طرفداری | رویه مالکان جدید و آمریکایی چلسی با ریخت‌وپاش‌هایی که از زمان ورودشان به این باشگاه در پیش گرفته‌اند مانند بیش از یک میلیارد دلار هزینه در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی و پرداختن مبالغی گزاف برای بازیکنانی مثل مویسس کایسدو، انزو فرناندز، میخایلو مودریک و...، باعث شده تا شک‌وشبهه‌های زیادی درباره درستی مدل باشگاه‌داری آن‌ها و اینکه آیا چنین تصمیماتی به‌جای رسیدن به قله‌های موفقیت، چلسی را غرق در یک بحران بزرگ می‌کند. به وجود آمده است.
در هر حال، رابطه بهداد اقبالی و تاد بولی برای آینده چلسی بسیار مهم است. پویایی شخصی آن‌ها همه چیز از جمله اعتماد سرمایه‌گذاران تا هواداران را تحت تاثیر خود قرار داده است. مالکیت مشترک تا پیش از این یک اتفاق معمول در لیگ برتر نبوده و به همین خاطر تماشای نحوه توسعه آن جذاب خواهد بود.
به گفته یکی از منابع داخل باشگاه، در طول پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی مالکان جدید چلسی مدام در این فکر بودند که چگونه یک تیم صد امتیازی را گرد هم آوردند. هر چند که آبی‌های لندن در حال حاضر تنها با یک برد و دو شکست، تاکنون موفق به کسب چهار امتیاز شدند و در جایگاه دوازدهم جدول قرار دارند. کسب 100 امتیاز در یک فصل، هدف جاه‌طلبانه‌ای برای اقبالی و بولی به حساب می‌آید که تنها منچسترسیتی در فصل 18-2017 موفق شده به آن دست یابد. با این حال برای درک بهتر نحوه همکاری این دو، بهتر است پیش‌زمینه‌ای از نحوه رشد آن‌ها داشته باشیم.
همکاری مهاجری از ایران با یک قهرمان کشتی در مریلند آمریکا
بهداد اقبالی که اکنون 47 سالش است، در سال 1986 (1365 شمسی) در سن 10 سالگی با خانواده خود از تهران به کالیفرنیا مهاجرت کرد. او در سال 2006 صندوق سرمایه‌گذاری کلیرلیک کپیتال را با شریکش خوزه افلسیانو پورتوریکویی تاسیس کرد. امروز این شرکت سرمایه‌گذاری، 70 میلیارد یورو سرمایه تحت کنترل خود دارد. این صندوق همچنین حدود 65 درصد از سهم کنسرسیوم خریدار چلسی را هم در دست دارد و به همین خاطر در این باشگاه، اقبالی حرف آخر را خواهد زد. اخراج توماس توخل و سپس جانشین او گراهام پاتر یا همین‌طور دو پنجره نقل‌وانتقالاتی چلسی پیش از این تابستان، زیر نظر او انجام شده است.
تاد بولی نیز که اکنون 49 سالش است، در مریلند به عنوان یک قهرمان کشتی در دبیرستان بزرگ شد. با این حال مسیر موفقیت او از مدرسه اقتصاد لندن و کالج‌های آمریکا گذشته است. افراد هلدینگ الدریج با ریاست بولی، او را سرمایه‌گذاری با علاقه زیاد به ورزش به‌جای سرمایه‌گذاری‌های خصوصی توصیف می‌کنند و او اکنون رئیس چلسی است.
با این حال هر چند اقبالی در این تجارت چهره جدیدی به حساب می‌آید و تجربه زیادی در خصوص سرمایه‌گذاری در ورزش ندارد، اما بولی با سابقه سرمایه‌گذاری در لیگ بیسبال آمریکا و لس آنجل داجرز، تجربه بیش‌تری در خصوص اداره یک باشگاه ورزشی دارد.
در نهایت بولی زمانی برای تصاحب چلسی اقدام کرد که این باشگاه سال گذشته توسط دولت بریتانیا به‌خاطر مالک روسی‌اش رومن آبراموویچ تحریم شده بود و سپس در نهایت برای فروش قرار گرفت. بولی در آن مقطع موفق شد اقبالی و صندوق سرمایه‌گذاری کلیریک کپیتال را متقاعد کند تا در این راه به او بپیوندد. در نهایت این دو موفق شدند چلسی را به مبلغ 2.5 میلیارد پوند بخرند و تعهد به سرمایه‌گذاری 1.75 میلیارد پوندی در این باشگاه بدهند.
استراتژی‌های خاص مدیریتی بولی و اقبالی در چلسی
برنامه بزرگ چلسی در دو پنجره نقل‌وانتقالاتی این فصل، تاکید بر جذب بازیکنان با سن 25 سال و کم‌تر از آن، امضای قراردادهای بلند مدت و همچنین فروش انبوه بازیکنانی از جمله پسر طلایی کوبهام میسون مانت، است. آن‌ها معتقدند این استراتژی امنیت دارایی‌های اصلی باشگاه را حفظ خواهد کرد و مانع از جدایی بازیکنان با اتمام قراردادش در یک انتقال رایگان خواهد شد. همچنین این اطمینان را به آن‌ها خواهد داد که می‌توانند مبلغ کم‌تری را صرف پرداخت حقوق‌ها کنند. حال اینکه آیا با چنین بازیکنان و برنامه‌ای توانایی فتح فوتبال انگلیس را دارند یا خیر، به هیچ عنوان مشخص نیست و باید منتظر ماند و دید.
جدایی آندریاس کریستنسن و آنتونیو رودیگر با اتمام قراردادشان در یک انتقال رایگان در همان هفته‌های اول ورود مالکان جدید به باشگاه، باعث به وجود آمدن نگرانی‌های زیادی در این خصوص برای بولی و اقبالی شد. به خصوص در مورد کریستنسن که پس از پیشرفت خوبی که در لندن داشت، به این صورت آن‌ها را ترک کرد. بنابراین استراتژی امضای قراردادهای طولانی مدت تا حدی واکنش مالکان چلسی به این موضوع بوده است. بولی و اقبالی اعتقاد دارند قراردادهای معمول پنج ساله در فوتبال در واقعیت تنها یک قرارداد سه ساله هستند و پس از این مدت، باشگاه‌ها دوباره باید خود را درگیر تمدید قرارداد بازیکن یا فروش او کنند تا مبادا به صورت رایگان از دستش بدهند. چلسی دیگر نمی‌خواهد بازیکنان بیش‌تری را به صورت رایگان از دست بدهد.
در مورد ساختار حقوق‌های پرداختی باشگاه نیز از آنجایی که بازیکنان جوان توقع دریافت دستمزد کم‌تری را دارند، بولی و اقبالی جذب آن‌ها را راه‌حلی منطقی می‌دانند. هر چند در مدل باشگاه‌داری آن‌ها، بازیکنانی که تبدیل به فوق ستاره می‌شوند، بر اساس عملکردشان درآمد خواهند داشت. با این حال تردیدهایی درباره درستی امضای چنین قراردادهای بلند مدتی وجود دارد که این شرایط فروش یک بازیکن را سخت‌تر خواهد کرد. اما مالکان باشگاه اعتقاد دارند به خاطر حقوق‌های به نسبت کم، مشکلی از این بابت وجود نخواهد داشت. برای مثال در مورد ماجرای روملو لوکاکو، حقوق بالایش مانع بزرگی بر سر راه فروش او شده بود که در نهایت باشگاه موفق به انجام این‌کار نیز نشد.
همچنین جذب بازیکنان آزاد یا کسانی که بند فسخ در قراردادشان گنجانده شده دیگر جزو برنامه‌های باشگاه نیست. مالیکت جدید به این باور رسیده که جذب چنین بازیکنانی نه تنها باعث پس‌انداز هزینه‌ها نمی‌شود بلکه باعث می‌شود اغلب آن صرف پرداخت حق کمیسیون بازیکن و ایجنتش و همچنین بندهای پاداش شود. مانند انتقال ارلینگ هالند به منچسترسیتی که با بند خرید به نسبت کمی از دورتموند خریداری شد اما هزینه‌ای که در مجموع صرف جذب او شده، بسیار بالا است.
پس از اقدامات اخیر با در پیش گرفتن چنین استراتژی‌ای، این امیدواری در چلسی وجود دارد که نتایج مالی بعدی‌شان و صورت‌حساب‌هایی که باید بررسی شوند، پس از 14 جدایی و 11 ورودی، بیش از 20 درصد آنچه که مالکان معتقدند به خاطر هزینه‌های بالای حقوق‌ها بود، کاهش یابد. زمان نشان خواهد داد که این استراتژی بلند مدت در نهایت باعث کاهش هزینه‌ها خواهد شد و جواب می‌دهد یا خیر. با این حال در حجم معاملات انجام شده چلسی در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی نمی‌توان تردیدی داشت. آبی‌های لندن از زمان ورود مالکان جدید تاکنون دوبار رکورد نقل‌وانتقالات انگلیس را شکسته‌اند. بیش از 60 معامله چه برای جذب بازیکنان و چه جدایی‌شان که شامل انتقال‌های قرضی، دائمی و همین‌طور تمدید قراردادها می‌شود، زیر نظر مالکان جدید انجام شده است.
ایرادات و اشتباهات استراتژی خاص مالکان چلسی
هر چند در این مدت ایراداتی به این رویکرد جدید و البته رادیکال مالکان چلسی وارد شده است. کالیدو کولیبالی که به عنوان جایگزین رودیگر جذب شد، نتوانست انتظارات را برآورده سازد. مارک کوکوریا که در فرایند آنالیزهای باشگاه امتیاز بسیار بالایی کسب کرده بود، تاکنون عملکردی خلاف آنچه که انتظار می‌رفت، از خود ارائه داده است. همچنین تردیدهای زیادی درباره میخایلو مودریک و هزینه 88 میلیون پوندی جذب او، وجود دارد.
یا همچنین چلسی پس از فروش متئو کواچیچ به منچسترسیتی، هرگز به سراغ جیمز مدیسون فقط به این خاطر که 26 سال سن دارد، نرفت زیرا جذب این بازیکن که با مبلغی در حدود 40 میلیون پوند در دسترس بود با استراتژی جدیدشان تطابق نداشت. حال مدیسون در حال درخشش در تاتنهام است.
مدل چند باشگاه، برنامه اصلی مالکان جدید چلسی
مالکان آن‌قدر سریع در حال پیش‌برد برنامه‌های خود هستند که انتظار می‌رود به‌زودی تصمیمات مهم بیش‌تری در خصوص باشگاه گرفته شود. بولی و اقبالی پس از تصاحب اکثریت سهام باشگاه فرانسوی استراسبورگ به عنوان مقصدی برای پیشرفت بازیکنان جوان‌تر، در حال حاضر برنامه‌هایی جدی برای تصاحب سهام اقلیت اسپورتینگ لیسبون نیز دارند.
مدل چند باشگاهی، یکی از پایه‌های اساسی بزرگ‌ترین قدرت‌های فعلی اروپا است. داشتن سهام باشگاهی مانند اسپورتینگ حتی اگر همکاری تنگاتنگی با یکدیگر نداشته باشند، جهشی بزرگ برای آن‌ها است. برنامه مالکان برای استراسبورگ و احتمالاً اسپورتینگ به این صورت خواهد بود که بازیکنان جوان‌تر با رفتن به این باشگاه‌ها به پیشرفت خود ادامه دهند. اما قرار هم نیست که این بازیکنان حتماً به لندن بازگردند. این بازیکنانن همچنین می‌توانند دارایی‌هایی ارزشمند برای باشگاه باشند که فروش‌شان به تنظیم حساب‌های مالی و تطابقش با قوانین فیرپلی کمک می‌کند.
برنامه مالکان برای کسب درآمد بیش‌تر از استادیوم خانگی چلسی
رومن آبراموویچ در زمان حضور خود نتوانست راه‌حلی برای مشکل افزایش فاصله چلسی با رقبای اروپایی در بحث کسب درآمد از استادیوم خانگی، پیدا کند. اما با تجربیاتی که بولی و اقبالی که از آمریکا دارند، جایی که استادیوم‌ها نه فقط برای ورزش بلکه برای استفاده‌های چند منظوره ساخته می‌شوند، قصد دارند حداکثر درآمد ممکن در این زمینه را کسب کنند.
آن‌ها به تازگی بر سر خرید بخشی از محل اقامت کهنه سربازان در سایت عمارت‌های سر اسوالد استول در غرب استمفورد بریج با مبلغ 80 میلیون پوند به توافق رسیدند تا از آن برای گسترش سایت استادیوم خانگی باشگاه استفاده کنند. با این حال توسعه استمفورد بریج تنها گزینه آن‌ها نخواهد بود.
سایت ارلز کورت در غرب لندن که در یک فرایند برنامه‌ریزی برای خانه‌ها و خرده فروشی‌ها قرار دارد، یکی دیگر از مکان‌های مورد نظر برای ساخت استادیوم جدید است. هر چند برای این‌کار باید هرچه زودتر تصمیمات بزرگی در این خصوص اتخاذ شود. جاناتان گلدشتاین از سرمایه‌گذارهای خرده در کنسرسیوم خریدار چلسی به عنوان کارشناس توسعه املاک لندن، می‌تواند نقشی مهم در این زمینه ایفا کند. از طرفی اقبالی و بولی تماس‌های خود برای جذب سرمایه‌گذار را آغاز کرده‌اند. هر چند برای انتقال استادیوم خانگی از استمفورد بریج به‌جایی دیگر، کار بسیار سختی در پیش خواهند داشت.
مالکان جدید به دنبال استفاده حداکثری از امکانات چلسی
تمام جنبه‌های کسب‌وکار چلسی طی ماه‌های آینده توسط مالکان جدید مورد بررسی قرار خواهد گرفت. بولی و اقبالی می‌خواهند چلسی را در مسیر بهتری برای پیشرفت قرار دهند و جذابیت‌های این باشگاه برای سرمایه‌گذاران را بیش‌تر کنند. اگرچه در خصوص مورد دوم، چندان موفق نبوده‌اند. چلسی همچنان نتوانسته اسپانسری برای جلوی پیراهن خود پیدا کند. در گذشته مدیر اجرایی چلسی در صورت ناتوانی از انجام چنین کاری حتی 9 ماه مانده به شروع فصل جدید، امکان داشت شغلش را از دست بدهد.
با این حال اقبالی و بولی اعتماد به نفس زیادی دارند و احساس می‌کنند دارایی متفاوت در ورزش تصاحب با باشگاهی در لندن و در ثروتمندترین لیگ فوتبال جهان، به دست آورده‌اند. آن‌ها قصد دارند هر چیزی که مربوط به برند تجاری چلسی می‌شود را به بهترین حالت خود برسانند. هر چند برای چلسی مانند دیگر باشگاه‌ها، موفقیت تجاری در درجه اول در زمین فوتبال حاصل می‌شود و در انتهای پنجره تابستانی این احساس وجود داشت که این موضوع به مائوریسیو پوچتینو واگذار شده است.
با این حال باشگاه‌داری در فوتبال شامل چیزهای زیادی می‌شود. نقل‌وانتقالات، بازیکنان، املاک، سنت‌ها و میراث‌ها به همراه هوادارانی که دیگر نمی‌توانند بی‌خیال وفاداری به تیمی شوند که آن را انتخاب کردند، از جمله این موارد است. هر چند وقتی صاحب باشگاهی مانند چلسی باشید، جریان درآمد تضمین‌شده‌ای در اختیار دارید و اکنون به دست آوردن درآمد اضافی، مزیتی است که بولی و اقبالی به دنبالش هستند.
