هاسلبنک هلندی که با سابقه آقای گلی لیگ برتر در سال ۲۰۰۰ از اتلتیکومادرید به چلسی آمد، در طول ۴ فصل ۸۷ گل به ثمر رساند و یک بار دیگر آقای گلی لیگ برتر را تجربه کرد. با این حال، پس از جدایی هاسلبنک در سال ۲۰۰۴، هیچ کدام از شماره نه‌های چلسی نتوانسته چنین عملکردی (یا حتی نزدیک به آن) را تکرار کنند. آیا لوکاکو می‌تواند پس از ۱۷ سال یادآور آن روزها باشد؟
ماتیا کژمان (۲۰۰۵ - ۲۰۰۴):
با ۱۲۹ گل در تنها ۴ فصل برای آیندهوون، کژمان می‌توانست ستاره بعدی دنیای فوتبال باشد اما به بازیکنی محو شده در یکی از بهترین فصول تاریخ چلسی (اولین قهرمانی آبی‌ها در لیگ برتر) تبدیل شد. در ۴۱ بازی فقط ۷ گل زد و در پایان فصل به اتلتیکومادرید رفت.
هرنان کرسپو (۲۰۰۶ - ۲۰۰۵):
بعد از گذراندن فصلی قرضی در میلان و گلزنی در فینال لیگ قهرمانان به لندن بازگشته بود و این‌بار شماره ۹ را به تن کرد. در مجموع عملکرد بهتری نسبت به فصل اول داشت، در ۴۲ بازی ۱۳ گل زد و قهرمان لیگ برتر شد اما او و خانواده‌اش هیچ وقت نتوانستند خود را با انگلیس وفق دهند و در پایان فصل به اینتر رفت. بهترین روزهای فوتبال کرسپو نه در لیگ برتر، بلکه در سری A رقم خورد.
خالد بولهروز (۲۰۰۷ - ۲۰۰۶):
اهدای پیراهن شماره ۹ به مدافعی مثل بولهروز، اقدامی نامتعارف بود اما مدافع تازه‌وارد انتخاب‌های محدودی داشت. شروع بولهروز طوفانی بود اما سرانجام جای خود را از دست داد و مصدومیت زانو، تیر خلاصی به دوران او در بریج بود. بعد از یک فصل و ۲۰ بازی، به سویا قرض داده شد و در سال ۲۰۰۸ با انتقالی دائمی به اشتوتگارت رفت.
استیو سیدول (۲۰۰۸ - ۲۰۰۷):
انگار دادن پیراهن شماره ۹ به بازیکنان نامتعارف به یک عادت در چلسی تبدیل شده بود. سیدول به عنوان یک هافبک از ردینگ آمد و در تنها فصل حضور در بریج، ۲۵ بازی انجام داد و یک گل هم زد. او در پایان فصل راهی آستون ویلا شد.
فرانکو دی‌سانتو (۲۰۰۹ - ۲۰۰۸):
پس از درخشش در تیم ذخیره‌ها، به تیم اصلی رسید اما این تجربه و پیراهن برای جوان ۱۹ ساله، اندکی زیاد بود. در ۱۶ بازی گلی نزد و به شکل قرضی راهی بلکبرن شد.
فرناندو تورس (۲۰۱۴ - ۲۰۱۱):
در آخرین روز پنجره زمستانی با ۵۰ میلیون پوند از لیورپول آمد تا به گران‌ترین فوتبالیست بریتانیا و ششمین انتقال گران تاریخ تبدیل شود اما هیچ چیز مطابق انتظار پیش نرفت. اولین گل او پس از ۹۰۳ دقیقه از راه رسید و در اولین فصل کامل، ۲۴ بازی بدون گل را پشت سر گذاشت. در طول ۳.۵ فصل، آمار ۴۵ گل در ۱۷۲ بازی را ثبت کرد و به میلان رفت. باز کردن دروازه بارسلونا در نوکمپ مهم‌ترین لحظه حضور او در چلسی بود.
رادامل فالکائو (۲۰۱۶ - ۲۰۱۵):
بعد از یک فصل بدون شماره ۹، این شماره به فالکائو سپرده شده بود که بعد از منچستریونایتد، این‌بار به شکل قرضی به چلسی آمده بود. دوران او در استمفوردبریج کابوس‌وارتر شد. مصدومیت عضلانی، او را بیش از انتظار از میادین دور کرد و پس از انجام تنها ۱۲ بازی و یک گل، به موناکو برگشت.
آلوارو موراتا (۲۰۱۸ - ۲۰۱۷):
سیزدهمین شماره ۹ چلسی در لیگ برتر. با ۶۰ میلیون پوند از رئال‌مادرید آمد و به گران‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه تبدیل شد. او با وجود شروعی مناسب، فصل را با ۱۵ گل تا ۴۸ بازی به پایان رساند. به دنیا آمدن فرزندش در ۲۹ جولای را بهانه‌ای برای فرار از نحسی ۱۳ قرار داد و برای فصل بعد، شماره ۲۹ را به تن کرد!
گونسالو ایگواین (۲۰۱۹):
مائوریستیو ساری برای برطرف کردن ضعف تمام‌کنندگی، دست روی ستاره‌اش در ناپولی گذاشت. پس از گذراندن نیم فصل اول در میلان برای نیم فصل دوم به چلسی آمد و در ۱۹ بازی تنها ۵ گل زد. قرارداد قرضی‌اش تمدید نشد و به یوونتوس بازگشت.
تامی آبراهام (2021 - 2019)
بعد از اثبات ارزش‌ها در آستون‌ویلا و در بحبوحه بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی با نظر فرانک لمپارد به چلسی بازگشت و پیراهن شماره ۹ را پوشید. بعد از اخراج لمپارد، دیگر جایی در اندیشه‌های توخل نداشت و با این وجود باز هم فصل را با ۱۲ گل و عنوان برترین گلزن فصل آبی‌ها تمام کرد. ۳۰ گل در ۸۲ بازی، پایان یافت.
...
