طرفداری | در تابستان امسال لیورپول در تصمیمی جسورانه خط هافبک خود را به طور کامل تغییر داد. در حالی که بازسازی خط میانی این تیم همیشه در دستور کار سرمربیان آنها قرار داشت، اما کمتر هواداری تصور میکرد که آنها در خط هافبک پنج خروجی از جمله کاپیتان اول و دوم تیم داشته باشند و چهار بازیکن در این منطقه به ترکیب خود اضافه کنند. جوردن هندرسون، فابینیو، جیمز میلنر، نبی کیتا و چمبرلین در تابستان امسال از این باشگاه جدا شده و الکسیس مک آلیستر، دومینیک سوبوسلای، واتارو اندو و رایان خرافنبرخ جایگزین آنها در ترکیب یورگن کلوپ شدند.
پس از چنین تصمیمی، دو احتمال پیش روی لیورپول وجود داشت. یا بازیکنان جدید با زندگی در آنفیلد وفق پیدا میکردند و موفق میشدند و یا اینکه قهرمان فصل 20-2019 لیگ برتر وارد دوره گذار دیگری میشد. شاید خیلی زود باشد که بتوانیم پنجره نقل و انتقالات تابستانی لیورپول را موفقیت آمیز تلقی کنیم، اما شاگردان یورگن کلوپ بدون شک یکی از بهترین تیمهای فصل 24-2023 بودهاند و از نه بازی ابتدایی خود در لیگ برتر 20 امتیاز کسب کردهاند. اگر این نکته را در نظر بگیریم که پنج مورد از این بازیها دور از آنفیلد بودهاند و آنها در خانه چلسی، نیوکاسل، تاتنهام و برایتون به میدان رفتهاند، این موفقیت بسیار چشمگیری محسوب میشود.
آمارها تائید کننده شروع خوب لیورپول در فصل جاری هستند. آنها با xG (گل مورد انتظار) ۱۹.۱۳ دومین تیم لیگ برتر پس از نیوکاسل (19.89) هستند واز نظر موقعیتهای مسلم گلزنی نیز با ۲۲ مورد در رده چهارم قرار دارند. با توجه به اینکه بازیکنان لیورپول در سه بازی اخراج شدهاند، آمار آنها میتوانست به مراتب بهتر باشد.
در حالی که فصل گذشته خط هافبک نقطه ضعف تیم یورگن کلوپ بود، در این فصل خط میانی این تیم با توجه به اضافه شدن الکسیس مک آلیستر و دومینیک سوبوسلای به نقطه قوت آنها تبدیل شده است. سوبوسلای پس از انتقال 60 میلیون پوندی از لایپزیش در تابستان امسال یکی از تاثیرگذارترین بازیکنان لیورپول در فصل جاری بوده و به نظر میرسد این بازیکن 22 ساله وارث واقعی استیون جرارد به عنوان یک هافبک همه کاره در ترکیب قرمزها باشد. تواناییهای فنی و فیزیک مناسب شماره 8 جدید لیورپول او را به هافبکی مدرن و کم یاب تبدیل کرده است.
او در بوندسلیگا بیشتر در کنارهها به کار گرفته میشد و تقریباً 50 درصد از دقایق فصل 22-2021 را به عنوان وینگر به میدان رفت، در حالی که این رقم در فصل گذشته به 87 درصد رسید (77 درصد در سمت چپ و 10 درصد در سمت راست.) کاپیتان تیم ملی مجارستان به ندرت در نقش هافبک مرکزی در سطح باشگاهی به میدان رفته بود اما او در حال حاضر در بالاترین سطح ممکن در این نقش انجام وظیفه میکند.
کسانی که بازی سوبوسلای در سالزبورگ و لایپزیش را دنبال کردهاند، از کیفیت او هنگام مالکیت توپ آگاهی دارند اما چیزی که تا به اینجای کار او را در لیگ برتر متمایز کرده، بازی بدون توپ این بازیکن است. سوبوسلای هرگز از دویدن دست نمیکشد و نیازهای تیم را در اولویت قرار میدهد. او حتی در برخی مسابقات به عنوان بخشی از محور دوگانه (دبل پیوت) به میدان رفته و باعث شده تا خصوصیات تهاجمی خود را قربانی کند.
این هافبک همه کاره به طور کامل در پروژه لیورپول جا افتاده است. او شیوه بازی خود را تغییر داده تا با سیستم کلوپ وفق پیدا کند و نه تنها مهرهای معمولی در ترکیب لیورپول نیست، بلکه بدون این بازیکن مجار خط هافبک قرمزها از کار میافتد.
او با 52 مشارکت در سکانسهای هجومی لیورپول در لیگ برتر، نفر اول این تیم است و همچنین با ۶.۵ مشارکت در سکانسهای هجومی به ازای هر ۹۰ دقیقه نیز در صدر قرار دارد. تنها سه بازیکن در این تیم لیورپول به ازای هر ۹۰ دقیقه در 6 سکانس هجومی یا بیشتر مشارکت داشتهاند: سوبوسلای، داروین نونیز (6.4) و محمد صلاح (6.0).
او در خط هافبک لیورپول حکمرانی میکند. سوبوسلای تلاش میکند شوتهای کمتری داشته باشد و xG او به ازای هر 90 دقیقه از 0.20 به 0.07 کاهش یافته است. پاسهای مورد انتظار یا ارزش پاس او (xA) نیز در این فصل از 0.3 به 0.2 کاهش یافته است، و مجموع شوتها و خلق موقعیتهای او در هر 90 نیز در این فصل افت کرده و به 0.8 رسیده است. او در نقشی به میدان میرود که سالها به جوردن هندرسون تعلق داشت. سوبوسلای به طور متوسط لمس توپهای مشابه با کاپیتان سابق لیورپول دارد، اما کار بیشتری با آنها انجام می دهد. او در هر 90 پاس کمتری نسبت به هندرسون ارسال میکند (58 به 67) اما درصد موفقیت بالاتری دارد (87٪ نسبت به 85٪).
این هافبک ۱۸۶ سانتیمتری از نظر دریبل، شوت، تکل و خلق موقعیت نیز عملکرد بهتری نسبت به هندرسون به ثبت رسانده است. xA او به ازای هر ۹۰ دقیقه با 0.20 از کاپیتان سابق لیورپول با 0.14 بیشتر است و مجموع شوتها و خلق موقعیتهای سوبوسلای نیز به ازای هر ۹۰ دقیقه تقریبا دو برابر هندرسون است (4 در مقابل ۲.۳).
این هافبک ۲۲ ساله بدون اینکه روی پویایی و انرژی لیورپول تاثیر بگذارد، سمت راست خط هافبک این تیم را دگرگون کرده است. گاهی اوقات یک بازیکن تازه وارد نیاز به لمس توپ زیادی دارد و تعادل تیم را به هم میزند. شاید آنها با این کار عملکرد فردی خوبی ثبت کنند اما به تیم ضربه خواهند زد اما در مورد هافبک جدید لیورپول شرایط اینگونه نیست.
او به درک متقابل از مک آلیستر، دیگر خرید تابستانی، رسیده است. هافبک سابق برایتون با قراردادی به ارزش 35 میلیون پوند به آنفیلد آمد و با وجود به خدمت گرفتن واتارو اندو از اشتوتگارت، شماره 10 جدید لیورپول تاکنون مرد اصلی خط میانی بوده است. درنگاه اول شاید به نظر برسد که استعداد مک آلیستر در مرکز زمین تلف میشود اما نقش عمقی این هافبک آرژانتینی به او اجازه میدهد که دفعات بیشتری در مناطق مرکزی زمین صاحب توپ شود.
اگرچه لیوپول به دلیل رویکرد «هوی متال» خود تحت هدایت کلوپ مشهور است، اما به نظر میرسد که سرمربی آلمانی سعی دارد با استفاده از فضاها و مالکیت توپ بازی را کنترل کند. تاکتیسین آلمانی به بازیکنانی در مناطق مهم زمین نیاز داشت که بتوانند به حفظ مالکیت کمک کنند و مک آلیستر نیز در این دسته قرار میگیرد. این بازیکن 24 ساله در واقع بیش از هر زمان دیگری اقدام به ارسال پاس میکند (65 پاس به ازای هر 90 دقیقه) و دقت پاس او با ۸۹ درصد، بیشتر از دوران حضورش در برایتون است. این ملی پوش آرژانتینی در این فصل پاسهای رو به جلوی بیشتری نیز ارسال میکند (5.88 نسبت به 5.42 فصل گذشته). او یکی دیگر از خریدهای جدید کلوپ در خط هافبک است که کاملا با سبک بازی آنها وفق پیدا کرده است و اگر چه برخی اعتقاد دارند او به اجبار در این نقش به میدان میرود، اما مک آلیستر همچنان بازی خود را انجام میدهد
او تقریباً ترکیبی از تیاگو آلکانترا و فابینیو است. باور کنید یا نه، مک آلیستر در این فصل برای لیورپول بیشتر از فابینیو باز پس گیری توپ انجام داده است. او وقتی مالکیت توپ را در اختیار ندارد، بازی حریف را تخریب میکند و هتگام مالکیت نیز بی عیب و نقص عمل میکند. فاتح جام جهانی به تیم خود زیرساختی محکم برای تدارک و حفظ حملات می دهد.
در اکثر بازیها کرتیس جونز در کنار مک آلیستر و سوبوسلای خط هافبک سه نفره لیورپول را تشکیل داده است. این بازیکن 22 ساله در ماه آوریل راه خود را به ترکیب اصلی کلوپ باز کرد و از آن زمان تاکنون در نقش هافبک ترکیبی سمت چپ درخشان ظاهر شده است. جونز در خط میانی سه نفره بازی را شروع میکند، اما زمانی که لیورپول در حال بازیسازی از عقب زمین است، به عنوان بخشی از خط دفاعی سه نفره عمل میکند و زمانی که لوئیز دیاز به تو میزند، به عنوان وینگر چپ ایفای نقش میکند.
او وزنه تعادل هافبک لیورپول است. جونز به دنبال باز پس گیری و حفظ مالکیت است و به طور منظم بیش از 93 درصد از پاسهای خود را به مقصد میرساند تا دیگران بتوانند صاحب توپ شوند و کار خود را انجام دهند. از آنجا که او دوران حرفهای خود را به عنوان یک مهاجم کناری شروع کرده است، در کنارههای میدان احساس راحتی میکند و این به لیورپول برای تغییر شکل حمله خود، انعطاف تاکتیکی اضافه میکند.
خیلی ها احساس میکردند که در زمان مناسب، تیاگو نقش قدیمی خود در سمت چپ هافبک سه نفره را پس میگیرد. اما نقش او در فصل 23-2022 دیگر در این تیم وجود ندارد. او سال گذشته نیز در آنجا بازی میکرد و با هافبک عمقی تیم محور گانه تیم را تشکیل میداد و باعث میشد تا تیاگو کنترل میانه زمین را به دست بگیرد.
با این حال، سیستم اینورتد فول بک (Inverted Fulback) جدید لیورپول به دفاع راست آزادیای می دهد که قبلا به تیاگو داده شده بود. اگر قرار بود تیاگو به ترکیب اصلی بازگردد، احتمالاً باید با مک آلیستر رقابت می کرد تا بتواند نقش هافبک دفاعی بازیساز عمقی تیم را عهدهدار باشد. او توانایی فیزیکی برای انجام کاری که جونز انجام میدهد را ندارد و داشتن فردی به خوبی او روی توپ در مناطق کناری، نقاطی که جونز حضور دارد، اتلاف انرژی خواهد بود.
بازسازی خط هافبک در تابستان امسال تنها برای جایگزینی هافبکهای خروجی نبود. بلکه به لیورپول کمک کرد تا از کسانی که نمیتوان به آنها اعتماد کرد عبور کند و متأسفانه تیاگو در این دسته قرار میگیرد. به نظر میرسد خرافنبرخ رقیب جونز در سمت چپ باشد و این هافبک هلندی با دو پاس گل و یک گل در سه بازی، دوران حرفهای خود را در لیورپول به خوبی آغاز کرده است.
اندو تنها علامت سوال واقعی در خریدهای تابستان امسال است. این بازیکن 30 ساله با معیارهای معمول لیورپول برای خرید بازیکن مطابقت نداشت، اما کلوپ از هواداران خواست که به کاپیتان سابق اشتوتگارت فرصت بدهند. هنوز واقعا شانسی حداقل در لیگ برتر، در تیم اصلی به او داده نشده است، بنابراین برای قضاوت اندو خیلی زود است. در حال حاضر، این خرید 16 میلیون پوندی هافبک مناسبی برای رقابتهای جام حذفی به نظر می رسد و این لزوماً مشکلی برای قرمزها محسوب نمیشود. پس از خروج تعداد زیادی از هافبکها در تابستان، تیم به عمق نیاز داشت، به همین دلیل اندو مطمئناً میتواند جای خالی موجود در ترکیب را پر کند. ممکن است او چیزهای بیشتری برای عرضه داشته باشد، اما در حال حاضر، به نظر میرسد که ملی پوش ژاپنی تنها یک نیمکت نشین خوب در لیورپول باشد.
با این حال بازسازی تیم تا اینجای فصل نیز یک موفقیت برای لیورپول بوده است. در حال حاضر، آنها دومین مدعی قهرمانی در این فصل لیگ هستند و چهار خرید آنها در خط میانی هنوز چیزهای زیادی برای ارائه دارند.
به قلم سم مک گوایر از وبسایت آنالیست با اندکی دخل و تصرف