پرسپولیس در آخرین لحظات باقی مانده از موعد تعیین شده برای ویرایش لیست بازیکنان در لیگ قهرمانان آسیا، اقدام به جذب نبیل باهویی مهاجم سوئدی مراکشی کرد، یک خرید دیرهنگام دیگر که با ناراحتی اعضای کادر فنی مواجه شد که البته در سال‌های اخیر یک موضوع کاملا تکراری بوده است.
به گزارش طرفداری، کافی است اتفاقات چند ماه گذشته را مرور کنیم که اتفاقا موردی تکراری در سال های اخیر بوده و به یک رسم تبدیل شده است.
همین چند ماه قبل بود که پرسپولیسی ها با چند اتفاق رو به رو شدند. ناراحتی یحیی گل محمدی در روزهای پایانی فصل، مطرح شدن احتمالات جدایی با وجود تحت قرارداد بودن و استراحت نسبتا بلند مدت در پایان فصل. البته کسی نمی‌تواند به استراحت بین دو فصل مربیان ایرادی بگیرد و این موضوع قطعا حق آنها است اما موضوعی که به طور قطع یکی از بزرگترین ایرادهای پرسپولیس در نقل و انتقالات بوده ریشه در توالی مواردی دارد که بالاتر به آنها اشاره شد.
کادرفنی پرسپولیس در هفته‌های پایانی فصل ابدا ورودی به موضوع نقل و انتقالات ندارد و علت آن را حفظ تمرکز تیمی می‌داند. یحیی گل محمدی در پایان هر فصل وقتی در مواجه شدن با سوالات نقل و انتقالاتی قرار می گیرد به شدت دلخور شده و تاکید می کند نباید تا پایان مسابقات در این مورد ورود کرد. مدیریت باشگاه نیز با استناد به همین موارد به طور کل نقل و انتقالات را تعطیل می‌کند. انگار نه انگار که بقیه تیم ها در حال جذب بازیکنان مورد نظر سرمربیان خود هستند.
در ادامه درخواست ها برای ادامه کار یحیی و قهر و آشتی‌ها مدتی ادامه پیدا می‌کند و بالاخره نقل و انتقالات آغاز می‌شود. قهر و آشتی‌ها تا زمان شروع شدن تمرینات ادامه پیدا می‌کند و گاهی در شروع تمرینات نیز اوج می‌گیرد. نتیجه؟ یک ماه گذشته و خبری از تکان خوردن در نقل و انتقالات نبوده است.
اگر گل‌محمدی امروز از نقل و انتقالات تیمش شاکی است بهتر است سه ماه قبل خود را هم ببیند. اگر درویش معرفی نکردن بازیکن از سمت مربی را بهانه می‌کند، بهتر است تمام هشدارهایی که به او در مورد سفرهای پیاپی سرمربی تیمش به ترکیه و امارات داده می شد را به یاد آورده و این حقیقت را درک کند که او مدیر بالا سر این مربی بوده و این ضعف مدیریتی او بوده که کار به اینجا رسیده است.
درنهایت نتیجه اش می شود همین اختلاف و لجبازی پنهان دو طرف. یک عملکرد کاملا شخصی. آقای مدیرعامل گزینه می‌دهد و سرمربی وتو می‌کند و سرمربی گزینه می‌دهد و مدیرعامل سقف بودجه را بهانه می‌کند. سیکل باطلی که در تمام سال‌های اخیر شاهد آن بوده‌ایم و همواره نیز فضا به سمت قطبی شدن پیش رفته است. تردیدی نباید داشت که سال بعد هم همین است.
به هرحال تجربه نشان داده، جذب مهاجم یکی از مشکلات همیشگی پرسپولیس در 4 سال اخیر بوده. با تمام مدیران عاملی که در پرسپولیس روی صندلی نشسته اند. حتی فصل قبل در اوج جذب ستاره ها گل محمدی با جذب 5 مهاجم نیز همچنان در خط حمله تیمش مشکل داشت و درنهایت نیز به جز لوکادیا و البته آل کثیر که رفت، همه را در لیست مازاد قرار داد.
