تعریف باکس هافبک: باکس هافبک متشکل از چهار بازیکن (دو نفر دابل پیوت و دو نفر دیگر شماره 10) است که موقعیت ترکیبی آنها در زمین شبیه یک جعبه می باشد.
«مسئولیت بازیکنان حاضر در باکس هافبک چیست؟»
اهداف اصلی باکس خط میانی، تسلط بر توپ، پیش بردن توپ به سوی جلو و ایجاد شانس گلزنی برای خط حمله است. دابل پیوت (دو نفر اول باکس) در مقابل مدافعان میانی خودی کار پشتیبانی را برای دو نفر جلویی باکس (شماره های 10) انجام می دهند. در بعضی موارد، ممکن است یک نفر از دابل پیوت ایجاد شده در یک سوم دفاعی و میانی، مدافع کناری معکوس (inverted full-back) باشد که وقتی تیم خودی توپ را در اختیار دارد به خط میانی منتقل شده است.
|
راهنمای علائم (از سمت چپ به راست):
1- مسیر حرکت توپ 2- حرکت بازیکن بدون توپ 3- حرکت بازیکن صاحب توپ
|
به طور معمول، دو نفر تشکیل دهنده دابل پیوت مهمترین هافبک های تیم برای باکس خط میانی در نظر گرفته می شوند. آنها در صورت لزوم می توانند کمی به عقب بیایند و راه را برای پیشروی مدافعان کناری تیم باز کنند. (به عکس زیر توجه کنید)
دو نفر تشکیل دهنده دابل پیوت، توپ را از خط دفاعی را دریافت می کنند و در حالت ایده آل با دو شماره 10 پیش رو، موقعیتی همانند یک باکس را تشکیل می دهند و یا به کمک بازیکنان دونده تیم، توپ را به سمت جلو پیش می برند. آنها باید سطح بالایی از آگاهی نسبت به فضا، زمان و پرسینگ داشته باشند، زیرا اغلب آنها از پشت سر تحت پرس حریف قرار می گیرند. دو بازیکن شماره 10 نیز از پشت احساس فشار می کنند که نسبت به دابل پیوت، دارای شدت بیشتری است زیرا آنها بین خطوط بیشتری قرار دارند. آنها قصد دارند آخرین خط دفاعی حریف را با کمک توپ و به طرق مختلف همچون سانتر های کوتاه، دریبل و کار های ترکیبی با مهاجمان مرکزی و هر نوع مهاجم دیگری در زمین بشکنند. انتظار می رود که شماره های 10 تیم به دنبال دریافت توپ به حالت پشت به دروازه باشند و در نهایت با اقداماتی همانند سانتر کردن و شوت زدن، سهم مناسبی برای خود در رسیدن توپ به تور دروازه ایجاد کنند.
«باکس هافبک در هنگام عدم مالکیت توپ چه وظیفه ای دارد؟»
زمانی که تیم خودی توپ را در اختیار ندارد، پیوت ها فضاهای مرکزی جلوی خط دفاعی را مسدود می کنند و هرگونه پاس عبور کرده از این منطقه را به توقف در می آورند. آنها به رقابت برای مقابله با بازی مستقیم حریف می پردازند و در کانتر پرس (ضد پرس) اعمال شده در مناطق مرکزی حضور فعال دارند و از آن حمایت می کنند. پیوت ها باید بازیکنان دونده تیم حریف که میل هجومی بالایی دارند را شناسایی کنند، مخصوصاً آنهایی که علاقه زیادی برای عبور از مناطق مرکزی دارند. علاوه بر همه این موارد، بازیکنان تشکیل دهنده دابل پیوت باید در کانال های کناری نیز به کمک وینگ بک ها و فول بک ها بیایند تا بتوان همه کانال های ممکن را تحت پوشش و سیطره قرار داد.
شماره های 10 حاضر در باکس هافبک در هنگام عدم مالکیت توپ، وظیفه کمک به پرس از بالا (high pressing) را دارند و هر کدام از آنها می توانند همانند یک مهاجم مرکزی تک نفره عمل کنند. آنها باید بتوانند مدافعان میانی حریف و مناطق عرضی را تحت فشار قرار دهند و بسته به تاکتیک های تیم، حریف را به سمت خارج یا داخل زمین هدایت کنند. هنگامی که تیم خودی یک بلاک محافظه کارانه تر را پیش گرفته است، شماره های 10 به صورت کاملا مستقیم با هافبک مرکزی حریف درگیر می شوند.
«باکس هافبک در سیستم های مختلف»
باشگاه‌های تحت حمایت شرکت ردبول، اغلب در هنگام حمله از یک آرایش و شکل فشرده استفاده می کنند که در غالب سیستم 2-2-2-4 قرار می گیرد. این سازماندهی در هنگام حمله معمولا به دو صورت است:
1- دو مهاجم در مقابل دو هافبک تهاجمی قرار می گیرند و به سمت داخل حرکت می کنند.
2- خط هافبک الماسی شکل تبدیل به یک دابل پیوت در عقب زمین و دو شماره 10 در جلو می شود و یک باکس را تشکیل می دهد.
|
"لایپزیگ تحت هدایت مارکو روزه"
|
تیم هایی مانند ردبول سالزبورگ در هنگام ضدحمله از عمق تیم حریف، ضد پرس و منتقل شدن به حالت حمله پس از باز پس گیری های زیاد توپ، در خطرناک ترین حالت خود هستند. در باکس هافبک و در سیستم 2-2-2-4، دو وینگر تیم تبدیل به بازیکنان شماره 10 می شوند و توپ را بین خطوط دریافت می کنند. با این حال، در ابتدای بازی که آنها به عنوان وینگر عمل می کنند، اغلب پیشروی های راحتی دارند و دریبل می زنند. علاوه بر همه این مسائل، این گونه بازیکنان با مهاجمان مرکزی تیم که مدافعان میانی حریف را درگیر خود کردند کار های ترکیبی انجام داده و فرار های رو به جلو را در دستور کار خود دارند.
«چلسی تحت هدایت توماس توخل»
توماس توخل در طول دوران حضورش در چلسی، از یک باکس هافبک در سیستم 3-4-3 استفاده کرد و دو نفر از میان متئو کواچیچ، جورجینیو یا انگولو کانته، به عنوان محور دو نفره خط هافبک در عقب زمین (دابل پیوت) انتخاب می شدند. همه این بازیکنان می توانستند باعث پیشروی توپ به سمت جلو شوند، در کار اورلپ با وینگ بک ها همکاری کنند و کانال های میانی را تحت پوشش و محافظت خود قرار دهند. توخل آلمانی برای انتخاب شماره های 10 باکس خط میانی، گزینه های فراوانی داشت. بازیکنانی چون میسون مانت، کریستین پولیشیچ، حکیم زیاش، کای هاورتز و تیمو ورنر به دلیل سبک بازی پویا و فعال خود می توانستند با مهاجم مرکزی تیم همکاری کنند و از سانتر های ساخته و پرداخته شده سایر بازیکنان، یک موقعیت گلزنی بسازند. آنتونیو کونته، سرمربی سابق چلسی در هنگام حضور در این تیم و استفاده از سیستم 3-4-3، ایجاد یک باکس هافبک را در دستور کار تیم خود قرار داده بود.
«کلوپ و گواردیولا»
هم یورگن کلوپ و هم پپ گواردیولا از باکس هافبک در خط میانی استفاده می کردند که یکی از نفرات تشکیل دهنده دابل پیوت عقب زمین، جزو نفرات خط دفاعی تیم بود. گواردیولا اغلب به یک مدافع کناری دستور می داد تا در هنگام مالکیت توپ، به داخل زمین متمایل شود، همانند فیلیپ لام در بایرن مونیخ و ژائو کانسلو و الکساندر زینچنکو در منچسترسیتی. یورگن کلوپ در لیورپول، ترنت الکساندر آرنولد را از خط دفاع و به عنوان یک دفاع راست به خط هافبک منتقل کرد، زیرا پاس های ترنت به خوبی می تواند سبب ایجاد یک حمله به کمک مهاجم های دونده تیم شود. (به تصویر زیر توجه کنید)
در نیمه دوم فصل 2022/23، سرمربی تیم منچسترسیتی یعنی پپ گواردیولا، چنین ایده ای را نسبت به قبل، بیشتر به نمایش همگان گذاشت و در پایان فاتح سه گانه اروپا شد. او جان استونز را از خط دفاعی به خط میانی و در کنار رودری منتقل کرد. این به کوین دی بروین و شماره هشت تیم یعنی کای گوندوگان اجازه می داد تا بالاتر رفته و به عنوان نفرات تشکیل دهنده باکس هافبک، در حملات شرکت داشته باشند.
«مزایای بازی با باکس هافبک چیست؟»
باکس هافبک باعث می شود که تیم خودی در برابر خط میانی دو یا سه نفره حریف، برتری عددی داشته باشد و به تیم ها این اجازه را می دهد که بر این مناطق و اغلب بر توپ، مسلط شوند. همچنین باکس هافبک، پشتیبانی کافی را برای حملات گسترده از کانال های داخلی زمین ایجاد می کند. از نظر دفاعی، نفرات بیشتری در ضد پرس (کانتر پرس) شرکت دارند که به نوبه خود شانس بازپس گیری سریع توپ را بالا می برد. علاوه بر همه این موضوعات، باکس خط میانی به خوبی می تواند در برابر بازی مستقیم حریف مقابله کند زیرا نفرات زیادی وجود دارند که در برابر فاز اول و دوم بازی تیم مقابل مقاومت کنند. همچنین مدافعان مرکزی نیز از طریق باکس هافبک، به خوبی محافظت می شوند.
«مضرات بازی با باکس هافبک چیست؟»
اغلب، پیوت ها و شماره های 10 در یک خط عمودی، باکس هافبک را ایجاد می کنند. این می تواند به حریفان کمک کند که که خطوط پاس هایی که به شماره 10 می رسد را مسدود کنند. به دلیل تعداد نفرات مورد نیاز برای تشکیل یک باکس هافبک، ممکن است که عرض آن (باکس) کم شود. حریف می تواند در مرکز زمین با تعداد نفرات زیاد و به صورت فشرده دفاع کند و باعث محدودیت در پیشروی توپ و ایجاد موقعیت شود. بازیکنانی که بتوانند مدام در شرایط مختلف، موقعیت ها و نقش های خود را در زمین عوض کنند، بسیار نادر و در عین حال متخصص هستند، همانند یک مدافع کناری معکوس که گاهی به عنوان هافبک و بعضی اوقات در دفاع انجام وظیفه می کند. جای تعجب نیست که تیم های کمی چنین بازیکنانی را به راحتی در دسترس دارند، حتی در بالاترین سطح.
ترجمه از سایت The Coaches' Voice
