هفته پنجم لیگ برتر انگلیس اتفاق بسیار عجیبی را رقم زد. پس از 20 بازی شکست ناپذیری در لیگ برتری در اولدترافورد، این تیم برابر برایتون روبرتو دی‌زربی شکست خورد. آخرین شکست این تیم در اولدترافورد هم به همین تیم با هدایت گراهام پاتر برمی‌گردد. سرمربی خوش‌فکر ایتالیایی در یک نبرد تاکتیکی موفق شد با ترکیبی 17 میلیون یورویی، مچ اریک تن‌هاخ را برروی میز بکوباند. نگاهی داریم به تمام نکات تاکتیکی این دیدار:
ترکیب دو تیم و چینش آن‌ها
منچستریونایتد به عنوان تیم میزبان، سعی داشت از سیستم بدون وینگر استفاده کند. در ترکیبی که پرمیرلیگ از خود منتشر کرد، برونو فرناندز به عنوان هافبک راست ایفای نقش می‌کند. در بازی اما به طور کامل مشهود است که این تیم با سیستم 2-1-2-1-4 یا به عبارتی 2-4-4 لوزی بازی می‌کند.
برای تیم برایتون اما سیستم 1-3-2-4 در نظر گرفته شده است. حضور بازیکنی همچون آدام لالانا به جای ژائو پدرو به ما نشان می‌دهد که فارغ از امر گلزنی، این تیم قصد دارد پرس شدیدی را از جلو شکل دهد. حضور بازیکنی همچون محمود داهود به جای بیلی گیلمور نیز اشاره به این دارد که مالکیت قرار است برای منچستریونایتد باشد و این تیم نیازی به حالت ضدپرس ندارد.
پرسینگ؛ مهم‌ترین اصل این دیدار!
منچستریونایتد در پرسینگ تصمیم گرفت که هافبک‌های خود را به صورت خطی و در منطقه 11 زمین (بخش جلویی زمین حریف) قرار دهد. کاسمیرو برای حمایت‌های دفاعی پشت سر این خط قرار می‌گرفت. راسموس هویلوند و مارکوس رشفورد نیز با دوندگی و سرعت بالای خود مدافعان برایتون را تحت فشار قرار می‌دادند.
منچستریونایتد به هنگامی که حرکت بازیکنان برایتون را از کناره‌‌ها دید، لیساندرو مارتینز و ویکتور لیندلوف را به کار گرفت. این دو مدافع به دلیل آگاهی محیطی نسبتاً خوبی که دارند تا حدی از حرکت بعد یار مدنظر خبردار می‌شوند و سعی دارند با قرار گرفتن در یک سوم دفاعی حریف و قطع پاس‌های مستقیم آن‌ها، اجازه عبور توپ را ندهند و همچنین تیم خود را صاحب موقعیتی بسیار خوب کنند. سرخیو رگیلون نیز پشت سر مارتینز با تحت فشار گذاشتن وینگر برایتون سعی در خارج کردن او از مدار بازی دارند.
نکته کلیدی برایتون در پرسینگ، به عدم استفاده از بال‌های کناری برمی‌گردد. دو بال کناری برایتون به نوعی نزدیک به دو فولبک خود بازی می‌کنند تا دو فولبک به میانه میدان بیایند و به حمایت از خط هافبک خود بپردازند. آدام لالانا، پاسکال گروس و محمود داهود بازیکنانی هستند که به همراه دنی ولبک، در جلوی محوطه جریمه منچستریونایتد قرار دارند تا بتوانند بازیسازی از عقب زمین منچستریونایتد را از کار بیاندازند. دیوگو دالو نیز با حضور در میانه زمین و بازی کردن نقش Inverted-FullBack، سعی داشت تا به آندره اونانا در بازیسازی کمک کند.
نکات عجیب دفاعی به هنگام به ثمر رسیدن گل‌های برایتون
اولین نکته به نحوه حملات برایتون برمی‌گردد. بازیکنان برایتون با هدف قرار دادن پشت سر دو فولبک منچستریونایتد که از شرایط بسیار بدی نسبت به امور دفاعی برخوردار هستند، موفق شدند تا حدی سه گل شبیه به هم را وارد دروازه آندره اونانا کنند.
وقتی به گل اول برایتون نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که 4 بازیکن برایتون در مقابل 6 بازیکن (غیر دروازه‌بان) منچستریونایتد قرار دارند. در تصویر زیر ملاحظه می‌کنید که هیچ کدام از بازیکنان برایتون توسط مدافعان منچستریونایتد یارگیری نشده‌اند. فضایی مناسب پشت سر دیوگو دالو برای کائورو میتوما مهیا است. آدینگرا در هنگام ارسال پاس مزاحمی را نمی‌بیند و لیندلوف نیز بدون توجه به لالانا به دنبال قطع ارسال است. در نهایت نیز کاسمیرو و مک‌تومینای به عنوان دو هافبک دفاعی هیچ یک موفق به مهار دنی ولبک نشدند تا در نهایت و با فریب لیندلوف توسط لالانا، ولبک مقابل دروازه خالی تیم سابق خود قرار بگیرد.
اوج فاجعه در خط دفاع منچستریونایتد به گل دوم برایتون برمی‌گردد. دیوگو دالو در سمت راست قرار دارد و اسکات مک‌تومینای پیش از حرکت به دیوگو دالو اشاره کرده بود که به وسط‌تر برود تا هافبک اسکاتلندی در سمت راست حاضر شود. این اولین دومینویی بود که در خط دفاع فرو ریخت. در ادامه لالانا که باید به دالو سپرده شود، توسط لیندلوف مهار می‌شود و با پر شدن فضای بین مدافع کناری و مدافع وسط، فضای بسیار فاحشی بین دو مدافع مرکزی شکل می‌گیرد. از طرفی یاری که برای اسکات مک‌تومینای است، یعنی طارق لمپتی توسط کاسمیرو گرفته می‌شود. دنی ولبک و پاسکال گروس بین کریستین اریکسن و کاسمیرو قرار گرفته است و با یک پاس ساده این شکاف باز می‌شود و همین مسئله گروس را مقابل 7 متر دروازه و گل دوم برایتون قرار می‌دهد. پرسش اصلی اینجا مطرح می‌شود. کریستین اریکسن در صحنه زیر و با قرار گرفتن در منطقه شماره 5 (جلوی محوطه جریمه خودی) مشغول به انجام چه کاری‌ست؟
گل سوم نیز به حضور عجیب ویکتور لیندلوف به خط دفاعی برمی‌گردد. برایتون با هدف گرفتن فضای خالی مدافع سوئدی موفق شد که ژائو پدرو را صاحب توپ کند و این بازیکن فرصت‌طلب گل سوم تیمش را به زیبایی ثبت کرد.
منچستریونایتد چگونه حملات خود را شکل می‌داد؟
راسموس هویلوند بازیکنی‌ست که به عنوان مهاجم نوک باید تمام توپ‌های آخر را دریافت کند. یکی از شگردهای این مهاجم دانمارکی به پاس قطری‌ای برمی‌گردد که این بازیکن به زوج خود در میانه زمین می‌دهد. او یار خود را صاحب توپ می‌کند و با استارتی بلند، به سمت محوطه جریمه حریف می‌رود تا توپ آخر را دریافت کند و دروازه حریف را باز کند. او بارها این کار را با مارکوس رشفورد انجام داد اما مهاجم انگلیسی بازیکنی بود که باید از توپ‌های آخر بهره می‌برد! این یکی از بزرگ‌ترین ناهماهنگی‌های منچستریونایتد در این مسابقه بود.
گل مردود شده راسموس هویلوند به ما نشان می‌دهد که منچستریونایتد با سیستم 2 مهاجمه تلاش می‌کند که حملات خود را از سمت چپ و با حرکات مارکوس رشفورد شکل دهد و از طرفی نیز اسکات مک‌تومینای به همراه برونو فرناندز بازیکنانی هستند که درون محوطه حضور پیدا می‌کنند تا با تعدد مهاجمین، کاری را از پیش ببرند.
نتیجه گیری
منچستریونایتد در شرایط بسیار عجیبی قرار دارند. پس از تغییر تاکتیکی و ریشه‌ای از تیم اریک تن‌هاخ، آن‌ها هنوز نامنظمی‌هایی را در خطوط مختلف می‌بینند. این تیم در حواشی‌های بسیار عجیبی قرار دارد و منابع غیررسمی از درگیری لیساندرو مارتینز با ویکتور لیندلوف و برونو فرناندز با اسکات مک‌تومینای پس از شکست برابر برایتون خبر می‌دهند. آن هم با توجه به نزدیک شدن اولین دیدار این تیم در لیگ قهرمانان اروپا و برابر بایرن مونیخ. برایتون اما شرایط کاملاً متفاوتی دارد. این تیم بی‌شک بهترین دوران تاریخ خود را پشت‌سر می‌گذارد و آن‌ها در اولین دیدار اروپایی خود باید به مصاف آاک آتن بروند. تیم دی‌زربی تنها برابر دیوید مویس در این فصل شکست خورده است و از تیم‌های بالای جدولی محسوب می‌شود.
