طرفداری | اگر سال گذشته همین موقع به هواداران آرسنال شانس نایب قهرمانی در لیگ برتر را می‌دادید، با آغوش باز از آن استقبال می‌کردند. راهیابی به لیگ قهرمانان اروپا هدف اصلی فصل گذشته آرسنال بود و میکل آرتتا موفق شد به آن دست پیدا کند. آرسنال پس از شروع درخشان خود در لیگ، سرانجام ۸ امتیاز برتری خود در صدر جدول را از دست داد و رقابت قهرمانی را به منچسترسیتی واگذار کرد. برای پیروز شدن در رقابت با منچسترسیتی باید تقریبا بی نقص عمل کنید. به مناسبت شروع فصل 24-۲۰۲۳، به بررسی پنج پرسش کلیدی پرداخته‌ایم که آرسنال باید برای به چالش کشیدن مدافع عنوان قهرمانی به آنها پاسخ دهند.
پیش از شروع مطلب، قسمت‌های قبلی را از دست ندهید:
1- آیا رقابتی برای دروازه‌بان شماره یک به وجود آمده است؟
پرداخت ۳۰ میلیون پوند برای خرید آرون رمزدیل از شفیلدیونایتد پیش از شروع فصل ۲۲-۲۰۲۱، تعجب بسیاری از فوتبال دوستان را برانگیخت. رمزدیل دو فصل متوالی با بورنموث و پس از آن شفیلدیونایتد به دسته پایین‌تر سقوط کرده بود و به نظر نمی‌رسید که توانایی لازم برای حضور درون دروازه تیمی با انگیزه حضور در چهار تیم برتر را داشته باشد. با این حال، از آن زمان، رمزدیل همواره درون دروازه آرسنال حضور داشته و قرارداد بلندمدتی که چند ماه پیش امضا کرد، به این معنی است که او در بلند مدت دروازه‌بان اول باشگاه خواهد بود.
پس چرا آرسنال به جذب داوید رایا، دروازه‌بان برنتفورد، علاقه دارد؟ پاسخ ساده است: افزایش رقابت در خط دروازه. آرسنال نمی‌تواند برای پایین کشیدن منچسترسیتی درجا بزند. توپچی‌ها تاکنون یورین تیمبر، دکلان رایس و کای هاورتس را به خدمت گرفته‌اند که هر سه بازیکن بمی‌توانند لافاصله برای حضور در ترکیب اصلی رقابت کنند. همین موضوع درباره داوید رایا نیز صادق است و او باعث فشار روی رمزدیل می‌شود و رقابت این دو دروازه‌بان، باعث پیشرفت آنها می‌شود.
جدای از آن، داوید رایا یک دروازه‌بان مدرن فوق العاده بوده و فصل گذشته در برنتفورد آماری عالی در مهارهای خود به ثبت رسانده است. با توجه به آمار گل‌های مورد انتظار در چارچوب (xG on Target) اپتا، این دروازه‌بان اسپانیایی تقریبا شش گل کمتر از چیزی که از یک دروازه‌بان معمولی انتظار می‌رود، دریافت کرده است.
Xg ضرباتی که به سمت دروازه داوید رایا روانه شده است (به غیر از گل خودی و پنالتی)
از سوی دیگر، رمزدیل در واقع یک گل بیشتر از آنچه که باید، دریافت کرده است. این آمار این احساس را به هوادار می‌دهد که با وجود لحظات درخشان رمزدیل، او فرم ضعیفی در برخی بازی‌ها داشته است. حتی در 22-2021 نیز که بدون شک فصل تاثیرگذاری در اولین حضور خود در امارات داشت، مهارهای او به اندازه یک دروازه‌بان متوسط در لیگ برتر بود. او تنها 0.6 از گل‌هایی که انتظار می‌رفت یک دروازه‌بان متوسط دریافت کند را مهار کرده است.
Xg ضرباتی که به سمت دروازه آرون رمزدیل روانه شده است (به غیر از گل خودی و پنالتی)
توانایی رمزدیل در کار با توپ یکی از اصلی‌ترین دلایلی بود که آرسنال او را به خدمت گرفت، اما داوید رایا نیز چنین توانایی دارد. برنتفورد خیلی مستقیم‌تر از آرسنال بازی می‌کند. در برنتفورد اغلب از رایا خواسته می‌شد که هم در ضربات دروازه و هم در جریان بازی توپ را برای ایوان تونی ارسال کند. در فصل گذشته ۶۶ درصد از پاس‌های او به صورت بلند ارسال شدند که او را در رتبه ششم قرار می‌دهد. آمار رایا در این زمینه بسیار بیشتر از ۵۱ درصد آرون رمزدیل است.
با وجود این، این دو بازیکن در مجموع دقت پاس‌های مشابهی داشتند (رمزدیل 63.4 درصد در مقابل رایا 60.8 درصد)، اما دقت رایا در پاس‌های بلند بسیار بهتر است. رایا نرخ موفقیت 42 درصدی برای پاس‌های بلند خود در فصل گذشته ثبت کرده که در میان بهترین آمارهای لیگ قرار می‌گرفت. در سوی دیگر تنها ۲۹ درصد از پاس‌های بلند رمزدیل به یار هم‌تیمی رسیده است که باعث می‌شود او در میان دروازه‌بان‌های شماره یک لیگ، از آخر در رتبه سوم قرار بگیرد.
پاس‌های بلند رایا سلاح مفیدی برای برنتفورد بود. دروازه بان برنتفورد در فصل گذشته 9 موقعیت فرعی (secondary chance) ایجاد کرد (پاس قبل از پاسی که یک موقعیت ایجاد می‌کند) که چهار موقعیت از هر دروازه‌بان دیگر بیشتر بود. او همچنین 22 پاس رو به جلو (progressive pass) ارسال کرد ( 16 مورد بیشتر از هر دروازه‌بان دیگری در فصل گذشته) که نشان می‌دهد تیم توماس فرانک چقدر از توانایی‌های رایا برای پیشروی در زمین بازی استفاده می‌کند. progressive pass به پاسی اطلاق می‌شود که از نقطه شروع تا پایان خود حداقل ۳۰ متر به دروازه حریف نزدیک‌تر شده باشد.
رایا برای قرار گرفتن در اکثر تیم‌های لیگ برتر، از جمله آرسنال، به اندازه کافی خوب است. توانایی‌های او بیش از آن است که ذخیره رمزدیل باشد و این احتمال نیز وجود دارد که جایگاه او به عنوان دروازه‌بان شماره یک توپچی‌ها را مال خود کند.
۲- آرسنال چه تصمیمی در قبال انکتیا و بالوگان می‌گیرد؟
بالوگان و انکتیا بازیکنان توپچی‌ها برای جانشینی گابریل ژسوس محسوب می‌شوند و آرسنال باید در مورد آنها تصمیم بگیرد. آنها ادی انکتیا را ترجیح می‌دهند یا می‌خواهند فولارین بالوگان را حفظ کنند؟ گابریل ژسوس با وجود توانایی‌های متنوع خود، هرگز تمام کننده خوبی نبوده است.
گابریل ژسوس معمولا کمتر از xG خود گلزنی کرده است
ژسوس هفت فصل است که در لیگ برتر بازی می‌کند. در این مدت او xG (گل‌های مورد انتظار) 83.6 را ثبت کرده اما از این موقعیت‌ها تنها 69 بار گلزنی کرده، که یعنی او ۱۴.6 گل کمتر از حد انتظار به ثمر رسانده است. از فصل ۱۷-۲۰۱۶، اولین فصل او در لیگ برتر، هیچ بازیکنی آمار ضعیف‌تری نسبت به ژسوس در به ثمر رساندن گل‌های مورد انتظار خود ثبت نکرده است. البته کاری که او با توپ انجام می‌دهد و توانایی او در پیشرفت دادن بازی هم تیمی‌های خود، ارزش آن را دارد و میکل آرتتا نیز به خوبی از این موضوع آگاه است. اما اگر نقشه اصلی آرسنال شکست بخورد یا بازیکنی بخواهد که موقعیت‌های نصفه و نیمه را به گل تبدیل کند، به گزینه‌های دیگری نیاز دارد.
انکتیا سال گذشته قرارداد بلند مدتی با حقوق هفتگی ۱۰۰ هزار پوند با باشگاه امضا کرد و اگر چه جانشین شایسته‌ای برای گابریل ژسوس بود، اما پس از بازگشت ژسوس از مصدومیت فرصت کمتری برای بازی به دست آورد. با این حال او همیشه آمار خوبی داشته است. او در فصل گذشته 1070 دقیقه در لیگ برتر لیگ برتر به میدان رفت و میانگین xG بدون پنالتی 0.69 به ازای هر 90 دقیقه را ثبت کرد که بیشتر از هر بازیکن دیگر آرسنال بود. در واقع، تنها ارلینگ هالند (0.75) و کالوم ویلسون (0.72) به ازای هر 90 دقیقه میانگین xG بدون پنالتی بیشتری نسبت به انکتیا داشتند که نشان می‌دهد این بازیکن انگلیسی در زمان بازی محدود خود مرتبا در موقعیت شوتزنی قرار گرفته است.
انکتیا فصل گذشته از عدم اعتماد به نفس مقابل دروازه رنج می‌برد و از مجموع 8.25 گل مورد انتظار خود، تنها چهار گل به ثمر رساند. او با عملکرد ضعیف 4.25- در میان بدترین عملکرد لیگ برتر پس از پاتریک بمفورد (4.61-) و کای هاورتز (4.60-) در رتبه سوم قرار می‌گیرد. آرتتا امیدوار است که حداقل یکی از آنها در مقابل دروازه بی رحم‌تر باشد.
شاید آرتتا در فصل آینده به بالوگان روی بیاورد. این بازیکن که اخیرا تصمیم گرفت برای تیم ملی آمریکا به میدان برود، کمی ناشناخته است اما آمار بهتری نسبت به انکتیا ثبت کرده است. بالوگان پس از یک دوره قرضی موفق در رنس در لیگ 1 به امارات بازگشته است. او در فصل گذشته 21 گل در لیگ فرانسه به ثمر رساند و پس از کیلیان امباپه، الکساندر لاکازت و جاناتان دیوید در رده چهارم گلزنان برتر این لیگ قرار گرفت. او تقریبا به تنهایی حملات رنس را ترتیب می‌داد و فصل گذشته 46 درصد از گل‌های این باشگاه را به ثمر رساند. نمایش فصل گذشته بالوگان نشان می‌دهد که او خطر بیشتری نسبت به ژسوس و انکتیا رو دروازه ایجاد می‌کند.
او در فصل گذشته نشان داد که می‌تواند به صورت مداوم موقعیت‌های خوبی برای خود ایجاد کند. تنها xG امباپه (0.84) در هر 90 دقیقه نسبت به بالوگان با 0.79 بیشتر بود و حتی با حذف پنالتی‌ها از این تحلیل، او در رده سوم لیگ فرانسه قرار می‌گیرد. جدای از آن، بالوگان با توانایی‌اش در دویدن با توپ، موقعیت‌های زیادی برای خود ایجاد کرد. این مهاجم آمریکایی فصل گذشته 32 حمل توپ در لیگ 1 داشت که در نهایت به شوت ختم شد و از این نظر در رتبه چهارم لیگ فرانسه قرار می‌گیرد.
از آنجا که رنس بسیار مستقیم‌تر از آرسنال بازی می‌کند، احتمالا او فضای بیشتری برای در اختیار دارد. اما توانایی حمل توپ او، همراه با توانایی ساخت موقعیت شوتزنی، نشان می‌دهد که او می‌تواند بدون توجه به کمکی که دریافت می‌کند، چندین موقعیت از یک سوم نهایی برای خود ایجاد کند.
بالوگان به صراحت اعلام کرده که دیگر به صورت قرضی آرسنال را ترک نخواهد کرد. او همچنین نقشی فرعی را در ترکیب آرتتا نمی‌پذیرد و می‌خواهد به صورت مداوم بازی کند. این حس وجود دارد که آرتتا هر دو بازیکن را برای فصل آینده نگه نمی‌دارد. باید دید آرتتا کدام بازیکن را انتخاب خواهد کرد.
۳- آیا به اندازه کافی در تابستان امسال، به خصوص در خط دفاعی هزینه شده است؟
ما مطلقا هیچ دشمنی با راب هولدینگ نداریم. این بازیکن انگلیسی مدافع شایسته‌ای در لیگ برتر و بازیکن مفیدی برای آرسنال است. همچنین او شخصیت بزرگی در رختکن تیم است و هر تیمی به یک راب هولدینگ احتیاج دارد. اما با مصدومیت ویلیام سالیبا افت کیفیت این تیم مشهود بود. سالیبا تا آن زمان استثنایی کار کرده بود و همکاری او با گابریل ماگالاش در قلب دفاع، یکی از دلایل شروع رویایی آرسنال در فصل گذشته محسوب می‌شد.
آرسنال از 27 بازی که سالیبا و گابریل در کنار هم حضور داشتند، تنها 3 بازی را شکست خورد و 21 بازی را با پیروزی پشت سر گذاشت (78 درصد). این درصد برد زمانی که هولدینگ و گابریل زوج خط دفاعی را تشکیل دادند، به 33 درصد کاهش یافت. آرسنال در بازی‌هایی که با زوج هولدینگ-گابریل به میدان رفت، در مقایسه با زوج سالیبا-گابریل سه شوت بیشتر دریافت کرد و حریفان در هر بازی تقریبا 0.5 گل مورد انتظار بیشتر ثبت کردند.
مقایسه عملکرد آرسنال با ویلیام سالیبا و بدون حضور او
هدف از این مقایسه‌ها کوبیدن راب هولدینگ نیست. بیشتر قصد داریم این نکته را بگوییم که برای اینکه در طول فصل در رقابت قهرمانی حضور داشته باشید، باید عمق ترکیب شما در خط دفاعی فوق‌العاده باشد. نیازی نیست که تفاوت قابل توجهی بین ترکیب اصلی و نیمکت‌تان وجود داشته باشد. وقتی بازیکنی به دلیل مصدومیت برای مدت طولانی در ترکیب حضور ندارد، باید بازیکن دیگری جایگزین او شود که قادر باشد بدون افت چشمگیر کیفیت، برای شما به میدان برود. شاید چنین چیزی غیر منطقی به نظر برسد، اما این استانداردی است که منچسترسیتی تعیین کرده است.
آرسنال اطمینان دارد که تیمبر، رایس و هاورتز برای چنین رویکردی مناسب هستند و ممکن است رایا نیز گزینه چهارم باشد. آیا این کافی خواهد بود؟
۴- آنها چه پاسخی به مقایسه رایس و پارتی می‌دهند؟
اگر خرید تیمبر و هاورتز را به پیش غذا تشبیه کنیم، خرید رایس قطعا وعده اصلی بود. کاپیتان سابق وست‌هم با مبلغ هنگفت 105 میلیون پوند راهی آرسنال شد. این مبلغ نشان می‌دهد که آرتتا به وضوح فکر می‌کند که رایس بازیکنی است که تیم را متحول می‌کند و برای برداشتن قدم بعدی به او نیاز دارد.
عجله آرسنال برای خرید رایس آینده توماس پارتی را در هاله‌ای از ابهام قرار داد. گزارش‌ها نشان می‌دهند که باشگاه‌هایی از عربستان و یوونتوس به جذب این هافبک غنایی علاقه دارند. اما این شایعات کمرنگ شده‌اند و اکنون به نظر می‌رسد که این بازیکن 30 ساله در امارات باقی خواهد ماند. آرتتا گفته است که پارتی هنوز در برنامه‌های فصل آینده حضور دارد. اما در عمل حضور دو بازیکن پست شش در ترکیب چگونه ممکن است؟
حضور پارتی و رایس نمونه دیگری از عمق ترکیب مورد نیاز آرتتا است. آنها در فصل آینده لیگ قهرمانان نیز حضور دارند و دقایق زیادی برای بازی وجود خواهد داشت. اگر توانایی‌های آنها را کنار بگذاریم، در دسترس بودن و مقاومت بدنی یکی از چیزهایی که رایس برای تیم به ارمغان می‌آورد اما پارتی چنین تضمینی ندارد. رایس در هر یک از پنج فصل اخیر خود حداقل 32 بازی لیگ را آغاز کرده است و از سال 19-2018، تنها جیمز تارکوفسکی دقایق بیشتری نسبت به رایس در بین بازیکنان مرکز زمین (غیر از دروازه‌بان‌ها) بازی کرده است. پارتی فصل گذشته 33 بازی انجام داد اما در هر یک از دو فصل اول حضورش در آرسنال تنها ۲۴ بازی به میدان رفت.
ویژگی‌های این دو بازیکن کاملاً مشابه است. طبق مقایسه‌های راداری ما، بازیکنی که در پنج لیگ برتر اروپا بیشترین شباهت را به رایس داشت، در واقع خود پارتی بود.
زمانی که تیم مالکیت توپ را در اختیار ندارد، هر دو بازیکن در توپ ربایی و خواندن بازی فوق‌العاده عمل می‌کنند. توانایی آنها در زمان مالکیت متفاوت است. رایس با حمل توپ خود تیم را به جلو هدایت می‌کند، اما پارتی این کار را با پاس‌هایش انجام می‌دهد. به طور متوسط، رایس در هر بار حمل توپ خود، توپ را 6.4 متر جلو برده است، که یک به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین 5.5 متری توماس پارتی است. همچنین هافبک انگلیسی توانایی بیشتری برای عبور از یار مستقیم با حمل توپ خود دارد و با 31 حمل توپ که بازیکن مستقیم را جا گذاشته، بسیار بهتر از پارتی با ۹ مورد عمل کرده است.
در حالی که رایس از طریق دویدن توپ را پیش می‌برد، پارتی این کار را از طریق پاس‌هایش انجام می‌دهد. این بازیکن غنایی فصل گذشته به طور میانگین 4.5 پاس رو به جلو در هر 90 دقیقه به ثبت رساند که بیشترین تعداد پاس در میان هافبک‌های آرسنال بود. در واقع، تنها هفت هافبک میانی در کل لیگ برتر آمار بهتری ثبت کرده‌اند و رایس در این مورد با ۲.9 پاس پایین‌تر از پارتی قرار می‌گیرد.
دیدن اینکه آیا آرتتا آنها را در کنار هم به کار می‌گیرد یا خیر، جالب خواهد بود. شاید توانایی رایس در حرکت با توپ به این معنی است که او می‌تواند به عنوان یکی از شماره هشت‌های آرسنال بازی کند، در حالی که پارتی نقش شماره ۶ را بازی می‌کند. به هر حال آرتتا از آنها استفاده می‌کند، هر دو بازیکن گزینه‌های فوق‌العاده‌ای برای یک مربی هستند.
۵- آیا آرسنال می‌تواند تیم‌های گربه سیاهش را شکست دهد؟
در اواخر آوریل و زمانی که آرسنال در ورزشگاه اتحاد به مصاف منچسترسیتی رفت، خوش‌بینی زیادی وجود نداشت که آنها بتوانند نتیجه مورد نیاز برای حفظ صدر نشینی را کسب کنند. آنها 11 بازی آخر خود را مقابل تیم پپ گواردیولا با نتیجه 29-4 باختند. باز هم تاریخ تکرار شد وآنها توسط کوین دی بروین و یارانش شکست سختی متحمل شدند. شکست 4-1 دوازدهمین باخت متوالی آنها مقابل منچسترسیتی را رقم زد. این طولانی‌ترین روند شکست آرسنال مقابل یک حریف لیگ برتری است. اگر آنها بخواهند در فصل ۲۴-202۳ شانسی برای قهرمانی داشته باشند، باید این رکورد غم انگیز را متوقف کنند.
اما آرسنال تنها برابر منچسترسیتی نیست که رکورد ضعیفی دارد. آنها در سال ۲۰۱۲ و بیش از یک دهه پیش با نتیجه ۲-۰ در آنفیلد به پیروزی رسیدند. از آن زمان آنها در ۱۰ دیدار بعدی خود ۷ شکست و ۳ مساوی کسب کرده‌اند. آنها در 8 بازی آخر خود در لیگ برتر مقابل تیم‌هایی که در روز بازی در صدر جدول بودند، شکست خورده‌اند. تیم‌هایی در نیمه پایینی جدول وجود دارند که آرسنال اخیرا در مقابل آنها رکوردهای بسیار ضعیفی داشته است. آنها پنج بازی اخیر خود در گودیسون پارک را بدون برد پشت سر گذاشته‌اند و چهار بازی از جمله بازی فصل گذشته را شکست خورده‌اند. شکست فصل گذشته آنها به روند ۸ بازی بدون برد اورتون پایان داد.
اگر چه آنها از ۱۹۹۱ با یکدیگر بازی نکرده‌اند، اما آرسنال در هشت بازی خارج از خانه مقابل لوتون تاون پیروز نشده است و آرتتا امیدوار است بتواند در این فصل به این رکورد منفی پایان دهد. آرتتا زیاد از رکوردهای ضعیف مقابل اورتون و لوتون تاون نمی‌ترسد، اما مطمئنا ناتوانی تیمش در رقابت با منچسترسیتی و لیورپول، دو رقیب مستقیم آنها برای عنوان قهرمانی امسال، نگران کننده خواهد بود.
منبع: اپتا آنالیست
