طرفداری | تنها چند دقیقه قبل از سوت پایان تساوی 0-0 چلسی مقابل بورنموث به هواداران میزبان اعلام شد که نتو، دروازه‌بان برزیلی بورنموث، بهترین بازیکن مسابقه شده است. این بازیکن 34 ساله مطمئنا لحظات خوبی مقابل تیم مائوریسیو پوچتینو سپری کرد، اما اشتباه است که فکر کنیم نتو بهترین سیوهای فصل را انجام داده، بلکه این بازی یکی دیگر از نشانه‌های ناتوانی چلسی در گلزنی بوده است.
فصل گذشته، آنها با ثبت ۳۸ گل در ۳۸ بازی ضعیف‌ترین رکورد گلزنی خود در دوران لیگ برتر به ثبت رساندند. به نظر می‌رسد با شروع فصل 24-2023 آنها آماده‌اند تا با این رکورد ضعیف برابری کنند: چلسی در بازی‌های لیگ برتر در فصل جدید پنج گل به ثمر رسانده و در دو بازی گذشته نیز موفق به گلزنی نشده است. البته کسی نمی‌تواند آنها را متهم کند که برای گلزنی به اندازه کافی تلاش نمی‌کنند، چرا که تیم پوچتینو با ثبت ۸۱ شوت در رتبه چهارم لیگ برتر قرار دارد. مشکل دقت بازیکنان این تیم است: چلسی از نظر تفاوت بین xG (گل‌های مورد انتظار) و تعداد واقعی گل‌های به ثمر رسیده در بین 20 باشگاه، از آخر در رده دوم قرار دارد و در نرخ تبدیل شوت به گل نیز از آخر سوم است.
نرخ تبدیل شوت به گل در لیگ برتر 2023/24
گل‌های به ثمر رسیده در مقایسه با گل‌های مورد انتظار
درست است که چلسی ۱۲ بازیکن خود را به علت مصدومیت در اختیار ندارد اما وقتی متوجه می‌شویم پوچتینو در ۱۴ بازی اخیر خود در لیگ برتر به عنوان سرمربی چلسی و تاتنهام موفق به پیروزی در خارج از خانه نشده، اوضاع کمی نگران کننده می‌شود. در اینجا نگاهی به اتفاقات یک سوم پایانی بازی مقابل بورنموث می‌اندازیم.
تکنیک ضعیف
مثال‌های زیادی از این موضوع وجود دارد، اما هیچ یک به اندازه‌ی از دست دادن موقعیت گلزنی توسط نیکلاس جکسون در اوایل نیمه‌ی دوم، نشان دهنده ضعف گلزنی بازیکنان چلسی در مقابل دروازه نخواهد بود. با وجود اینکه این موقعیتی طلایی نبود اما هنگام جمع بندی فصل چلسی، صحنه ناامید کننده‌ای برای مربیان این تیم خواهد بود.
در دقیقه 53 پاس لزلی اوگوچوکوو در زاویه‌ای بسته به نیکولاس جکسون رسید اما جکسون پس از اقدام به شوت زنی، تلو تلو خوران و به شکل عجیبی توپ را به میان تماشاگران فرستاد. پس از این موقعیت هواداران بورنموث شعار «بورنموث او رد کرد» سر دادند که به رد شدن جکسون در تست‌های پزشکی گیلاس‌ها در ژانویه امسال اشاره داشت.
تصمیم گیری ضعیف
اگر کانر گلگر دقت بیشتری به خرج داده بود شاید نتیجه طور دیگری رقم می‌خورد. درست است که مهار توپی که به گوشه پایین سمت راست شلیک شده بود در انتخاب شدن نتو به عنوان بهترین بازیکن میدان نقش زیادی داشت اما این هافبک انگلیسی موقعیت مناسبی در دقیقه ۳۴ داشت و قدر این توپ را ندانست.
شاید او از اینکه مودریک ورود او به محوطه جریمه را دیده کمی شوکه شده بود اما مکث کوتاه او باعث شد ضربه پایانی او زاویه درستی نداشته باشد و نتو آن را مهار کند.
شلختگی و انتخاب گزینه اشتباه
در پایان بازی، برنامه‌های چلسی برای رسیدن به دروازه حریف تمام شده بود و هر چه به سوت پایان نزدیکتر می‌شدیم، نبود اعتماد به نفس بیشتر در بازیکنان این تیم آشکار می‌شد. در دقیقه 69، گلگر توپ را به سمت محوطه جریمه بورنموث حمل می‌کرد. او باید با یک پاس ساده جکسون را در محوطه جریمه صاحب توپ می‌کرد اما پاس گلگر به پست مهاجم ارسال شد و با این پاس سرعت حمله تیم چلسی گرفته شد و از آن بدتر اینکه جکسون نیز با بی دقتی و پاسی ضعیف توپ را از دست داد.
پوچتینو در دقیقه ۶۳ کول پالمر را به میدان فرستاد اما به نظر می‌رسید از دست دادن موقعیت‌های بازیکنان چلسی روی او نیز اثر گذاشته است. پالمر دو شوت بی ثمر در این بازی ثبت کرده بود، که یکی از آنها با پای مدافع حریف دفع شده و دیگری را لنو مهار کرده بود. پس از آن موقعیت مناسبی برای این بازیکن ایجاد شد اما او تصمیم گرفت که اقدام به شوت زنی نکند تا این موقعیت نیز برای آبی‌ها از دست برود.
یک تیم بزرگ حتی زمانی که در بهترین فرم خود نباشد، همیشه راهی برای عبور توپ از خط دروازه پیدا می کند. گاهی اوقات باید تلاش بیشتری نسبت به دروازه بان به خرج دهید. در دقیقه ۶۵ نه لوی کولویل و نه نیکولاس جکسون موفق نشدند در چند قدمی دروازه توپ را از خط عبور دهند تا نتو سیو دیگری به نام خود ثبت کند.
این اشتباه فاحشی نبود، اما نشان داد که بازیکنان چلسی هنوز در پیش‌بینی محل دقیق فرود توپ‌ها در شلوغی محوطه جریمه مشکل دارند و داشتن بازیکنی با غریزه گلزنی بیشتر تفاوت ایجاد می‌کند.
بدشانسی
چلسی در بازی‌های اخیر بدشانس نیز بوده است و اگر دو توپ این تیم در این بازی به تیرک دروازه اصابت نمی‌کرد، نتیجه متفاوتی رقم می‌خورد. ابتدا در دقیقه ۱۳ شوت زمینی جکسون با برخورد به بیرون تیرک دروازه به بیرون رفت. دردناک‌تر از این موقعیت، ضربه آزاد استرلینگ در شروع نیمه دوم بود که پس از برخورد با تیرک روی خط دروازه فرود آمد و تنها چند سانتیمتر با گل شدن فاصله داشت.
البته کولویل در برگشت این توپ را به گل تبدیل کرد اما تصاویر تلوزیونی نشان داد که این مدافع انگلیسی هنگام زدن ضربه جلوتر از مدافعان قرار داشته و این گل به درستی آفساید اعلام شد.
مسلما هواداران چلسی احساسات خود را بروز می‌دهند. آنها در نیمه اول با شعار «"حمله، حمله، حمله» تیم خود را تشویق می‌کردند و پس از سوت پایان بازی با هو کردن بازیکنان نارضایتی خود را نشان دادند. هنوز هیچ بحرانی در چلسی وجود ندارد، اما تماشاگران حتی برای دیدن گلزنی تیمشان بی‌تابی می‌کنند، چه برسد به پیروزی. مطمئنا یکشنبه آینده که استون ویلا به استمفوردبریج می‌آید، احساسات آنها بیش از پیش آشکار خواهد شد.
یادداشت سایمون جانسون از اتلتیک با اندکی دخل و تصرف
