چرا فلورنتینو پرز به فکر ریاست رئال مادرید افتاد؟
پرز از 14 سالگی عضو رسمی رئال مادرید بود و تمام بازی های رئال مادرید رو دنبال میکرد. اون یه شخص خود ساخته اس ، پدرش وضعیت مالی مطلوبی نداشت و خودش فارغ التحصیل رشته مهندسی عمران از یکی از دانشگاه های تاپ اسپانیا بود و شرکت عمرانی خودش رو در سال 1997 تاسیس کرد.
با توجه به اینکه پرز عضو رسمی باشگاه بود به گزارش های مالی سالانه باشگاه با جزئیات دقیق دسترسی داشت. در یک نیمه شب تابستانی فلورنتینو در حال مطالعه گزارش مالی سالانه باشگاه بود ، گزارشی که مطالعه و درک اون برای یه مهندس عمران کار آسانی نبود چرا که پیچیدگی هایی به بزرگی یه باشگاه فوتبال در خودش داشت.
پرز بعد از مطالعه این گزارش متوجه شد اشتباهات زیادی در اون وجود داره. بر اساس پیشبینی این گزارش ، رئال مادرید در فصل 1999/2000 درآمد 164 میلیون یورویی خواهد داشت و بعد از کسر هزینه های مالیاتی سود 2.4 میلیون یورویی نصیب باشگاه خواهد شد ولی پرز بعد از اینکه خودش حساب کتاب کرد فهمید درآمد باشگاه 118 میلیون یورو خواهد بود و در کل 23 میلیون یورو در فصل پیش رو متحمل ضرر خواهد شد
این اشتباه از سوی باشگاه عمدی نبود و فقط به اشتباه برخی هزینه های بیمه و تبلیغات و ... در گزارش سالانه بیان نشده بود. همونجا بود که پرز فهمید بخاطر این اشتباهات زنجیره ای بدهی های باشگاه سال به سال بیشتر شده و باشگاه به سمت یک فاجعه تاریخی حرکت میکنه. اگه رئال موفق به اثبات سود آوری باشگاه نمیشد رسما ورشکسته اعلام میشد و به گروه باشگاه SAD منتقل میشد. بنابراین باشگاه باید به یک شرکت خصوصی یا یک میلیونر فروخته میشد (که قطعا برای مادرید مانند سقوط بود)
پرز نتونست این وضعیت رو برای باشگاهی که از کودکی طرفدارشه ببینه ، اون نامزد انتخابات ریاست باشگاه شد ؛ انتخاباتی که به دستور لورنزو سانز فقید زودتر از موعد و در ماه جولای برگزار شد
چرا فلورنتینو به فکر ریاست رئال مادرید افتاد؟ (ب
پرز بعد از اینکه گزارش مالی رو مطالعه کرد نگران وضعیت باشگاه شد. بیشتر نگرانیش برای این بود که 2 قهرمانی لیگ قهرمانان در 3 سال (1998 و 2000) اخیر باعث بشه ضعف های مالی باشگاه دیده نشه و همه جام رو به سود دهی و در نهایت ورشکستگی ترجیح بدن. اون با همین نگرانی به خواب رفت
صبح روز بعد فلورنتینو متوجه یه مسئله دیگه در مورد باشگاه شد ، رئال مادرید در سال 98 قهرمان اروپا شده بود و در فصل 99/00 هم برای قهرمانی مبارزه میکرد ولی در 17 بازی از 18 بازی خانگی فصل بلیط های ورزشگاه به طور کامل فروش نرفت! چطور ممکنه باشگاهی که تازه قهرمان اروپا شده و داره برای دومین قهرمانیش میجنگه نتونه کل بلیط های استادیوم رو بفروشه؟! اونجا بود که فهمید مشکل عمیق تر از این حرفاس.
پرز برای فهمیدن مشکل از اعضای باشگاه نظرسنجی کرد و چیزی که برای اعضای باشگاه مهم بود مشخص شد ؛ اونا شفافیت از سوی مدیریت ، مسئولیت پذیری ، عطش پیروزی ، اخلاق ورزشی ، کار تیمی زیبا و سبک بازی هجومی و مسئولیت پذیری اقتصادی میخواستن. اونا تیمی میخواستن که شبیه تیم دهه 1950 بود ، تیمی که در سطح جهانی مورد احترام باشه نه اینکه صرفا جام ببره ، در کنار جام اونا همه چیز میخواستن
همچنین پرز ازشون پرسید دوس دارن چه بازیکنی برای رئال مادرید بازی کنه؟ اونا هم جواب دادن برنده پرتغالی ، لوئیس فیگو!
پرز میدونست روند تمدید قرارداد فیگو با بارسلونا به مشکل خورده و از بند فسخ 60 میلیون یورویی آگاه بود. فلورنتینو به خود بازیکن قول داده بود اگه با رئال مادرید قرارداد امضا کنه فقط بخاطر امضای قرارداد 2.5 میلیون یورو پاداش میگیره. البته طبق قراردادی که دو طرف بسته بودن اگه بعد از برنده شدن پرز در انتخابات فیگو از اومدن به رئال پشیمون میشد باید 30 میلیون یورو خسارت به پرز پرداخت میکرد. در صورتیکه پرز برنده نمیشد فیگو در بارسا میموند.
در جریان مراسم عروسی میشل سالگادو و دختر لورنزو سانز فقید خبر مذاکره پرز و فیگو به بیرون درز کرد. بلافاصله فیگو پیامی منتشر کرد و به هوادارای بارسا اطمینان داد که این فصل در نیوکمپ میمونه (مجبور بود ، اگه پرز برنده نمیشد نمیزاشتن زنده بمونه) همین مصاحبه باعث شد سانز ، رئیس وقت رئال و شانس اول برنده شدن انتخابات ، پرز رو مسخره کنه. اون در مصاحبه ای بیان کرد :" لابد پرز میخواد بعد از فیگو کلودیو شیفر رو هم بیاره! (مدل معروف دهه نود) "
پرز برای اینکه اعضای باشگاه اومدن فیگو رو باور کنن بهشون قول دادن در صورت انتخاش به عنوان رئیس و نیومدن فیگو ، حق عضویت تمام اعضا برای یک فصل رو پرداخت میکنه! قمار سنگینی برای پرز بود ، چرا که از طرفی اگه باشگاه پولی برای پرداخت بند فسخ فیگو نداشته باشه مجبوره خودش از حساب شخصی این پول رو پرداخت کنه
داستان ریاست فلورنتینو پرز - بخش سوم
بخش اول
بخش دوم
لورنزو سانز به قدری از پیروزی در انتخابات مطمئن بود که تصمیم گرفت انتخابات رو زودتر از موعد مقرر یعنی 18 جولای برگزار کنه. اون حتی با دو پسر خودش قرارداد بسته بود ؛ یکی برای تیم فوتبال و دیگری برای تیم بسکتبال که این حرکتش با انتقادات زیادی مواجه شد
قمار پرز جواب داد ؛ روز انتخابات فرا رسید و پرز پیروز این انتخابات شد. 6 روز بعد یعنی 24 جولای 2000 لوئیس فیگوی 27 ساله که در حال گذراندن تعطیلات بود مستقیما از جزیره ساردینیا به مادرید سفر کرد.
چند روز پیش از اعلام رسمی انتقال فیگو ، نیکلاس آنلکا با 22 میلیون یورو به پاریسن ژرمن پیوست ، آنلکایی که به دلایل انضباطی هیچ محبوبیتی میان هوادارا نداشت.
پرز بلافاصله بعد از پیروزی در انتخابات دیلویت و توخ رو استخدام کرد؛ اولی به عنوان حسابدار و دومی به عنوان مشاور مالی. بعد از بررسی های به عمل آمده مشخص شد وضعیت وخیم تر از اون چیزی هس که پرز تصورشو میکرد! باشگاه سالانه 23 میلیون یورو ضرر میکرد و در کل 162 میلیون یورو بدهی وجود داشت. دیلویت و توخ در نامه ای به باشگاه اعلام کردن طبق صورت های مالی فصل 2000/01 مخارج باشگاه بیشتر از درآمد آن است و این باعث میشه در ادامه کار در رئال مادرید به عنوان یک باشگاه سودآور شک و تردید ایجاد بشه!"
پرز باید برای بدهی های باشگاه فکری میکرد.رئال مادرید برای خرید بازیکن پول میخواست ولی خزانه باشگاه خالی بود. باشگاه در دو مرحله از بانک درخواست وام کرد (یکیش 78 میلیون و اون یکی 39 میلیون یورو) و در هر دو مورد پرز شخصا با حساب شخصی خودش ضامن این وام ها شد. به علاوه 67 میلیون یورو از فروش آنلکا و ردوندو درآمدزایی شد و رئال مادرید فیگو ، ماکلله ، سولاری و کونسیسائو رو با مبلغ 151 میلیون یورو خریداری کرد
پرز از اول ریاست تا پایان فصل 2000/01 به اندازه 147 میلیون یورو از حساب شخصی ضمانت بانکی برای رئال مادرید دریافت کرده بود! (مطابق قانون ، باشگاه هایی که جزو گروه SAD نیستن باید در قبال فعالیت ورزشیشون ضمانت بانکی به لالیگا ارائه بدن ؛ توضیحات بیشتر در این پست) اگه این ضمانت ها نبود باشگاه به هیچ وجه توانایی کافی برای استارت پروژه کهکشانی رو نداشت! پرز در راه نجات باشگاه ریسک بسیار بزرگی انجام داد ، اگه ریسکش جواب نمیداد ورشکست میشد ولی برای نجات باشگاه مجبور بود دست به این کار بزنه
بعد از خرید بازیکن پرز شروع به انجام خواسته های اعضا کرد و ارزش های باشگاه رو در اولویت قرار داد. فلورنتینو معتقد بود این اعضای باشگاه هستن که باید به تفکرات و استراتژی مدیریت سمت و سو بدن. وقتی پرز رئیس باشگاه شد هیچ چشم انداز و هدف مکتوبی در باشگاه وجود نداشت. اون همه اینارو نوشت تا سرلوحه کار گروه مدیریت قرار بگیره
ماموریت : تبدیل شدن رئال مادرید به یه باشگاه باز و چند ملیتی که هم بخاطر موفقیت های ورزشی و هم بخاطر تبلیغ ارزش های فوتبال در سرتاسر دنیا مورد تقدیر قرار بگیره
ارزش ها : عطش پیروزی ، اخلاق ورزشی ، داشتن بهترین ها ، داشتن فلسفه ، توجه به آکادمی ، روابط عمومی خوب ، مسئولیت پذیری اقتصادی
داستان ریاست فلورنتینو پرز - بخش چهارم
بخش اول
بخش دوم
بخش سوم
سیوداد دپورتیوا ، مجموعه تمرینی سابق رئال مادرید ، در خیابان کاستیانا مادرید قرار گرفته بود. این مجموعه نه تنها قدیمی و منسوخ شده بود ، بلکه بخاطر موقعیت طلایی که در شهر داشت جلوی پیشرفت شهرسازی در شمال مادرید رو گرفته بود. از طرفی پرز میخواست رئال مادرید یه مجموعه تمرینی برازنده نامش داشته باشه. مجموعه ای که بتونه در اون به نحو احسن آکادمی رو مدیریت کنه. اون میدونست برای رشد آکادمی به یک شهرک ورزشی مجهز نیاز داره پس به فروش سیوداد دپورتیوا فکر کرد
شهرداری مادرید اجازه ساخت برج در اون قسمت از مادرید رو نمیداد و به همین دلیل زمین های اون منطقه ارزش زیادی نداشت (زمین هایی که خود شهرداری هم در اون سهم داشت). پرز به شهرداری توصیه کرد اگه اجازه ساخت آسمان خراش ها رو صادر کنه قیمت زمین میره بالا و سهم خود شهرداری در این زمین هم قیمت نجومی پیدا میکنه. (شهرداری در زمان لورنزو سانز 30 هزار متر مربع از سیوداد دپورتیوا رو به قیمت 27 میلیون یورو خریداری کرده بود.) بنابراین با موافقت شهرداری مادرید اجازه ساخت آسمان خراش ها صادر شد و قیمت این زمین ها چندین برابر شد.
سهم رئال مادرید از فروش زمین های سیوداد دپورتیوا 474 میلیون یورو بود که این پول صرف مدرنیزه کردن برنابئو (مثل خرید لامپ خورشیدی برای نگهداری چمن) و ساخت شهرک ورزشی جدید (والدبباس) شد.شهرداری هم زمینایی که با 27 میلیون یورو خریداری کرده بود رو 207 میلیون فروخت!
لورنزو سانز بخشی از امتیازات مادرید رو با قرارداد های 10 ساله فروخته بود ، مانند جایگاه های ویژه برنابئو. 48 میلیون یورو از پول زمین تمرین ها باقی مونده بود که پرز 16 میلیونش رو صرف بازخرید این جایگاه ها و بازگشت امتیاز اونا به رئال مادرید کرد. 20 میلیون یورو هم صرف ساخت و مرمت جایگاه های ویژه شد.
جایگاه ویژه به چه دردی میخورد؟ برنابئو 243 جایگاه ویژه داره که 2980 صندلی دارن. 1776 صندلی ویژه هم نزدیک زمین قرار داره. مثلا طی فصل 2014/15 باشگاه از فروش بلیط های جایگاه ویژه 35 میلیون یورو درآمدزایی کرد.
همچنین امتیاز تابلو های تبلیغاتی کنار زمین با 3 میلیون یورو در سال فروخته شده بود. پرز امتیاز این تابلو ها رو بازخرید کرد و با 9 میلیون یورو در سال دوباره فروخت.
جمع‌آوری و تدوین: کاربر چریک ۴۲۰
