قهرمان دو 60 متر آسیا دیگر به تنهایی از پس هزینههای اردوها برنمیآید.
به گزارش طرفداری، فرزانه فصیحی در مسابقات دو و میدانی داخل سالن قهرمانی آسیا، مدال طلای دو ۶۰ متر را کسب کرد اما این روزها از حجم مشکلات و بیتوجهیها به بنبست رسیده است.
بیشتر ملیپوشان دو و میدانی از جمله حسن تفتیان با هزینه شخصی و جذب اسپانسر به تمرین و برگزاری اردو میپردازند اما فصیحی دیگر به مرز ناامیدی رسیده است.
فرزانه فصیحی درباره کسب مدال طلای آسیا اظهار داشت:
حس خیلی خوب. دارم کیف میکنم. یک جور حس بیحسی است، حس تمام شدن. انگار راهی که به این طلا رسید، حس و حالش بهتر بود. وقتی به چیزی که میخواهی میرسی، همهچیز یکدفعه تمام میشود ولی حسی که در راه رسیدن داری، با اینکه سختیاش زیاد است اما مزه میدهد.
وی با اشاره به اینکه استرس دارد، افزود:
الان مسئولیتم بیشتر شده. به هر حال وقتی به یک موفقیتی میرسی، انتظارها بالاتر میرود. میترسی که نتوانی دوباره موفق شوی. اینکه بتوانی جایگاهت را حفظ کنی، خیلی سختتر از رسیدن به آن موفقیت است. تکرار این مدال به شرایط و امکانات جدید نیاز دارد و مدام به این فکر میکنم که میتوانم این شرایط و امکانات را فراهم کنم یا نه. برای اینکه بتوانم دوباره همین مدال را بگیرم یا به مدال بهتری برسم، باید امکانات را ۳-۲ برابر قبل کنم. درحالیکه فراهم کردن شرایط قبل هم خیلی برایم سخت بود چه برسد به اینکه بخواهم چندبرابرش کنم.
قهرمان دو 60 متر آسیا تصریح کرد:
مربی صربستانیام به من یاد داد که به نتیجه فکر نکنم. مدام میگوید حق نداری به نتیجه فکر کنی، کار تو این است که خوب تمرین کنی، رژیمت را خوب رعایت کنی و... نتیجه دست تو نیست. الان هم من فقط دوست دارم شرایط خوبی برایم مهیا شود و بتوانم تمرین خوبی انجام بدهم.
فصیحی تاکید کرد:
همه رقبای من در آسیا از هفته دیگر تمریناتشان را شروع میکنند و بیشتر نفرات اصلی به کمپهای آمریکا میروند که بهترین کمپهای دنیا را با بهترین امکانات دارد. من به این فکر میکنم که به اصفهان بروم و ببینم اجازه میدهند در پیست تمرین کنم یا نه! میتوانم در سالن بدنسازی تمرین داشته باشم و...! شرایط من با رقبا خیلی فرق میکند.
وی در خصوص اینکه فدراسیون چه کاری انجام میدهد، خاطرنشان کرد:
فدراسیون باید برای من کمپ خوب پیدا کند، شرایط تمرینی خوب و امکانات فراهم کند، باید کاری کند که مربیام بالای سرم باشد و مسابقات خوب پیدا کند ولی همه این کارها را خودم انجام میدهم. اردوی خارجی دارم و فدراسیون معادل هزینههای اردوهای داخلی کمک میکند و بقیه هزینهها با خودم است.
قهرمان دو 60 متر آسیا در خصوص مبلغ هزینهها به همشهریآنلاین گفت:
الان نمیتوانم حساب کنم و دقیقش را بگویم. کم نیست.
فصیحی در پاسخ به این سوال که مدال طلای آسیا چقدر پاداش داشت، تاکید کرد:
فعلا چیزی ندادهاند.
وی در خصوص اینکه آیا به مدال طلای 100 متر فکر میکند یا نه، گفت:
۱۰۰ متر سختتر است. رقبای آسیا خیلی خوب هستند اما اینطور نیست که بگویم در ۶۰ متر ضعیف بودند. در ۶۰ متر هم همه آمده بودند و قوی هم بودند، این من بودم که توانستم خوب بدوم. مدال ۱۰۰ متر هم بستگی به شرایط دارد. هیچچیز دور از دسترس نیست. من همه سدها را شکستهام، به همهچیزهایی که غیرممکن بهنظر میرسید، رسیدهام؛ سهمیه مسابقات قهرمانی جهان را گرفتم، در المپیک توکیو دویدم، رکوردها را شکستم و طلای آسیا را هم گرفتم. الان دنبال این هستم که یک استراحت خوب داشته باشم و بعد از آن منتظر بنشینم ببینم فدراسیون چه کار میکند.
قهرمان دو 60 متر آسیا درباره اینکه آیا منتظر برنامه فدراسیون میماند، تصریح کرد:
نه منتظر نمینشینم ولی واقعا شرایط سخت شده. با یورو و دلار ۱۳، ۱۲ هزار تومانی میتوانستم برای خودم هزینه کنم ولی با این قیمتها دیگر نمیتوانم، از پس هزینهها برنمیآیم. هر سال شرایط سختتر میشود و اسپانسری هم که نیست.
فصیحی با اشاره به اینکه حداقل توقع از فدراسیون این است که اسپانسر پیدا کند، گفت:
چه بگویم. در نمیدانمِ بزرگی قرار دارم. واقعا نمیدانم.
وی درباره کسب سهمیه المپیک 2024 پاریس عنوان کرد:
قطعا فکر میکنم. دستیابی به همه اینها امکانپذیر است، ولی همهچیز سخت شده و تنهایی از پسش برنمیآیم. واقعا به حمایت نیاز دارم. من به هر چه برنامهریزی کردهام، رسیدهام، چرا این بار نرسم؟ به جز پول چه مانع دیگری وجود دارد؟ برای من هیچی. رقبای من از چین و قزاقستان هستند و بحرین که دونده نیجریهای خریده. پارسال به عدد خوبی در ۱۰۰ متر رسیدم. اگر شرایط فراهم باشد، حتما اتفاقات خوبی رقم میخورد. ولی باید قبول کنیم کار سخت است و انتظارات هم زیاد. دیگر کسی به کم راضی نمیشود. خودم هم دوست دارم بهترین اتفاق بیفتد. اما باید پول باشد.
قهرمان دو 60 متر آسیا در خصوص اینکه دیگر ملیپوشان برخلاف او در مسابقات قهرمانی آسیا ناکام بودند، گفت:
وضعیت بقیه بچهها از من بدتر است و نمیدانیم چه کار کنیم. مدال که گرفتم خوشحال بودم اما دوست داشتم بقیه هم نتیجه بگیرند. دوست دارم همه با هم خوشحال باشیم. دوره قبل با این دوره خیلی متفاوت بود. بچهها نسبت به امکاناتی که دارند، بهترین نتایج را گرفتند. نتیجه همیشه با امکانات ارتباط مستقیم دارد. هر نتیجه ضعیف نشان از شرایط و امکانات ضعیف دارد. بچهها با انگیزه و استعداد ناب خودشان است که نتیجه میگیرند.