طرفداری | 66747 نفر در سانتیاگو برنابئو برای اولین بازی خانگی جود بلینگام حضور داشتند و همه آنها مجذوب شجاعت، قدرت و اقتدار این هافبک مادریدی شدهاند. آنها قبلاً این را دیده بودند، اما نه کاملاً به این شکل، نه درست جلوی آنها، زیر سقف برنابئو.
او 94 دقیقه از اولین بازی خود در مکان جدید و بهتازگی بازسازی شده در برنابئو، را میگذراند. بازی 1-1 بود، ختافه دیواری بر سر راه آنها ساخته بود و زمان در حال اتمام بود، اما لحظه موعود فرارسید؛ کامبک. البته اینطور است: آنها رئالمادرید هستند و او، جود بلینگام است. شوت لوکاس وازکز توسط داوید سوریا به طور بسیار بدی دفع شد - کسی که قبل این ضربه ده سیو بسیار دشوارتر داشت - توپ جلوی پاهای بلینگام قرار دارد. بنگ بنگ و تمام.
مرد انگلیسی دوباره این کار را انجام داد. برای سومین هفته متوالی، جود پیروزی تیمش را به دست میآورد. این چهارمین بازی بلینگام برای رئالمادرید بود. البته در هر چهار بازی با گلزنی همراه بود. اما این آخری متفاوتتر از بقیه بود؛ زیرا در برنابئو بود. "تابهحال صدایی مانند آن نشنیده بودم." مارکا در تیتری میگوید: «بلینگام سقف را برمیدارد» پس از گلزنی به سمت گوشه جنوب شرقی میدود، از فرط شادی روی زانوهایش سر میخورد، اما دوباره بلند شد و به دویدن ادامه داد. هم تیمیها او را همراهی میکنند. بلینگام به میدان عظیم تماشاگران نگاه میکند و مشتش را بالا میآورد. نشان پیراهنش را بالا میآورد و فریاد میزند vamossss! سپس خوشحالی مخصوص خود را انجام داد. تماشاگران چیزهای زیادی را از او میبینند: شخصیت، مردی که به همه چیزهایی که میبیند فرمان میدهد. علامت تجاری ای که از او اکنون میشناسیم، ابتدا در سن مامس برگزار شد.
در استادیوم پاور هورس؛ آنجا بود که وینیسیوس جونیور آنقدر از آن شادی خوشش آمد که از او تقلید کرد. این بار هواداران مادریدی میتوانند آن را به نزدیکی تجسم میکنند بلینگام دوباره رو به تماشاگران دستانش را به حالت V در میآورد: انگار تمام استادیوم در آغوشش هستند. به قول مارکا: عشق در نگاه اولی که حتی فیگو، زیدان، رونالدو و بقیه به آن دست نیافته بودند. این کمک کرد که بلینگام قبل از اینکه حتی پا به برنابئو بگذارد، بهترین بازیکن ماه لالیگا شده باشد. حالا که جود در برنابئو گلزنی کرده است، هواداران برای او سنگ تمام میگذارند: هی جود، هی جود، هی جود! او نیز میگوید: «من نمیتوانم آن را باور کنم. پاهایم میلرزیدند. وقتی آنها هی جود را میخواندند پاهایم بهشدت میلرزید. فقط میخواستم برگردم و بیحرکت بایستم و به آن گوش کنم. میتوانستم حمایت را احساس کنم. فقط بسیار سپاسگزارم.»
او بیش از آنچه که هر کسی انتظارش را داشت کارهای مهم انجام داده است. حتی خوشبینترین هوادار مادریدی، بلینگام را آنقدر خوب تصور نمیکرد. کارلو آنچلوتی میگوید: "آنچه بیش از همه در مورد بلینگام برجسته است شخصیت اوست." اظهاراتی که بهدرستی تبدیل به یک موضوع تکراری شده است. جود ۲۰ساله است، اما بلوغ، قدرت ذهنی و رهبری او شگفتانگیز است. دنی کارواخال میگوید: "او فوقالعاده است." فران گارسیا میگوید: "او یک ستاره بهتماممعناست." دیوید آلابا میگوید: "این دیوانهکننده است، کلمات من تمام شدهاند." بلینگام نهتنها عالی بازی میکند، بلکه محیط اطرافش بهخوبی درک میکند. هیچ ترسی وجود ندارد، یک اعتمادبهنفس عالی، بلکه احترام نیز وجود دارد. هر کلمه، هر حرکت، درست بیان شده است. در تماموقت روز شنبه، او به چهار طرف زمین میچرخید، تماشاگران برای او دست میزدند، اشاره میکردند: هی جود! طبیعی بود، نه اجباری؛ این ارتباط عاشقانه بین بلینگام و هواداران رئالمادرید برقرار شده بود. در یکی از صفحات اول روزنامهها، گفته میشود که او «ارباب برنابئو» است. داستان تکرار میشود، دفاع، پاس، حمله و درنهایت گل. او هرگز عقبنشینی نمیکند. بازیکنی که زمانی مربی تیم جوانانش پیراهن شماره 22 را به او داد؛ زیرا او 10، 8 و 4 بود. حالا جود پیراهن شماره 5 میپوشد و معلوم میشود که او یک مهاجم پست شماره ۹ است.
آنچلوتی میگوید: "گلزدن کارکرد اصلی او نیست. او خیلی سریع یاد میگیرد. لازم نیست بارها چیزهایی را به او بگویید. او همیشه بازیکنی بوده که به جلو میرود و هرگز به عقب برنمیگردد." او با 5 گل در چهار بازی، بهترین گلزن لالیگا است. یعنی مسئول 63 درصد از گلهای مادرید بوده و در 75 درصد از گلها اثر مستقیم داشته است. در سن مامس، با زدن گل دوم پیروزی مادریدیها را تثبیت کرد. در آلمریا، او گل تساوی و گلی را به ثمر رساند که باعث برتری آنها شد. در ویگو تنها تگگل تیمش را به ثمر رساند و آخری در برنابئو. همه اینها شانسی نیست. همه این گلها مال مهاجمان هستند، اما جود، جور مهاجم تخصصیِ نداشته رئالمادرید را میکشد. کسی که هم به زیدان تشبیه شده و اکنون با رابرت لواندوفسکی در رقابت آقای مقایسه میشود. بلینگام در زمان و مکان مناسب وارد میدان میشود. هواداران با دیدن گلها، حرکات، پاسها و قدرت رهبری بلینگام ذوق مرگ میشوند. عدهای معتقدند: با داشتن بلینگام، آیا کسی به امباپه احتیاج دارد؟ نظرات این سوال متفاوت خواهد بود. اما در حالت کلی و ایدهآل مادریدیها همیشه نمیتوانند به گلزنی بلینگام آسودهخاطر باشند. بازیهای سختی در راه است و رئالمادرید به یک مهاجم شش دانگ احتیاج دارد. اما فعلاً، بلینگام جور نداشتن مهاجم نوک را میکشد و به گلزنی ادامه میدهد و هواداران در ادامه: هی جود، هی جود، هی جود! را سر میدهند.
ترجمهای از یادداشت Sid Lowe؛ البته با دخل و تصرف مترجم