| اتحادیه نویسندگان صدر تقدیم می‌کند |
|
اصلا، قرار نیست آنجا چیزی سر جایش باشد... خیابانها با شیبی ناموزون به دریا می‌رسند.... خیابان‌های احاطه شده با خانه‌های بلند و کوتاه. با قلوه سنگها و علفهای روییده در کنار آن. خانه‌ها و الونکهایی با بندهای رخت آویزان، گلدانهای معلق در هوا، ماهی خشک شده نمک سود یا هر چیز دیگری که فکرش را بکنید.
آنجا، خیابانها، خانه ها، کافه‌ها و هر محل دیگری یک فصل مشترک دارند. امتداد نگاه هر بیننده ای ، به یک چیز می‌رسد: به دریا. به آتشفشان پرشکوه و هولناک وزوو. به خرابه‌های اسرار آمیز مدفون زیر خاکستر در پمپئی. به برخورد موجهای سهمگین بر صخره‌های خلیج ناپل.... و به رنگ آبی آسمان و دریا و آن تکه پارچه‌ی تقدیس شده بر تن معبود کوتاه قامت شهر.... اینجا، ناپل است...
|
اینجا، ناپل است. شهری که دختران دامن پوش و پسران آن با زیر پیراهن‌های سفید، با لاقیدی و سرخوشی مردم جنوب، کت و شلوارهای شیک دولچه گابانا در شمال را به ریشخند می‌گیرند. شهری که عطر ساردین کباب شده و لذت هورت کشیدن اسپاگتیهای آن روی یک صندلی چوبی شکسته رو به دریا با هیچ منویی در رستوران‌های لوکس میلان و رم و تورین قابل قیاس نیست. شهری که باندهای خلافکاری آن در سیسل بر تورینیها می‌تازد. و پیرمردهای ریش سفید آن بر پدرخوانده های شمال. شهری که در میان آسمانخراشهای انبوه میلان و یووه و اینتر ناگاه از هیچ کجا دلیلی برای جشن گرفتن می‌یابد... شهر مردمی دیوانه‌ی فوتبال... شهر دیگو ارماندو مارادونا..
همیشه خداوند چیزهای تازه‌ای برای بندگانش دارد. از همانجا که تصورش را نمی‌کنند. و دیگو در فصل منتهی به میزبانی پرخاطره ایتالیا از جام جهانی 1990 برای مردم ناپل... دیگو، پیشنهاد یک زندگی رویایی در مارسی را دریافت می‌کند. وافزایش شد در صدی دستمزد. ویلایی 6000 متری. استخر، یک زندگی مجلل برای دالما دختر دیگو.... دیگو هیچ گاه روابط خوبی با فرلینو رئیس باشگاه ندارد. و با سرمربی... وقتی فصل جدید در سپتامبر 1989 آغاز می‌شود دیگو هنوز در آرژانتین است. و باشگاه ناپولی حاضر نیست برای او پرواز اختصاصی بگیرد. دیگو در بازیهای آغاز فصل غایب است. دو برد 1-0 برابر اسکولی و اودینزه، بازگشت با شکوه از باخت 2-0 به برد 3-2 در نیم‌ساعت پایانی بازی با فیورنتینا.... دیگو سرانجام به ناپل باز می‌گردد. به استادیوم سن پائولو. چشم بسته بر پیشنهادات رئیس مارسی و بی اعتنا به رئیس ناپولی. طرفداران منتظر او هستند....
طرفداران، منتظرند. انتظار طولانی انگار با خروج مرتنز، کولیبالی، اینسینبه، میلیک، و اوسپینا به دورانی دیگر موکول شده. در آغاز فصل 2022/23 کسی سعی نمی‌کند تلفظ صحیح نام کوارتسخلیا را یاد بگیرد. به سراغ فیلم‌های دوران جوانی اوسیمن در بوندسلیگا برود و درباره‌ی کیم مین جائه کره ای اطلاعاتی کسب کند... صدرنشینی به لطف بردهای پرگل ابتدای فصل، شبیه یک جرقه است و انتظار میرود ترمز ناپولی برابر میلان، قهرمان فصل قبل کشیده شود...
.......
میلان ناپولی. تقابل دیگو و کاره کا با رایکارد، گولیت و فن باستن و البته مالدینی و باره سی جوان در دفاع میلان، از زیبایی‌های مطلق تاریخ فوتبال به شمار میرود. ناپولی، در اولین بازی ماه اکتبر میزبان میلان است. تیم اریگو سالکی. تیم برلوسکونی. قهرمانان فصل قبل اروپا. تماشاگران ناپولی برای اولین بار در فصل شاهد گلزنی دیگو آرماندو مارادونا در استادیوم سن پائولو هستند. موتور دیگو نیازی به روشن شدن ندارد. گل بعدی، در بازی بعد در پایتخت. در مساوی 1-1 برابر رم. و هفته‌ی بعد، نبرد داغ دیگری با میلانی ها... اینبار اینتر. و اینبار یک برد 2-0 بازهم با گل دیگو. حالا آنها مدعی اصلی قهرمانی هستند....
مدعی اصلی قهرمانی. ناپولی با گلی ارزشمند از جیووانی سیمئونه میلان را در سن سیرو شکست می‌دهد. پس از آنکه در لیگ قهرمانان با 4 گل لیورپول و با 3 گل رنجرز را در هم می‌کوبد. حالا همه چیز در ناپل واقعی به نظر می‌رسد. 15 بازی، 13 برد و بدون حتی یک شکست. لوچیانو اسپالتی با رکوردی حیرت پسرانش را به جام جهانی 2022 می‌فرستد. وقفه در میانه‌ی فصل..
پس از 17 هفته، سرانجام دیگو و یارانش برای اولین بار شکست می‌خورند. در آخرین روز سال 1989. در رم و در روز درخشان اماریلدو و لاتزیو. سپس باخت 3-0 برابر میلان... باخت 3-1 برابر اینتر... با گل کلینزمن... نیش افعی دردناک است... ناپولی صدر جدول را از دست می‌دهد...
...
نیش افعی... پس از جام جهانی، همه چیز از بدترین جای ممکن برای ناپولی آغاز می‌شود. باخت 1-0 به اینتر. با گل ژکو. اسپالتی با خشم از بازی بسته‌ی اینتریها میگوید:
"اینتر، کاری را کرد که همیشه می‌کند... و امروز تحت فشار گذاشتن لوبوتکا توسط هاکان"
با این وجود و پس از قطع روند شکست ناپذیری، اسپالتی هنوز امیدوار است.
"شکست بالاخره اتفاق میفتد. ناراحتیم اما هنوز به همه چیز نگاه مثبتی داریم..."
دو هفته، همه معنای نگاه مثبت را متوجه می‌شوند. درخشش اوسیمن و کوارتسخلیا... 5 گل برابر یوونتوس. یک برد تاریخی برای اسپالتی و پسران... برابر بانوی پیر
برد برابر بانوی پیر... ناپولی پس از شکستی دیگر اینبار برابر سمپدوریا و این بار با گل لبماردو، برای جبران مصمم است. در بازی برابر یووه، ساقه‌ای دیگو پس از 4 بازی به گلزنی باز می‌شود. دو گل پیش از آنکه نیم ساعت از بازی بگذرد برابر شاگردان دینو زوف دیدنی است. و مهار توتو اسکیلاچی در طول 90 دقیقه. ناپولی به رقابت قهرمانی باز گشته...
همه جا صحبت از قهرمانی ناپولی است. دی لورنتیس، رئیس باشگاه پس از تابستان دشوار و فروش ستاره‌ها حالا نفس راحتی میکشد و پیش از بازی با رم از پاداش قابل توجه قهرمانی به پسران تیمش میگوید. ناپولی رم با مورینیو را هم شکست می‌دهد. خبرگزاری‌ها از دو برابر شدن ارزش بازیکنان ناپولی نسبت به آغاز فصل می‌گویند... در دورانی که فوتبال ایتالیا اسیر بحران‌های بزرگ مالی است، انگلیسی‌ها به لطف مالکان ثروتمند بی ارتباط با فوتبال نفس می‌کشند و رئال مادرید و بارسلونا تازه از شر بدهی‌های دوران کووید 19 رها شده‌اند، شاهکار آقای دی لورنتیس اروپا را وادار به تحسین می‌کند... جشن بزرگ در راه است...
چهار بازی نفس‌گیر. میلان صدرنشین برابر بولونیا متوقف می‌شود. در همان هفته ناپولی برگامو به مصاف آتلانتا میرود. سرنوشت بازی نه در زمین که از جسمی کوچک در میان زمین و هوا تعیین می‌شود! پرتاب سکه از جایگاه تماشاگران به سمت المائو و مصدومیت بازیکن ناپولی. کسی آن روز حواسش به بازیکن تعویضی ناپلیها، جانفرانکو زولای جوان نیست... و چزاره پراندلی در سالهای پایانی فوتبال خود در آتلانتا. آنچه اهمیت دارد، امتیاز بازیست که فدراسیون فوتبال ایتالیا به حساب ناپولی واریز می‌کند. اختلاف با میلان در صدر جدول جبران می‌شود. حالا ناپولی با یک امتیاز بیشتر صدرنشین است...در هفته‌ی بعد هر دو تیم پیروز می‌شود و در یک هفته مانده به پایان فصل... میلان در یک بازی بهت آور برد 1-0 را با شکست 2-1 در خانه ورونا عوض می‌کند... در شبی که سن پائولو تا صبح بیدار است...
سن پائولو در انتظار... یا همان استادیوم دیگو آرماندو مارادونا... شمارش معکوس آغاز شده. اقتدار ناپولی 2023، همه چیز را در دسترس آنها قرار داده. در سالرنتینای کوچک جشن را یک هفته به تعویق می‌اندازد. جشن عصر یکشنبه در ناپل را. جشن آخر هفته را... سه شنبه و در بازیهای وسط هفته اگر لاتزیو ببازد ناپولی قهرمان است. بار دیگر اجتماع در استادیوم. در میدان‌ها... این یکی هم نشد.. و بالاخره پنجشنبه، 4 آوریل 2023. این بار اودینزه 1-0 پیش میفد... و در نیمه‌ی دوم. ستاره‌ی فصل. عقابی تیزچنگ در آسمان. ویکتور اوسیمن تیرخلاص را شلیک می‌کند. و پرچمهای شلخته رنگارنگ را به آسمان می‌فرستد....
خیابان‌های ناپل، سالهاست همان رنگ و لعاب را دارد. ساردین ها هنوز هم لذیذند، وزوو با همان شکوه و هیبت در مقابل شهر ایستاده و دریا و آسمان همانقدر آبی.... به رنگ لباس کوارتسخلیا هنگام یک دریبل شگفت انگیز. یک چرخش کاره کا. یک پرواز اوسیمن. یک پاس از آلمائو. یک تکل از جائه و.... به رنگ لباسهایی آبی رنگ و دو تکه پارچه دوخته شدهی سفید پشت ان... یک خط صاف... یک دایره... عدد 10... به رنگ دیگو آرماندو مارادونا... به رنگ ناپولی
