بررسی ورزش ایران در سالی کهنه از قاب تاریخ سازان خواندنی است.
به گزارش طرفداری؛ هت تریک همیشه رویایی است. پدیده جذابی که می تواند یک ستاره را به اوج برساند تا مدتها روی ابرها سیر کند و تیتر یک باشد. این اتفاق هیجان انگیز اگرچه به دنیای فوتبال و مستطیل سبز تعلق دارد اما در سایر رشته ها به ویژه رشته های انفرادی، ستاره ها این دستاورد را شخصی سازی می کنند و در قالب مدال برای رسیدن به آن بی تابند. آنچه بسیار بسیار دشوارتر از اصل هت تریک است اما جذابیت و هیجان و اعتبارش ابدا با نسخه اصلی و فوتبالی قابل قیاس نیست. اینکه ورزشکاری در یک رویداد چند مدال را درو کند و هت تریک مدالی را خلق کند، قله رفیعی است که دست کمتر ابرستاره ای به آن رسیده. مایکل فلپس کوسه امریکایی شنا و اوسین بولت گلوله دوومیدانی پرچمدار این شاهکار هستند که حتی پا را از هت تریک فراتر گذاشته و به وادی پوکر و گلات و بیشتر رسیده اند!
در ایران اما این دستاورد به ندرت اتفاق افتاده ولی به نظر می رسد زین پس باید در انتظار تکرار همیشگی آن باشیم. در ووشو رشته رزمی که مدعیان جدی و مهمی دارد و چینی ها خود را صاحب این رشته می دانند، قهرمانی و کسب یک طلا در حضور چشم بادامی ها هم دشوار است اما ستاره ای از گرد راه رسیده که به یک طلا قانع نیست. یونس خدایی ستاره نوظهر ووشو شاهکاری حیرت انگیز را خلق کرده که نام او را به تاریخ این رشته سنجاق می کند.
خدایی در رقابتهای ووشو جوانان قهرمانی جهان در اندونزی در رشته تالو در 3 فرم متفاوت به 3 طلای ناب چنگ زد تا نه تنها در ووشو بلکه در تاریخ ورزش ایران یگانه شود.
یونس در فرمهای نن گوئن، نان چوان و نن دائو قهرمان شد و 3 طلا به سینه زد تا به تنهایی یک چهارم طلاهای کاروان ایران در این رقابتها را کسب کند. خدایی حالا مسیری را آغاز کرده که به نظر می تواند یک تاریخ جدید در ووشو ایران باشد. مردی که همانند فلپس و بولت شکارچی طلاست. یک کوسه و گلوله ایرانی.