|
فوتبال همانند زندگی است. همان طور که زندگی پستی ها و بلندی ها، خوبی ها و بدی ها و زیبایی ها و زشتی ها دارد، فوتبال هم همه ی این موارد را داراست. در فوتبال، فیفا و سایر قدرت های بزرگ با تمرکز رسانه ای بر روی زیبایی های فوتبال باعث شده اند تا ما روی دیگر فوتبال را از یاد ببریم؛ روی زشت فوتبال...
در سلسله مقالات پرونده های گمشده به این موضوع پرداخته و پرونده های فراموش شده ی فوتبال یادآوری خواهد شد.
|
دوپینگ، عملی غیر قانونی و ناجوانمردانه از سوی ورزشکاران است. ورزشکاران به منظور قدرت، توان، زور و انرژی بیشتر روی به مصرف قرص ها و استعمال سرم ها و سرنگ هایی مخصوص چنین کاری می آورند. موادی غیر قانونی (که در قوانین ورزش ها مصرف آنها در هر صورتی نهی شده است.) که فروشنده ها و مشتری های خاص خود را دارد. وقتی اخبار خبر مصرف چنین موادی را از سوی ورزشکاران قهرمان جهان و برنده های المپیک نشر می دهد، متوجه می شویم که دوپینگ چندان هم با ورزشکاران غریبه نیست. در کشتی، در وزنه برداری و حتی در فوتبال. در فوتبال اما قضیه رنگ و بوی دیگری دارد. همه ی بازیکنان نمی توانند ۹۰ دقیقه کامل و با نمایش خوب بازی کنند. این کار نیازمند تمرینات سخت و فشرده، رژیم غذایی مناسب و آمادگی جسمانی لازم است. در طبیعت انسان است که در دوراهی های اخلاقی گاهی وسوسه شود. وسوسه اما وقتی خطرناک می شود که به مرحله ی اجرا برسد. خب، همه ی افراد مایل نیستند که از راه و روش درست به هدف خود برسند. گاهی وقت ها مقصود بسیار مهم تر از راه رسیدن به آن می شود. (همان دو راهی هدف مهم تر است یا وسیله؟)
بدین ترتیب به علت دوپینگ از سوی فوتبالیست ها می رسیم. در سال های اخیر، ما با موارد زیادی از دوپینگ کنندگان مواجه نشده ایم. به نظر می رسد که بازیکنان علاقه مند به راه و روش درست هستند و دوپینگ در بین آنها ناشناخته است. اما، اما همیشه نگاه ما کامل نیست. گاهی وقت ها متوجه می شویم که خیلی چیز ها از چشم ما پنهان مانده است، خیلی چیز ها. پرونده هایی در خصوص دوپینگ بازیکنانی مطرح وجود دارد اما نمی توان با اطمینان کامل آنها را رد یا تایید کرد.
سرخیو راموس، دفاع افسانه ای و والا مقام رئال مادرید است. سرخیو، این قهرمان جهان، به عنوان یکی از برترین دفاع های این نسل شناخته می شود. سرخیو علاوه بر توانایی بالا در خط دفاع و رفع خطر، قدرت رهبری بالا و البته توانایی گلزنی در موقعیت های حساس را دارد. سرخیو با وجود اینکه یک مدافع است، گل های حساس و خوبی را به ثمر رساند. راموس در استفاده از ارسال ها و ضربات سر شگفت انگیز است. اما ناگهان با خبر جدیدی مواجه می شویم: "دوپینگ سرخیو راموس"
در ابتدا، داستان دوپینگ راموس به بازی با مالاگا در لالیگا بر می گردد. بازیکن اسپانیایی که در آن زمان در رئال مادرید بازی می کرد، پس از بازی با مامور آژانس مبارزه با دوپینگ رو به رو شد. مامور این آژانس از سرخیو می خواهد که ابتدا آزمایش خود را انجام دهد و سپس دوش بگیرد اما راموس این کار را انجام نمی دهد. بعد ها، سرخیو راموس و باشگاه رئال مادرید اعلام می کنند که مامور مذکور چنین حرفی را نزده بود و بازیکن کهکشانی ها از این موضوع بی خبر بود.
کمی بعد، سرخیو راموس مجدداً در دایره ی اتهامات قرار می گیرد. مدتی پس از فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۷، فوتبال لیکس در مطلبی افشا می کند که سرخیو راموس در این بازی دوپینگ کرده بود. همچنین، روی پینتو در فوتبال لیکس مجددا می گوید که باشگاه مادریدی گزارش پزشکی اشتباهی نوشته بود. آنها به جای درج ماده ی ممنوعه از طرف آژانس ضد دوپینگ، یک داروی دیگر را در گزارش پزشکی راموس درج می کنند. (به راموس بابت مصدومیت دارو تزریق شده بود تا با درد کمتری بازی کند.) باشگاه مادریدی اعلام می کند که این یک اشتباه غیر عمدی بوده است. در نهایت، یوفا و سایر نهاد ها باشگاه مادریدی و سرخیو راموس را تبرعه می کنند.
مارادونا چهره ای شناخته شده است. یک بازیکن تمام عیار. مارادونا قدرت دریبلینگ فوق العاده ای داشت و در تمام کنندگی هم خوب بود. مارادونا یک ۱۰ کلاسیک بود که تا به الان نیز جزو بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال است. مارادونا در قهرمانی های آرژانتین در جام جهانی بسیار موثر بود و البته احتمالا کسی نیست که به گوشش گل "دست خدا" نرسیده باشد. او آنقدر محبوب بود که لقب "خدا" داشت و گلش به "دست خدا" معروف بود. فارغ از داستان های آن گل جنجالی تاریخ فوتبال، مارادونا نیز درگیر ماجرای دوپینگ شده بود. زمانی که دیگو در لیگ ایتالیا و باشگاه ناپولی بازی می کرد (دقیق تر اینکه دو سال بعد از قهرمانی با ناپولی)، تست دوپینگ مارادونا مثبت و دو سال محروم از رقابت های فوتبالی می شود. کمی بعد، مسئولین مربوطه به این نتیجه می رسند که عملکرد ال دیگو در بازی های آخر به خاطر ماده ی مخدر کوکائین نبوده است و او ملزم به حداکثر محرومیت نیست و این چنین شد که مارادونا به ۱۵ محرومیت محکوم شد. با وجود اینکه خطر عدم حضور در رقابت های جام جهانی او را تهدید می کرد، دیگو می تواند در این رقابت ها حضور پیدا کند.
دیگو مارادونا اما در جام جهانی ۱۹۹۴ یک رسوایی تاریخی رقم می زند. مارادونا که با خوش اقبالی به این مسابقات رسیده بود، در بازی مقابل نیجریه درخشید و برترین بازیکن زمین شد. پس از این نمایش اعجاب آور، از مارادونا تست دوپینگ گرفته شد. وقتی نتیجه آمد، پزشکان متوجه نکته ای شدند: "دیگو مارادونای بزرگ از داروی انرژی زای افدرین استفاده کرده بود." فیفا او را دو سال محروم می کند و او از تیم ملی آرژانتین خداحافظی می کند.
توجیح این فجایع را می توان اعتیاد ال دیگو به مواد مخدر دانست اما با فوت مارادونای بزرگ، راز وجود نیت دوپینگ یا عدم آن فعلا و شاید برای همیشه نامشخص می ماند.
| ریو فردیناند و آندره اونانا |
ریو فردیناند، مدافع وسط باتوان منچستر یونایتد، به عنوان یکی از بهترین مدافعان نسل خودش یاد می شود. ریو فردیناند مردی از دوران منچستر فرگی است. فردیناند که عضوی از تالار مشاهیر لیگ برتر انگلستان است، حالا به عنوان کارشناس در شبکه های تلویزیونی فعالیت می کند. ریو فردیناند نیز روزهایی درگیر نیروافزایی غیر مجاز شده بود. فردیناند در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳، به قول خودش "فراموش می کند" که در آزمایش اعتیاد و مربوط به دوپینگ شرکت کند. این فراموشی اما برای او گران تمام می شود. او در دادگاه تجدید نظر ناکام است و کار او در این فصل برای تیم منچستری تمام می شود. ریو حتی مجوز شرکت در بازی های یورو ۲۰۰۴ را ندارد.
فردیناند البته ابایی از چنین کار هایی نداشت. او بعد ها اعتراف کرد: "وقتی جوان بودم، دیوانه بودم! می توانستم کل روز را نوشیدنی الکلی بنوشم."
گلر کامرونی باشگاه منچستر یونایتد که با اینتر میلان به فینال لیگ قهرمانان اروپا دست یافته بود، در سال ۲۰۲۰ به گرفتاری دچار گردید. اونانا که دو سال قبل از آن سال به نیمه نهایی لیگ قهرمانان راه یافته بود، خبر یافت ماده ی ممنوعه ی فوروزماید را در نمونه آزمایش خود، می شنود. مدتی بعد، یوفا او را یک سال از حضور در مسابقات باشگاهی و ملی منع می کند. اونانا از همان ابتدا اعلام کرده بود که به علت بیماری به اشتباه داروی لازیکس همسرش را مصرف کرده و قبول کرد که این ادعا درست است اما وی عمداً این کار را نکرده است. با شکایت اونانا و آژاکس در دادگاه حکمیت ورزش، مدت محرومیت آندره اونانا به ۹ ماه کاهش می یابد. اونانا در نهایت توانست آن دوره را کنار بگذارد، دوباره خود را بازیابد و پیشرفت کند و حالا منتظر چالش های خود در اولدترافورد است.
دوپینگ در فوتبال نمونه های زیاد و شناخته شده ای دارد. نمی توان به طور قطع و با اطمینان بازیکنی را محکوم کرد و وی را مجرم شناخت. از طرفی، نمی توان بازیکنان را تبرعه کرد و آنها را بی گناه شناخت. مطمئناً مخاطبان عام و بدون قدرت نمی توانند به مدارک دادگاهی دست پیدا کنند و تنها از طریق گزارش سایت های معتبر و گزارش افشاگرانی همچون فوتبال لیکس می توان به قضاوت و داوری کوچک خود پرداخت اما دوپینگ همچنان در فوتبال ریشه دارد و ناجوانمردی را بر جوانمردی غلبه می دهد.
همچنان بخوانید:
پرونده های گمشده، قسمت اول؛ شخص ثالث نقل و انتقالات
پرونده های گمشده، قسمت دوم؛ سوپرلیگ
پرونده های گمشده، قسمت سوم؛ فرار مالیاتی
