طرفداری | اندکی پس از پایان بازی دوستانه یکشنبه گذشته مقابل شاختار دونتسک، هری کین به‌تنهایی از تونل بیرون آمد و برای تشویق تماشاگران به چهارگوشه زمین رفت و مثل همیشه مورد استقبال قرار گرفت. یک تشویق باشکوه برای «شاهزاده هری».
کین در پیروزی 5-1 تیمش، چهار گل به ثمر رساند. چه کسی دیگری قرار بود به آنها گل بزند؟ فصل گذشته بقیه اعضای تیم به سختی می‌توانستند تور دروازه حریف را شناسایی کنند، چه رسد به اینکه آن را گل کنند. همهٔ هواداران تاتنهام می‌دانستند که این لحظه در راه است. کین تنها یک سال از قراردادش باقی‌مانده بود و عجله‌ای برای تمدید نداشت؛ بنابراین این آخرین فرصت برای دنیل لوی بود تا دارایی 100 میلیون‌پوندی خود را نقد کند. بعد از یک سال، کین می‌توانست با قراردادی آزاد راهی تیم دیگری شود و تقریباً هیچ شانسی وجود نداشت که «رئیس» اجازه دهد این اتفاق بیفتد. حتی اگر هیچکس مثل «لوی» نتواند انتقالی تمام‌شده در ذهن فوتبال‌دوستان را خراب کند.
لوی باید مدیران بایرن‌مونیخ را در چند هفته گذشته بابت ذره‌ذره بیشتر کردن مبلغ قرارداد دیوانه کرده باشد. دیدنِ رفتنِ او ناراحت کننده است اما جایی برای تعجب نیست. هری حالا 30 ساله است و بیش از سه یا چهار سال از دوران اوج در پیش ندارد. بابت دوران بازی در تاتنهام - به‌غیراز چند دوره قرضی - او، هیچ مدالی برای ارائه ندارد. تیمی که در طول یک قرن فقط صاحب یک جام شده است و عجیب نیست که چنین ستاره‌ای در فکر ترک آن باشد. ما دوست داریم فکر کنیم یک باشگاه بزرگ هستیم - ما اکنون ورزشگاهِ یک باشگاهِ بزرگ را داریم - اما توسط هیئت‌مدیره‌ای با ذهنیتی بی‌شباهت به باشگاهی بزرگ اداره می‌شویم. بازیکنی مانند کین شایسته این است که دوران حرفه‌ای خود را با چند مدال و بازی در لیگ قهرمانان اروپا به پایان برساند. اسپرز در این فصل حتی به لیگ کنفرانس اروپا همراه نیافته است و بایرن همواره در حال بردن جام‌های جدید است. آنها از سال 2013 تاکنون 11 بار پیاپی بوندس‌لیگا را برده‌اند. هری ممکن است شروع به گسترش ویترین افتخارات خود کند. حالا او به‌غیراز چند جایزه شخصی چیزی برای گذاشتن در آن خواهد داشت.
همچنین با رفتن کین هواداران تاتنهام احساس ناراحتی نخواهند کرد. آنها قبول دارند به‌اندازه کافی برای او خوب نیستند، اما او بهترین سال‌های خود را برای باشگاه سپری کرده است. گل‌های او، طعم بازی در لیگ قهرمانان را به هواداران تاتنهام داده است، چیزی که باید به زندگی بدون آن عادت کنند. او در تمام مدت رفتار بی‌عیب و نقصی داشته است. کم‌وبیش، تقریباً. زمانی که او در سال 2021 با پپ گواردیولا برای انتقال به سیتی به توافق شخصی رسید و به تمرین نیامد، کمی دل هواداران تاتنهام را شکست. اما آنها هری را بخشیدند. مهم‌تر از همه، هری از شرایط به وجود آمده عصبانی نشد و دست از تلاش برنداشت. من هرگز لوکا مودریچ را به‌خاطر عملکردش در آخرین سال حضورش در اسپرز، زمانی که او برای انتقال به رئال‌مادرید مصمم بود، نمی‌بخشم. او به یک باشگاه انگلیسی دیگر نرفته است. نه به منچسترسیتی. یا بدتر از آن به آرسنال یا چلسی. او به بایرن رفته است. هر طرفدار اسپرز باید خوشحال باشد.
اولین‌بار در سال 2013 کین در لیگ کاپ مقابل هال گل‌زنی کرد و تاتنهام توانست این بازی را در ضربات پنالتی پیروز شود. در ابتدا باور بر این بود که «کین» یک شگفتی زودگذر است. اما او به گل‌زنی ادامه داد. ظاهراً میل گل‌زنی کین به تیم‌ها، مخصوصا تیم‌های بالای جدولی تمامی نداشت. دیری نگذشت که هواداران خانگی شروع به خواندن کردند: "او فقط شگفتی‌ای یک‌فصله است." (کنایه به کسانی که هری کین را جرقه‌ای کوتاه می‌دانستند). هری خاص و مهارناپذیر بود. کسی که می‌توانست با هر دو پا و سر گل بزند و نه‌تنها یک گل‌زن بلکه یک سازنده‌ی گل قهار بود. پاس گل‌های فراموش‌نشدنی به سون هیونگ مین، می‌توانست باعث فوران هیجان هواداران شود.
او یک بازیکن کامل بود، کاملاً حرفه‌ای. حتی زمانی که فصل گذشته تاتنهام فوتبال افتضاحی بازی می‌کرد، او 30 گل در لیگ به ثمر رساند. هواداران معتقدند که بدون کین ممکن بود در جنگ سقوط قرار گیرند. "ما همان جایی هستیم که هستیم." حقیقت این است که کین چندین فصل پیش از تاتنهام پیشی گرفته بود. تنها احساس وفاداری هری و محبت بی‌وقفه هواداران او را در باشگاه نگه داشت. هواداران فکر می‌کنند تاتنهام بدون کین کجا خواهد بود. آنها به این فکر می‌کنند چه مهاجمی می‌تواند برای تیم در هر فصل ۳۰ گل به ثمر برساند؟ یا اصلاً مهاجم بزرگی حاضر به بازی در باشگاهی بی‌جام همچون تاتنهام می‌شود؟ تاتنهام که تاتنهام است، فقط باید امیدوار بود که ریچارلیسون دوباره کشف کند که کفش‌هایش برای چه هستند و اینکه به بازیکنان یادآوری می‌شود که ورزشگاه برای جشن گرفتنِ افتخارات فوتبالی است، نه فقط کنسرت‌های NFL و بیانسه. مطمئناً هیچ بازیکنی نمی‌تواند مثل کین باشد. بازیکنی مانند او خیلی به‌ندرت در این باشگاه وجود دارد.
برای باور به «فصلی برای بازسازی»، طرفداران تاتنهام آنقدرها صبور نخواهند بود؛ چه اینکه احتمال به پرواز در آوردن هواپیماهای بدون‌سرنشین بالای استادیوم این تیم، با پیام‌های انتقادآمیز بیشتر است. به نظر می‌رسد هر فصل در تاتنهام یک‌فصل برای بازسازی است. جهنم واقعی وقتی است که به این ایده فکر می‌کنند که اگر نتوانید یک تیم برنده در اطراف هری کین بسازید، می‌توانید در اطراف چه کسی بسازید؟ پس خداحافظ هری. برایت چیزی جز بهترین‌ها آرزو نمی‌کنیم. تو خیلی بیشتر از چیزی که می‌توانستیم امید داشته باشیم به ما بخشیدی. حداقل یک تیم برای حمایت در لیگ قهرمانانِ امسال خواهیم داشت.
