئر بود.
پرده دوم:دوران هاینکس در گلادباخ با پیشنهاد وسوسه انگیز بایرن به پایان رسید.سه فصل اول همه چیز خوب بود. دو قهرمانی بوندس لیگا و قهرمانی در جام حذفی، بایرن را یک بار دیگر به قدرت اصلی فوتبال آلمان تبدیل کرد. در فصل 89-90 یکی از هیجان انگیزترین تقابلهای مربیان تاریخ در نیمه نهایی چمپیونزلیگ رخ داد. جایی که بایرن یوپ دربرابر رقیب قدرتمند ورویایی به نام میلان اریگو ساکی صف آرایی کرد. ونتیجه ی این دئول جذاب بردمیلان رویایی ساکی بود. فصل بعدوضعیت کمی بحرانی ترشد. چون دست بایرن از قهرمانی در بوندسلیگا کوتاه ماند. وهوینس در یکی از دیوانه وارترین تصمیم گیریهای دوران مدیریتی اش تصمیم به قطع همکاری بایوپ گرفت.یک اشتباه مهلک که بعدها خودش هم به نادرستی آن تصمیم اشاره کرد.
پرده سوم:هاینکس که بانامهربانی مدیران بایرن از سرزمین مادری اش رانده شده بود به ناچار نصمیم به کوچ اجباری به اسپانیا گرفت ومقصد هم جایی جر بلبائو نبود.هاینکس دراین باره گفت:" بعد از دورانی که در مونیخ سپری کردم، پیدا کردن یک باشگاه مناسب آسان نبود. بیلبائو یک گام دیگر در زندگی من بود. یک فرهنگ، ذهنیت، سنت و زبان جدید؛ یک چالش شخصی. ولی من و خانواده ام در بیلبائو خیلی خوشحال بودیم."هاینکس بیلبائو رده پانزدهمی را در انتهای فصل به مقام هشتم رساند.ودرفصل بعد با شایستگی سهمیه ی لیگ یوفاراکسب کرد.پس از آن هاینکس مدتی در فرانکفورت و تنه ریف هم مربیگری کرد اما مربیگری در چنین تیمهایی نمی توانست برای مرد خوش فکر و متفکر آلمانی به عنوان یک هدف و غایت تعریف شود.ودرپایان همین فصل بود که یک پیشنهاد جذاب از راه رسید. پیشنهاد مربیگری در تیم کهکشانیها!
پرده چهارم:هاینکس جانشین کاپلوی خوش تیپی می شد که نتوانسته بود به طلسم سی و یک ساله رئال در اروپا خاتمه دهد.آخرین قهرمانی کهکشانیها قبل از هاینکس به دورانی برمی گشت که تتمه نسل طلایی باشگاه با رهبریت خنتو موفق به کسب ششمین قهرمانی اروپاشده بودن و بعد از آن شاهد یک دوره ی رکورد و بدشانسی دراروپا بودیم.. هاینکسِ قاطع و بداخلاق، در رختکن پر ستاره رئال خیلی زود دچار مشکل شد. او که می ترسید اتفاقات دو سال قبل در فرانکفورت تکرار شود، رویه ای جدید در پیش گرفت اما نتیجه با آن چه او انتظار داشت، بسیار متفاوت بود. کریستین پانوچی، مدافع ایتالیایی آن زمان رئال، بعدها در مصاحبه ای گفت:" او بیش از اندازه به بازیکنان احترام می گذاشت و این اشتباه بود." ستاره های پردردسر تیم چندان حرف شنوی ای از مربی جدید نداشتند و وقتی هاینکس تصمیم به جریمه آنها گرفت، سانز به بازیکنان تیم پیغام داد که "نگران نباشید!" با این وجود، رئال نیم فصل لالیگا را با صدرنشینی به پایان رساند و در چمپیونزلیگ هم به عنوان تیم اول، راهی مرحله بعد شدند، در حالی که بارسا در گروهش در پایین جدول قرار گرفت و حذف شد. اما همه اینها نتوانست حمایت رئیس را از سرمربی تیمش به همراه داشته باشد.سانز دائما با رسانه ها مصاحبه می کرد و از لیپی، زاکرونی و کاماچو به عنوان گزینه هایش برای فصل بعد نام می برد. او تقریبا در هر مصاحبه در مورد ترکیب اصلی مورد علاقه اش نیز صحبت می کرد و دوست داشت تا پسرش، فرناندو، که در آن فصل در فهرست بازیکنان رئال بود، در دیدارهای چمپیونزلیگ به میدان برود. لجبازی ستاره هایی مانند میاتوویچ و سیدورف ادامه داشت و از سوی دیگر، نتایج ضعیف نیم فصل دوم، عرصه را بر هاینکس تنگ تر کرد. حذف از کوپا دل ری مقابل تیم دسته دومی آلاوس و قرار گرفتن در رتبه چهارم لالیگا همه دست به دست هم داد تا وقتی هاینکس یک شب پیش از فینال آمستردام، در اتاق لورنزو سانز، با این سوال مواجه شود که " برای فردا چه احساسی داری؟" بگوید:" کاملا بی روحیه" کمتر از 24 ساعت بعد، او با جام قهرمانی چمپیونزلیگ دور افتخار می زد اما این سانز را از فکر به خدمت گرفتن مربی جدید خارج نکرد. هاینکس که به حسرت 32 ساله رئالی ها پایان داده بود، 8 روز بعد یک مربی اخراجی بود.بزرگترین کار هاینکس در دوران حضور کوتاه مدت خود دررئال غیر از قهرمان کردن این تیم دراروپا کشف استعدادی به نام کاسیاس بود.این هاینکس بود که برای اولین بار ایکر مقدس را از تیم جوانان باشگاه فراخواند تا درکنار تیم اصلی به تمرین بپردازد.(هرچند اولین بازی ایکر در لالیگا در دوران توشاک انجام شد.)
پرده پنجم:بایرن به وضوح با فن خال به بن بست تاکتیکی رسیده بود.و چاره ای جز عوض کردن مربی نبود. وچه کسی بهتر از یوپ بزرگ که خاک خورده ی سرزمین باورایاییها به حساب می آمد.هاینکس انسجام دفاعی بایرن را اافزایش داد و تیم در آستانه کسب سه جام قرارداشت اما فصل به شکل کابوس واری بدون کسب جام به اتمام رسید!هرچند بایرن در نیمه نهایی موفق به شکست بهترین ورژن رئال تحت هدایت مورینیو در ضربات پنالتی شده بود اما مشابه همین اتفاق در فینال برای بایرن رخ داد و این چلسی دی متئو بود که در نهایت ناباوری در ضربات پنالتی فاتح چمپیونزلیگ شد. اما هاینکس دیگر مرد کم تجربه دو دهه قبل نبود. آنقدر سرد و گرم چشیده بود که بتواند ستاره های بی رمقش را بار دیگر جمع کند و یک تیم شکست ناپذیر بسازدولی پیرمرد آلمانی دست به کاری تاریخی زد و بهترین فصل تاریخ بایرن را با کسب سه گانه رقم زد.به راستی بایرن مونیخ تحت هدایت هاینکس یک سریال در ژانر وحشت را به نمایش گذاشت. حریفان ریز ودرشت یکی بعد از دیگری صلاخی شدند.اوج هنر و نبوغ تاکتیکی هاینکس در دودیدار نیمه نهایی مقابل بارسای 100 امتیازی رقم خورد. جایی که بایرن با اراعه نمایش مسحور کننده در مجموع با هفت گل پیروز مطلق بازی شد. ودرفینال هم با یک برد پرگل مقابل دورتموند قدرتمند کلوپ نام خود را درتاریخ فوتبال جاودانه کرد. بله او هاینکس است . نابغه ی آلمانی که با دومین تیم اش هم فاتح اروپا می شود!
پرده آخر:یوپ هاینکس در سال 2013 و بعد از کسب سه گانه ای تاریخی روی نیمکت بایرن از دنیای مربیگری خداحافظی کرد؛ اما امروز و بعد از اخراج کارلتو به نیمکت بایرن بازگشت و قرار است تا پایان فصل هدایت این تیم را بر عهده بگیرد.وپ هاینکس گفت: "من قصد نداشتم به هیچ باشگاه دیگری در دنیای فوتبال بازگردم؛ اما عشق به بایرن مونیخ نیروی تازه ای به من بخشید.بازهم هاینکس و بایرن جذاب تحت هدایت نابغه ی آلمانی.فرصتی مناسب برای شیفتگان فوتبال زیبا تا برای چندماه هم که شده نمایش های دلچسب تیمهای تحت هدایت یوپ را دوباره ببینند.این بار هم هاینکس با بایرن در استانه فتح سه جام قرار گرفت. در بوندسلیگا با شایستگی قهرمان شد. ود ردوجام دیگر هم به علت انبوهی از مصدومیتها و بدشانسی (اشتباه مرگبار اولرایش در نیمه نهایی از مصادیق این مورد)از قهرمانی بازماند.هرچند یوپ بزرگ این بار فاتح سه گانه نشد ولی ارزش کارش به حدی بود که تمامی فوتبالدوستان دنیا به احترامش درپایان فصل تمام قد ایستادن و کلاه از سر برداشتن.
