🌼 این دستخط که قدیمی‌ترین خط فارسی در ژاپن است در سال ۱۲۱۷ میلادی (۸۰۶ سال پیش) توسط راهب بودایی بنام «کیوسه» وارد ژاپن شد.
🌼 کیوسه در حاشیه این کاغذ نوشته است سال ۱۲۱۷ در گوانگجو چین با ۳ فرد خارجی ملاقات کردم و از آن‌ها خواستم که به خط خود چیزی برایم بنویسند؛ آن‌ها این دستخط را نوشتند. به این برگه دستخط «نان بانموجی» گفته بودند یعنی خط مردمان بیگانه!
🌼 دو بیت نخست این دستخط به شرح زیر است:
☘️ جهان خرمی با کس نماند
فلک روزی دهد روزی ستاند
(اثر اسعد گرگانی در کتاب ویس و رامین)
☘️ جهان یادگارست و ما رفتنی
بمردم نماند به جز مردمی
(شاهنامه فردوسی )
🌼 برای نخستین بار استاد «هاندا» از پژوهش‌گران ژاپنی در سال ۱۹۰۹ متوجه شد که این دستخط فارسی است و آن‌را طی سخنرانی در دانشگاه کیوتو معرفی کرد و در سال ۱۹۵۰ جزو آثار ملی ژاپن به ثبت رسید.
🌼 دست‌خطی که ابتدا خیلی بی‌اهمیت دیده می‌شد اکنون تنها سند تاریخی مراودات فرهنگی ایران و ژاپن است.
🌼 به‌طور تقریبی این سند مربوط به دوران کودکی شیخ اجل سعدی است و از سرایش شاهنامه بیش از دو قرن می‌گذشته است.
