آشنایی با تنهاوش
تنهاوش، یوزی با جنسیت نر و آخرین قلاده‌ی یوزپلنگ شناخته شده در منطقهٔ پارک ملی کویر بود که پس از سال ۹۳ دیگر هیچ‌گاه دیده نشد.
تنهاوش متولد ۱۳۸۳ است. مادر او و دیگر یوز نری که آن سال جفت‌گیری کردند تا منجر به تولد تنهاوش شود، بدون شک آخرین جفت یوز در پارک ملی کویر بوده است.
«تنهاوش» به معنای شبیه تنهاست.
تنهاترین یوز جهان در ایران
همان طور که از نام این یوز پیداست؛ او در زیستگاه خود تبدیل به آخرین بازمانده نسل خود شد و در تمام طول دوران زندگی‌اش غیر از مادرش هیچ کدام از هم‌نوعانش را ندید.
با توجه به بررسی‌های انجام شده در بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ در آفریقای کوچک ایران (پارک ملی کویر)، تصویر هیچ یوزی غیر از تنهاوش ثبت نشد. بین او و نزدیک‌ترین یوز در حد فاصلش، آن زمان بیش از ۳۰۰ کیلومتر فاصله بود!
تهیهٔ مستند تنهاوش
در سال ۸۸، فتح الله امیری، کارگردان سینما تصمیم می‌گیرد به منطقه کویر ورود کند تا همزمان با انجمن یوزپلنگ ایرانی در فرآیند تصویربرداری و ثبت تصاویر از اوضاع یوزپلنگ‌های کویر حاضر و مستند آن را بسازد. سال ۱۳۸۹ روند کاری آنها سرعت گرفت؛ آن هم با بدترین نتایج و خبرها...
پس از ثبت ۲۰ عکس مختلف از یوزپلنگ‌های کویر و تعدادی فیلم، اعضای انجمن و گروه مستندسازی به کارگردانی فتح الله امیری در حالی که انتظار حضور حداقل پنج یوز را در منطقه داشتند؛ با افسوس فراوان آگاه شدند که تنهاوش آخرین یوز منطقه است. در سال ۹۰ انجمن منطقه را ترک کرد تا تمرکز خودش را بر روی سایر زیستگاه‌های حضور یوز بگذارد. با این وجود، گروه مستند تنهاوش تسلیم نشد و به مدت چهار سال در منطقه ماند تا شاید معجزه‌ای رخ دهد اما سرنوشت تنهاوش با تنهایی و تلخی گِره خورده بود. در سال ۹۴ نیز حتی یک تصویر از تنهاوش به ثبت نرسید و احتمالاً او در اواخر ۹۳ یا اوایل ۹۴ تلف شده است.
گفتنی است زیستگاه پارک ملی کویر، مناسب‌ترین منطقه برای پایداری نسل یوز بود اما به دلیل قطع بودن مسیر ارتباطی آن با سایر مناطق، رفت و آمد یوزها به کویر در طی ۳۰ سال گذشته کاهش داشت و در پایان به دلیل کمبود جمعیت، پارک کویر با انقراض منطقه‌ای رو به رو شد. این ناحیه، غربی‌ترین خانهٔ یوز‌های ایران بود.
|
آخرین تصویر ثبت شده از تنهاوش (۱۳۹۳)
|
