فرزاد A.Dطرفداری جان این همه به حرکت استقلالی ها قبل از بازی (دست ندادن به حریف علی رغم میزبان بودن) و داخل رختکن (صحبتهای خسرو حیدری) در بیشتر سایتها پرداخته شد که اتفاقا در دربی بحث روحی و روانی خیلی از فنی مهمتر هست ولی دریغ از کوچکترین اشاره !!!!
چه کسی نمیخواهد استقلال قهرمان شود: نایب قهرمانی حاصل کینه و احساسات تند
به گزارش ورزش سه، فردای روز قهرمانی پرسپولیس ، یک همکار پرسید، یحیی جام حذفی را چه میکند؟ بیدرنگ من که اکثرا منفی نگرم، گفتم قهرمانی قطعی است. دلیلم هم این بود ؛ استقلال پر از شور و اشتیاق اما در مسیر دوری از تعقل است.یک فیلم کوتاه مبین واقعیت است. قبل از بازی خسرو حیدری تیمش را تحریک میکند. کسی انتظار تشکیل تونل برای قهرمان لیگ را نداشت ولی رسم دست دادن با حریف و داوران از ابتداییترین اصول فوتبال ولو آماتور هست. استقلال به عنوان میزبان (طبق قرعه) باید سمت میهمان و کوپل داوری میرفت اما به محض پایان تلاوت قرآن مجید، راهشان را گرفتند و رفتند! خشم و شور تلافی، بر آنها مسلط شده بود. طوری که یادشان رفت فوتبال برد و باخت دارد و درست نیست شرط گذاشت هر کسی این فینال را ببرد، قهرمان فوتبال پاک ایران است!
اما از لحاظ فنی. پاسکاریها کم شد. جلوی دروازه قرمزها هر کسی میخواست خودش شنل قهرمان را بر تن بزند و بگوید، با گل من انتقام انجام شد! مجددا به موقعیت طلایی ارسلان در اواسط نیمه اول توجه کنید. یک پاس ساده به سمت چپ میفرستاد قائدی بود و بیرو و دروازه. اگرچه مطهری عالی ضربه زد، اما بیرو نشان داد چرا بهترین گلر ایران است. در ادامه هم آش و کاسه همین بود؛ تک روی. بیاعصابی. ندیدن هم. عکس موضوع در تیم حریف جریان داشت. آنها مرتب پاس میدادند. اگرچه در یک صحنه سعید صادقی با خودخواهی پاس تک به تک شدن را به ترابی و امیری نداد، اما تعللش از آن جهت بود که از راست برود و موقعیت بهتری را خلق کند اما اشتباه کرد. پرسپولیس وقتی گل را زد، خشم آبیها چندبرابر شد. عدم تمرکز موجب شد رسما از دقیقه ۷۰ یه بعد تا دقیقه ۱۰۰ تمرکز نداشته باشند. توپ ترابی به تیر خورد و برگشت، روی عیسی هم پنالتی کردند. تا سرانجام یک ضربه ایستگاهی نصیب استقلال شود و طلسم را با یک کار تمرین شده شکستند. گلی که در صورت پیروزی آبیها، شاید به عنوان یکی از شیرینترین و جذابترین گلهای تاریخ این باشگاه در قلب هواداران قاب میشد. اما تعویضهای احساسی و بعضا دیمی، ساپینتو موجب شد در ۲ پانزده دقیقه، استقلال عملا وسط زمین را نداشته باشد. پرسپولیس مالک تمام و کمال اوقات اضافه بود، چند موقعیت عالی خلق کرد و سرانجام عالیشاه تیر آخر را با چاشنی خوش شلیک کرد.گل مرادمند سوخت. مریض نیمه جان که با معجزه به زندگی بازگشته بود این بار حقیقتا از دست رفت. این ماحصل آن کینهتوزی بیجهت و کریخوانی احساسی بود. روش ساپینتو جواب نداد.
خبر ورزشی: سرمربی پرسپولیس در تازه ترین مصاحبه خود ضمن اشاره به کار انگیزشی خودش پیش از دیدار با استقلال، گفت: بعد از قهرمانی در لیگ مقابل هوادار در نیمه نهایی جام حذفی قرار گرفتیم. بازی سختی داشتیم. بازیکنان در حال و هوای قهرمانی لیگ بودند و کیفیت قبل را نداشتند، ولی نیمه اول دو گل زدیم و به هر طریقی بود بازی را رد کردیم. پس از قهرمانی در لیگ مشکل انگیزشی داشتیم که بتوانیم جام دوم را بگیریم. مربیان در این شرایط نگران سطح انگیزشی بازیکنان هستند. خودم روی این مسائل فکر کردم و مصاحبهای که ساپینتو درباره بیرانوند انجام داد، دستاویز خوبی برای ما شد و توانستیم از آن استفاده کنیم. قرار دادن بیرانوند مقابل هواداران کار خوب و حرفهای نبود. ما در سختترین شرایط فوتبالمان این اتفاق را نداشتیم. شاید ساپینتو مستقیم صحبت نکرد، ولی از هواداران استقلال خواسته بود جوی برای بیرانوند به وجود بیاورند. جو مسمومی برای بیرانوند ایجاد شد و توهینهای زیادی صورت گرفت. همین کار باعث شد بازیکنان با انگیزه بیشتری دنبال قهرمانی باشند. استوری حمایتی از بیرانوند روز بازی منتشر شد و خواستیم به خاطر او جام را بگیریم. بازیکنان نیز بازی خوبی انجام دادند و توانستیم از لحاظ فنی و روحی و روانی خودمان را به حریف غالب کنیم و جام را نیز به علی (بیرانوند) تقدیم کردیم. بدین ترتیب سرمربی پرسپولیس راز غلبه دوباره در دربی فینال حذفی را لو داد که عامل اصلی آن مصاحبه پیش از بازی ریکاردو ساپینتو بوده است!
شاید پرسپولیس سال اول و دوم بعد از فوت هادی نوروزی انگیزه لازم برای کسب جام رو به خاطر فوت کاپیتانش داشت ولی همه تهمتهایی که این چند ساله از جانب رقبا زده شد (دستهای پشت پرده تا تیم و جام پاک و زشت و خاص و ...) بهترین انگیزه برای کسب جامهای بیشتر بود . پرسپولیس رو وادار کردند هر سال خودشو و قهرمانی های شو ثابت کنه و این اتهامات رو خنثی کنه مثل دربی فینال جام حذفی!!!