طرفداری | در فینال ومبلی بازیکنان منچستریونایتد با اکراه منتظر بودند تا سیتیزن‌ها جان قهرمانی را بالای سر ببرند و پیتر اشمایکل برای دلداری دادن به سمت داوید دخیا می‌رفت.
در حالی که میکا ریچاردز به عنوان بازیکن سابق حضور داشت، اشمایکل به عنوان نماینده منچستریونایتد انتخاب مناسبی برای پوشش بازی توسط بی‌بی‌سی بود. اشمایکل در تحلیل‌های خود درباره منچستریونایتد به قدری متعصب است که نظرات کارشناسی او بی‌معنی جلوه می‌کند. او به طور کاملا جدی استیو بروس را به عنوان جانشین اوله گونار سولسشر معرفی کرد و بارها از سولشایر حمایت کرد و البته سفیر باشگاه نیز به حساب می‌آید.
برای بسیاری از هواداران قدیمی منچستریونایتد، اشمایکل به دلیل انتقالش به منچسترسیتی و از همه بدتر خوشحالی این بازیکن پس از پیروزی سیتیزن‌ها در سال ۲۰۰۲ در ورزشگاه مین رود( ورزشگاه خانگی سابق سیتیزن‌ها) مقابل دشمن قدیمی، یک خائن به حساب می‌آید؛ هر چند برای برخی دیگر اینگونه نباشد. با تمام این تفاسیر اشمایکل نیز داوید دخیا را برای گل دوم ایلکای گوندوعان در بازی فینال جام حذفی مقصر دانست. بسیاری از هواداران شیاطین سرخ از مدت‌ها پیش واکنش افتضاح داوید دخیا روی ضربه گوندوعان از او قطع امید کرده بودند.
صحبت‌ها برای تمدید قرارداد دخیا انجام شده، قراردادی که دو هفته دیگر به پایان می‌رسد، اما او در اولدترافورد متحدی ندارد. رابطه سرد او با رسانه‌های اسپانیایی هم بی اهمیت است چرا که دوره او در تیم ملی اسپانیا عملا تمام شده است. تعجب هواداران منچستریونایتد از این است که چرا باشگاه به اندازه لوئیز انریکه قاطع نبوده و حتی دلافوئنته نیز پس از دو سال این دروازه‌بان را به تیم ملی دعوت نکرده است.
۱۰ سال پیش جمعی از ما خبرنگاران در اتاقی مجلل با دخیا مصاحبه کردیم و او در پاسخ به سوال من که پرسیدم آیا حرفه خود را در منچستر به پایان می‌بری، اینگونه پاسخ داد:
بله، البته اگر امکانش باشد. اگر اجازه بدهند اینجا بمانم، قطعا اینجا خواهم ماند.
جمله «اگر اجازه بدهند» در این روزها معنای متفاوتی پیدا کرده است. بسیاری از اشخاص در باشگاه می‌خواهند از دخیا عبور کنند اما امکان دارد که منچستریونایتد این کار را انجام ندهد. در حالی که هنوز هیچ جایگزین مشخصی برای این دروازه‌بان مشخص نشده است، یونایتد در تلاش است تا دروازه‌بانی را حفظ کند که از ۴ سال پیش موقعیتش در باشگاه به خطر افتاده است. ژوزه مورینیو در سپتامبر 2019 گفت که دخیا «خوش شانس» بود که دستمزد خود را به 375000 پوند در هفته افزایش داد.
دوره تاسف بار منچستریونایتد در فصول گذشته همیشه با اشتباهات فاحش دخیا همراه بوده است. اسامی زیادی هستند: گرانیت ژاکا، لیونل مسی، گیلفی سیگوردسون، لروی سانه، مارکوس آلونسو و سه هفته قبل از تمدید قراردادش، گل فن آنهولت که او با بی‌دقتی اجازه داد کریستال پالاس بردی نادر را در اولدترافورد ثبت کند. با این حال یونایتد همچنان می‌خواهد پس از چهار سال دخیا را بار دیگر به اتاق مطبوعات کارینگتون برگرداند تا او پس از ماه‌هایی پر از اشتباه فاحش، برای قرارداد جدید عکس‌های بیشتری بگیرد. عملکرد او برابر سویا و منچسترسیتی باعث شد که ناکامی منچستر در کسب جام بیشتر شود.
یونایتد فصل اول خوبی زیر نظر اریک تن هاخ سپری کرد، اما شکست آنها به دلیل عملکرد ضعیف دخیا باعث می‌شود این پیشرفت به چشم نیاید. بعد از فینال جام اتحادیه این شکست به این شکل در جا زدن محسوب می‌شود و جام اتحادیه هرگز شایسته رژه اتوبوس روباز نیست. باشگاه نمی‌تواند مانند دروازه‌بان خود درجا بزند.
ببینید برایتون و برنتفورد که دو تا از بهترین باشگاه‌های کشور هستند، چه می‌کنند. رابرت سانچز ۲۵ ساله و داوید رایای ۲۶ ساله، ملی پوشان اسپانیایی هستند که دخیا را از تیم ملی کنار زده و هر دو خواهان خروج هستند. برنامه‌های جانشینی برایتون و برنتفورد قبل از اینکه آنها باشگاه را ترک کنند، آغاز شده است. برنتفورد مارک فلکن، دروازه‌بان بازی سازی را که فصل گذشته 13 کلین‌شیت (بالاترین رقم در بوندسلیگا) داشت را با 11 میلیون پوند به خدمت گرفت. چرا یونایتد چنین کاری نمی‌کند؟
فلکن ۳۰ ساله و مقرون به صرفه است و تمام نیازهای دفاعی و هجومی تیم را برطرف می‌کند. اگر خریداری برای داوید رایا که در رادار تاتنهام است پیدا نشود، فلکن از این مزیت برخوردار است که یک سال قبل از خروج رایا وارد محیط لیگ برتر شود. نام بارت وربروگن، گلر اندرلخت که ۱۰ سال از فلکن کوچکتر بوده و در رادار یونایتد قرار دارد و به عنوان جانشینی برای داوید سانچز مطرح شده است. استعدادیاب‌های بهتری در برایتون وجود دارد که جواهرات خام را کشف می‌کنند. وربروگن اولین بازی خود را زیر نظر وینسنت کمپانی انجام داد، کسی بار دیگر برنلی را سراپا کرده است.
روبرتو دزربی، مربی برایتون، آنقدر جسارت داشت که وقتی با سانچز درگیر شد، جیسون استیل را بازی داد که بیشتر به خاطر مستند ساندرلند «Til I Die» معروف بود. با این حال برایتون همچنان در لیگ ششم شد. اما در منچستریونایتد، سولسشر این شهامت را نداشت که دخیا را کاملا کنار بگذارد و این باعث شد او الگوی چرخشی ناعادلانه‌ای تنظیم کند تا مطمئن شود که دخیا فینال لیگ اروپا را در سال 2021 آغاز خواهد کرد. هر ۱۱ پنالتی‌زن ویارئال او را در آن فینال شکست دادند.
دو سال گذشته و او یک فینال دیگر برای یونایتد هزینه برداشت.
یادداشتی از ساموئل لاکهرست نویسنده بخش منچستریونایتد منچستر ایونینگ نیوز
