| بررسی بعضی ایرادات، مشکلات و ضعف‌های بی‌شمار لیگ ایران |
ورزشگاه های غیر استاندارد
داشتن ورزشگاه خوب و استاندارد از اولین مقدمات برگزاری مسابقات به شمار میره. داخل ایران اما وضعیت استادیوم ها تعریف چندانی نداره. همینطور که مشاهده می‌کنید استادیوم اول ایران از چمن مناسبی برخوردار نیست و صدای خیلی از مربی ها و بازیکنان رو دراورده. نه تنها استادیوم ازادی بلکه تقریبا تمام استادیوم های ایران وضعیت خوبی ندارن و این مورد باعث پایین اومدن کیفیت بازی ها میشه. در همه جای دنیا شرط اول حضور در بالاترین سطح مسابقات اون کشور داشتن استادیوم مناسبه، اما خب داخل ایران وضعیت بعضی از استادیوم هارو میشه به باتلاق تشبیه کرد! خلاصه لیگی که از فاکتور ساده ای مثل ورزشگاه خوب برخوردار نیست، هیچوقت نمیتونه حرفه ای بشه.
داور های اماتور و نابلد
تو لیگ ایران علیرغم مشکلات زیاد، به مسائل داوری بیشتر از بقیه مشکلات پرداخته میشه. داور ها معمولا به دلیل ندیدن آموزش های درست، توانایی اداره درست بازی رو ندارن، و بعضی مواقع اشتباهاتی مرتکب میشن که روی نتیجه بازی تاثیر مستقیم داره. در لیگی که VAR نداره اشتباهات داوری تا حد زیادی طبیعی و غیرعمد هستش اما خب نابلدی و اماتور بودن داور ها به این اشتباهات اضافه کرده و باعث ایجاد حواشی زیادی شده. داور که بخاطر یک اعتراض ساده بازیکن یا شعار هواداران به راحتی استرس میگیره و کنترل بازی رو از دست میده و در ادامه اشتباهات بیشتری مرتکب میشه و روی نتیجه بازی و جدول تاثیر مستقیم میزاره.
VAR، حیاتی تر از همیشه
در خیلی از کشور ها به منظور کاهش اشتباهات داوری و خطای انسانی کمک داور ویدیویی وارد شده. در لیگ ایران که اشتباهات داوری حرف اول رو میزنه، اومدن کمک داور ویدیویی یا VAR از نان شب واجب تره که خب تا الان از وارد کردن این سیستم عاجز بودند. البته که ACL امسال در مرحله گروهی، برای میزبان بودن، تیم ها و ورزشگاه ها باید مجهز به VAR باشن و در غیر این صورت میزبانی از اون ها گرفته و به کشور ثالث داده میشه و همین میتونه بعد از چندین سال باعث اومدن VAR به ایران بشه. البته که هنوز به صورت کامل مشخص نیست ایا مسئولین توانایی اوردن وی ای ار برای حفظ میزبانی تیم های ایرانی رو دارن یا این مسئله هم میره روی پرونده عریض و طویل ناکامی ها و شکست های مسئولین.
حق پخش تلوزیونی و درامد تیم ها
به صورت خلاصه، حق پخش تلوزیونی تو ایران یعنی، صداسیما در عوض مبلغ قابل توجهی که به تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس و... پرداخت میکنه میتونه بازی های اون هارو پخش کنه و در غیر این صورت حق پخش بازی هارو نداره، که خب تیم های ایرانی فعلا از حق پخش محروم هستند. در همه جای دنیا حق پخش یکی از منابع اصلی درامد تیم هاست و پرداخت حق پخش به تیم ها میتونه باعث توسعه باشگاه ها و در ادامه باعث پیشرفت لیگ بشه. این مبلغ به قدری قابل توجه هست که میتونه تیم های ایرانی رو از بی پولی و ورشکسته بودن نجات بده. اما خب همونطور که گفتم تیم های ایرانی فعلا از حق پخش محروم هستند و با درامد محدودشون محبور هستند برای پرداخت بدهی ها اقدام کنند. بدهی هایی که اگه به موقع پرداخت و تسویه نشه میتونه باعث حذف از اسیا، بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و... مشکلات دیگه بشه.
بازیکن خارجی در لیگ؟ هندوانه سر بسته
لیگ ایران حتی توانایی جذب بازیکن های درجه سه یا چهار خارجی رو هم نداره، دلیلش هم مشخصه نداشتن پول و سرمایه. بازیکن های خارجی هم که به لیگ ایران میان یا مثل امثال استوکس و جونیور براندائو و اوساگونا جواب نمیدن یا اگه یک درصد مثل لوکادیا و تیام عملکرد خوبی به نمایش گذاشتند بعد از ی نیم فصل به بهانه های مختلف قرارداد شون رو فسخ میکنند و به تیم های دیگه میرن. بازیکن خارجی در لیگ ایران یکی از منابع اصلی تامین جیب دلال ها هم هستش و بازیکن های بی‌کیفیت رو با قرارداد های خوب راهی باشگاه میکنند و ی مقدار از پول قرارداد رو هم برای خودشون اختصاص میدن. نکته جالب اینه که در این موارد تیم هایی مثل استقلال و پرسپولیس در کانون توجه قراردارند در صورتی که هر ساله بازیکن های خارجی و بی‌کیفیت زیادی به باشگاه هایی مثل المینیوم یا نساجی میرن و بعد از مدت کوتاهی با باشگاه فسخ میکنند و هیچ رسانه ای هم بهش توجه نمیکنه.
شکست خوردی؟ بنداز تقصیر بقیه
بهانه گیری و مقصر دونستن همه، به جز خودت تبدیل به یک اصل در لیگ ایران شده، همه میخوان ما شکست بخوریم، همه دشمن ما هستند، تا این ها هستند تیم ما رنگ موفقیت رو نمیبینه. جملاتی که هواداران بعد از شکست ها مطرح میکنند. مدیران و بازیکنان هم از این مورد سواستفاده میکنند و با اضافه کردن مقداری پیاز داغ حواس هواداران تیم شون رو از عملکرد خودشون پرت میکنند. تفکر بهانه گیر میگه به جای مطالبه گری و اصلاح تیم فقط و فقط دنبال بهانه و مسائل داوری باش. اگه هواداران مقداری اگاهی داشتند به جای پرداختن به این مسائل دنبال این بودند که چرا مهاجم های نوک تیم هاشون به جای یک مهاجم خوب امثال مطهری یا زاهدی هست؟در اکثر موارد، مدیران و بازیکنان از این نوع بهانه ها به عنوان سرپوش گذاشتند روی عملکرد بد خودشون استفاده میکنند
قانون پایستگی سرمربیان!
قانون پایستگی سرمربی ها، سرمربی هیچوقت مربی‌گری را کنار نمیگذارد بلکه از تیمی به تیم دیگر منتقل میشود. خیلی از سرمربی ها تیم های وسط جدول را میگیرند و در پایان هم همان وسط جدول قرار میدهند! و در فصل جدید هم در یک تیم وسط جدول دیگر کار خودشان را شروع میکنند. یعنی بیشتر از ۷۰ درصد تیم ها بدون تغییر مثبت خاصی لیگ را شروع میکنند، سرمربی های تکراری با افکار تکراری یعنی ادامه درجا زدن و خنثی بودن، بعضا حتی دارای تاثیر منفی هم هستند! یعنی ممکنه تیمی که فصل پیش مثلا هشتم شد، با سرمربی جدید سقوط کنه. کاش بعضی مربی ها متوجه بشن که دوره و حضور شون به عنوان مربی تموم شده و دیگه با همون تفکرات قدیمی و منسوخ شده نمیتونند باعث پیشرفت تیمی بشوند و خودشان، کنار بروند.
مدیران منسوبی و بیلیاقت
هیچ شخصی به اندازه مدیر ناکارمد و نابلد نمیتونه به یک تیم ضربه بزنه، مدیرانی که بدون هیج سواد و دانش مدیریتی به یکی از تیم های استقلال و پرسپولیس میروند و با ضرر ها و خسارت های سنگین جاشون رو به مدیر ناکارامد بعدی میدهند بدون اینکه بخاطر عملکرد ضعیف شون به کسی جواب پس بدهند یا حتی محاکمه شوند! رسول پناه، انصاری فرد، آجرلو، مددی، سعادتمند نمونه های بسیار کمی از این افراد نابلد هستند. فرض کنید افتضاح های مدیریتی چه خسارت های سنگینی میتونه به باشگاه بزنه. این سیستم از این افراد به مقدار بسیار زیاد تولید میکنه و روانه جاهای مختلف میکنه تا با کارشکنی ها و بی مسئولیتی هاشون، اون مکان یا اون نهاد رو هم ازبین ببرن...
این لیگ به صورت خلاصه، اماتور هست. لیگی که پاداش تیم اول و تیم اخر، یکسان هست، لیگی که داوران و مسئولان و مدیران و حتی سرمربی ها اکثرا غیر حرفه ای و نابلد هستند، لیگی که از داشتن یک زمین خوب هم عاجز هست. لیگی که فرهنگ هواداری به شدت پایینه و لیگی که قهرمانش هم حتی اماتور هست.
این لیگ و قهرمانی در این لیگ، فقط به درد کُری هوادارانش میخوره...
