شهرکرد یکی از شهرهای زیبا و تاریخی است که در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. این شهر با طبیعتی فراوان و فضایی آرامش‌بخش، مقصد گردشگران بسیاری است. شهرکرد به عنوان مرکز استان دارای تاریخ و فرهنگ متنوعی است و با برخورداری از جاذبه‌های دیدنی جذاب، بازدیدکنندگان را مسحور می‌کند. در این مقاله از کجارا بهترین مکان های تفریحی و جاهای دیدنی شهرکرد را به شما معرفی می کنیم.
شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری در ایران است. این شهر بزرگ‌ترین شهر استان است و با سومین شهر بزرگ ایران یعنی اصفهان ۹۰ کیلومتر فاصله دارد. شهرکرد را به خاطر محیط طبیعی، زمستان های سرد، آبشارها و رودخانه هایش می شناسند. شهرکرد با ارتفاع 2070 متری (6790 فوت) از سطح دریا مرتفع‌ترین شهر پایتخت ایران است. این امر باعث شد که به بام ایران معروف شود.
شهرکرد حدود 100 کیلومتر (62 مایل) با سومین شهر بزرگ ایران، اصفهان و 521 کیلومتر (324 مایل) با تهران فاصله دارد. هوای آن خشک، در زمستان سرد و در تابستان معتدل است. این شهر دارای یک پیست اسکی (برده) واقع در حدود 35 کیلومتری (22 مایلی) و چندین تالاب طبیعی و دریاچه های کوچک برای فعالیت در فضای باز است.
قلعه دزک – شهرکرد
این ساختمان دو طبقه در جنوب شرقی روستای دزک واقع شده است. طبقه همکف دارای هشتی هشت ضلعی در مرکز است که از طرفین به حیاط قلعه می پیوندد. در طرفین این دهلیز هشت ضلعی چهار رواق وجود دارد که دو رواق در شمال و دو رواق دیگر در جنوب قرار دارند.
دارای تعدادی اتاق و یک فروشگاه است. از رواق های شمالی می توان به طبقه اول دسترسی پیدا کرد. در اینجا نیز محوطه وسیعی به نام حوض خانه یا حوض وجود دارد. در مرکز این تالار بزرگ سفره خانه یا سفره خانه قرار دارد که با گچ بری و نقاشی های هنری دیگر به زیبایی تزئین شده است.
سقف چوبی با چهارچوب ساخته شده است و دارای در و پنجره های نقره ای است. در کنار ناهارخوری اتاق دیگری به نام اتاق آینه وجود دارد که با شکوه تزئین شده است. همانطور که از نامش مشخص است، یک اثر تزئینی آینه است. این قلعه دارای چهار برج بوده که دو برج آن ویران شده است.
رودخانه بازفت، شهرکرد و بروجن – شهرکرد
حاشیه رودخانه بازفت به جاده های شهرکرد و مسجد سلیمان دسترسی دارد. رودخانه در مسیر طولانی خود از میان جنگل‌ها، دره‌ها و گذرگاه‌ها می‌پیچد و از این رو آب تمام مناطق روستایی را که از کنار آن می‌گذرد تامین می‌کند و در نهایت به رودخانه کارون می‌پیوندد.
در اینجا تنگه گیلاس به زیبایی های شگفت انگیز اطراف می افزاید، زیرا این گذرگاه به عنوان یکی از نوع خود شناخته می شود، به خصوص به دلیل جنگل های انبوه اطراف آن.
امامزاده حلیمه و حکیمه خاتون – شهرکرد
این بنا در شهرکرد واقع شده و متعلق به دوران قاجار و پهلوی است. مصالح ساختمانی از آجرهای گلی خشک شده آفتاب، آجر و گچ ساخته شده است. بنای اصلی در جهت جنوبی، دارای رواق گنبدی است. قسمت داخلی به شکل هشت ضلعی است.
سطح رواق به سادگی با گچ پوشانده شده است. در قسمت شرقی نیز ورودی با رواق وجود دارد که دارای محوطه ای هشت ضلعی است که توسط دو ستون سنگی تکیه داده شده و با کاشی های رنگارنگ مزین شده است. در داخل ضریح ضریحی فلزی با دو قبر متصل به یکدیگر وجود دارد.
روی تخته چوبی که تاریخ 1286 ه. درهای براق با شیشه های متحرک رنگی (اورسی) تزیین شده است. در طرفین دو در بزرگ کتیبه ای متعلق به بانی این بنا، حاجیه خورشید بیگم، دختر حاج محمدرضا خان شهرکی است. تاریخ 1332 هجری قمری نیز در آنجا ثبت شده است. در مجاورت این امامزاده چند سنگ قبر با تاریخ های 1023 و 1130 هجری قمری بر روی آنها حک شده است.
مسجد خان جامع – شهرکرد
این مسجد در سال 1270 هجری قمری ساخته شده و علاوه بر حجره‌های مختلف، از یک صحن و مکان‌هایی برای نماز شب در فصول زمستان و تابستان تشکیل شده است.
