بازسازی ترکیب تاتنهام در حال انجام است.
با امضای قرارداد جیمز مدیسون مشخص است که آنج پستکوعلو قصد دارد برای تیمش ترکیبی قدرتمند بسازد.
Ange-ball نام و سبک بازی سرمربی جدید تاتنهام است؛ این تاکتیک شامل تغییر خط میانی تیمش از دو به سه (هافبک) است. در حالی که آنتونیو کونته یک خط هافبک دو نفره از هافبک‌های همه‌جانبه و برنده توپ می‌خواست که خودشان را همواره در نزدیکی موقعیت توپ نگه دارند و از سه بازیکن دفاعی محافظت کنند، در حالی که پستکوعلو با یک خط هافبک سه نفره در وسط پارک بازی می‌کند. این فضا کمی بیشتر از آن چیزی است که کونته می‌توانست برای هافبک لوکس خودش در وسط زمین داشته باشد و دراختیارش قرار دهد.
البته مدیسون بازیکن لوکسی نیست. از برخی جهات،《هافبک همه جانبه و برنده توپ》توصیف نسبتا خوبی از اوست. این توصیف به تنهایی درست نیست زیرا برنده شدن توپ (در دوئل حفظ و گرفتن توپ) و میزان کار بالا از معدود جنبه های بازی او نیست که بیشتر به آن شهرت دارد. او سخت کار می کند و توپ را به میزان قابل توجهی پس می گیرد. او فصل گذشته از نظر آمار کسب مالکیت توپ در رده 25 ام بازیکنان لیگ برتر قرار گرفت، بازی کردن با او به صورت دو نفره به معنای این است که مدیسون از او مقدار زیادی از مالکیت توپ را می خواهد و بیش از حد بازی او با توپ را قربانی می کند. در اوایل دوران حرفه ای خود در لستر، کلود پوئل مدت کوتاهی با مدیسون به عنوان یک هافبک عمیق بازی کرد اما پس از اینکه دید چقدر او در زمین موثر است، به سرعت نظرش تغییر کرد.
او به عنوان شماره 10 راحت تر است و با آزادی حرکت در قسمت تهاجمی زمین بازی می کند و به عنوان نیروی خلاق اصلی برای تیمش مسئولیت می پذیرد. اما مانند بسیاری از 10 های خلاق قبل از او، او به خوبی ثابت کرده است که می تواند در ترکیب 4-3-3 به پست هشت نیز منتقل شود.
این احتمالاً جایگاهی است که مدیسون در سیستم پستکوعلو بازی خواهد کرد، اگرچه او همچنین گزینه بسیار خوبی در سه بازیکن جلو (پست وینگر یا پشت مهاجم) نیز خواهد بود، جایی که او فصل گذشته را برای لستر گذراند. در فصل ۲۳-۲۰۲۲ دژان کولوسفسکی خالق اصلی تاتنهام بوده است (در کنار هری کین که طبیعتاً بیشتر اوقات در زمین برای گلزنی به او نیاز است)، اما او بخش بزرگی از فصل گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد و مواقعی هم از فرم ایده آل دور بود.
زمانی که حتی کولوسفسکی، به خوبی بازی می کرد، باز هم اسپرز جایگزین مناسبی نداشت. ریچارلیسون، آرنات دانجوما و لوکاس مورا همگی به میدان رفتند، اما هیچ کدام به اندازه کافی در مهارت با توپ خوب نیستند که بتوانند بین خطوط آن را دریافت کنند، بچرخند و موقعیت هایی شبیه به کولوسفسکی خلق کنند، بنابراین امضای قرارداد مدیسون به معنای اتکای کمتر به کولوسفسکی است. صحبت هایی در مورد استفاده از کولوسفسکی به عنوان پست هشت تیم زیر نظر پستکوعلو وجود دارد، اما با توجه به تعداد گزینه های اسپرز در خط هافبک مرکزی، به علاوه اکنون، مدیسون، احتمال حضور او در آنجا را بسیار کم می کند.
مدیسون یک ستاره آماده در لیگ برتر است. او قطعاً در ترکیب اصلی اسپرز قرار خواهد گرفت و به احتمال زیاد در سریعترین زمان اوضاع تیم را بهبود خواهد بخشید. کاری که در طول دوران حضورش در لستر انجام داد، لستر که همیشه تیم بهتری به نظر می رسید. فصل گذشته، در 10 بازی لیگ که مدیسون شروع نکرد، 0.8 گل در هر بازی به ثمر رساند، اما زمانی که او در ترکیب اصلی بود، این رقم تقریبا دو برابر شد و به 1.5 گل در هر بازی رسید. او مرد اصلی باشگاه سابقش بود و همه چیز به لطف او دارای ثبات بود، همانطور که می‌توان نگاهی به حضور بازیکنان لستر و تاثیر آنها در سکانس‌های پایانی، در بازی‌های لیگ برتر فصل گذشته را نشان داد. مدیسون در حداقل 16 بازی (از نظر حضور در ۹۰ دقیقه به ازای هر بازی) بیشتر از هر هم تیمی دیگری حضور داشت.
مدیسون در فصل ۲۳-۲۰۲۲ از همه لحاظ تأثیرگذارترین بازیکن لسترسیتی بود:
سوالی اصلی هواداران تاتنهام این است که آیا مدیسون می تواند مانند دوران لستر، در تاتنهام بدرخشد یا خیر.
شکاف اصلی که از مدیسون خواسته می‌شود آن را برطرف کند خلاقیت و چشم‌انداز پاس است. از زمانی که کریستین اریکسن جدا شد، تاتنهام هافبکی نداشت که بتواند با یک پاس حریف، خطوط دفاعی رقیب را باز کند. آنها کین را دارند که می تواند به کمک این کار گلزنی کند، اما اگر او پاس دهد، به این معنی است که شخص دیگری در پایان کار است و کین تمام کننده نخواهد بود؛ که همین امر احتمال به ثمر رسیدن گل را کاهش می دهد.
کین با سون هیونگ مین در فرمی که فصل گذشته داشت، اغلب به این معنی بود که آنها از نظر آمادگی خیلی از هم دور بودند و هماهنگی سابق را نداشتند. درنتیجه زوج آنها در یک سوم پایانی کمتر موثر بود. حضور مدیسون می تواند کار هری کین برای نزدیک تر شدن به دروازه را راحت کند تا مسئولیت های کین بیشتر نشود.
مدیسون در اولین فصل خود در لیگ برتر در فصل 2018-2019، بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ برتر (100) موقعیت ایجاد کرد و در طول مدت حضورش در لستر در آن ستون رتبه خوبی داشت. فصل گذشته، تنها 9 بازیکن بیشتر از او (69) موقعیت داشتند، با وجود بازی کم نظیر او برای لستر، این تیم در نهایت سقوط کرد. با توجه به اینکه لستر به طور میانگین 47.7 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت و 22 بازی از 38 بازی خود را باخت، این آمار بسیار چشمگیرتر است. مدیسون و هم‌تیمی‌هایش کمتر از آنچه که عادت داشتند، توپ را صاحب می شدند، اما مدیسون همچنان می‌درخشید.
تاتنهام فصل گذشته با 70 گل در لیگ برتر در رده پنجم قرار گرفت، اما از نظر گل های مورد انتظار (57.8) کمی بالاتر از لستر سقوط کرده هشتم بود. تمام کنندگی در سطح جهانی کین کم و بیش باعث تفاوت بین این دو امتیاز شد، زیرا او گل هایش را بسیار بالاتر از نرخ xG خود به ثمر رساند. با توجه به اینکه او فقط یک سال از قراردادش باقی مانده است و گمانه زنی های زیادی در مورد آینده او وجود دارد، پستکوعلو مطمئناً نمی خواهد به آن تکیه کند (در حالی که این احتمال وجود دارد که کین در فصل آینده گلزنی فوق العاده ای نداشته باشد). او می‌خواهد مهاجمی در ترکیبش باشد، که فرصت‌های بهتری داشته و فرصت‌های بیشتری برای تمام‌کننده‌های کمتر استثنایی‌اش به وجود بیاید.
همانطور که از نمودار بالا می توان دید، بسیاری از موقعیت هایی که مدیسون برای لستر ایجاد کرد از کرنر به دست آمده و توانایی او در ایجاد موقعیت از توپ های مرده بدون شک بخشی از تصمیم تاتنهام بابت اطمینان از جذب او بوده است. با کمک جیانی ویو، بانکدار ایتالیایی که به مربی متخصص تبدیل شد و تقریباً 5000 روتین مختلف را طراحی کرده است، اسپرز موفق به خرید یکی از بهترین هافبک‌ها برای درخشش در بازی های لیگ برتر در موقعیت توپ های مرده تبدیل خواهد شد. در فصل 2022-23، تنها لیورپول (17) در ضربات ایستگاهی (به استثنای ضربات پنالتی) بیشتر از تاتنهام (16) گل زد. (هنوز اعلام نشده است که آیا ویو در فصل آینده در تاتنهام خواهد بود یا خیر، اما پستکوعلو مطمئناً مشتاق ادامه روند کار خوب خود خواهد بود.)
سون در بیشتر سه فصل گذشته کرنر زن اسپرز بوده است، و عملکرد مناسبی دارد، اما او به جای اینکه همیشه فردی باشد که برای آن قسمت از بازی برجسته باشد، تبدیل به بازیکن اول در زدن ضربات ایستگاهی شده است. این واقعیت که پدرو پورو در پایان فصل گذشته و پس از ورودش در ژانویه، وظایف کرنر را بر عهده گرفت، نشان می‌دهد که برخی از افراد در باشگاه همیشه امکان بهبود سون در این زمینه را ممکن می‌دانستند اما قطعاً او نمی تواند در همه قسمت‌ها درخشان ظاهر شود، بنابراین مدیسون می‌تواند ارتقای بیشتر را به اثبات برساند. در همین حال، سون مطمئناً پاسخی بلندمدت برای مشکلات تاتنهام از طریق ضربات آزاد مستقیم نیست؛ بلکه ممکن است مدیسون باشد.
در سه فصل گذشته، تاتنهام بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر (69 شوت) از ضربات ایستگاهی مستقیم داشته است، و با این حال 12 تیم بیشتر از مجموع یک گل خود را به ثمر رسانده اند، از جمله برنتفورد که یکی از این تیم‌ها است، اما تاتنهام نتوانسته له خوبی در این بخش حرفی برای گفتن داشته باشد. در تاتنهام سال‌هاست که به کین فرصت ضربه‌های آزاد می‌دهند، برخلاف اینکه همه شواهد که نشان می‌دهد او نمی‌تواند آنها را به خوبی بزند. مدیسون (هشت) پس از جیمز وارد پراوس (15) برای گلزنی از ضربات ایستگاهی مستقیم از ابتدای دوران حرفه ای خود در لیگ برتر در رده دوم قرار دارد، بنابراین آمدن او ممکن است در نهایت پایانی برای دوران کین در ضربات ایستگاهی باشد.
تهدید گل مدیسون نکته جذاب بازی او برای پستکوعلو است.
پستکوعلو دوست دارد شماره هشت هایش وارد محوطه جریمه شوند و از سه خط جلوتر فرار کنند، دقیقاً مانند مارتین اودگارد برای آرسنال یا ایلکای گوندوگان برای منچسترسیتی. پستکوعلو، مانند پپ گواردیولا و میکل آرتتا، با گروه فوتبال سیتی پیوند دارد و تصادفی نیست که این استرالیایی دوست دارد تیم‌هایش شبیه آرتتا و گواردیولا بازی کنند. روشی که او از شماره هشت خود استفاده می کند با روش گواردیولا و آرتتا تفاوتی ندارد.
چیزی که قبلاً در بازی مدیسون نبوده و الان قابل دیدن است، این است او که جلوتر از مهاجمان فرار کند؛ اگرچه دلیلی وجود ندارد که او نتواند این کار را مدت بیشتری انجام دهد، زیرا بیشتر کارهای او خارج از محوطه جریمه انجام می شود. از زمانی که او در سال 2018 به لستر پیوست، تنها کوین دی بروین (14)، کین (13) و سون (13) بیشتر از مدیسون (9) از بیرون محوطه جریمه (به استثنای ضربات آزاد مستقیم) در لیگ برتر گل زده اند. واضح است که تاتنهام بازیکنانی را دوست دارد که می توانند از راه دور شوت کنند. با این حال، نکته مهم در مورد مدیسون این است که وقتی او در منطقه 14 به توپ می رسد، بخش مهم زمین در لبه محوطه جریمه حریف، جایی که او بیشترین سهم را برای لستر در فصل 2022-23 داشت، او چشم انداز انتخاب یک هم تیمی در موقعیت بهتر و همچنین توانایی شوت زدن را دارد. این باعث می شود که کار مدافع برای دفاع در برابر او را دوچندان سخت کند.
مدیسون فصل گذشته 10 گل در لیگ برتر به ثمر رساند و 9 پاس گل نیز ارسال کرد که در مجموع 19 گل و پاس گل به ثبت رسانده باشد. این بدان معناست که او در رده سیزدهم لیگ برتر از نظر نقش آفرینی گل، و در صدر همه بازیکنان تیم هایی که تیمشان در نیمه پایین جدول به پایان رسید قرار می گیرد. ابرچی ایز، رودریگو و هاروی بارنز هم تیمی های او هر کدام با 14 گل+پاس گل، در رده های بعدی قرار گرفتند.
فقط 6 بازیکن در تاریخ لیگ برتر قبل از مدیسون 19 گل یا بیشتر برای یک تیم سقوط کرده زده بودند و بسیاری از آنها به ویژه بازیکنی که بیشترین نقش را در زمان سقوط تیمش به دسته پایین تر داشته است، اندی جانسون از کریستال پالاس، با 24 گل در فصل 2004/05؛ تعداد قابل توجهی از گل‌ها با ضربات پنالتی به ثمر رسید (11 گل). در همین حال، مدیسون در فصل 23-2022 تنها یک گل به کمک پنالتی ثمر رساند. اغلب ارزش فوق العاده‌ای در خرید بازیکن از تیم های سقوط‌شده وجود دارد. خرید اندرو رابرتسون و جورجینیو واینالدوم توسط لیورپول به همین اندازه این مسئله را ثابت می‌کند. دیدن هیچ سناریویی که در آن مدیسون در تاتنهام موفق نشود دشوار است. او در لیگ برتر کیفیت ثابتی دارد و برای پیشرفت در تیمی که در بیشتر فصل گذشته مانند لستر ضعیف بازی کرد اما شرایط متفاوتی داشت، دلایل زیادی وجود دارد که از او انتظار داشته باشیم برای باشگاه جدیدش نتواند با فرم مناسبی به میدان برود، بنابراین قطعاً او خرید موفقی برای تاتنهام خواهد بود. با 40 میلیون پوند، مدیسون حتی احساس فشار و خطر زیادی نمی کند.
جمع بندی آمارهای مدیسون در تصویر زیر قابل مشاهده است:
به قلم سایت Opta Analyst
