ماهان آزادحمید جان عالی بود. خسته نباشی.
عجیب و غریبه که جایگاه ارنست هاپل انقدر میان ما کم اهمیته (یا بهتره بگم ناشناخته هست).
البته که خودت به خوبی گفتی : "تعجبی ندارد که تاریخ در مورد یک مرد ساکت، مردی که اغلب در مهمانی‌ها و جشن‌ها با پک زدن به سیگار خود تنهاست، اهل کت و شلوار پوشیدن نیست و به شدت بر عملگرایی به جای حرف زدن درباره‌ی تاکتیک‌ها و فلسفه‌ی بازی و .... تاکید دارد سکوت کند."
رالف رانگنیک هم همچین شرایطی داره(و دقیقا اتریشی هست) اما خب در مقایسه با هاپل، واقعا رالف هنوز فاصله ی قابل توجهی داره. البته به نظرم با گگن پرسینگ و تاثیر بر سرمربیانی مثل کلوپ و توخل و ناگلزمن کارش رو در فوتبال انجام داده ولی خب هنوز با هاپل زیاد قابل مقایسه نیست.
در کل، ممنون از مطلب.
