سبک رئالیسم چیست ؟
در دنیای هنر معمولا سبک ها و جنبش های مختلفی وجود دارد که هر یک با یک سری مشخصات و ویژگی های به خصوص شناخته می شوند.
سبک های مختلف هنری در یک دوره تاریخی شکل گرفته اند و ترکیبی از:
تکنیک ها
مفهوم ها
روش های نقاشی
رنگ ها
را در بر می گیرند.
برخی از آنها بر اساس یک برهه زمانی خاص یا شرایط سیاسی و اجتماعی به خصوصی ایجاد شده اند. یکی از مشهورترین سبک های هنری ،سبک رئالیسم است.
می دانید سب
معنای رئالیسم چیست؟ ( به انگلیسیRealism )، در معنای لغوی خود به معنی واقع گرایانه است. رئالیسم در معنای خاص خود به یک جنبش هنری در اواسط قرن نوزدهم اشاره دارد که اغلب با موضوعاتی مربوط به زندگی روزمره نمایش داده می شود.
اکثر آثار این سبک به شیوه ای طبیعی و واقع گرایانه ترسیم می شوند و این واقعی بودن مشخص کننده آثار هنری سبک رئالیسم است.
با وجودی که رئالیسم به شاخه های مختلف هنر مربوط می شود اما عموما از آن برای توصیف آثار هنری نقاشی شده به روشی واقع گرایانه و تقریبا مشابه عکاسی نیز استفاده می شود.
ویژگی آثار سبک رئالیسم چیست ؟
ویژگی های مکتب رئالیسم
نقاشی ها یا سایر آثار هنری سبک رئالیسم مانند رمان ها یا فیلم ها با ویژگی هایی به خصوص شناخته می شوند. اساس تمام آنها نشان دادن واقعیت است.
هنرمندان سعی دارند که تمام جزئیات، انسان ها، اشیا یا حیوانات را دقیقا همان طور که در واقعیت هستند نشان دهند. در نتیجه به هیچ عنوان تلاشی برای پنهان کردن واقعیت ها، حتی واقعیت های تلخ و زشت نیز انجام نمی شود.
نمایش جزئیات سیاسی و اجتماعی، نشان دادن جزئیات ظریف و دقیق و خطوط تمیز و بدون تحریف از مهم ترین ویژگی های نقاشی های سبک رئالیسم است.
زیان شفاف
راوی دانای کل
صداقت
نقد اجتماعی
شخصیت پردازی
از دیگر مشخصات آثار هنری سبک رئالیسم است.
تاریخچه سبک رئالیسم چیست ؟
تاریخچه سبک رئالیسم
هنر رئالیسم ریشه در فرانسه قرن نوزدهم دارد. این هنر به عنوان یک جنبش هنری اولین بار در اوایل دهه 1850 پس از انقلاب کبیر فرانسه آغاز شد.
ظهور رئالیسم در پاسخ و رد کردن سبک رمانتیسم بود. رمانتیسم در واقع سبک هنری و ادبی رایج در آن دوره بود و رئالیسم با هدف کنار گذاشتن این سبک در جامعه رواج یافت.
Gustave Courbet
Champ Fleury
اصطلاح رئالیسم برای نخستین بار توسطChamp Fleury، یک رمان نویس فرانسوی در دهه 1840 ابداع شد. سپس رئالیسم Champ Fleury در هنر و در آثار و کارهای گوستاو کوربه(به فرانسوی: Jean Désiré Gustave Courbet) نقاش فرانسوی مشاهده شد.
با این حال ریالیسم تا اواسط قرن نوزدهم در فرانسه به طور آگاهانه به عنوان یک سبک هنری زیبایی شناختی پذیرفته نشد.
در واقع رئالیسم را می توان به عنوان یک گرایش اصلی در رمان ها و نقاشی های فرانسوی بین سال های 1850 تا 1880 در نظر گرفت.
در این سبک خبری از تقلید از دستاوردهای هنری گذشته نبود و بیشتر بر اساس ترسیم درست و دقیق الگوهایی از طبیعت و زندگی آثار هنری ترسیم می شدند.
رمانتیسم و رئالیسم
نقاشی سبک رمانتیسم
رمانتیسم در آن دوره موضوعاتی عجیب و غریب و احساسات اغراق آمیز و درام تشدید شده را به تصویر می کشید. این در حالی بود کههنر رئالیسم قصد داشت زندگی معاصر را آنطور که هست به تصویر بکشد. ریالیسم از افراد عادی از همه طبقات اجتماعی در موقعیت های معاصر و روزمره به عنوان موضوع استفاده می کند.
در ادامه جنبش رئالیسم با ظهور روزنامه نگاری حرفه ای با ثبت دقیق و بدون سانسور رویدادهای جاری و توسعه عکاسی با قابلیت بازتولید مکانیکی ظواهر بصری با دقت بسیار زیاد، بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
همه این تحولات علاقه به ثبت دقیق زندگی و جامعه معاصر که ویژگی اصلی سبک رئالیسم بود را برانگیخت.
موضوعات اصلی سبک رئالیسم چیست ؟
موضوع سبک ریالیسم
همان طور که پیش از این هم گفته شد رئالیسم بیشتر بر جنبه های زندگی روزمره انسان ها تمرکز داشت. در این سبک هنری به موضوعات واقع گرایانه ای مانند صحنه هایی از زندگی دهقان ها و طبقه کارگر، زندگی در خیابان های شهر، کافه ها و سرگرمی های رایج زندگی شهری و … پرداخته می شد.
هنرمندان سبک رئالیسم بیشتر سعی داشتند:
زندگی
ظواهر
مشکلات زندگی روزمره
آداب و رسوم طبقات متوسط
سبک زندگی مردم در آن دوره
جزئیات معمولی و طبیعی و …
را بدون آراستگی به خصوصی به تصویر بکشند.
هنرمندان تمام ذهن و هنر خود را صرف بازتولید و نمایش تمام جنبه های نادیده گرفته شده زندگی معاصر و جامعه می کنند.
رئالیسم از افراد عادی از همه طبقات اجتماعی در موقعیت های معاصر، به عنوان موضوع استفاده می کرد. هنرمندان سعی می کردند این افراد را به شیوه ای صادقانه و دقیق بازنمایی کنند و جنبه های ناخوشایندتر زندگی را پنهان نکنند. رئالیسم همچنین بر مضامین گسترده تری مانند جو اجتماعی ناشی از انقلاب صنعتی نیز تمرکز داشت.
هنرمندان مهم جنبش رئالیسم
Jean-François Millet
Jean-Baptiste-Camille Corot
Jules Bastien-Lepage
Honoré Daumier
یکی از مشهورترین هنرمندان رئالیسم تاریخ هنر، ژان فرانسوا میله (به فرانسوی: Jean-François Millet) است. نقاشی روی بوم رئالیستی تاثیرگذار او، The Gleaners، سه زن طبقه کارگر را به تصویر می کشد که روی زمین خم شده اند و در حال مراقبت از زمین هستند.
دیگر چهره های کلیدی جنبش ریالیسم فرانسه، انوره دومیه (به فرانسوی: Honoré Daumier)، ژان باپتیست کامیل کورو (به فرانسوی: Jean-Baptiste-Camille Corot)و ژول باستین لوپاگ (به فرانسوی: Jules Bastien-Lepage) بودند.
Un enterrement à Ornans
با این حال، پیشگام واقعی ریالیسم بدون شک نقاش فرانسوی گوستاو کوربه بود که شناخته شده ترین اثر او، « تدفین در اورنانس (به فرانسوی: Un enterrement à Ornans) »، اکنون در موزه اورسی پاریس آویخته شده است.
نقاشی های کوربه سنت نقاشی تاریخ را به چالش می کشد و بر اساس نقاشی های او در کشیدن نقاشی ها یک سری سلسله مراتب و قوانین در نظر گرفته شد.
او کارگران واقعی منطقه خود را بر روی بوم های عظیمی که معمولاً برای شخصیت های بلند تاریخ کلاسیک در نظر گرفته می شد، نقاشی می کرد و با این کار، این افراد عادی را به همان جایگاه ارتقا داد.
در حالی که سبک قبلی او از نظر دقت و پیچیدگی، تکنیک های غم انگیز و قرض‌گرفته شده از استادان قدیمی است، کار بعدی کوربه در رد رمانتیسم یک گام فراتر رفت. او در نقاشی سال 1849 خود، یعنی تابلوی نقاشی سنگ شکنان، مفهوم سنتی رابطه هماهنگ انسان و طبیعت را زیر و رو کرد و تصمیم گرفت کارهای طاقت فرسا و تکراری که کارگران در این محیط طبیعی انجام می دهند را به تصویر بکشد.
ظهور سبک رئالیسم در نقاشی
سبک رئالیسم در نقاشی
یکی از مهم ترین شاخه های هنری که سبک رئال یا واقع گرایی در آن رایج شد، نقاشی بود.گوستاو کوربه اولین نقاشی بود که سبک رئالیسم را در کارهای خود وارد کرد.
بعد از اینکه اولین نقاشی بزرگ روی بوم او یعنی تابلوی استودیو ( 1854 –55 ) توسط نمایشگاه جهانی 1855 رد شد، این هنرمند این تابلو و سایر آثار خود را تحت عنوان نقاشی های سبک رئالیسم در غرفه ای به نمایش گذاشت.
کوربه به شدت با ایده آل سازی در نقاشی مخالف بود و از سایر هنرمندان هم می خواست که در عوض این کار، موارد رایج در جامعه و موضوعات روزمره و معاصر را در کانون توجه هنرشان قرار دهند.
ادامه راه نقاشی با سبک رئالیسم
Étienne Pierre Théodore Rousseau
Winslow Homer
این روند تنها به نقاشی های کوربه محدود نشد و در اوایل دهه 1830 نقاشان دیگری مانند:
ژان فرانسوا میله
شارل فرانسوا داوبینی (به انگلیسی:Charles François de Cisternay du Fay)
تئودور روسو (به فرانسوی: Étienne Pierre Théodore Rousseau)
هم به نقاشی سبک رئالیسم روی آوردند.
همگی آنها در آثار خود بر جنبه های ساده و معمولی تاکید داشتند تا جنبه های با شکوه و تاریخی. آنها در این نقاشی ها از زیبایی های ملودرام دور شدند و به جای آن از فرم های دقیق با جزئیات کامل در نقاشی های خود استفاده کردند.
در نقاشی های طنز هم می توان ردپای سبکرئالیسم را دید. هنرمند و کاریکاتوریست معروف، Honore Daumier کاریکاتورهای طنزآمیزی از جامعه و سیاست فرانسه را در قالب سبک رئال می کشید. او از مهارت های خود به عنوان یک کاریکاتوریست برای اهداف سیاسی استفاده می کرد.
سبک ریالیسم در دنیای نقاشی در خارج از فرانسه نیز رواج داشت. برجسته ترین آن شاید مربوط به قرن نوزدهم در ایالات متحده باشد که در آنجا نقاشی های قدرتمند و رسای وینسلو هومر (به انگلیسی: Winslow Homer) با موضوعات دریایی و پرتره های توماس ایکینز با صحنه هایی دقیق و واقع گرایانه، به دقت مشاهدات زندگی معاصر را به تصویر می کشیدند.
رئالیسم جریانی متمایز در هنر قرن بیستم بود و معمولاً یا از تمایل هنرمندان برای ارائه دیدگاه های صادقانه تر، جستجوگر و غیر ایده‌آل تر از زندگی روزمره سرچشمه می گرفت یا از تلاش آنها برای استفاده از هنر به عنوان وسیله ای برای نقد اجتماعی و سیاسی.
صحنه های خشن، طرح دار و تقریباً روزنامه نگاری از زندگی شهری درهم و برهم توسط گروهی از نقاشان آمریکایی معروف به هشت در دسته اول قرار می گیرند.
از سوی دیگر، جنبش هنری آلمان معروف بهNeue Sachlichkeit از سبک رئالیستی برای بیان بدبینی و سرخوردگی دوران پس از جنگ جهانی اول در آلمان در نقاشی ها استفاده کردند.
جنبش دوران رکود که به عنوان رئالیسم اجتماعی شناخته می شود، در نمایش بی عدالتی ها و شرارت های جامعه آمریکا در آن دوره، واقع‌گرایی خشن و مستقیمی را در پیش گرفت.
رئالیسم سوسیالیستی، که از اوایل دهه 1930 تا زمان انحلال آن کشور در سال 1991 به طور رسمی از زیبایی شناسی مارکسیستی در اتحاد جماهیر شوروی حمایت می کرد، در واقع ارتباط چندانی با رئالیسم نداشت، اگرچه ظاهراً آینه ای وفادار و عینی از زندگی بود.
اما در حقیقت این شاخه از واقع گرایی برای خدمت به ایدئولوژی و نیازهای تبلیغاتی دولت لازم بود. رئالیسم سوسیالیستی عموماً از تکنیک های ایده‌آل سازی طبیعت گرایانه برای خلق پرتره هایی از کارگران و مهندسان استفاده می کرد.
کاری از حزب منچستر کبیر
برای دیدن بقیه مطالب ما روی برچسب حزب منچستر کبیر کلیک کنید.
