الیور کرامول: ژنرال، دولتمرد
اولیور کرامول از رابرت و الیزابت کرامول در هانتینگدون انگلستان در 30 ژانویه 1599 به دنیا آمد. الیور دومین متولد از 10 فرزند بود. شروع الیور فروتنانه و مبهم بود که منجر به وجود حداقل اسناد در مورد زندگی اولیه او شد. کرامول تحصیلات ابتدایی را از مدرسه گرامر هانتینگدون که به بیمارستان سنت جان ملحق شد، به دست آورد و پس از آن به کالج سیدنی ساسکس در کمبریج رفت. در این مدت او از اجاره‌های مستأجران زمین متعلق به خود، امرار معاش می‌کرد. مرگ پدرش در ژوئن 1617 به دوران تحصیل او در دانشگاه پایان داد و او به خانه بازگشت تا از خواهران و مادرش مراقبت کند و همچنین املاک خانواده اش را اداره کند.
کرامول در آگوست 1620 با الیزابت بورشیر، دختر تاجر لندنی سر جیمز بورشیر ازدواج کرد.
کرامول در سال 1628 به عنوان عضو پارلمان برای هانتینگدون انتخاب شد و به سرعت به عنوان دوست شاه چارلز شناخته نشد. کرامول، پس از اولین خدمتش در پارلمان، دچار افسردگی شد و از بیماری ناشناخته ای رنج برد که منجر به "بیداری معنوی" او شد که منجر به یک سیستم اعتقادی افراطی و سازش ناپذیر پیوریتن شد. با کاهش سریع درآمد و ثروتش، او بخش عادلانه ای از زمین خود را در هانتینگدون و اطراف آن فروخت و او و خانواده اش را بر آن داشت تا در سال 1631 به شهر سنت آیوز در کمبریج نقل مکان کنند، جایی که در زمین اجاره ای کشاورز شد. کرامول به مدت پنج سال در اینجا به این شکل کار کرد، زمانی که عموی مادری و بی وارثش درگذشت، و در سال 1636، الیور میراث بزرگی را در یکی دیگر از شهرهای کمبریج، الی، به جا گذاشت. با پیشرفت او در جامعه سلسله مراتبی، کرامول دو بار در سال 1640 به پارلمان انتخاب شد کرامول تا اواسط دهه 1640 به یک رهبر سیاسی و نظامی شناخته شده ملی تبدیل نشد.
اولین جنگ داخلی انگلیس در اوت 1642 آغاز شد و الیور کرامول به تلاش های جنگی ارتش پارلمانی پیوست و درگیری نظامی اولیه را در درگیری رهبری کرد. او نیروی کوچکی از سوارکاران را جمع آوری کرد، کمبریج را برای نیروهای پارلمان ایمن کرد و سپس در نبرد اجهیل به ارل ساسکس پیوست. کرامول خود را در نبردهای اطراف گینزبورو در ژوئیه 1643 متمایز کرد. سپس به او درجه سرهنگی در ارتش انجمن شرقی داده شد و فرماندار ایلی شد. در سال 1644 او به عنوان ژنرال در سواره نظام انجمن شرقی انتخاب شد و نقش مهمی در پیروزی پارلمان در مارستون مور داشت، جایی که اقدامات او لقب "آیرونساید" را برای او به ارمغان آورد. در سال 1645، او تحت فرماندهی سر توماس فیرفکس به عنوان دومین فرمانده ارتش جدید قرار گرفت و در مورد نتیجه نبرد ناسبی تصمیم گرفت، که عملاً به اولین جنگ داخلی پایان داد.
در سال 1648، دومین جنگ داخلی انگلیس آغاز شد و کرامول به میدان جنگ بازگشت. او با پایان دادن به قیام سلطنتی‌ها در ولز جنوبی کارزاری را آغاز کرد و سپس ارتش اسکاتلند را در نبرد پرستون نابود کرد. کرامول پس از لشکرکشی به شمال، به لندن بازگشت و او به همراه 58 نفر دیگر دستور اعدام شاه چارلز را امضا کردند.
پس از اعدام شاه، شورای دولتی به جای سلطنت تشکیل شد. این شورا به کرامول دستور داد تا ایرلند را در سال 1649 تصرف کند و سپس اسکاتلند را در سال 1650 تصرف کند. اقدامات او منجر به انتصاب او به لرد ژنرال، فرمانده عالی ارتش پارلمان شد. کرامول ارتش خود را در سپتامبر 1651 به نبرد در ووستر هدایت کرد و پیروزی حاصل از آن انگلستان، اسکاتلند و ایرلند را به کشورهای مشترک المنافع متحد کرد.
دسامبر 1653 کرامول لرد محافظ، مدیر دولت و قاضی ارشد کشورهای مشترک المنافع را منصوب کرد. در مقطعی از سوی مجلس به او پیشنهاد تاج و تخت داده شد، اما این پیشنهاد را رد کرد. یک قانون اساسی مقرر می دارد که اگر او بخواهد پارلمانی را فراخواند یا منحل کند، باید اکثریت رای شورای دولتی را دریافت کند. این کنترل قدرت به این حکم منجر شد که پادشاه انگلستان، بدون تایید پارلمان، نمی تواند حکومت کند.
الیور کرامول پس از پنج سال خدمت به عنوان لرد محافظ انگلستان، در 3 سپتامبر 1658 بر اثر عفونت ادراری درگذشت. او در کلیسای وست مینستر به خاک سپرده شد.
در سال 1660، پس از سرنگونی حکومت تحت الحمایه به دلیل فقدان رهبری، پادشاهی انگلیسی دوباره برقرار شد و چارلز دوم به عنوان پادشاه نام گرفت. در سال 1661، جسد کرامول از وست مینستر نبش قبر شد، به اتهام خیانت محاکمه شد و با وجود اینکه قبلاً مرده بود، اعدام شد. جسد سر بریده شد و سر بر روی میخ های بالای سالن وست مینستر به نمایش گذاشته شد.
در سال 1685، سنبله نگهدارنده سر کرامول شکست و آن را به زمین فرستاد. این توسط یک سرباز کشف و مخفی شد و آن را به دخترش داد. بارها مالکیت آن تغییر کرد، در بسیاری از عینک ها، نمایش ها و نمایشگاه ها ظاهر شد، قبل از اینکه سرانجام توسط دکتر ویلکینسون در سال 1960 خریداری شد و به کالج ساسکس سیدنی داده شد، جایی که در مکانی نامعلوم در ملک کالج به خاک سپرده شد.
