در ادامه می پردازیم به بقیه دلایل ..!!
برای مشاهده لینک قسمت اول مقاله به لینک زیر بروید!!
http://yon.ir/oGGg
.
ادامه ...
دلیل پنجم : دلیل پنجم شیعه رفتار نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است که «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا ﴿سوره احزاب ، آیه 21﴾ قطعا براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نيكوست براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مىكند.»
حضرت (ص) پس از نزول آیه هر روز صبح به در خانه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها) می رفتند و می فرمودند السلام علیکم یا اهل بیت النبوة انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا: سلام بر شما ای اهل بيت نبی (ص) ، خدا فقط مىخواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند.
به گفته بعضی از علما پیامبر (ص) این کار را به مدت شش ماه انجام دادند و به گفته بعضی ایشان این کار را تا هشت یا نه ماه ادامه دادند. قطعا یکی از اهداف اصلی پیامبر (ص) از این کار شناساندن اهل بیت (ع) به مسلمانان بوده است تا دیگر کسی حتی بعد از 1400 سال نگوید منظور از اهل بیت (ع) در آیه تطهیر زنان پیامبر است !
مثلا احمد بن محمد بن سلامه الطحاوی (متوفی 321 هجری) که به عنوان «الامام المحدث الفقیه المفسر» از او نام برده اند ، در کتاب شرح مشکل الاثار پس از نقل روایات آیه تطهیر در پی رفع شیهه از این آیه برآمده و بحثی مبسوط پیرامون مصداق عینی اهل بیت کرده است و با دلایل متقن از کتاب الله و روایات اثبات می کندکه مصداق آیه تطهیر کسی جز رسول خدا ، امیرالمومنین ، حضرت فاطمه ، امام حسن ، امام حسین (صلوات الله علیهم) نمی باشد. وی از جمله کسانی است که می گوید : رسول خدا (ص) تا نه ماه پس از نزول این آیه هر روز صبح به خانه ی حضرت فاطمه (س) می رفتند و می فرمودند : السلام علیکم یا اهلبیت النبوة انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا. سلام بر شما ای اهل بیت پیامبر ؛ خدا فقط مىخواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند. و از این عبارات معلوم می شود که مصداق اهل بیت چه کسانی هستند.
ر.ج: شرح مشکل الاثار ، جلد 2 ، صص 235 تا 248 ، چاپ موسسه الرساله ، بیروت ، 1415 هجری ؛ به نقل از النصوص ، احمد رضا آقادادی
و نيز در الدر منثور است كه ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه گفت : ما نه ماه همه روزه شاهد اين جريان بوديم ، كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) هنگام هر نمازى به در خانه فاطمه آمد، و گفت : سلام و رحمت خدا و بركات خدا بر شما اهل بيت «انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا » (به نقل از تفسیر المیزان)
و نيز اين روايت را الدر المنثور از طبرانى ، از ابى الحمراء نقل كرده ، اما به اين عبارت كه گفت : من شش ماه تمام رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) را ديدم كه به در خانه على و فاطمه مى آمد، و مى گفت : ((انما يريد الله ...)). و نيز از ابن جرير، و ابن مردويه ، از ابى الحمراء نقل كرده كه چنين گفت : من از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) حفظ كردم ، درست هشت ماه در مدينه بر آن جناب گذشت ، كه حتى يك روز براى نماز صبح بيرون نشد مگر آنكه به در خانه على مى آمد، و دست خود را بر دو طرف در مى گذاشت ، و سپس مى گفت : نماز، نماز ، «انما يريد الله ليذهب... » (به نقل از تفسیر المیزان)
دلیل ششم : برخی از اهل سنت مدعی هستند که این آیه علاوه بر اینکه درمورد اهل بیت (ع) است ، درمورد زنان پیامبر نیز هست ؛ یعنی آنها معتقدند که هم امام علی ، حضرت فاطمه و حسنین (ع) معصومند ، هم زنان پیامبر.
حال یکی از اشکالات این ادعا را بازگو می کنیم : اگر هم امام علی (ع) معصوم است و هم عایشه پس چرا با هم جنگیدند ؛ مگر شما نمی گویید هر دو بر حق بوده اند و هردو هدفشان رضایت خدا بود ؟ مگر می شود دو نفر که هر دو بر حق اند با هم بجنگند؟
و حال به سخن پیامبر (ص) توجه کنید که حضرت (ص) فرمودند :«علی مع الحق و الحق مع علی» علی با حق است و حق با علی است .( تاریخ بغداد (14/321) ؛ مجمع الزوائد و منبع الفوائد (7/235) ؛ کنزالعمال (12/1258) ؛ به نقل از دایرة المعارف تشیع، ج 6 ، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه ) پس چاره ای نداریم جز اینکه بگوییم حق با مولا امیرالمومنین (ع) بوده است و ایشان معصوم بوده اند و عایشه معصوم نبوده و مرتکب گناه شده است .
یا اینکه چرا عایشه دستور تیرباران جنازه مطهر آقا امام حسن مجتبی (ع) را داد ؛ آیا ممکن است یک معصوم دستور تیر اندازی به جنازه معصوم دیگری را بدهد ؟ چه کسی این را می پزیرد ؟
پس باید یا اهل بیت (ع) معصوم باشند یا زنان پیامبر و این دو با هم قابل جمع نیستند ؛ پس با توجه به دلایلی که قبلا آوردیم باز به حکم عقل می گوییم مراد از اهل بیت (ع) در این آیه زنان پیامبر نیستند.
دلیل هفتم : در ابتدا این نکته را باید دانست که قبل از کلمه «رجس» بکار رفته در این آیه الف و لام جنس آمده ؛ یعنی تمام رجس ها و مطلق رجس ها ؛ و این الف و لام این معنا را منتقل می سازد که هرگونه رجسی از اهل بیت (ع) دور شده و ایشان بدان آلوده نیستند.
راغب اصفهانی (صاحب مفردات راغب) که خود یکی از بزرگان اهل سنت در زمینه ی تفسیر و لغت است در معنای کلمه رجس نوشته است: الرجس : الشیء القذر. (مفردات راغب / 342) رجس یعنی چیز آلوده کننده.
و در واقع آیه اینگونه معنا می شود که اهل بیت هیچ گاه خطا نمی کنند زیرا یکی از آلودگی ها بلکه بزرگترین آنها گناه است پس در نتیجه اهل بیتی که قرآن از آنها سخن می گوید هیچ گاه گناه نمی کنند ؛ در حالی که اگر کسی بگوید زنان رسول خدا(ص) اهل بیت آن حضرتند در آیات قبل قرآن مبتلا به تناقضی حل نشدنی می شود :
پروردگار متعال ابتدای آیاتی که منتهی به ذکر آیه تطهیر می شود در مورد همسران پیامبر (ص) سخن گفته است و جالب آنکه ایشان را افرادی عادی معرفی کردع که چه بسار دچار گناه و معصیت آشکار شوند.
قرآن کریم زنان پیامبر(ص) را از انجام دادن گناه ، حتی معصیت آشکار و مبیّن مبری ندانسته است. خدای عزوجل می فرماید:« يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا» (سوره احزاب ، آیه 30) اى همسران پيامبر هر كس از شما مبادرت به كار زشت آشكارى كند عذابش دو چندان خواهد بود و اين بر خدا همواره آسان است.
حتی خداوند متعال در سوره مبارکه تحریم دو زن از زنان پیامبر(ص) را گنه کار دانسته و ایشان را توبیخ می کند و به ایشان سفارش توبه و برگشت به سوی حق را می دهد :
وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ (سوره تحریم ، آیه 3﴾ و چون پيامبر با يكى از همسرانش سخنى نهانى گفت و همين كه وى آن را [به زن ديگر] گزارش داد و خدا [پيامبر] را بر آن مطلع گردانيد [پيامبر] بخشى از آن را اظهار كرد و از بخشى [ديگر] اعراض نمود پس چون [مطلب] را به آن [زن] خبر داد وى گفت چه كسى اين را به تو خبر داده گفت مرا آن داناى آگاه خبر داده است.
إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ ﴿سوره تحریم ، آیه 4﴾ اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه كنيد [بهتر است] واقعا دلهايتان انحراف پيدا كرده است و اگر عليه او به يكديگر كمك كنيد در حقيقتخدا خود سرپرست اوست و جبرئيل و صالح مؤمنان [نيز ياور اويند] و گذشته از اين فرشتگان [هم] پشتيبان [او] خواهند بود.
جالب است که بخاری با ذکر روایتی از عمربن خطاب این دو زن که خیانت کرده اند را نام برده و در معرفی ایشان از عایشه و حفصه نام می برد ! (عن ابن عباس يقول : أردت أن أسأل عمر بن الخطاب فقلت يا أمير المؤمنين من المرأتان اللتان تظاهرتا على رسول الله صلى الله عليه و [آله و] سلم فما أتممت كلامي حتى قال عائشة وحفصة)
صحیح بخاری ، کتاب التفسیر ، باب 4 ، حدیث 4915 ، صفحه 900 ، چاپ داراحیاء التراث العربی ، بیروت 1420 هجری
سند حدیث از سایت صالح بن عبدالعزیز آل الشیخ :
http://hadith.al-islam.com/Page.aspx?pageid=192&TOCID=2674&BookID=24&PID...
حتی در کتب اهل سنت آمده است که بعضی از زنان رسول خدا(ص) پس از شهادت آن حضرت با وجود حرمت ازدواجشان با دیگران ، با کس دیگری ازدواج کرده و حتی به همراه تمام قوم خویش از دین خدا خارج شدند.
کنزالعمال ، جلد 13 ، حدیث 37811 ، صفحه 708 ، چاپ موسسه الرساله بیروت 1409 هجری
حال سوال ما این است : آیا ممکن است خداوند در یک آیه گروهی را به عنوان قومی پاک و مطهر از آلودگی معرفی کند و در آیه ای دیگر ایشان را گنه کار و یا مستعد برای گناه کردن ذکر نماید ؟ آیا با چنین نظری درباره آیه تطهیر چنین تناقضی در قرآن به وجود نمی آید ؟
چه بسا عده ای برای محبتی که به گروهی دارند حاضر باشند قرآن را کتابی حاوی تناقضات نامیده ولی دست از عقاید و اباطیل خویش برندارند.
درحالی که اگر براساس روایات صحیح سنی و شیعه آیه را معنا کنیم اصلا دچار دوگانه گوئی نخواهیم شد. زیرا تنها گروهی که به شهادت روایات و شان نزول آیه و تاریخ صحیح ، پاک و معصوم بوده اند همان اهل بیت (ع) یعنی رسول خدا (ص)، امیرالمومنین علی (ع) ، حضرت صدیقه طاهره (س) ، حضرت امام حسن بن علی سبط اکبر (ع) ، حضرت امام حسین بن علی شهید کربلا (ع) و آنهایی که ایشان به طهارتشان گواهی داده اند می باشند.
منبع دلیل هفتم : النصوص ، احمد رضا آقادادی ، صص ۲۷۳ تا ۲۷۶ (با تغییرات و اضافات)
